Επτά επί Θήβας

 Ανέβηκε το 467π.Χ(1078 στίχοι).

 Ο χορός αποτελείται από Θηβαίες παρθένες

 Τόπος του δράματος είναι η Θήβα. 

 Πρόσωπα: Ετεοκλής, Αντιγόνη, Ισμήνη, Κατάσκοπος, Κήρυκας. Η τριλογία συμπληρώνονταν με τις τραγωδίες Οιδίπους, Λάιος και το σατυρικό  δράμα "Σφίγξ".

Ο Ετεοκλής μιλάει για τη σοβαρότητα της κατάστασης,   όταν φτάνει αγγελιαφόρος με μήνυμα για τη δράση των εχθρών. Ο χορός έντρομος ζητάει καταφύγιο στους βωμούς.  Ενώ προσεύχονται, ο Ετεοκλής προσπαθεί να τις καθησυχάσει. Καταφθάνει ο αγγελιαφόρος  με νεότερες ειδήσεις.

Ακολουθούν εφτά ζευγάρια λόγων στους οποίους, ο μεν αγγελιαφόρος, για κάθε μια από τις εφτά πύλες, περιγράφει τον εχθρικό πολεμιστή που έχει αναλάβει να της επιτεθεί, ο δε Ετεοκλής απαντά με αντίστοιχες οδηγίες.

Μάταια ο χορός προσπαθεί ν' αποτρέψει  τον Ετεοκλή απ' την έβδομη πύλη, που την πολιορκεί ο αδερφός του, Πολυνείκης. Όμως η Μοίρα τον κατευθύνει.

Με αγγελική ρήση αναγγέλλεται η σωτηρία της Θήβας και ο αλληλοσκοτωμός των  αδελφών. Ακολουθεί κομμός της Αντιγόνης και της Ισμήνης που θρηνούν τα χαμένα αδέρφια. Κήρυκας ανακοινώνει την απαγόρευση της ταφής του Πολυνείκη, ενώ η Αντιγόνη δηλώνει ότι θα θάψει τον αδερφό της.

 Τους τελευταίους 74 στίχους τους πρόσθεσε κάποιος άλλος στο έργο του Αισχύλου, μεταγενέστερα, προφανώς για να συνδεθεί με την Αντιγόνη του Σοφοκλή.                                    <<Επιστροφή