Τα παιδιά της εφηβείας
Χάθηκαν τόσοι άνθρωποι και ένα παιδί , λένε στα ειδησεογραφικά δελτία όλου του κόσμου ! Λέτε να υπονοούν πως χάθηκε ένας θεός ή υποκρύπτεται το δέος της εξαφάνισης του είδους - παιδί ; Σε κάθε περίπτωση διατυπώνεται μια ευαισθησία , που όμως είναι αφηρημένη και γι αυτό υποκριτική . Στις μέρες μας οι ρυθμοί υπογεννητικότητας προκαλούν ένα είδος τρόμου , που είναι δυσανάγνωστο και γι αυτό δυσίατο . Πόσοι , αλήθεια , απ’ τους μεγάλους είναι σε θέση να παραδεχτούν πως θέλουν τα παιδιά , όχι για κείνα , μα για τον εαυτό τους ; Κι αυτό είναι το κρίμα ! Τα παιδιά δε μπορούν να κάνουν τίποτα γι αυτό .
Στη δυτικότροπη παραγωγή της κοινωνικής ζωής , τα παιδιά περνούν από την εφηβεία , που είναι η πιο δύσκολη φάση της ζωής τους . Κάνουν το πιο περίεργο , ακόμα και για τους ειδικούς , άλμα ένταξής τους στην κοινωνική ζούγκλα των μεγάλων . Το κορυφαίο πράγμα που έχουν ανάγκη στην ηλικία αυτή είναι η ενθάρρυνση . Η πολιτεία των μεγάλων , με το σχολικό θεσμικό της πλαίσιο , απειλεί όλα τα παιδιά της εφηβείας με απόρριψη . Τη στιγμή που έχουν ανάγκη ενθάρρυνσης , εισπράττουν την απορριπτική απειλή και την πραγμάτωσή της σε κάποιους . Κι αυτό χωρίς κανένα λόγο , κόστος ή αποχρώσα παιδαγωγική ένδειξη και αιτιολογία . Για τα παιδιά της εφηβείας , η απορριπτική στάση της πολιτείας , καταγράφεται ασύνειδα δια βίου σαν πίκρα ζωής και τη χρεώνουν στους δασκάλους .
Τι θα κόστιζε στην κοινωνία των μεγάλων η κατάργηση των κειμένων διατάξεων , που απειλούν και απορρίπτουν τα παιδιά του Γυμνασίου - και μόνο αυτά - , τη στιγμή που με 2,8/20 μπαίνουν σε ΤΕΙ ή ΑΕΙ ; Στα Δημοτικά και τα Λύκεια έχει ουσιαστικά καταργηθεί . Στην κατάφωρη αδικία , η κοινωνία των μεγάλων σφυρίζει αδιάφορα , αν δεν φέρνει τους σκουπιδοτενεκέδες στις εισόδους των σχολείων ! Γιατί να μην εγγράφονται στην επόμενη τάξη και οι μαθητές του Γυμνασίου με βαθμό 2,8 ή 7,7/13 ; Ποια , αλήθεια, θα ήταν η ζημιά, αν οι γονείς και η κοινωνία, είχαν την πραγματική εικόνα επίδοσης των παιδιών και όχι την επίδοση επιείκειας των εκπαιδευτικών;
Στο σχολειό και το δάσκαλο , τα παιδιά της εφηβείας επενδύουν ελπίδες . Στη φάση αυτή της ζωής τους θα γίνουν φιλικοί στην κοινωνία ή εχθρικοί . Οι ατυχείς θεσμοί της πολιτείας φορτώνουν το ίχνος της προδοσίας στο σχολειό και τους δασκάλους . Η πολιτεία νίπτει χείρας και δείχνει με τη στάση της αυτή σαν υπαίτιους σχολειό και δασκάλους .
Στις πολλές προσπάθειες του σχολείου μας να εισαγάγει τα παιδιά της εφηβείας στον περίπλοκο κόσμο των μεγάλων , είναι και η έκδοση αυτού του εντύπου . Το πόσο μπορούν τα παιδιά , καθορίζεται απ΄ την ενθάρρυνση των μεγάλων . Χωρίς τη συμβολή των καθηγητριών του σχολείου μας κ. Κ. Μανωλάρου , κ. Αικ. Κολοβού και το ενδιαφέρον των παιδιών , δεν θα ήταν εφικτό .
Έκφραση χαράς και ένα μπράβο σ’ αυτή τους την προσπάθεια .
Δημόπουλος Θεόδωρος
Δ/ντής , Θεολόγος - Φιλόλογος