Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία ο Βίτωνας (Βίτων) ήταν γιος της ιέρειας Κυδίππης στο Άργος. Ο Βίτων και ο αδελφός του Κλέοβις, σύμφωνα με την παράδοση, ζεύθηκαν την άμαξα της μητέρας τους, επειδή τα άλογά της προχωρούσαν υπερβολικά αργά, και οδήγησαν τη μητέρα τους στο ναό. Εκεί πέθαναν μετά από την ευχή της να έχουν τον πιο ευτυχισμένο («μακαριώτερον») θάνατο (στην αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν το μακάριο θάνατο ως θεϊκή ανταμοιβή για τους θνητούς).