Μια … ιστορία

 

 

…. Μια  φορά  κι  έναν  καιρό  ήταν  ένα  αγόρι  κι  ένα  κορίτσι  που  πήγαιναν  στην  Τρίτη  Δημοτικού. Για  να  πάνε  στο  σχολείο  τους  έπρεπε  να  περάσουν  από ένα  δρόμο , που  περνούσαν  λίγα αυτοκίνητα  και  μοτοσικλέτες. Τα έβλεπαν κι ονειρεύονταν ότι , κάποια  μέρα  θα  είχαν αυτοκίνητο  και  θα το  οδηγούσαν  μέχρι   την  άκρη  της  γης.

 

Τα  απογεύματα  που  ήταν  καλός  ο  καιρός  και  τα  παιδιά  είχαν  τελειώσει   το  διάβασμα , κάθονταν  μαζί  με  τους  φίλους  τους  στα  σκαλιά  ενός  σπιτιού  κοντά  στο  δρόμο  και παρατηρούσαν  τα  αυτοκίνητα. Βλέπετε  εκείνη  την  εποχή  τα  αυτοκίνητα  ήταν  λίγα  και  έκαναν  εντύπωση  σε  μικρούς  και  μεγάλους.

Όμως  τα  χρόνια  πέρασαν, τα  παιδιά  μεγάλωσαν , έκαναν  οικογένειες! Τώρα  τα  παιδιά  τους  είναι  δύσκολο  να  καθίσουν  δίπλα  στη  λεωφόρο  κι  αυτό  γιατί  τα  αυτοκίνητα  έγιναν  τόσα   πολλά , ώστε  να  μην  υπάρχει  χώρος   ούτε  στο  πεζοδρόμιο  να  περπατήσουν!

Η  αύξηση  του  αριθμού  των  αυτοκινήτων  άλλαξε  την  εικόνα  των  πόλεων  σε  όλο  τον κόσμο  και  δημιούργησε  ένα  σοβαρότατο  πρόβλημα .

   

 

 

Τα  τροχαία  ατυχήματα.

΄Ετσι  …

-Τα  τελευταία  τριάντα  χρόνια  τα  ατυχήματα  στην  Ελλάδα  αυξήθηκαν  κατά  105%.

-Κάθε  χρόνο  2500  Έλληνες  χάνουν  τη  ζωή  τους στην  άσφαλτο και 3500

τραυματίζονται  σοβαρά

-Ο  ένας  στους  τρεις  Έλληνες  θα  μπει  τουλάχιστον  μια  φορά  στη  ζωή  του  στο  νοσοκομείο  εξαιτίας  ενός  τροχαίου.

 

-Το  95%  των   ατυχημάτων  θα  μπορούσε  να  είχε  αποφευχθεί., αν  οδηγοί  και  πεζοί  πρόσεχαν  περισσότερο  στους  δρόμους και  αν  η  Πολιτεία  είχε  φροντίσει  να  απαλείψει τις  πάμπολες  παγίδες , που  υπάρχουν  για  πεζούς  και  οδηγούς  στους  ελληνικούς  δρόμους

 

.

 

 

 

 

… γιατί  συμβαίνουν  οδικά  ατυχήματα  στα  παιδιά ;

 

 

 

…  Επειδή  οι  ελληνικές  πόλεις  αναπτύχθηκαν , χωρίς  να  προβλέπουν  και  τις  ανάγκες  των  παιδιών.

 

… Επειδή  οι  περισσότεροι  οδηγοί  συμπεριφέρονται , σαν  να  κυκλοφορούν  μόνοι   τους  στο  δρόμο.

 

…  Επειδή  οι  ενήλικες  δίνουν  το  κακό παράδειγμα  στα  παιδιά.

 

Πολλές  φορές  οι  ενήλικες  δεν  περπατούν  στο  πεζοδρόμιο, αλλά  στο  οδόστρωμα.

Παραβιάζουν  το  κόκκινο  φανάρι  των  πεζών . Περνούν  απέναντι  από  όποιο  σημείο  τους  βολεύει, ακόμα  κι  όταν  η  διάβαση  είναι  δίπλα  τους.

 

…  Επειδή  τα  παιδιά  δεν  ανταποκρίνονται  σωστά στις  απαιτήσεις  τις  κυκλοφορίας.

 

• Τα  παιδιά  έχουν μικρό ύψος και  δε βλέπουν πάνω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
• Το οπτικό τους πεδίο είναι μικρό, γι αυτό αργούν να αντιληφθούν τα αυτοκίνητα, που έρχονται από τα πλάγια.
• Τα παιδιά ,όταν  τρέχουν  δεν κοιτάζουν δεξιά κι  αριστερά.
• Τα  παιδιά  υποτιμούν  τους  κινδύνους.
• Για  τα  παιδιά τα οχήματα που κινούνται στο  δρόμο είναι δευτερεύουσας  σημασίας .Ο φίλος  τους στο  απέναντι  πεζοδρόμιο , ο περιπτεράς  που  πουλάει  λιχουδιές, είναι κάτι που του προκαλεί περισσότερο ενδιαφέρον. Πετάγονται  στο  δρόμο  χωρίς  να  σταματήσουν  και  να  ελέγξουν  την  κυκλοφορία.

 

 

Μαθαίνοντας  να  ζω  με  τα  αυτοκίνητα

 

 

Για  όλους  τους  παραπάνω  λόγους  λοιπόν, πρέπει  να  προσέχουμε περισσότερο  από  τους  μεγάλους.

 

 

• Όταν  θέλουμε  να  βγούμε  από  το  αυτοκίνητο,  ελέγχουμε  αν  έρχονται  αυτοκίνητα  ή  πεζοί  και  βγαίνουμε  πάντα  από  την  πόρτα  που  είναι  προς  το  πεζοδρόμιο.

 

 

• Ανεβαίνουμε  και  κατεβαίνουμε  από  το  λεωφορείο  μόνο  όταν  έχει σταματήσει .

• Για  να  διασχίσουμε  το δρόμο  περιμένουμε  να  φύγει  το   λεωφορείο , διαφορετικά  περνάμε  πάντα  από  το  πίσω  μέρος  του.

 

• Στο  αυτοκίνητο  καθόμαστε  πάντα  στο  πίσω  κάθισμα  και  πάντα  φορώντας  ζώνη  ασφαλείας

• Όταν  διασχίζουμε  το  δρόμο  απαιτείται  μόνο  από  τη  διάβαση  των  πεζών , γιατί  υπάρχουν  πολλοί  οδηγοί , που  δεν  προσέχουν  τους  άλλους.

 

• Αν  δεν  υπάρχει  διάβαση  πεζών  , κοιτάμε  δεξιά  κι  αριστερά, για  να  βεβαιωθούμε ότι δεν   έρχεται  τίποτα. Αν  η  κίνηση  είναι  μεγάλη  και  κανείς  δε  σταματάει , ζητάμε  τη  βοήθεια  ενός  μεγάλου.

 

• Πριν  ξεκινήσουμε  με  το  ποδήλατο , ελέγχουμε  φρένα , λάστιχα , αλυσίδα .

• Βαδίζουμε  πάντα  στο  πεζοδρόμιο . Αν  δεν  υπάρχει  βαδίζουμε  στην  αριστερή  πλευρά  του  δρόμου ώστε  να  βλέπουμε  τα  αυτοκίνητα  που  έρχονται .

• Δε  βγαίνουμε  ποτέ στο  δρόμο  ανάμεσα  από  παρκαρισμένα  αυτοκίνητα.

• Δεν  παίζουμε  ποτέ   στο  δρόμο  και  στο  πεζοδρόμιο.

• Οδηγούμε  το  ποδήλατο με  μεγάλη  προσοχή  στη  δεξιά  άκρη  του  δρόμου ,  δεν  κάνουμε  κόντρες  και  σεβόμαστε  τα  φανάρια  και  τις  πινακίδες.

• Τη  νύχτα  φοράμε  ανοιχτόχρωμα  ρούχα , για  να  μας βλέπουν εύκολα  οι  οδηγοί.