Επιστροφή "Ενδοσχολική Επιμόρφωση"

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η ΔΟΜΗ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ Η / Υ


 

δεδομενα. Τι σημαινει επεξεργασία των δεδομενων.

 

  1. Η Έννοια της Πληροφορίας
  2. Το Υπολογιστικό Σύστημα και οι Μονάδες του: α. Μονάδες Εισόδου β. Μονάδες Εξόδου
  3. Σταθμός Εργασίας
  4. Μονάδα Συστήματος
  5. Η Ανατομία της Μονάδας Συστήματος 1.Επεξεργαστής, 2.Μητρική Πλακέτα, 3. Σκληρός Δίσκος, 4.Κεντρική Μνήμη, 5. Κάρτα Οθόνης, 6. Κάρτα Γραφικών, 7. Κάρτα Ήχου
  6. Περιφερειακή Μνήμη 
  7. Δυαδικό Σύστημα - Bytes
  8. Οθόνη
  9. Ποντίκι
  10. Πληκτρολόγιο
  11. Πλήκτρα

 

i.Η  Έννοια της Πληροφορίας 

Όσο η ανθρώπινη κοινωνία εξελίσσεται τόσο αυξάνουν οι ανάγκες που παρουσιάζονται για συστηματική και ταχύτατη πληροφόρηση, από τη μια και για την  επεξεργασία των πληροφοριών, από την άλλη. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής παίζει καθοριστικό ρόλο στην επεξεργασία, στην διαχείριση και στην διάδοση των πληροφοριών.                                                                                             

Δεδομένα  ονομάζουμε μια ομάδα από γεγονότα, σύμβολα, αριθμούς, λέξεις κ. ά. που περιγράφουν ή αντιπροσωπεύουν αντικείμενα, καταστάσεις, έννοιες, ποσότητες, ιδέες, λειτουργίες.                                                                                                                                              

Όλα τα παραπάνω είναι στοιχεία που περιγράφουν  την πραγματικότητα, τον κόσμο που μας περιβάλλει, και μπορούμε να τα συλλέξουμε από διάφορες πηγές και με πολλούς τρόπους. Όσο αυτά τα στοιχεία δεν είναι κατάλληλα οργανωμένα, δε σημαίνουν κάτι. Αν όμως τα συσχετίσουμε κατάλληλα, αν τα επεξεργαστούμε, αποτελούν την πρώτη ύλη για την παραγωγή χρήσιμων και αξιοποιήσιμων πληροφοριών.                                                                                                                           

Επεξεργασία των δεδομένων είναι η διαδικασία με την οποία τροποποιούμε, οργανώνουμε, διαμορφώνουμε τα δεδομένα ή, ακόμα, εφαρμόζουμε αριθμητικές ή λογικές πράξεις, προκειμένου να παράγουμε κάποια πληροφορία.

Η πληροφορία , λοιπόν, προκύπτει σαν αποτέλεσμα της επεξεργασίας των δεδομένων και προσπαθούμε να την αντλήσουμε από αυτά, με σκοπό να αυξήσουμε τις γνώσεις μας, να πάρουμε κάποια απόφαση ή να λύσουμε κάποιο πρόβλημα.     

Για να μας βοηθήσουν οι υπολογιστές στην επίλυση προβλημάτων ή να εκτελέσουν διάφορες εργασίες, πρέπει να μπορούν να δέχονται δεδομένα, να τα επεξεργάζονται, να τα αποθηκεύουν και να μας παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της επεξεργασίας σε μορφές κατανοητές και χρήσιμες για μας.

ii. Το  Υπολογιστικό Σύστημα και οι Μονάδες του

Ένα Υπολογιστικό Σύστημα είναι ένα σύνολο από μηχανήματα ( hardware ) η λειτουργία των οποίων καθορίζεται από ένα σύνολο προγραμμάτων (software) και το οποίο αποτελείται από διάφορα μέρη. Καθένα από τα μέρη αυτά είναι επιφορτισμένο με μία ή περισσότερες λειτουργίες με τελικό στόχο την πληροφορία σαν αποτέλεσμα της επεξεργασίας των δεδομένων. Τα μέρη ενός υπολογιστικού συστήματος ονομάζονται μονάδες του υπολογιστή. Κάθε μονάδα επικοινωνεί με άλλες μονάδες και ανάλογα με το ρόλο της, παίρνει έναν από τους παρακάτω χαρακτηρισμούς:

Μονάδα Εισόδου: Επιτρέπει την εισαγωγή δεδομένων στον υπολογιστή.

Μονάδα Κύριας Μνήμης: Είναι ο χώρος στον οποίο αποθηκεύονται προσωρινά τα δεδομένα και οι εντολές για την επεξεργασία τους.

Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας ή Κεντρικός Επεξεργαστής: Η μονάδα αυτή είναι επιφορτισμένη με τη διαδικασία της επεξεργασίας των δεδομένων και αποτελείται από διάφορες επιμέρους μονάδες, όπως η Μονάδα Αριθμητικών και Λογικών  Πράξεων, η Μονάδα Ελέγχου και άλλες.

▀ Μονάδα Εξόδου : Παρουσιάζει το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των δεδομένων στη μορφή που έχει ζητήσει ο χρήστης.

Οι μονάδες εισόδου και εξόδου είναι επιφορτισμένες με την επικοινωνία  ανάμεσα στον χρήστη και τις κύριες μονάδες του συστήματος, που είναι ο επεξεργαστής και η μνήμη. Για αυτό τον λόγο  ονομάζονται περιφερειακά ή περιφερειακές μονάδες. Κάποια περιφερειακά έχουν διπλό ρόλο. Είναι δηλ. μονάδες εισόδου και εξόδου, όπως για παράδειγμα το Modem ). Επίσης, επειδή η κύρια μνήμη του υπολογιστή δεν επαρκεί, αλλά και δεν είναι σε θέση να αποθηκεύσει  μόνιμα όλα τα δεδομένα μας, ο υπολογιστής χρησιμοποιεί και περιφερειακή μνήμη. 

            ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΙΣΟΔΟΥ :

1.      Πληκτρολόγιο ( Keyboard )

2.      Ποντίκι ( Mouse )

3.      Σαρωτής ( Scanner )

4.      Μικρόφωνο

5.      Κάμερα

ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΞΟΔΟΥ :

1.      Οθόνη

2.      Εκτυπωτής

3.      Ηχεία

 

 iii. Σταθμός Εργασίας

Ένας σταθμός εργασίας απαρτίζεται από τρία βασικά μέρη : Την Κεντρική Μονάδα του Συστήματος (το Κουτί), την  Οθόνη και το Πληκτρολόγιο το οποίο συνοδεύεται από το Ποντίκι.

Με το πληκτρολόγιο εισάγουμε στοιχεία ( δεδομένα ) τα οποία μετατρέπονται σε σήματα, ώστε να τα κατανοεί ο υπολογιστής. Παράλληλα με το πληκτρολόγιο έχουμε και το ποντίκι, μία συσκευή απαραίτητη πλέον όσο και το πληκτρολόγιο. Τα δεδομένα ταξιδεύουν στην Κεντρική Μονάδα  η οποία περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα κυκλώματα και τις κατάλληλες συσκευές για την επεξεργασία και την αποθήκευση των στοιχείων. Από εκεί τα στοιχεία μεταφέρονται στην κύρια μονάδα εξόδου, την οθόνη.  

iv. Μονάδα Συστήματος ( System Unit )

 Εάν κάποιος μας ζητήσει να του περιγράψουμε με τι μοιάζει ένας υπολογιστής, το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι θα μιλήσουμε για ένα ορθογώνιο κουτί, το οποίο έχει κάποια κουμπιά στο μπροστινό μέρος και πολλές και διάφορες υποδοχές στο πίσω μέρος του. Στις υποδοχές αυτές συνδέονται τα καλώδια των μονάδων εισόδου - εξόδου. Τα δεδομένα εισέρχονται και εξέρχονται από αυτό το κουτί, πράγμα που σημαίνει ότι εκεί μέσα γίνεται η περίφημη επεξεργασία και αποθήκευση. Είναι το σπουδαιότερο μέρος του υπολογιστή. Το κρανίο, κατά κάποιον τρόπο, που περιέχει τον  εγκέφαλο του. Οποιοδήποτε εξωτερικό εξάρτημα προσαρμόζεται στην μονάδα συστήματος και συγκεκριμένα στις υποδοχές που βρίσκονται στο πίσω μέρος της. Το κουτί προστατεύει τα ευαίσθητα κυκλώματα, τα τροφοδοτεί με ρεύμα και παρέχει καθορισμένες θέσεις για κάθε συσκευή  ή μέσο.

Στο μπροστινό μέρος υπάρχουν : ο διακόπτης λειτουργίας ( ο βασικός διακόπτης εκκίνησης του υπολογιστή ο οποίος τροφοδοτεί με ρεύμα τις συσκευές και ξεκινά τη λειτουργία του Η / Υ ), οι λυχνίες ( η μία δείχνει ότι ο υπολογιστής είναι σε λειτουργία και η άλλη μας ενημερώνει όταν τίθενται σε λειτουργία τα αποθηκευτικά μέσα [ όπως ο σκληρός δίσκος και το  CD-ROM] ), οι υποδοχές αποθηκευτικών συσκευών  ( εκεί τοποθετούνται τα περιφερειακά δηλ ο οδηγός CD-ROM  και ο οδηγός δισκέτας ) και ο διακόπτης επανεκκίνησης ( reset ) (η επανακίνηση είναι απαραίτητη όταν τα προγράμματα σταματούν να ανταποκρίνονται όσο και αν πατάμε τα κουμπιά του ποντικιού ή του πληκτρολογίου).

Στο πίσω μέρος βρίσκονται οι θύρες εισόδου-εξόδου για την επικοινωνία με τις κύριες συσκευές δηλ. την οθόνη, το πληκτρολόγιο , το ποντίκι, αλλά και τα υπόλοιπα περιφερειακά όπως είναι ο εκτυπωτής, τα ηχεία κ. λ. π.

 v. Η Ανατομία της Μονάδας Συστήματος

 1. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ / ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ : Ο " εγκέφαλος " του υπολογιστή. Χωρίς αυτόν ο υπολογιστής δεν υπάρχει. Επεξεργάζεται, καταλαβαίνει και ενεργεί ανάλογα με τις εντολές που δέχεται από τα προγράμματα που είναι εγκαταστημένα στον υπολογιστή, κάνει αριθμητικές πράξεις και ελέγχει τη ροή των δεδομένων.  Οι περισσότεροι υπολογιστές διαθέτουν επεξεργαστές Pentium  της εταιρείας Intel.

2. ΜΗΤΡΙΚΗ ΠΛΑΚΕΤΑ ( MOTHERBOARD) :  Είναι ο κεντρικός άξονας, η κινητήρια δύναμη ενός υπολογιστή.  Αποτελεί το μεγαλύτερο κύκλωμα που διαθέτει ο υπολογιστής. Όλα τα εξαρτήματα που βρίσκονται μέσα στον υπολογιστή είναι προσαρτημένα σε αυτήν. Σε αυτήν προσαρμόζονται : Η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας, η Κύρια μνήμη, οι Θύρες Διασύνδεσης.

3. ΣΚΛΗΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ( HARD DISK DRIVE ) :  Είναι ένας αποθηκευτικός χώρος. Εκεί αποθηκεύονται, καταχωρίζονται και συγκρατούνται οι πληροφορίες, τα προγράμματα ή τα έγγραφα για όσο χρονικό διάστημα το επιθυμούμε. Όλα τα προγράμματα και οι εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένων και των Windows, βρίσκονται αποθηκευμένα στον  Σκληρό Δίσκο.

4. ΚΥΡΙΑ Ή ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ (MEMORY): Είναι υπεύθυνη όχι μόνο για το ξεκίνημα του υπολογιστή και την επικοινωνία  της Κεντρικής Μονάδας Επεξεργασίας με τις Μονάδες Εισόδου - Εξόδου (ROM) αλλά και για την προσωρινή αποθήκευση των δεδομένων και των προγραμμάτων που "τρέχουμε" στον υπολογιστή (RAM ). Ο υπολογιστής  χρειάζεται να έχει στην διάθεση του έναν αποθηκευτικό χώρο. Ο υπολογιστής χρειάζεται έναν χώρο να αποθηκεύει τα δεδομένα που του δίνουμε, μέχρι να τα επεξεργαστεί. Η κύρια μνήμη ή κεντρική μνήμη είναι η μονάδα που αποθηκεύονται δεδομένα, προγράμματα και τα αποτελέσματα που θα παραχθούν από την εκτέλεση ενός προγράμματος. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της είναι 1. Η Χωρητικότητα (αφορά το μέγεθος των πληροφοριών που μπορούν να αποθηκευτούν στη μνήμη),  2. Η Ταχύτητα Ανάγνωσης - Εγγραφής  των Πληροφοριών   (αναφέρεται στον χρόνο που απαιτείται για να γίνει η πρόσβαση σε ένα στοιχείο που είναι τοποθετημένο σε κάποια θέση της μνήμης) και 3.  Η Μονιμότητα Αποθήκευσης. 

                  Η Κύρια Μνήμη διακρίνεται σε δύο τύπους: τη μνήμη  RAM και τη μνήμη ROM.

                  RAM (Random Access Memory) Μνήμη Τυχαίας Προσπέλασης: Σε αυτήν την περιοχή της μνήμης μπορούμε να αποθηκεύσουμε πληροφορίες και προγράμματα, όπως επίσης να διαβάσουμε και να τροποποιήσουμε το περιεχόμενο της. Η προσπέλαση σε αυτήν είναι άμεση. Υπάρχει η δυνατότητα μεταβολής του περιεχομένου της. Το περιεχόμενο της μνήμης αυτής χάνεται με την διακοπή τροφοδοσίας του ρεύματος. Δεν μπορεί λοιπόν να χρησιμοποιηθεί για μόνιμη αποθήκευση προγραμμάτων ή δεδομένων.   

                 ROM (Read Only Memory) Μνήμη Ανάγνωσης Μόνο: Τα περιεχόμενα της μνήμης αυτής μπορούν να διαβαστούν αλλά δεν μπορούν να τροποποιηθούν από εμάς. Μπορούμε να πάρουμε και όχι να μεταφέρουμε πληροφορίες. Τα περιεχόμενα αυτής της μνήμης γράφονται μία φορά κατά την κατασκευή της μνήμης και είναι αδύνατο να γίνει οποιοδήποτε μετατροπή από τον χρήστη. Στη ROM τοποθετείται το BIOS (Basic Input Output System) δηλ. το Βασικό Σύστημα Εισόδου-Εξόδου. Αυτό είναι ένα σύνολο προγραμμάτων που εκτελούν βασικές λειτουργίες επικοινωνίας της κεντρικής μονάδας με τα περιφερειακά. Το περιεχόμενο της παραμένει αναλλοίωτο από τις διακοπές της ηλεκτρικής ενέργειας. Οι βασικές διαφορές της μνήμης RAM  από τη μνήμη ROM:

  Τα περιεχόμενα της μνήμης ROM είναι μόνιμα γραμμένα σε αυτήν από τον κατασκευαστή και δεν χάνονται όταν σβήσει ο υπολογιστής.

 ▀ Ο χρήστης μπορεί να αλλάξει τα περιεχόμενα της μνήμης RAM , αλλά αυτά χάνονται όταν σβήσει ο υπολογιστής. Τα περιεχόμενα της μνήμης ROM δεν χάνονται αλλά ο χρήστης δεν μπορεί να γράψει σε αυτήν.

5. ΚΑΡΤΑ ΟΘΟΝΗΣ: Η κάρτα οθόνης είναι μία βοηθητική πλακέτα και προσαρμόζεται σε μία ειδική υποδοχή της μητρικής πλακέτας. Καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας της οθόνης. Από αυτήν εξαρτάται η ποιότητα της εικόνας που παίρνουμε αλλά και η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων  της οθόνης μας.

6. ΚΑΡΤΑ ΓΡΑΦΙΚΩΝ : Αυτή εμφανίζει στην οθόνη την εικόνα που ο επεξεργαστής έχει δημιουργήσει στη μνήμη.

7. ΚΑΡΤΑ ΗΧΟΥ: Αυτή μεταφέρει το σήμα από τη μνήμη στα ηχεία όταν θέλετε να ακούσετε κάποιον ήχο από τον υπολογιστή σας, να παίξει τους ήχους από ένα CD ή  να επεξεργαστεί τους ήχους που μεταφέρονται από το μικρόφωνο.

 vi. Περιφερειακή Μνήμη 

 Μόλις σβήσουμε τον υπολογιστή η Κύρια Μνήμη "ξεχνάει" τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Τι γίνεται εάν δεν έχουμε προλάβει να τελειώσουμε  την  εργασία μας ή θέλουμε να  συνεχίσουμε κάποια άλλη φορά; Τι γίνεται όταν θέλουμε ο υπολογιστής μας να χρησιμοποιήσει πολλά και διάφορα προγράμματα και όπως γνωρίζουμε η Κεντρική Μνήμη έχει πεπερασμένη χωρητικότητα ; Χρειαζόμαστε μια πιο μόνιμη " αποθήκη ". Ένα  χώρο όπου να μπορούμε να φυλάμε όλα τα προγράμματα εφαρμογών που επιθυμούμε καθώς και τα αποτελέσματα της εργασίας μας. Μία μνήμη που δεν θα ξεχνά με το κλείσιμο του διακόπτη του υπολογιστή . Μία μνήμη που θα μπορούμε  και να την " αδειάζουμε " και να την " γεμίζουμε " όποτε εμείς το θέλουμε. Αυτή η "αποθήκη" υπάρχει και ονομάζεται Περιφερειακή Μνήμη. 

Η Περιφερειακή Μνήμη είναι πιο αργή από την Κεντρική, αλλά έχει πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα και πολύ χαμηλότερη τιμή. Τα μέσα αποθήκευσης που χρησιμοποιούνται στην περιφερειακή μνήμη είναι είτε οπτικά είτε μαγνητικά. Η τεχνική που χρησιμοποιείται για την εγγραφή σε μαγνητικό μέσο, καθώς και η ανάγνωση από αυτό θυμίζει πολύ τον τρόπο που εγγράφουμε ή ακούμε  τη φωνή μας από την κασέτα του μαγνητοφώνου. Η οπτική εγγραφή είναι μια πιο πρόσφατη τεχνική, η οποία είναι υπεύθυνη και για τα γνωστά σε όλους μας CD. Η οπτική εγγραφή έχει μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο και είναι λιγότερο ευάλωτη από την μαγνητική.

Τα κυριότερα είδη περιφερειακών αποθηκευτικών μέσων είναι :

1.      O Σκληρός Δίσκος (Hard Disk)

2.      Η Δισκέτα ( Floppy Disk )

3.      CD-ROM

4.      Μαγνητική ταινία

Η Δισκέτα ή εύκαμπτος δίσκος είναι ένα αποθηκευτικό μέρος για περιορισμένο αριθμό πληροφοριών. Είναι ιδανική για τη μεταφορά μικρών αρχείων από ένα υπολογιστή σε έναν άλλο. Η  ανάγκη  αποθήκευσης μεγάλων ποσοτήτων πληροφοριών, όπως είναι τα προγράμματα εφαρμογών, και γρήγορης προσπέλασης σε αυτές οδήγησε στην κατασκευή του σκληρού δίσκου ο οποίος επιτρέπει την τυχαία προσπέλαση στα δεδομένα του. Για να καταλάβουμε πώς περίπου είναι κατασκευασμένος ένας σκληρός δίσκος, ας φανταστούμε μερικές δισκέτες τοποθετημένες τη μία επάνω στην άλλη, σαν στοίβα, με κοινό άξονα περιστροφής, αλλά χωρίς να ακουμπούν μεταξύ τους. Τα μαγνητικά αποθηκευτικά μέσα  ( δισκέτα ή  σκληρός δίσκος ) είναι "χωρισμένα" σε επιμέρους τμήματα, ώστε να είναι δυνατή η αναγνώριση της θέσης κάθε αρχείου, διαφορετικά ο εντοπισμός και η ανάκτηση του είναι αδύνατη. Με την μορφοποίηση το μαγνητικό μέσο "χωρίζεται" σε τροχιές ( ομόκεντρα αυλάκια ) και σε τομείς. Με το CD-ROM  έχουμε την δυνατότητα να διαβάζουμε τις πληροφορίες ή τα δεδομένα του, χωρίς να μπορούμε όμως να γράψουμε σ'  αυτό και για τον λόγο αυτό αποκαλούνται  ROM ( Read Only Memory ) Όταν θέλουμε να αποθηκεύσουμε το περιεχόμενο της Κύριας Μνήμης στην Περιφερειακή Μνήμη, πρέπει πρώτα να δώσουμε την κατάλληλη οδηγία στον υπολογιστή. Τότε τα περιεχόμενα της Κύριας Μνήμης μεταφέρονται και καταγράφονται στο Περιφερειακό  Αποθηκευτικό  Μέσο.  

                    Η περιφερειακή μνήμη έχει γενικά  τα εξής χαρακτηριστικά:1. Η προσπέλαση της από την ΚΜΕ είναι πολύ πιο αργή  σε σύγκριση με την προσπέλαση της κύριας μνήμης και 2. Τα περιεχόμενα της δεν καταστρέφονται ούτε χάνονται όταν η μνήμη δεν τροφοδοτείται από ηλεκτρικό ρεύμα. Πληροφορίες, εντολές ή δεδομένα που έχουμε αποθηκεύσει στην περιφερειακή μνήμη είναι δυνατό να χαθούν μόνο αν συμβεί κάποια ζημιά σ' αυτή. Στα περισσότερα μέσα περιφερειακής μνήμης έχουμε τη δυνατότητα να διαγράψουμε ( να σβήσουμε ) τα περιεχόμενα τους όταν δεν τα χρειαζόμαστε πλέον και στη θέση τους να γράψουμε άλλα. Ο υπολογιστής μπορεί να διαβάσει και να μεταφέρει το περιεχόμενο της περιφερειακής ξανά στην κύρια μνήμη. Η περιφερειακή μνήμη αποτελεί ένα πολύ σημαντικό τμήμα του υπολογιστικού μας συστήματος, αφού χωρίς αυτή περιορίζονται σημαντικά οι δυνατότητες του. Οι εργασίες μας, τα δεδομένα μας, οι πληροφορίες που έχουμε συλλέξει ή τα ηλεκτρονικά μηνύματα που έχουμε λάβει από φίλους μας μπορούν όλα να αποθηκευτούν στην περιφερειακή μνήμη, ώστε να μπορούμε να ανατρέχουμε σε αυτά  όποτε το επιθυμούμε. Η πληθώρα και η πολυμορφία των πληροφοριών που αποθηκεύουμε στην περιφερειακή μνήμη γεννούν όμως και την ανάγκη για σωστή οργάνωση και ταξινόμηση τους, ώστε να μπορούμε και να τις ανακαλούμε όποτε επιθυμούμε. Η οργάνωση της περιφερειακής μνήμης γίνεται με τη βοήθεια των αρχείων.  

vii. Δυαδικό σύστημα - Bytes

Τι καταλαβαίνει ένας υπολογιστής; Στην καθημερινή ζωή χρησιμοποιούμε το δεκαδικό σύστημα μέτρησης. Ένα άλλο σύστημα μέτρησης είναι το δυαδικό, το οποίο έχει ως βάση μόνο δύο ψηφία το 0 και το 1. Όλοι οι άλλοι αριθμοί στο σύστημα αυτό είναι συνδυασμοί αυτών των δύο. Τα κυκλώματα του υπολογιστή αντιλαμβάνονται μόνο την ύπαρξη ή όχι του ρεύματος. Ένα κύκλωμα που διαρρέετε από ρεύμα βρίσκεται στην κατάσταση "1", ενώ στην αντίθετη περίπτωση βρίσκεται στην κατάσταση "0". Η  "γλώσσα" του  υπολογιστή αποτελείται, λοιπόν, από αυτά τα δύο ψηφία: το 0 και το 1, τα οποία ονομάζονται δυαδικά ψηφία ( binary digits  ή  bits ) . Μία ομάδα από συγκεκριμένο αριθμό δυαδικών ψηφίων, που ο υπολογιστής τη χειρίζεται ως μία ενότητα, ονομάζεται  byte. Ένα Byte ισοδυναμεί 8 bits. Μονάδα χωρητικότητας της μνήμης είναι το Byte. Ο Υπολογιστής αποθηκεύει τις πληροφορίες στην μνήμη (Κύρια και Περιφερειακή ) σε μορφή bytes

1 Byte = 8 bits

1 KB = 1024 bytes

1 MB = 1024 KB

1 GB = 1024 MB 

vii. ΟΘΟΝΗ

            Ολόκληρη η φιλοσοφία της επικοινωνίας του ανθρώπου με τον υπολογιστή βασίζεται στην οθόνη. Είναι η κυριότερη μονάδα εξόδου. Έχει επιφορτιστεί με τον ρόλο της απεικόνισης των επεξεργασμένων στοιχείων, των δεδομένων, των γραφημάτων, των εικόνων κ. λ. π.  Δύο καλώδια δίνουν ζωή στην οθόνη : το καλώδιο της τροφοδοσίας ( ρεύματος ) και το καλώδιο που συνδέεται με τον υπολογιστή για την εμφάνιση των δεδομένων μας. Οι οθόνες ενός υπολογιστή χαρακτηρίζονται και κατηγοριοποιούνται σύμφωνα με την διαγώνιο τους, όπως και στις κοινές τηλεοράσεις, η οποία μετριέται σε ίντσες.

ix.ΠΟΝΤΙΚΙ

            Είναι μία από τις μονάδες εισόδου.  Είναι το μέσον που εξασφαλίζει την κίνηση σας στην οθόνη. Είναι μία απλή συσκευή, η προέκταση του χεριού μας, η οποία μας επιτρέπει να επικοινωνούμε με τον υπολογιστή εύκολα και γρήγορα. Με την απλότητα της χρήσης του αποτέλεσε αρχικά πολύτιμο "συμπλήρωμα " του πληκτρολογίου. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και κυρίως των λειτουργικών προγραμμάτων το κατέστησαν βασικό εργαλείο εργασίας, που πολλές φορές αντικαθιστά σχεδόν πλήρως το πληκτρολόγιο. Το  ποντίκι έχει στο πάνω μέρος ένα, δύο ή τρία πλήκτρα και στο κάτω μια πλαστική σφαίρα. Καθώς μετακινούμε το ποντίκι πάνω στο γραφείο  ή πάνω στο mouse pad, η πλαστική σφαίρα γυρίζει  και μετακινεί  ένα δείκτη (pointer), ένα βέλος, πάνω στην οθόνη για να " δείχνουμε " διάφορα αντικείμενα από αυτά που εμφανίζονται στην οθόνη του υπολογιστή. Με το βέλος "δείχνουμε " ακόμη στον υπολογιστή τι να κάνει. Για παράδειγμα, όταν το βέλος σημαδεύει κάποια εντολή πάνω στην οθόνη,  πατάμε το αριστερό  πλήκτρο του ποντικιού που σημαίνει ότι θέλουμε να εκτελεστεί αυτή η εντολή. Το ποντίκι  κινείται λοιπόν σε λεία επιφάνεια, ελέγχοντας το δρομέα     ( cursor ), που δηλώνει το σημείο εργασίας στην οθόνη.  Ο Κέρσορας είναι το σημαδάκι που εμφανίζεται στην οθόνη, για να μας δείξει πού θα εμφανιστεί, θα γραφτεί, ο επόμενος χαρακτήρας που θα πληκτρολογήσουμε.

    x.ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ

            Είναι το βασικότερο και γνωστότερο μέσο εισαγωγής στοιχείων. Είναι η μονάδα που  παρεμβάλλεται ανάμεσα στον χρήστη και στον υπολογιστή. Μεταφέρει τα στοιχεία που εισάγουμε σε γλώσσα κατανοητή στον υπολογιστή. Ο σχεδιασμός του και η διάταξη των πλήκτρων βασίζεται στην κλασσική γραφομηχανή. Η λειτουργία του είναι απλή : Πατάμε ένα πλήκτρο ή συνδυασμό πλήκτρων και αυτό "γράφεται " στην οθόνη στο σημείο που υποδεικνύει ο κέρσορας. Το κλασσικό πληκτρολόγιο περιλαμβάνει 105 πλήκτρα: γράμματα του ελληνικού και λατινικού αλφάβητου, αριθμούς, τα απαραίτητα σύμβολα (σημεία στίξης, σύμβολα πράξεων κ. λ. π. ), ειδικά πλήκτρα συγκεκριμένων λειτουργιών καθώς και ένα αριθμητικό πληκτρολόγιο στο δεξί μέρος της συσκευής. Τρεις λυχνίες πάνω στο πληκτρολόγιο μας ενημερώνουν πότε είναι ενεργοποιημένα τα πλήκτρα  Caps Lock, Num Lock και Scroll Lock.

 xi.ΤΑ   ΠΛΗΚΤΡΑ

1. ESC (ESCAPE): Το πλήκτρο αυτό αναιρεί την τελευταία εντολή που δώσαμε στον υπολογιστή ή επαναφέρει την προηγούμενη οθόνη της εφαρμογής. 

2. & 3. FUNCTION KEYS: Έτσι ονομάζονται τα πλήκτρα F1 έως F12. Εξυπηρετούν ειδικές λειτουργίες, οι οποίες εξαρτώνται από τα προγράμματα. 

4. BACKSPACE - DELETE: Ουσιαστικά, και τα δύο κουμπιά κάνουν ακριβώς την ίδια εργασία: διαγράφουν χαρακτήρες, με διαφορετικό όμως τρόπο το καθένα. Το πρώτο, Backspace, μετακινεί τον κέρσορα από τα δεξιά στα αριστερά, όπως λέει και το  όνομά του, διαγράφοντας χαρακτήρες. Αντίθετα, το δεύτερο, το Delete  "σβήνει" τους χαρακτήρες που βρίσκονται δεξιά του κέρσορα, χωρίς να τον μετακινεί.

5. Τα [Print Screen], [Pause], [Scroll Lock] και  [Alt Gr] έχουν σχεδόν εκλείψει σαν λειτουργικά πλήκτρα. Σχεδιάστηκαν για την εφαρμογή προγραμμάτων της δεκαετίας του '80 και σήμερα σπάνια χρησιμοποιούνται.

SCROLL LOCK: Αν το πιέσουμε, μπλοκάρεται η συνεχής ροή αποτελεσμάτων στην οθόνη μας. Ο υπολογιστής παρουσιάζει τις σελίδες μία προς μία, σταματώντας και περιμένοντας, έως ότου πιέσουμε κάποιο πλήκτρο, για να παρουσιάσει την επόμενη σελίδα. Αν το πλήκτρο αυτό δεν έχει πατηθεί, σε πολλές εφαρμογές το κείμενο "τρέχει" στην οθόνη χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να προλάβουμε να το διαβάσουμε.

PRINT SCREEN: Σε κάποια παλαιότερα συνήθως συστήματα προκαλεί εκτύπωση των περιεχομένων της οθόνης στον εκτυπωτή. Στα σύγχρονα συστήματα, μεταφέρει τα περιεχόμενα της οθόνης σε μία περιοχή προσωρινής αποθήκευσης, από όπου μπορούμε να τα ανακαλέσουμε, για να τα χρησιμοποιήσουμε σε άλλες εφαρμογές.

 PAUSE: Προκαλεί προσωρινό " σταμάτημα " της παρουσίασης αποτελεσμάτων στην οθόνη, καθώς αυτά  " τρέχουν ". Πατώντας το ξανά συνεχίζεται η ροή της παρουσίασης των αποτελεσμάτων. 

6. Το αριθμητικό πάνελ:  NUM LOCK: Αντίστοιχο με το Caps Lock ενεργοποιεί και απενεργοποιεί το αριθμητικό πληκτρολόγιο στο δεξί μέρος της συσκευής. Όταν είναι ενεργοποιημένο, μπορούμε να εμφανίζουμε τους αριθμούς και στην αντίθετη περίπτωση τα σύμβολα που αναγράφονται. Ενδείκνυται για αριθμητικές πράξεις λόγω της διάταξης των πλήκτρων. 

7. HOME, END, Page Down, Page Up: Όταν γράφουμε ένα κείμενο, το Home μετακινεί τον δρομέα στην αρχή της γραμμής στην οποία αυτός βρίσκεται και το End στο τέλος της.  Page Down: Μας μετακινεί κατά μία "σελίδα" προς τα κάτω, αφήνοντας τον δρομέα στην ίδια θέση στην οθόνη. Page Up: Μας μετακινεί κατά μία " σελίδα " προς τα επάνω, αφήνοντας τον δρομέα στην ίδια θέση στην οθόνη.

8. Πλήκτρα με Βέλη: Μετακινούν τον δρομέα προς την κατεύθυνση του βέλους χωρίς να επηρεάζουν το κείμενο που είναι γραμμένο στην οθόνη. 

9. Πλήκτρο μενού: Το συναντούμε μόνο στα σχεδιασμένα για Windows πληκτρολόγια και εμφανίζει το ίδιο μενού που εμφανίζεται όταν πατάμε το δεξί πλήκτρο του ποντικιού.

10. Λογότυπο των WINDOWS: Εξυπηρετούν συγκεκριμένες λειτουργίες στο περιβάλλον εργασίας μας και γενικότερα των Windows. Τα πλήκτρα  αυτά εμφανίζουν τα διάφορα μενού προγραμμάτων και εφαρμογών των Windows.

11. Spacebar:  Όπως και στην γραφομηχανή, με αυτό το πλήκτρο επιτυγχάνονται τα κενά (την εισαγωγή κενού διαστήματος) μεταξύ των λέξεων ή των χαρακτήρων. 

12. [Shift], [Ctrl], [Alt]: Σε συνδυασμό με άλλα πλήκτρα, εκτελούν εντολές συντόμευσης.  ALT - CTRL (Alternate - Control): Παρέχουν εξειδικευμένες λειτουργίες στα διάφορα προγράμματα, συνδυαζόμενα συνήθως με άλλα πλήκτρα τόσο και τα δύο μεταξύ τους όσο και το καθένα ξεχωριστά. Για παράδειγμα, Alt-F4 (τερματισμός ενεργοποιημένου προγράμματος ή εργασίας ), Ctrl-ALT- Delete (εμφάνιση μενού για απενεργοποίηση εργασίας ). SHIFT: Όπως θα έχετε προσέξει, κάποια πλήκτρα αναγράφουν σε κάθετη διάταξη δύο διαφορετικά σύμβολα. Ο ρόλος  του πλήκτρου αυτού είναι διπλός: μπορούμε να γράψουμε κεφαλαία γράμματα και να εμφανίζουμε το πάνω σύμβολο ενός πλήκτρου. Για παράδειγμα, εάν θέλουμε να εμφανίσουμε τον αριθμό 1, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πατήσουμε απλώς το πλήκτρο 1. Για να καταφέρουμε όμως να εμφανίσουμε το θαυμαστικό ( ! ) [ βρίσκεται στο ίδιο πλήκτρο], είναι απαραίτητο να έχουμε πατημένο το Shift. 

13. TAB: Εισάγει διαστήματα στα έγγραφά σας. Μετακινεί το δρομέα (κέρσορα) σε προκαθορισμένες θέσεις, πάνω στην οθόνη. Τον μετακινεί μία στήλη προς τα δεξιά.

14.CAPS LOCK: Λειτουργεί ως διακόπτης, ενεργοποιώντας και απενεργοποιώντας τα κεφαλαία γράμματα. Είναι η καλύτερη λύση, όταν θέλουμε να γράψουμε μία φράση, πρόταση ή ολόκληρο κείμενο μόνο με κεφαλαία γράμματα. 

15. ENTER:  Συνήθως, ορίζουμε το τέλος της εισαγωγής δεδομένων μας. Στους κειμενογράφους λειτουργεί ως πλήκτρο αλλαγής γραμμής.

                                                                                               

Επιστροφή "Ενδοσχολική Επιμόρφωση"