Αριστεία προτύπων και ύβρις.
Κυριακή, Οκτωβρίου 31st, 2010Το συμβάν, ίσως το είδατε στους δέκτες σας, έγινε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης βράβευσης του Υπουργείου σε καινοτόμους εκπαιδευτικούς που έκαναν «τις ιδέες τους πράξη». Αισθάνθηκα πολύ άσχημα, γιατί είχαμε και εμείς ως σχολείο πιστέψει πως άξιζε να ενημερώσουμε το Υπουργείο, αλλά και όσους ενδιαφέρονταν για τις δικές μας ιδέες που τα τελευταία χρόνια κάναμε μαζί με τους μαθητές μας πράξη στην περιοχή μας, την Πολίχνη. Παρά τις ενστάσεις που υπήρχαν για έναν θεσμό που φαινόταν να αποθεώνει την ατομική προσπάθεια σε βάρος της συλλογικής, τον ανταγωνισμό σε βάρος της συνεργασίας, αλλά και έδειχνε να εμπλουτίζεται με ένα ιδεολογικό περίβλημα που μας πήγαινε πολύ μακριά από την αθώα και εποικοδομητική βράβευση άξιων συναδέλφων, αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε.
Φυσικά και δεν επιλέχθηκε η δική μας πρόταση, που περιελάμβανε μια ομάδα συνεργαζομένων εκπαιδευτικών με παιδιά που παρεμβαίνουν στην τοπική κοινωνία με τις ιδέες, τις πράξεις και τη συμμετοχή τους. Που προέβαλαν σε διεθνή forum το όραμα ενός άλλου σχολείου, μιας άλλης ποιότητας ζωής. Όταν είδα τις σκηνές στην τηλεόραση και άκουσα έκπληκτος την Υπουργό μας να μιλά για πρότυπα, μηδενίζοντας τους ανθρώπους που αγωνίζονταν για την επιβίωσή τους ντράπηκα για τη συμμετοχή μας, ντράπηκα που έδωσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα να απαξιώσουν όχι μόνο τό έργο του σχολείου μας αλλά πολύ περισσότερο να προβάλλουν τα ιδεολογήματά τους για ένα σχολείο και έναν εκπαιδευτικό μακριά απο την κοινωνία και τα πραγματικά πολιτικά με την αριστοτελική έννοια του όρου προβλήματα που αφοσιώνεται σε επιφανειακά, επιδερμικά project νέων τεχνολογιών, δημιουργίας για παράδειγμα ηλεκτρονικής σκακιέρας.
Την ίδια στιγμή που το εκπαιδευτικό τοπίο παγωμένο επί δεκαετίες από την ελλιπή χρηματοδότηση, τις συνεχείς «μεταρρυθμιστικές αλλαγές», τη συντηρητική επέλαση της νεοφασίζουσας τάσης ισοπέδωσης των πάντων στα κελεύσματα της παντοδύναμης αγοράς, παραγάγει συνεχώς εικόνες container για παιδικές ψυχές και οράματα, το Υπουργείο μας με μια Υπουργό τόσο μακριά από την πραγματικότητα όσο και οι προκάτοχοί της έχει το θράσος να μιλά για πρότυπα διαιρώντας τους εκπαιδευτικούς σε καλούς και κακούς. Σε υποταγμένους που στοιχίζονται για να απολαύσουν ένα συγκαταβατικό κτύπημα στον ώμο, ένα κάλπικο μπράβο, μια επέλαση σε βαρυφορτωμένα μπουφέ εδεσμάτων και ιδεολογημάτων από τη μια και σε συναδέλφους που ακόμη έχουν τη δύναμη να φωνάζουν και να διεκδικούν εν ονόματι όλων εκείνων που αδυνατούν ή φοβούνται να το κάνουν.
Τα πρότυπα κ. Διαμαντοπούλου, Υπουργέ Παιδείας και Δια βίου Αμάθειας δεν είναι αυτά που προωθείτε. Πράγματι είναι οι μαχόμενοι συνάδελφοι της τάξης που σε κάθε εσχατιά της χώρα μας προσφέρουν όλα όσα ποτέ εσείς και οι όμοιοί σας δε προσφέρατε ποτέ. Γιατί δεν έχετε. Την αγάπη και τον ανιδιοτελή αγώνα για μια καλύτερη παιδεία, ένα καλύτερο μέλλον.
Με αυτούς τους ανθρώπους πορευόμαστε και θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε, αγωνιζόμενοι για τα παιδιά και το μέλλον τους. Σας χαρίζουμε τα «πρότυπά» σας και σας επιστρέφουμε τις ύβρεις σας απέναντι σε συναδέλφους που αντίθετα με σας δίνουν από το υστέρημά τους καθημερινά χωρίς οπλοφορούντες σωματοφύλακες, χωρίς πολυτελή αυτοκίνητα, χωρίς τη λάμψη ανούσιων, στημένων τελετών βράβευσης της κομπορρημοσύνης σας.
( μια παρουσίαση των δημοσιογραφικών καταγραφών της εκδήλωσης)