Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

 

ΑΕΡΑΣ και ΑΝΕΜΟΣ

 

 Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΜΟΣ

 

Στα χρόνια της αθωότητας, οι δεκατετράχρονοι στη στάση του λεωφορείου για τον Σαρωνικό. Είναι Ιούλιος  των απολαύσεων, και η λεωφόρος Συγγρού με τα λεωφορεία της, εκτός από πατρίδα τους είναι και Σηκουάνας, με αριστερή όχθη Νέο Κόσμο εργοστάσιο του Φιξ, δεξιά το δικό τους Κουκάκι και η Καλλιθέα αργότερα.

 

Περιμένουν στη στάση και οι τέσσερεις , όλοι γένους αρσενικού, συμμαθητές και καθένας χωριστά «ένα βλέμμα που ανακαλύπτει», με τον δικό του τρόπο, τη γειτονιά, τα κορίτσια και την εσωτερική ανομολόγητη μοναξιά του.

Εκείνος έχει ανακαλύψει τις δεκοχτούρες, τον αόρατο αέρα, το δυσανάγνωστο χαμόγελο μιας κοπέλας συνομήλικης, τον Μπομπ Ντύλαν και διάφορες λέξεις παράξενες.

 

Του αρέσει να αγναντεύει το μακρινό δικό του μέλλον,  το φαντάζεται  σαν κάτι που έρχεται συνεχώς. Με το προσωπικό του  «τηλεσκόπιο μέλλοντος» διέκρινε ένα καράβι που όλο και πλησίαζε, συνήθως χωρίς συγκεκριμένη μορφή, μια μέρα, κόντευε τα δεκατέσσερα, μπόρεσε να διακρίνει ότι το καράβι ήταν Φυσική.

 

Ανεβαίνει με τους φίλους στο λεωφορείο, η κατεύθυνση είναι «μπάνιο στη θάλασσα»,  κάθε στάση του λεωφορείου έχει ένα δικό της όνομα αλλά η απόφαση για σήμερα είναι Μπάτης.  Τα ονόματα των στάσεων είναι λέξεις που τον σαγηνεύουν, τις γράφει, τις προφέρει, τις χαϊδεύει,  τις ξεφλουδίζει, τις χαίρεται. Εκτός από την Μπάτης, από τις άλλες στάσεις του λεωφορείου του αρέσουν η Φλοίσβος και η Ζέφυρος . Ρωτώντας έμαθε ότι Φλοίσβος  είναι «ο ελαφρός παφλασμός του νερού»,  ήχος από μικρά κύματα που φθάνουν στην ακτή. Του άρεσε . Οι απαντήσεις που πήρε για τις άλλες δύο στάσεις έλεγαν ότι και οι δύο είναι άνεμοι. Αυτό του αρέσει πολύ περισσότερο. Οι αόρατοι άνεμοι τον αναστατώνουν με έναν απροσδιόριστο τρόπο, το «Τhe answer my friend is blowing in the WIND» με τη φωνή του Μπομπ Ντύλαν το έχει μοιραστεί με τους φίλους. Και με τους τρεις. «Ζέφυρος είναι ο δυτικός άνεμος», του είπε ο καπετάν Γρηγόρης,  συνταξιούχος ναυτικός, τον έβρισκε πάντα στο καφενείο δίπλα στο σπίτι του,  και συνέχισε «εμείς τον λέμε Πουνέντε».  «Μια στάση λεωφορείου που είναι και  άνεμος» σκέφτηκε εκείνος. Αλλά και για τον ΜΠΑΤΗ έχει ακούσει ότι είναι και αυτός ανεμάκι που έρχεται από τη θάλασσα, μια αύρα θαλάσσια. Τους χειμώνες όταν φέρνει στο μυαλό του τον αόρατο Μπάτη τον επισκέπτονται το γαλάζιο του Παλαιού Φαλήρου με καταδύσεις καλοκαιριού αλλά και εκείνο του Μίκη Θεοδωράκη . . « τι ωραία  που φύσηξεν ο Μπάτης και σβήστηκε η γραφή».

«Από ένα ποίημα του Γιώργου Σεφέρη» ,  του είπε η φιλόλογος τότε που την είχε ρωτήσει. 

 

Ο αέρας τον μαγεύει ακόμα κι αν δεν είναι άνεμος. Από τη μια η απεραντοσύνη του κι από την άλλη το ερώτημα «υπάρχει ή δεν υπάρχει το παράξενο αυτό φάντασμα;» . Κι όλα εκείνα που μπορούν και σκαρφαλώνουν στον αέρα, οι δεκαοχτούρες, οι χαρταετοί, και ο καπνός, αυτόν μπορείς και τον βλέπεις, δεν είναι αόρατος, τον βλέπεις να χορεύει, να ανεβαίνει και να στροβιλίζεται,  στο τέλος γίνεται κι αυτός αόρατος χάνεται στο απέραντο, «γίνεται αέρας»,  είναι μια θεωρία δική του.    Όλα όσα αυθαδιάζουν στο συνηθισμένο «προς τα κάτω»  τα βρίσκει μαγικά. Πιστεύει ότι « έλκονται από τον ουρανό» κι αυτό είναι μια άλλη θεωρία δική του. Και βέβαια συναρπαστικά είναι και τα μπαλόνια στο Ζάππειο, αυτά που αν τα αφήσεις ανεβαίνουν στον ουρανό, «έχει Ήλιο γι αυτό ανεβαίνει, το Ήλιον είναι πολύ ελαφρύ » είπε ο θειος Ηλίας όταν τον ρώτησε.

 

Του αρέσει να ρωτάει,  μόλο που  διάφοροι μεγάλοι τον έχουν προσβάλει αρκετές φορές με εκείνα τα  « μα είναι δυνατόν να μην  ξέρεις τη μυγδαλιά ; »,  κι αυτός έχει αρχίσει να διστάζει στο να διατυπώνει τις ερωτήσεις του και να επιλέγει προσεκτικά κάθε μεγάλο στον οποίο θα μπορούσε να απευθυνθεί. Οι διάφοροι καθηγητές είναι βέβαια μια καλή λύση. Κι όταν βρήκε εύκαιρο τον φυσικό στο Γυμνάσιο,  ήταν ώρα διαλείμματος και . .  «έχω δύο ερωτήσεις κύριε Παπαχριστόπουλε» . . η πρώτη «πώς είμαστε βέβαιοι ότι ο αόρατος αέρας ΥΠΑΡΧΕΙ;» και η δεύτερη  « πώς γεννιούνται οι ΑΝΕΜΟΙ ; » . Είχε πάρει φόρα και τις πρόλαβε και τις δύο.  Εκείνο που θυμάται ακόμα είναι το συγκαλυμμένα αμήχανο βλέμμα του και μερικά από αυτά που προσπάθησε να του πει. Πολλά χρόνια μετά, ταξιδεύοντας μέσα στη Φυσική, συγκρότησε κάποιες απαντήσεις στα παλιά ερωτήματα αλλά επεξεργάστηκε και τρόπους ώστε να μπορεί να  τα εξηγεί στους αμύητους κι εκείνοι να τον καταλαβαίνουν.

 

 

ο ΑΕΡΑΣ και η ΦΥΣΙΚΗ