Αυτοί με τα σβησμένα μάτια
Κι αυτοί
με τα σβησμένα μάτια
προχωρούν μπροστά
χαράζοντας πορεία
αφήνοντας πίσω
μια σειρά νεκρά περιστέρια
τα χαμένα μας χρόνια.
Πόλεμος
Δεν υπάρχει τρόπος
να επιστρέψουμε στη μήτρα.
Πρέπει να πολεμήσουμε
άοπλοι το θηρίο.
Στην πρώτη γραμμή
εκεί που τα κορμιά
τ’ αλέθει αδιάκριτα
ο μύλος.
Κούρος
Ευθυτενής, γαλήνιος, στωικός
διασχίζει τους αιώνες
σαν βασιλιάς
κι όλοι παραμερίζουν
και προσκυνούν
γιατί ατενίζει αγέρωχος
με ελαφρό μειδίαμα
πέρα απ’ τη ζωή
το τρομερό μυστήριο
του θανάτου.
Σαράντα κύματα
Πέρασε η ζωή μου
απ’ τα σαράντα κύματα
μα το κορμί μου αταξίδευτο
σαπίζει στον γιαλό.
Η ώρα της κρίσης
Στον
Θ. Π.
Την ώρα της κρίσης
θα μετρήσει
πόση ζωή καθένας
με τόλμη πέταξε.
Κι οι δειλοί
θα ριχτούν για πάντα
στην κόλαση της αμφιβολίας.
Ρεφρέν
Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω
να κρατήσω κάποια
να διορθώσω άλλα
να αλλάξω τα περισσότερα.
Τι νόημα έχει χωρίς επαναλήψεις
χωρίς ένα da capo.
Τουλάχιστον το ρεφρέν.
Εκεί γίναν τα πιο μεγάλα λάθη.
Να μην πάει το τραγούδι μας χαμένο.
Δημοπρασία
Η τιμή ξεκίνησε
από πολύ ψηλά.
Όσο περνούσε η ώρα
έπεφτε και πιο χαμηλά.
Όλοι αγωνίζονταν να δώσουν
και κάτι λιγότερο.
Εγώ με ηδονή παρακολουθούσα
το πόσο φτηνά τελικά
θα με πουλούσαν.
Πιάσε το χέρι μου
Πιάσε το χέρι μου.
Αυτό το χέρι
που τρέμει
από τα λάθη
και τα αμαρτήματα.
Αυτό το χέρι
που θα ‘πρεπε
να έχει κοπεί
να έχει λιώσει
να έχει πεταχτεί
στα σκουπίδια.
Πιάσε το
κι οδήγησέ το.
Δεν ξέρω γιατί
μα πρέπει να με συγχωρέσεις.
Αυτό το βούρκο
δεν είναι δικό μου δημιούργημα
ούτε δικό σου.
Αυτό το βούρκο
είναι η πιο καθαρή
η πιο αγνή
η πιο άσπιλη
πλευρά της ζωής.
Κεραυνός
Θα θελα να κρατώ
κεραυνό.
Να τον ρίχνω
και να πιάνει φωτιά.
Όμως έχω μόνο
ένα παγωμένο χέρι.
Το βάρος
Είναι φορές
που οι άνθρωποι
σαν από θαύμα
σηκώνουν το βάρος
που σώριασαν πάνω μου
και φεύγουν μακριά
αφήνοντάς με
υπέροχα ελεύθερο.
Χαμηλός ουρανός
Προχωρώ σκυφτός
κάτω από έναν
χαμηλό ουρανό
που με συνθλίβει.
Σαλώμη
Έλα λοιπόν
αφού το θες
γυμνή
στα όνειρά μου.
Το κορμί σου
σαν μαχαίρι πια
δε με πονά.
Μπορώ να το αντικρύσω
ακόμα και με κρυφή χαρά
ίσως και με συμπόνια.
Ο χρόνος
ένα ένα έριξε
τα επτά σου πέπλα.
Έτσι γυμνή πια
τι μπορείς να μου ζητήσεις;
Αλυσίδες της μνήμης
Τις αλυσίδες της μνήμης
δεν μπόρεσες ποτέ
μες στην αδύναμη ψυχή σου
να σηκώσεις.
Γι αυτό και πάντα
δραπέτευες κρυφά
από τα περασμένα.
Από ψηλά
Κι εγώ είμαι ένα πουλί
που πετά ψηλά
πάνω απ’ το κεφάλι σου
δίχως να το νιώθεις
όπως δε νιώθεις την ανάσα σου.
Δροσιά
Περνάς δίπλα μου
σαν σύννεφο
κι εγώ διψασμένος
ρουφώ κρυφά
τη δροσιά σου.
Μουσική και ποίηση
Η μουσική έχασε
ή παραιτήθηκε
ή για άγνωστο λόγο
από μικρό με εκδικείται.
Είναι όμως στιγμές
που πιάνει απ’ το χέρι
τη μεγάλη της αντίζηλο
την ποίηση και την οδηγεί
σ’ ανεξερεύνητα μονοπάτια.
Λέξεις ιαματικές
Λίγες λέξεις έσπειρα.
Κάποιες βγήκαν ιαματικές.
Άλλοι λένε το νερό
άλλοι το χώμα.
Ισχνή σοδειά
μα να σου τύχει...
ένα θαύμα.
Χαμένο παιχνίδι
Μην προσπαθήσεις
να τα πεις όλα.
Χάθηκε το παιχνίδι.
Αυτοί που απευθύνεσαι
γνωρίζουν ήδη
τα περισσότερα.
Ακριβό τίμημα
Το τίμημα ακριβό
σε πόνο, σε ζωή, σε χρόνο.
Το ωφέλημα
δυσανάλογα μικρό.
Φίλοι καλοί
απ’ της ζωής μου το χαμηλό
ποιητικό μετερίζι
παντοτινά σας χαιρετώ.
Στο μέλλον η σιωπή
τις σκέψεις μου θα ορίζει.