ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

Γιάννης Καλατζόπουλος

Πρόσωπα:

6 (3 άντρες, 3 γυναίκες).
Σκηνικά:

τρία (ένα σταυροδρόμι, η αίθουσα του θρόνου, το μπαλκόνι τού παλατιού-) μπορεί ν' ανεβεί μ' ένα μόνο σκηνικό, την αίθουσα του θρόνου, και μια αυλαία, μπροστά από την οποία παίζονται οι σκηνές τού μπαλκονιού και του σταυροδρομιού.
Κοστούμια:

έξι, ένα για κάθε πρόσωπο• τα εσώρουχα του βασιλιά θα πρέπει να είναι κι αυτά εποχής.
Διάρκεια: 1.15'

Α΄ παράσταση: Θεσσαλικό Θέατρο (Λάρισα, 1978).
Μουσική:Λουκιανός Κηλαϊδόνης.
Κείμενο: Κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
 

   Ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
   Ο Μάπας κι ο Μπαγάσας είναι δύο περιπλανώμενοι απατεώνες. Μια μέρα μαθαίνουν πως ο βασιλιάς της Σαρτουρίας ζητάει υφαντές με πρωτότυπες ιδέες και αποφασίζουν να του πουλήσουν... φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Όταν όμως φτάνουν στο παλάτι, διαπιστώνουν πως τα πράματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Ο βασιλιάς, εκτός από κοκέτης, είναι και σκληρός, με ιδιαίτερη αδυναμία στους αποκεφαλισμούς.
   Κλειδωμένοι σ' ένα δωμάτιο, με τον δήμιο έξω από την πόρτα, ο Μάπας κι ο Μπαγάσας - για την ακρίβεια μόνον ο Μπαγάσας - εφευρίσκουν ένα μοναδικό ύφασμα, που δεν μπορεί να το δει όποιος είναι ψεύτης ή ανάξιος. Το έργο θα τελείωνε με τον αποκεφαλισμό όλων των άξιων και ειλικρινών κατοίκων της Σαρτουρίας, αν στο διάλειμμα δεν έβγαιναν μπρος από την αυλαία οι ηθοποιοί του θιάσου, για να ζητήσουν από τους θεατές να παίξουν τον ρόλο του λαού. Αν οι μικροί θεατές δεχτούν, τότε το έργο μπορεί να συνεχιστεί και να έχει και... αίσιο τέλος.