ΟΨΕΙΣ κι ΑΠΟΨΕΙΣ-OPINIONS

ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΑΝΤ_ΙΚΕΙΜ_ΕΝ^α ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΒΛΑΚΕΙΑ - 27/8/2007

        Η έκφραση "ασύμμετρη απειλή" χρησιμοποιήθηκε μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους της Ν. Υόρκης, για να περιγράψει (αδόκιμα κατά τη γνώμη μου) μια κατάσταση πέραν της συνηθισμένης, της αναμενόμενης. Έτσι, μια ασύμμετρη απειλή αποτελεί έναν εξαιρετικό κίνδυνο που δύσκολα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, μια ασύμμετρη βλακεία αποτελεί μνημείο ελαφρότητας χειρότερο από τις συνήθεις βλακείες που ακούμε καθημερινά, ασύμμετρη ανικανότητα είναι η ακραία αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις οι οποίες αποτελούν μέρος του έργου και των καθηκόντων μας κ.ο.κ..

        Φυσικά, πίσω από τις καταστροφικές φωτιές του φετινού Αυγούστου, που ακόμα δεν έχουν σβήσει, μπορεί να βρίσκονται οικοπεδοφάγοι, πυρομανείς, κερδοσκόποι, τρομοκράτες, εχθροί του έθνους, πράκτορες σκοτεινών δυνάμεων, φρικιά, εξωγήινοι εισβολείς από τον Σείριο κ.λπ.. Καθένας μπορεί να εντάξει μέσα σε μια ασύμμετρη απειλή τους φόβους και τις φοβίες του ή τις υποψίες του (στην καλύτερη περίπτωση). Μπορεί ακόμα κάποιος να κρύψει μέσα στην ασύμμετρη απειλή την ανικανότητά του. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθεί την επικαιρότητα, τα τελευταία περίπου 30 χρόνια, οι αρχές ψάχνουν να βρουν " ... 2 νεαρούς με κράνος που επέβαιναν σε μηχανή μεγάλου κυβισμού, μάρκας εντούρο"(!!!) Εις μάτην. Πάντα ξεφεύγουν. Και μαζί τους ξεφεύγουν και οι ευθύνες για τις καταστροφές. Ύποπτοι για εμπρησμό, μαθητές δημοτικών σχολείων ή πελάτες Κ.Α.Π.Η., δύσκολα μπορούν στα σοβαρά να θεωρηθούν ως ασύμμετρη απειλή. 

        Πριν όμως αναζητήσουμε εξηγήσεις στις ασύμμετρες απειλές ας αναρωτηθούμε για απλούστερα θέματα της καθημερινής ζωής μας. Πόσοι συμπολίτες μας χρησιμοποιούν το στακτοδοχείο των αυτοκινήτων τους; Γιατί οι παρειές των δρόμων μας θυμίζουν προεκτάσεις χωματερών γεμάτες με σκουπίδια; Πόσοι Ο.Τ.Α. καθαρίζουν τις περιοχές της ευθύνες τους από σκουπίδια, φύλλα, πευκοβελόνες κ.λπ.. Τί μέτρα και μέσα άμεσης αντιπυρικής παρέμβασης υπάρχουν και λειτουργούν σε σημεία ιδιαίτερου κινδύνου;

        Αν καταφέρουμε να μεγαλώσουμε μια νέα γενιά με ευαισθησίες, στάσεις, απόψεις και πρακτικές φιλικότερες στο περιβάλλον, τότε ίσως να μην υπάρχει ανάγκη να καταφεύγουμε στις ασύμμετρες απειλές.

Αντί επιλόγου

        Θαυμάστε την απάντηση που εισέπραξε συνάδελφος στο αίτημά του για συμπλήρωση του ωραρίου του με πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης:

"Αν θες περιβαλλοντική εκπαίδευσ, να πας να ουργώσς καν χουράφ στου χουριό σ" (μετάφραση: "αν θέλεις περιβαλλοντική εκπαίδευση, να πας να οργώσεις κανένα χωράφι στο χωριό σου")

ΙΔΙΩΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΕΙΑ - 2/7/2007

* * * * * * * * * *

ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ, ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ (ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!) - 25/6/2007

Όταν ο λαός δίνει την εντολή σε ένα κόμμα να κυβερνήσει, τότε είναι απολύτως κατανοητό η/ο πρωθυπουργός να επιλέγει τις/τους συνεργάτισσες/συνεργάτες με γνώμονα το προσωπικό κριτήριό της/του. Συνήθως επιλέγονται πρόσωπα με βάση τη συνεισφορά τους στον κομματικό μηχανισμό, παράλληλα βέβαια και με τα υπόλοιπα προσόντα τους (τυπικά, εμπειρία κ.λπ.). Η επιλογή προσώπων άλλου πολιτικού προσανατολισμού σε ψηλές κυβερνητικές θέσεις, όταν τα πρόσωπα αυτά έχουν αποδείξει το ήθος, την αξία και τις ικανότητές τους, θα απαιτούσε έναν πολιτικό πολιτισμό από τον οποίο βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά. Δεν είναι έτοιμα τα κόμματά μας να αναγνωρίσουν ικανότητες στους; πολιτικούς αντιπάλους τους, αφού «τρέχουν» οι υποχρεώσεις ανάδειξης των δικών τους παιδιών.

Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι κατανοητά και ανεκτά. Όμως, η προώθηση κομματικών στελεχών, πέραν των θέσεων υπουργών, υφυπουργών και γ. γραμματέων υπουργείων, στις διοικήσεις εκατοντάδων οργανισμών με μοναδικό κριτήριο την κομματική ιδιότητα, ορισμένες φορές αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Εάν δε υποθέσουμε ότι κατά το διάστημα μιας κυβερνητικής θητείας έχουμε αλλαγές σε μια υπουργική θέση, οι οποίες με τη σειρά τους παρασύρουν και όλα τα κομματικά στελέχη που η/ο συγκεκριμένη/-ος υπουργός είχαν επιλέξει, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει οργανισμός με το δυναμισμό και την ταχύτητα που απαιτεί η εποχή μας.

Αναρωτιέμαι, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.). και ποιες είναι οι δραματικές διαφορές αντίληψης για τον οργανισμό αυτόν ανάμεσα στα δύο κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία οι οποίες επιβάλλουν την κομματική εξάρτηση ανάμεσα στον πρόεδρο του Οργανισμού αυτού και στον πολιτικό προϊστάμενό του;

Αναρωτιέμαι ακόμα πώς μπορεί να εξηγηθεί (χωρίς παραπολιτικό μειδίαμα) η παραίτηση του δεύτερου και η επικείμενη τοποθέτηση του τρίτου (μέχρι στιγμής) προέδρου του οργανισμού αυτού στη διάρκεια μιας κυβερνητικής θητείας;

Εύχομαι ειλικρινά στον νέο πρόεδρο να έχει όραμα, να προλάβει να παρουσιάσει το έργο που ονειρεύεται και, το έργο αυτό να επιβάλλει την παρουσία του στο Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. ακόμα κι όταν ο πολιτικός προϊστάμενός του μετακινηθεί.

* * * * * * * * * *

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! - 16/6/2007

Δεν πίστευα σ' αυτό που έβλεπα και άκουγα: κάποιοι γενναίοι άνδρες "έκαναν πλάκα" (κατά δήλωση του ενός) με δύο συλληφθέντες για κλοπή τσάντας αλλοδαπούς. Τους ονόμασαν "1" και "2" και με την απειλή ξυλοδαρμού τους ζήτησαν να χτυπά ο ένας τον άλλον όταν ακούν τον αριθμό τους! Αρχίσανε λοιπόν οι εν λόγω "κύριοι" να καλούν πότε το "1" και πότε το "2" να χτυπήσει τον άλλον. Λέγεται ότι τα παλικάρια αυτά (που έκαναν πλάκα) είναι εν ενεργεία στελέχη της ελληνικής αστυνομίας και ότι το περιστατικό έλαβε χώρα σε κεντρικό αστυνομικό τμήμα της Αθήνας. Προκύπτουν κάποια ερωτήματα;

• είναι μεμονωμένο το περιστατικό; Δηλαδή, σπανίζουν τέτοια περιστατικά; Είναι τυχαίο; Δηλαδή προέκυψε από μια παρόρμηση των δραστών που σπάνια λειτουργούν με τον τρόπο αυτόν και μάλλον δε θα ξαναλειτουργήσουν έτσι;

• έχει κάποια σχέση το περιστατικό αυτό με τη νοοτροπία και την πρακτική της ζαρντινιέρας;

• γίνεται ψυχολογική δοκιμασία προσωπικότητας για όλες και όλους που αναλαμβάνουν θέσεις εξουσίας; Φαντάζεστε να βρεθείτε σε αστυνομικό τμήμα για κάποια υπόθεσή σας και να πέσετε πάνω σε κάνα μπουμπούκι που θα θελήσει να κάνει πλάκα μαζί σας με το κλομπ (ανάποδα);

• σε τί σχολεία μεγάλωσαν, εκπαιδεύτηκαν και καταρτίστηκαν οι δράστες του περιστατικού; (Φυσικά, εθελοτυφλούν όσες και όσοι θεωρούν ότι η άποψη αυτή σχετικά με την άσκηση της εξουσίας δημιουργήθηκε ξαφνικά, έτσι εκ του μηδενός, κατά την τελευταία 3ετία).

Μήπως ο πρωθυπουργός, πέραν της οργής που εξέφρασε, θα έπρεπε να καλέσει μερικούς υπουργούς, να τους δώσει τις κωδικές ονομασίες "1", "2", "3" κ.λπ. και στη συνέχεια (έτσι, για πλάκα) φωνάζοντας έναν αριθμό, να τους δείχνει την πόρτα και ο/η έχων/έχουσα τον αντίστοιχο κωδικό να σηκώνεται, να φωνάζει "Είμαι ανίκανος/-η" και να αποχωρεί; Μήπως οι κάτοχοι των κωδικών αυτών θα πρέπει να εμπλουτιστούν και με άλλους, παλαιότερους υπουργούς και στελέχη επί των ημερών των οποίων οι μάγκες αυτοί εκπαιδεύτηκαν, απέκτησαν αυτήν την άποψη για τον κοινωνικό ρόλο τους και αναπτύχθηκαν επαγγελματικά και υπηρεσιακά; Μήπως τα στελέχη της αστυνομίας που προτιμούν άλλες πρακτικές άσκησης του έργου τους από αυτές που είδαμε στο σχετικό βίντεο (που είναι σαφώς περισσότερα από τους δράστες της παραπάνω ιστορίας), θα πρέπει να προχωρήσουν σε διαδικασίες αυτοκριτικής και αυτοκάθαρσης;

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Δημήτρης Μπαϊρακτάρης, πρώτος αστυνομικός διευθυντής των Αθηνών, πέτυχε συντριπτικά χτυπήματα στους κουτσαβάκηδες και μάγκες της πόλης. Μετά από 150 χρόνια ποιος θα ασχοληθεί με τους αντίστοιχης νοοτροπίας ένστολους μάγκες;

* * * * * * * * * *

ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΦΑΚΕΛΑΚΙ - 5/2007

Πριν από λίγα χρόνια, σε μια επίσκεψη στη Μαδρίτη, στο πλαίσιο ενός σχολικού ευρωπαϊκού προγράμματος, συζητούσα (χαλαρά) με Ισπανούς, Ιταλούς, Ούγγρους και Πολωνούς συναδέλφους για προβλήματα των κοινωνιών που ζούμε. Δε θυμάμαι πώς και γιατί, αλλά η κουβέντα ήρθε στα ιδιαίτερα μαθήματα και στο φακελάκι. Οι συνάδελφοί μου προσπάθησαν πολύ, αλλά μάλλον δεν κατάλαβαν σε βάθος τί σημαίνουν αυτοί οι δύο "θεσμοί". Με ρωτούσαν (και τί να τους απαντήσεις;):

- πώς μια ολόκληρη κοινωνία έχει αποδεχτεί την ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος, έχει απαξιώσει τα θεσμοθετημένα όργανα εκπαίδευσης και έχει χρηματοδοτήσει εξωθεσμικές και παράνομες (τις περισσότερες φορές) εκπαιδευτικές δραστηριότητες;

- αντίστοιχα, ποιοι μηχανισμοί εφηύραν και συντηρούν το φακελάκι με το οποίο μια μερίδα επίορκων "επαγγελματιών" εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο;

Ίσως μια επίσκεψη στο http://fakellaki.blogspot.com βοηθήσει τους αναλυτές του παρόντος και του μέλλοντος να κατανοήσουν κάποιες παραμέτρους αυτών των ακατανόητων για τις περισσότερες αναπτυγμένες κοινωνίες "θεσμών". Η Αμαλία, η συντάκτρια του blog αυτού δεν βρίσκεται πια στη δική μας κοινωνία. Ταξίδεψε στην κοινωνία των αγγέλων με πολλές απορίες στο μυαλό της.

* * * * * * * * * *

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ - 1/2006

2/1/2006, μεσημεριανές ειδήσεις σε μεγάλο κανάλι: με φόντο ορεινά τοπία της Ηπείρου και με επανάληψη (για εμπέδωση) της σκηνής της μεταφοράς της σορού στο ελικόπτερο μαθαίνουμε για την κατάληξη της αναζήτησης ενός ανθρώπου που τις προηγούμενες μέρες είχε αφαιρέσει τη ζωή των δύο αστυνομικών που τον συνόδευαν σε κάποια μεταγωγή. Ό-άνθρωπος-βρέθηκε-νεκρός-πυροβολημένος-στο-κεφάλι. Αυτή η είδηση (7 λέξεις) χρειάστηκε 20 λεπτά για να αποδοθεί στο οπτικοποιημένο τηλεοπτικό δράμα που παρακολουθήσαμε. Το ενδιαφέρον είναι ότι το υποκείμενο της είδησης, ο θύτης, που τις προηγούμενες μέρες είχε εγκληματήσει, μέσα στα 20 αυτά λεπτά αναφέρθηκε:

14 φορές ως "Ρώσος δραπέτης",

10 φορές ως "Ρώσος κακοποιός",

5 φορές ως "Ρώσος",

2 φορές ως "κακοποιός",

2 φορές ως "δραπέτης",

1 φορά ως "Ρώσος <το όνομά του>",

1 φορά ως "Ρώσος δολοφόνος",

1 φορά ως "εικοσιτριάχρονος",

1 φορά ως "εικοσιτριάχρονος κακοποιός" και

1 φορά ως "ο άνθρωπος αυτός".

Καθ΄ όλη τη διάρκεια του οπτικοποιημένου δράματος μια λεζάντα μας ενημέρωνε για τον τίτλο του έργου: " ΒΡΕΘΗΚΕ .... Ο ΡΩΣΟΣ"

Στην καταγραφή αυτή μέτρησα μόνον τις αναφορές των επαγγελματιών, παρουσιαστών και δημοσιογράφων του καναλιού στον πρωταγωνιστή του έργου. Δεν κατέγραψα τις αναφορές των κατοίκων της περιοχής και των αστυνομικών που μίλησαν στα μικρόφωνα. Κάνω μια μικρή εξαίρεση για να επαναλάβω ό,τι είπε υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ (πιθανώς λόγω κούρασης): "ο αναζητούμενος δραπέτης και δολοφόνος Ρώσος".

• Ένα κουίζ:

Ένας άνθρωπος είναι δραπέτης, κακοποιός, δολοφόνος ήδη μία φορά, 23 χρόνων και κατάγεται από τη Ρωσία. Ο άνθρωπος αυτός δολοφονεί δυο αστυνομικούς. Ποια από τα χαρακτηριστικά του πιστεύετε ότι έχουν σχέση με τη νέα δολοφονία; (Απάντηση που έδωσε το συγκεκριμένο κανάλι και που ελέγχεται για την ορθότητά της: το γεγονός ότι κατάγεται από τη Ρωσία!)

• Μερικές παρατηρήσεις και απορίες:

- από όλα τα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή, το ποιο σημαντικό για τα Μ.Μ.Ε. είναι η εθνική καταγωγή του (Ρώσος), ώστε με εμμονή να αναφέρονται σ' αυτό (31 από τις 38 αναφορές);

- σε τι συνεισέφεραν η δραματοποίηση του γεγονότος και η υπερβολή στην καλύτερη ενημέρωση του έλληνα πολίτη;

- ποιος είναι ο ρόλος των Μ.Μ.Ε. στην ανάπτυξη της ξενοφοβίας στη χώρα μας;

• Και ένα τελευταίο σχόλιο:

Την ίδια μέρα ένας συμπατριώτης μας, μέλος μιας ομάδας (ή παρέας) κατέσφαξε με 17 μαχαιριές έναν νέο που καταγόταν από την Αλβανία. Το συγκεκριμένο κανάλι, στο ίδιο δελτίο αποσιώπησε την είδηση , ενώ άλλα κανάλια που την μετέδωσαν αναφέρθηκαν στον δράστη ως "ο δράστης", "ο δολοφόνος" ή "ο φαντάρος". Δεν ακούστηκε αναφορά στον " Έλληνα δολοφόνο". Και για να είμαι δίκαιος: σε αρκετά κανάλια ακούστηκαν και παρουσιάστηκαν απόψεις που συνδύαζαν το περιστατικό αυτό με τον ρατσισμό.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

* * * * * * * * * *

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΑΜΠΑ - Ι (1/2006)

Κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω για τη δυναμική επέλαση της Πληροφορικής στη χώρα μας, το μυαλό μου πηγαίνει αφ΄ενός στη Φινλανδία (για λόγους των οποίων η ανάπτυξη αφορά σε άλλο φόρουμ) και στη γελοιογραφία εκείνη του Αρκά που δείχνει έναν ρακένδυτο χρήστη μπροστά σε ένα αυτοσχέδιο "σύστημα" φτιαγμένο με κασόνια και τούβλα, ενώ στο χέρι του αντί για ποντίκι κρατά ένα αληθινό ποντίκι!

Αν εξαιρέσει κανείς την παρουσία του Σχολικού Δικτύου και των ανθρώπων που μοχθούν γι αυτό και κάποιων άλλων ενεργειών και πρωτοβουλιών, τα ξεχασμένα εργαστήρια και οι συνδέσεις των σχολείων στο διαδίκτυο παραπέμπουν στην προηγούμενη δεκαετία.

Αντίστοιχα, σε άλλες δεκαετίες, ακόμα παλαιότερες, παραπέμπουν και οι αντιλήψεις και πρακτικές που βιώνουμε σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος επιμόρφωσης και πιστοποίησης των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της Κοινωνίας της Πληροφορίας.

Έχοντας κάποιες γνώσεις της Τεχνολογίας της Πληροφορικής και των Επικοινωνιών συμμετείχα κι εγώ στη διαδικασία της πιστοποίησης (πέρσι τον Απρίλιο) και ως επιμορφωτής στον τελευταίο κύκλο επιμόρφωσης (στην περιφέρεια Β' Αθήνας).
Αναζητώντας την τύχη των πληρωμών τόσο για την πιστοποίηση όσο και για την επιμόρφωση σε δεκάδες γραφεία υπευθύνων, διευθυντών και γενικών καθ΄όλη τη διάρκεια του Δεκεμβρίου του 2005, το μόνο που κατάφερα να μάθω είναι ότι κανείς δεν μπορεί να μου πει πότε θα πληρωθούμε και ότι, τέλος πάντων, οι πληρωμές έχουν ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία και ότι κάποτε θα πληρωθούμε!
Στην έκφραση της διαμαρτυρίας μου για το γεγονός ότι (ως στελέχη του Κ.Σ.Ε. του σχολείου μου) έχουμε εκτεθεί απέναντι στους προμηθευτές μας που παραμένουν απλήρωτοι από τον Ιούνιο του 2005 και για το γεγονός ότι κληθήκαμε την άνοιξη (ως πιστοποιούμενοι) να προχωρήσουμε σε αγορές ειδών πληροφορικής, ώστε να παρουσιάσουμε τιμολόγια για την καταβολή του προβλεπόμενου ποσού, η απάντηση ήταν αφοπλιστική: "κύριε, το παράπονό σας είναι αρμοδιότητας κοινοβουλευτικού ελέγχου και θα πρέπει να το απευθύνετε εκεί".

Το έμφραγμα πάντως το γλύτωσα.

Υπάρχει κανείς στο σχολικό δίκτυο (εκτός κοινοβουλίου) που να γνωρίζει κάτι θετικό για τις πληρωμές στις οποίες αναφέρομαι και επίσης, υπάρχει κανείς που να έχει ελεγχθεί για την απαράδεκτη κατάσταση και τις καθυστερήσεις που περιγράφω; Τι χρονικό διάστημα θεωρείται λογικό από τους διαχειριστές των προγραμμάτων πιστοποίησης και επιμόρφωσης και από τους πολιτικούς προϊσταμένους τους για την ολοκλήρωση της γραφειοκρατίας και την εξώφληση των υποχρεώσεών τους; Αν εγώ όφειλα χρήματα στο δημόσιο, τί επιπτώσεις θα είχα για καθυστερήσεις των πληρωμών μου 6-8 μηνών; Η ιδιωτική εταιρεία που έχει αναλάβει το σχετικό έργο (αν αληθεύει η πληροφορία) έχει δεσμευθεί να ολοκληρώσει την εργασία της σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα;

(σημείωση: οι πληρωμές έγιναν τους πρώτους μήνες του 2006 με επιταγές που είχαν ημερομηνία Νοεμβρίου του 2005. Για το επόμενο πρόγραμμα (που υλοποιήθηκε τον Ιούνιο και Ιούλιο του 2006) η καθυστέρηση έφτασε τον 1 χρόνο (!) και κανείς δε γνωρίζει πότε θα πληρωθούμε (15/6/2007))

* * * * * * * * * *

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΑΜΠΑ - ΙΙ (2-3/2006)

27 Φεβρουαρίου 2006
Έγγραφο φεύγει από την οδό Συγγρού (Σώμα Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης/Σ.Ε.Ε.Δ.Δ./Φ.6/1275) προς όλα τα υπουργεία, τις περιφέρειες κ.ά.) με ανακοίνωση-πρόσκληση για τη στελέχωση του Σώματος. Λήξη προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων: 27 Μαρτίου 2006.

1 Μαρτίου 2006
Το έγγραφο φτάνει στην οδό Μητροπόλεως (ΥΠ.Ε.Π.Θ./21935/Η)

2 Μαρτίου 2006
Το έγγραφο φεύγει από την οδό Μητροπόλεως και ταξιδεύει προς διάφορους φορείς αρμοδιότητας ΥΠ.Ε.Π.Θ..

23 Μαρτίου 2006
Μετά από μακρά και δύσκολη διαδρομή το έγγραφο φτάνει και πρωτοκολλείται στην οδό Τσόχα (Περιφερειακή Διεύθυνση Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης Αττικής/2182/23-3-2006). Η απόσταση Μητροπόλεως-Τσόχα είναι δεν είναι 2 χιλιόμετρα. Το έγγραφο χρειάστηκε 21 ημέρες για να κάνει τη διαδρομή αυτή.

24 Μαρτίου 2006
Το έγγραφο φτάνει στο σχολείο μου ανάμεσα σε φουστανέλες και παιάνες, την ώρα που εορτάζουμε το έπος του 1821. Εκεί, την ώρα που ο Κολοκοτρώνης έμπαινε στην Τροπολιτσά, σκάει μύτη στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Στον υπάλληλο και στις υπηρεσίες που γνωρίζουν την ύπαρξη της υπηρεσίας Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο απονέμεται εύφημος προφορική μνεία για τη διεκπεραίωση του εγγράφου από την Περιφέρεια στο Σχολείο σε λιγότερο από μια μέρα. Υπενθυμίζω ότι η λήξη της προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων ήταν η 27 Μαρτίου και ότι 25 Μαρτίου είναι αργία και ότι η 26 Μαρτίου ήταν ημέρα Κυριακή.

Σε τηλεφωνήματα που έκανα (24/3/2006, 10:00-12:00) το μεν Σ.Ε.-Ε.Δ.Δ. (τηλ.: 210 9281800) δήλωσε ότι δεν τίθεται θέμα παράτασης, τα δε ΥΠ.Ε.Π.Θ. (τηλ.: 210 3226312) και Περιφέρεια (τηλ.: 210 6450624) δήλωσαν ότι αυτά έκαναν καλά τη δουλειά τους και δεν ευθύνονται για την καθυστέρηση.

Επίλογος: αν αυτές είναι οι ταχύτητες της Ελληνικής Κοινωνίας της Πληροφορίας, χαθήκαμε. Αν πρόκειται για σκόπιμη καθυστέρηση, τότε κρίνεται απολύτως αποτελεσματική μέθοδος απόκρυψης διαδικασιών. Αν τέλος, πρόκειται για απλή ανικανότητα μιας ταχυδρομικής ή μεταφορικής υπηρεσίας, τότε απλά, κάποιος ας την αλλάξει.
 

* * * * * * * * * *

ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ (ΚΙ) ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ - 9/2005

(Δημοσιευμένο στο περιοδικό της Α΄-Γ΄ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής, τ. 30, 11/2005, σ. 27)

Σκέψεις

για την επαπειλούμενη υιοθέτηση της βάσης στη διαδικασία εισαγωγής των υποψηφίων φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

και για την απειλή της νομοθέτησης της εφαρμογής της

Η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τη φετινή χρονιά επανάφερε στην επικαιρότητα το θέμα της «χαμηλής» βαθμολογίας με την οποία ορισμένοι (αρκετοί) υποψήφιοι εισάγονται στα Πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι.. Έτσι, εφευρέθηκε η βάση και προαναγγέλθηκε η νομοθετική κατοχύρωσή της. Ποια βάση όμως; Τι είναι η βάση; Πως προέκυψε ο μαγικός αυτός βαθμός που, όσοι τον επιτύχουν θεωρούνται επαρκείς για τη συνέχιση των σπουδών τους, ενώ οι άλλοι χαρακτηρίζονται ως ανεπαρκείς; Γιατί αναπτύχθηκε η σχετική φιλολογία και αντί να ασχολούμαστε με την επάρκεια της παιδείας μας ασχολούμαστε με την επάρκεια των υποψηφίων φοιτητών μας;

Ένας κριτής, που βρίσκεται μακριά από την ελληνική εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα, παρακολουθώντας τις συζητήσεις που αναπτύσσονται σχετικά με το θέμα, θα θεωρούσε ότι τα τελευταία χρόνια κάτι συνταρακτικό συμβαίνει στα ελληνόπουλα των 18 ετών. Ή μελετούν όλο και λιγότερο, ή χάνουν σιγά-σιγά τις νοητικές ικανότητές του και πάνε από το κακό στο χειρότερο! Έτσι, ανακαλύψαμε τη βάση! Με αυτή θα δημιουργήσουμε πάλι τη νεολαία των ονείρων μας και θα γεμίσουμε την τριτοβάθμια εκπαίδευση με το έμψυχο υλικό που θα φέρει τα ιδρύματά μας σε αξιοζήλευτες θέσεις της παγκόσμιας αξιολογικής κατάταξης των πανεπιστημίων!

Η βάση, όπου δεν αποτελεί παράμετρο φυσικών νόμων, είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που εξυπηρετεί κάποιο σκοπό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο διατυπούμενος από τους εραστές της βάσης σκοπός είναι να βεβαιώσει την επάρκεια του χθεσινού μαθητή στον νέο περιβάλλον του. Στην πράξη όμως πώς βεβαιωνόμαστε ότι το 1/20 ή το 5/20 αποτελούν ένδειξη ανεπάρκειας και, αντιθέτως, το 12/20 ή το 18/20 βεβαιώνουν την επάρκεια; Συνδέονται τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων με τις πραγματικές απαιτήσεις φοίτησης των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Με ποια θέματα π.χ. εξετάζονται η ελευθερία και η πρωτοτυπία στη σκέψη, η φαντασία, η κριτική ικανότητα και η δημιουργικότητα, στοιχεία απαραίτητα για τη δόμηση της προσωπικότητας του αυριανού επιστήμονα και ερευνητή;

Είναι γνωστό ακόμα και σε πρωτοετείς φοιτητές που παρακολουθούν εισαγωγικά θέματα στατιστικής ότι είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε «αποτυχόντες» συσσωρευμένους κάτω από μια «βάση» χρησιμοποιώντας ένα δύσκολο κριτήριο ή, αντιθέτως, να διογκώσουμε το μέρος των «επιτυχόντων» χρησιμοποιώντας ένα εύκολο κριτήριο.  Είναι εύκολο να κατασκευάσουμε ένα κριτήριο (εξοντωτικής δυσκολίας) με το οποίο να χαρακτηρίσουμε ανεπαρκή ακόμα και τα μέλη των επιτροπών που ορίζουν τα θέματα των εξετάσεων. Η Στατιστική προσφέρει τα κατάλληλα εργαλεία, θεωρία και πρακτικές μεθόδους  για την εξασφάλιση της εγκυρότητας και της πιστότητας σε μία μέτρηση. Η διαδικασία των εξετάσεων, όπως έχει παγιωθεί και όπως υλοποιείται στην ελληνική πραγματικότητα δεν προσφέρει τις δυνατότητες και το χρόνο για την εφαρμογή τέτοιων μεθόδων εξασφάλισης εγκυρότητας και πιστότητας. Άρα, δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για αποδοχή κάποιας βάσης.

 Όποια βάση και αν αποφασισθεί με τα σημερινά δεδομένα και χωρίς μια βαθειά ανάλυση των πραγματικών απαιτήσεων της αγοράς εργασίας και των προγραμμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θα είναι αυθαίρετη και μόνον προβλήματα θα δημιουργήσει.. Θα αποτελεί ένα κατασκεύασμα χωρίς καμιά απολύτως επιστημονική βάση που θα μετατρέπει κάθε χρόνο χιλιάδες επιτυχόντες αποφοίτους λυκείου σε αποτυχόντες φοιτητές. Μια χρονιά με δύσκολα θέματα μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα έλλειψης πρωτοετών φοιτητών σε αρκετές σχολές των Τ.Ε.Ι. και Α.Ε.Ι., ενώ μια άλλη χρονιά με εύκολα θέματα θα έχουμε χιλιάδες νέους με βαθμολογία πάνω από τη βάση αλλά μη εισαγόμενους.

Η υιοθέτηση της επαπειλούμενης βάσης δεν πρόκειται να λύσει τα δραματικά προβλήματα της παιδείας μας. Αντιθέτως, θα ενισχύσει την παραπαιδεία και τη σχετική παραοικονομία δίνοντας ένα ακόμα λόγο για την ύπαρξή τους: το κυνήγι ενός νέου μαγικού αριθμού, της βάσης! Καλά θα ήταν οι εραστές του μαγικού αυτού αριθμού (και ιδιαίτερα οι κινούμενοι στην οδό Μητροπόλεως) αντί να αντιμετωπίζουν μετά βδελυγμίας την «ανεπάρκεια» των υποψηφίων φοιτητών, να αναλογιστούν με υπευθυνότητα και υπερκομματική αντίληψη και διάθεση τις ευθύνες τους στη διαμόρφωση και διαιώνιση των ανεπαρκειών του εκπαιδευτικού συστήματός μας.

Η εξεταστική διαδικασία, όπως τη γνωρίζουμε, δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρείται εξέταση της επάρκειας των υποψηφίων φοιτητών αλλά μια διαδικασία κατάταξής τους ως προς την ικανότητά τους να απαντούν στα συγκεκριμένα θέματα μιας συγκεκριμένης χρονιάς. Θα ήταν απλούστερο, ευκολότερο, συνεπέστερο και εντιμότερο αντί για την υιοθέτηση κάποιας βάσης, να καταργηθεί η ανακοίνωση της βαθμολογίας των γραπτών και να περιοριστούμε στην ανακοίνωση της θέσης του κάθε υποψηφίου μέσα στο σύνολο των εξετασθέντων. Στη συνέχεια, από τον κατάλογο που θα δημιουργείται θα τοποθετούνται οι υποψήφιοι στα διάφορα τμήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανάλογα με τις προτιμήσεις τους. Έτσι, θα νιώσουν καλύτερα ακόμα και αυτοί που έφτασαν να μιλούν για θέμα αισθητικής (!) η οποία προσβάλλεται όταν υποψήφιος εισάγεται σε ίδρυμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με «χαμηλό» βαθμό.

Αρκετά άγχη έχουμε δημιουργήσει στους εφήβους μας. Σε μια φάση της ζωής τους που θα έπρεπε να απολαμβάνουν τη μοναδικότητα της ηλικίας τους, η κοινωνία μας τους έχει υποχρεώσει σε έναν πολύχρονο αγώνα αμφίβολης κατάληξης και αποτελεσματικότητας που, σε βάθος χρόνου, οδηγεί ασφαλέστερα σε αίθουσες ψυχοθεραπείας, παρά σε επαγγελματική ένταξη και προσωπική ευτυχία. Ας μην τους προσθέσουμε ένα ακόμα άγχος με μια λαθεμένη επιλογή μας. Ας βελτιώσουμε την αισθητική της παιδείας μας με άλλες παρεμβάσεις εκεί που πραγματικά απαιτούνται: στη χρηματοδότησή της, στην αξιολόγηση όλων των παραγόντων της, στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών, στις υποδομές της και στην αξιοκρατική επιλογή των στελεχών της.

* * * * * * * * * *