ΜΑΤΙΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ

Άλκη Ζέη


Πρόσωπα:
21 και απεριόριστος αριθμός κομπάρσων, ελάχιστος αριθμός ηθοποιών: 9.
Σκηνικό:
ένα, μόνιμο, με κινητά στοιχεία που υποδηλώνουν βασιλική κρεβατοκάμαρα, πάρκο, αίθουσα του θρόνου, τρένο, μέτωπο με χαρακώματα και συρματοπλέγματα, κοινοβούλιο, σχολική τάξη, δρόμο.
Κοστούμια:
απροσδιόριστης εποχής, όχι όμως σύγχρονης.
Διάρκεια: 1.30'


Α' παράσταση:
Παιδική Σκηνή Ξένιας Καλογεροπούλου (Αθήνα, 1982).
Μουσική α' παράστασης: Γιάννης Σπανός.
Κείμενο: Θεατρικό Μουσείο.

 

Ελεύθερη διασκευή από το μυθιστόρημα του Γιάνους Κόρτσακ

«Ο Βασιλιάς Ματιάς Α».


   Ο βασιλιάς μιας φανταστικής χώρας πεθαίνει. Τον διαδέχεται ο δεκάχρονος μοναχογιός του Ματιάς. Η βασίλισσα έχει πεθάνει από καιρό κι έτσι την ανατροφή τού παιδιού την αναλαμβάνει μια αυστηρή γκουβερνάντα. Ο Ματιάς είναι μόνο τυπικά βασιλιάς. Στην πραγματικότητα κυβερνούν οι υπουργοί του και τον βάζουν να υπογράφει ό,τι θέλουν, ακόμα και την κήρυξη πολέμου σε μια γειτονική χώρα.
   Ο Ματιάς πλήττει και κρυφοκοιτάζει από το παράθυρο του τα παιδιά στο διπλανό πάρκο. Ανάμεσα τους είναι κι ο Τίτος, ο γιος του μάγειρα του παλατιού, που γρήγορα πιάνει φιλία με το βασιλόπουλο και του αποκαλύπτει πως γίνεται πόλεμος. Ο Ματιάς δεν έχει ιδέα, γιατί τα χαρτιά που του δίνουν για υπογραφή δεν τα διαβάζει καν.
   Τα δυο παιδιά αποφασίζουν να πάνε στο μέτωπο. Όταν φτάνουν στα χαρακώματα, καταλαβαίνουν πως ο πόλεμος δεν είναι όπως στα βιβλία.
   Γυρνούν πίσω για να υπογράψει ο Ματιάς ειρήνη. Αποφασίζουν να αναλάβουν μαζί με άλλα παιδιά τη διακυβέρνηση της χώρας και να στείλουν τους μεγάλους στο σχολείο. Ανακηρύσσουν την Παιδοκρατία με πρόεδρο τον Ματία. Οι «βουλευτές» συζητούν ελεύθερα και ψηφίζουν νόμους που ευνοούν τα παιδιά. Τα θαλασσώνουν όμως όλοι: οι μεγάλοι γιατί έχουν ξεχάσει τι θα πει σχολείο και τα παιδιά γιατί δεν έχουν γνώσεις και πέφτουν σε γκάφες. Οι καθαιρεμένοι υπουργοί κυκλώνουν το παλάτι, όπου συνεδριάζουν τα παιδιά. Οι «βουλευτές» καταλαβαίνουν πως πρέπει να παραιτηθούν, να πάνε σχολείο κι αργότερα, όταν θα 'ναι έτοιμοι, να κυβερνήσουν δίκαια και σωστά «σαν μεγάλοι που δεν ξεχνάνε πως ήταν κάποτε παιδιά».

 

                                                                                                        

                                                                                                           Counter