ΙΣΤΟΡΙΑ-ΡΩΜΑΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ
Η Ρωμαϊκή κατάκτηση
Ο Ιούλιος Καίσαρ
Ο Ιούλιος Καίσαρας, Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός (100-44 πΧ) μετέβη με το στρατό του για να κατακτήσει τη Γαλατία (58-51 π.Χ.) και η ιστορία που έγραψε ο ίδιος είναι η καλύτερη πηγή για τη χώρα και τους λαούς της. Λόγω της διαίρεσης των Γαλατών και των εμφυλίων πολέμων τους κατέκτησε τη χώρα μέσα σε λίγα χρόνια.
Επίσης, ο στρατός των Γαλατών ήταν διηρημένος και απειθάρχητος. Αντίθετα, ο στρατός του Καίσαρα, είχε μεγάλη υπεροχή στον οπλισμό: είχε βαλιστικές μηχανές, σφενδονίτες και ιππείς. Τα ρωμαϊκά στρατόπεδα προστατεύονταν από τριπλά οχυρώματα.
Η αντίσταση
Μετά την κατάκτηση ο Καίσαρας μεταχειρίστηκε τους Γαλάτες με μια σκληρότητα που δεν είχε επιδείξει ποτέ στη Ρώμη. Φαινόταν να μην έχει καμιά ευσυνειδησία απέναντί τους, φυλάκιζε τους απεσταλμένους τους, έκλεβε τα χρυσά και αργυρά τους αντικείμενα, πουλούσε κατά χιλιάδες τους αιχμαλώτους.
Αλλά αυτές οι ωμότητες προκάλεσαν τελικά μια ανταρσία. Ο Βερσινγετορίξ, γιος του ηγεμόνα των Αρβέρνων, νεαρός ήρωας, ωραίος, περήφανος, αφοσιωμένος ολότελα στην ελευθερία της πατρίδας του, έγινε αρχηγός των στασιαστών και επιχείρησε να αποκόψει από τις βάσεις τους τις λεγεώνες του βορρά. Δεν είχε όμως το αναγκαίο πολιορκητικό υλικό για να προσβάλει τα ρωμαϊκά στρατόπεδα. Για πολλούς μήνες έφερε σε δύσκολη θέση τον καλύτερο στρατό του κόσμου αλλά η ήττα του ήταν αναπόφευκτη.Το Σεπτέμβριο του 52 π.Χ. αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει και παραδόθηκε στον Ιούλιο Καίσαρα, που τον θανάτωσε αφού τον κράτησε αιχμάλωτο τέσσερα χρόνια.
Ο ρωμαϊκός πολιτισμός
Με τη ρωμαϊκή κατάκτηση, η περιοχή ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως επαρχία, υιοθετήθηκε η λατινική γλώσσα, άλλαξε ο τρόπος διοίκησης και οι Γαλάτες τελικά έγιναν Ρωμαίοι πολίτες και υιοθέτησαν το ρωμαϊκό πολιτισμό.
Κατά τη διάρκεια των πέντε αιώνων της ρωμαϊκής κατοχής, οι Γαλάτες υιοθέτησαν τις συνήθειες των Ρωμαίων κατακτητών και η γλώσσα τους επηρεάστηκε από τα λατινικά. Οι Ρωμαίοι τους έμαθαν να κατασκευάζουν δρόμους, πόλεις, ναούς, υδραγωγεία, δημόσια λουτρά, αρένες, μνημεία.
Η ευημερία
Η ευημερία της Γαλατίας υπό τη ρωμαϊκή κατάκτηση ήταν μεγάλη. Εκείνη την περίοδο αναπτύχθηκε η κλίση προς τη γεωργία, η αγάπη της γης, που οι Γαλλο-Ρωμαίοι κληροδότησαν στους Γάλλους. Η ρωμαϊκή ειρήνη (Pax Romana) τους ελευθέρωσε από τους συνεχείς μεταξύ τους πολέμους και την αναρχία. Η χώρα απέκτησε δρόμους, σύνορα και μια στρατιωτική αστυνομία. Παντού, σε όλο το μήκος των ρωμαϊκών δημόσιων δρόμων, υψώνονταν επαύλεις στολισμένες με κίονες και αγάλματα. Δημιουργήθηκαν πόλεις. Οι κάτοικοι των πόλεων απολάμβαναν τις καινούργιες πολυτέλειες: τα δημόσια λουτρά και την ποικιλία των θεαμάτων.
Η ρωμαϊκή διοίκηση τους έδωσε μια λέξη για να εκφράσουν την ενότητά τους και ονόμασε τη χώρα τους Γαλλία (Gallia). Αυτή τους άνοιξε τις πύλες προς τη μόρφωση. Σ' αυτή χρωστούν το σεβασμό του δικαίου και του νόμου.
Η διάδοση του Χριστιανισμού
Την εποχή αυτή μια νέα θρησκεία αρχίζει να διαδίδεται στο μεσογειακό κόσμο. Ο Χριστιανισμός. Η Ρώμη αρχικά ανέχονταν όλες τις θρησκείες αρκεί κι αυτές να ανέχονταν τη λατρεία του Αυτοκράτορα. Από την εποχή του Τραΐανού όμως άρχισαν οι διωγμοί.Το αίμα των μαρτύρων έδωσε δύναμη στις καρδιές. Ιεραπόστολοι, που τους αφιερώθηκαν αργότερα καθεδρικοί ναοί, ο Μαρτιάλης στη Λιμόζ, ο Γατιανός στην Τουρ και άλλοι κήρυξαν το Ευαγγέλιο στις πόλεις.
Αργότερα, επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, που η Αυτοκρατορία έγινε χριστιανική, οι βασιλικές, που για τους Ρωμαίους δεν ήταν θρησκευτικοί χώροι, μεταμορφώθηκαν σε εκκλησίες.
Δημιουργήθηκαν τότε και τα πρώτα μοναστήρια, μετά το 360, από τον Άγιο Μαρτίνο, ένα κοντά στο Πουατιέ και ένα κοντά στην Τουρ, που σταδιακά αυξήθηκαν και έγιναν εστίες νέων ιδεών και φυτώρια επισκόπων.
Στα χρόνια της ρωμαϊκής κατάκτησης υπήρχε μια παιδεία γαλατική, μέτρα αλλά ανθηρή. Τον 4ο αιώνα στο Μπορντό, στο Πουατιέ, στη Μασσαλία, στην Τουλούζη, στη Λυόν, στη Λουτέτσια (ρωμαϊκή ονομασία του Παρισιού) χιλιάδες νέοι παρακολουθούσαν σχολικά μαθήματα γραμματικής και ρητορικής. Οι καθηγητές ήταν αυτοκρατορικοί υπάλληλοι. "Επιθυμούμε", γράφει ο αυτοκράτορας Γρατιανός στον διοικητή της Γαλατίας,"να χορηγούνται τριάντα μερίδες στον καθηγητή της ρητορικής, είκοσι στον καθηγητή της λατινικής γραμματικής και δώδεκα στον καθηγητή της ελληνικής γραμματικής, αν μπορεί να βρεθεί κανένας κατάλληλος..." Η κελτική ιδιοσυγκρασία προσαρμοζόταν στις παραδόσεις της λατινικής ευγλωττίας. Τιμούσαν επίσης τα ελληνικά, άρχιζαν τις φιλολογικές σπουδές τους από τον Όμηρο και τον Μένανδρο.
Η παρακμή
Μετά την κατάκτηση και για τρεις αιώνες η Ρώμη είχε διαφυλάξει την ασφάλεια της Γαλατίας. Στις όχθες του Δούναβη και του Ρήνου οι Μάρκες, δηλαδή οι παραμεθόριες στρατιωτικές περιφέρειες, κρατούσαν σε απόσταση τους βαρβάρους. Επίσης ένας στολίσκος περιπολούσε στο Ρήνο. Από το 275 όμως και αργότερα η φρουρά του Ρήνου έπαψε να είναι ρωμαϊκή. Η Αυτοκρατορία είχε κρίση επιστρατευτική. Το στρατιωτικό επάγγελμα δεν άρεζε στους πολίτες, που προτιμούσαν να πληρώνουν φόρο για να αγοράσουν αντικαταστάτη.Τότε οι αυτοκράτορες στρατολόγησαν βαρβάρους για τη φύλαξη των συνόρων, παραχωρώντας τους εδάφη. Αυτό το γεγονός θα γίνει η απαρχή των βαρβαρικών βασιλείων.
Ο καινούργιος αυτός στρατός δεν έχει καθόλου πατριωτισμό. Οι πολιτικές ταραχές γεννούν τη στρατιωτική αναρχία. Επιδρομές Γερμανών ερημώνουν τη Γαλατία. Η Γαλατία περνά δια πυρός και σιδήρου από τους βαρβάρους. Η Αυτοκρατορία θα κρατήσει ακόμη τη μεγαλοπρεπή της εμφάνιση αλλά οι δυνάμεις της είναι εξαντλημένες. Η κατάληψη της Γαλατίας από τις βαρβαρικές φυλές είναι θέμα χρόνου.
Πηγή πληροφοριών
http://fr.wikipedia.org/wiki/Histoire_de_France
http://www.livepedia.gr/
http://www.aerologio.gr/
http://web.cortland.edu/flteach/civ/histoi/histoi.htm
http://ebooks.edu.gr/
http://paradosiakos.blogspot.gr/
Εγκυκλοπαίδειες Δομή και Πάπυρος LaRousse-Britanica
Ανρέ Μωρουά - Η ιστορία της Γαλλίας, εκδ. Όμηρος