ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ & ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠΛΗΡΗΣ ΤΙΤΛΟΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ

Δημιουργικές συν – εργασίες: από την εικαστική πράξη στη δημιουργική γραφή. Μία πρόταση εναλλακτικής αξιολόγησης

[ Διεθνές Συνέδριο με θέμα: Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση. Οργάνωση, Διοίκηση, Διδακτικό Υλικό, Αναλυτικά Προγράμματα  | Αλεξανδρούπολη, Thraki Palace | 08 – 10 Απριλίου 2016 ]

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η ακόλουθη εισήγηση παρουσιάζει το θεωρητικό πλαίσιο της συναισθηματικής αγωγής ως αφόρμηση για την οργάνωση μιας εναλλακτικής διδακτικής προσέγγισης και κατ΄ επέκταση τη στοιχειοθέτηση διαφορετικών τρόπων αξιολόγησης στο μάθημα της ΝΕ Γλώσσας και Γραμματείας, το σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός συστήματος στα πρότυπα της αυθεντικής αξιολόγησης. Ως διδακτικά και αξιολογικά εργαλεία αξιοποιούνται ο εικονικός γραμματισμός, μέσω των εικαστικών τεχνών και της πολυτροπικότητας, και η δημιουργική γραφή. Με έμφαση στη συναισθηματική νοημοσύνη, ως άμεσα εγερθείσα νοημοσύνη κατά την επαφή με τις τέχνες και τη λογοτεχνία, γίνεται σύντομη παρουσίαση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και δυνατοτήτων της, όπως αυτές αναδύονται στην διδακτική πράξη, για τη διδασκαλία και αξιολόγηση των γνωστικών αντικειμένων. Ακολούθως και σύμφωνα πάντα με το προαναφερόμενο εγχείρημα παρατίθεται σχέδιο μαθήματος και αντίστοιχα φύλλα εργασίας.

 

Παράλληλα, ενδιαφέρουσα άποψη της θεωρίας της πολλαπλής νοημοσύνης (Gardner, 1999) αποτελεί η πρόταση διαφορετικών τρόπων αξιολόγησης στο μάθημα της ΝΕ Γλώσσας και Γραμματείας: ένα σύστημα που στηρίζεται λιγότερο στα κλασικά διαγωνίσματα και περισσότερο στην αυθεντική αξιολόγηση (Ηλιοπούλου, 2013). Κατά τον Gardner, οι μαθητές θα έπρεπε να έχουν ευκαιρίες να εκδηλώσουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις τους με πολλούς τρόπους. Άλλωστε, με βάση την αρχή ότι η διδασκαλία της Λογοτεχνίας στο σχολείο έχει στόχο, μεταξύ άλλων, να συμβάλει «στην αισθητική, γλωσσική, κοινωνική ευαισθητοποίησή του και στην ψυχοπνευματική του ωρίμανση» (Κατσίκη – Γκίβαλου, 2007: 224), η υπαγωγή του μαθήματος σε παραδοσιακές μορφές αξιολόγησης είναι ελλειμματική. Εξάλλου, όσο πιο ουσιαστικά επικοινωνεί ο μαθητής – αναγνώστης με τη λογοτεχνία, τόσο μεγαλώνει και το ενδιαφέρον του γι’ αυτήν. Αν, λοιπόν, ο προτιμησιακός τρόπος μάθησης ενός μαθητή περνά μέσα από εικόνες ή από κίνηση, αλλά του επιβάλλεται ως μέσο αξιολόγησης η γραπτή, αυστηρά λεκτική εξέταση, θα δυσκολευτεί να αποδείξει τις γνώσεις του. Εδώ χρειάζονται τρόποι αξιολόγησης αντίστοιχοι κατά ένα μέρος με τη δυνατή νοημοσύνη του μαθητή. «Αν μπορούμε να διδάξουμε με 8 διαφορετικούς τρόπους, μπορούμε και οφείλουμε να αξιολογήσουμε με 8 διαφορετικούς τρόπους» (Ηλιοπούλου & Μαυρίδου)

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ

Μαυρίδου, Α. & Ηλιοπούλου, Κ. (2016). Δημιουργικές συν – εργασίες: από την εικαστική πράξη στη δημιουργική γραφή. Μία πρόταση εναλλακτικής αξιολόγησης. Στο Π. Γεωργογιάννης (επίμ.). Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα: Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση. Οργάνωση, Διοίκηση, Διδακτικό Υλικό, Αναλυτικά Προγράμματα, σ. 353 – 386. Αλεξανδρούπολη, 08 – 10 Απριλίου 2016.

[ ISBN: 978-618-82477-3-4 ]