πηγή: http://www.saferinternet.gr/
Ενώ το Διαδίκτυο και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορούν να αποτελούν απεριόριστες πηγές διασκέδασης, επικοινωνίας και χαράς. είναι πολύ σημαντικό να ενημερωνόμαστε και να γνωρίζουμε για την ύπαρξη του «εθισμού», ώστε:
? Να βάλουμε τα απαραίτητα ΟΡΙΑ και να απολαμβάνουμε τα θετικά της τεχνολογίας χωρίς αρνητικές συνέπειες.
? Να αναζητήσουμε βοήθεια, εάν χρειαστεί.
? Να ενημερώσουμε τους φίλους μας εάν ΔΕΝ βάζουν όρια ή χρειάζονται βοήθεια.
? Να μην παραμελούμε τις δραστηριότητές μας, τον ύπνο μας, τους φίλους μας και την οικογένειά μας προς χάρη του Διαδικτύου.
Ας έχουμε υπόψη μας ότι:
? Εάν το πρόβλημα αναγνωριστεί σε αρχικό στάδιο, είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπισθεί.
? Όταν παίζουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια μετά την επιστροφή μας από το σχολείο, η απόδοσή μας στις άλλες δραστηριότητες (διάβασμα, αθλητισμός κλπ) είναι σαφώς περιορισμένη.
? Δε δίνουμε ποτέ τους κωδικούς μας σε κανέναν, ούτε στους καλύτερους φίλους μας.
? Ας μη στέλνουμε μηνύματα όταν είμαστε θυμωμένοι. Είναι δύσκολο να πάρουμε πίσω αυτά που έχουμε πει πάνω στο θυμό μας.
? Όταν κάτι δεν φαίνεται σωστό σε έναν ιστοχώρο ή μια συνομιλία, τότε κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι. Γι? αυτό, εάν αισθανθούμε άσχημα, ας βγούμε αμέσως από αυτό τον ιστοχώρο ή ας διακόψουμε αμέσως τη συνομιλία.
? Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η διαδικτυακή επικοινωνία δεν είναι πάντα ιδιωτική, καθώς οι άλλοι μπορούν να αντιγράψουν, να εκτυπώσουν και να μοιραστούν μέ άλλους τα λεγόμενά μας ή τις φωτογραφίες μας.
? Δεν απαντάμε στα εκφοβιστικά μηνύματα
? Μπλοκάρουμε την πρόσβαση του αποστολέα.
? Κρατάμε και αποθηκεύουμε τα μηνύματα ή τις συνομιλίες. Αυτό θα μας είναι χρήσιμο, εάν χρειαστεί ή εάν θελήσουμε να το καταγγείλουμε.
? Δεν προωθούμε μηνύματα ή εικόνες & φωτογραφίες που θα μπορούσαν να πληγώσουν τα συναισθήματα κάποιου. Έχουμε στο μυαλό μας ότι, εάν κάποιος μας στείλει ένα μήνυμα και το προωθήσουμε ή γελάσουμε με αυτό, στην ουσία γινόμαστε και εμείς μέρος του εκφοβισμού.
? Αναφέρουμε το πρόβλημά μας στους γονείς μας ή σε άλλους ενήλικους που εμπιστευόμαστε.
? Εάν δούμε ότι κάποιος φίλος, γνωστός ή συμμαθητής μας είναι θύμα ηλεκτρονικού εκφοβισμού θα ήταν σωστό να τον υποστηρίξουμε και να καταγγείλουμε το περιστατικό. Άλλωστε, το ίδιο θα θέλαμε και εμείς από τους άλλους αν ήμασταν στη θέση τους. Ας μην ξεχνάμε ότι οι αντιδράσεις των ανθρώπων που γίνονται μάρτυρες ενός τέτοιου γεγονότος είναι σημαντικές για να κλείσει αυτός ο κύκλος του εκφοβισμού.
Θυμόμαστε πάντα ότι είναι εύκολο στο Διαδίκτυο να πει κάποιος ψέματα για το ποιος πραγματικά είναι. Ακόμα και αν έχουμε συχνή επικοινωνία με κάποιον και για πολύ καιρό και αισθανόμαστε ότι τον γνωρίζουμε καλά, θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε ποτέ, εάν κάποιος λέει την αλήθεια στο Διαδίκτυο. Ακόμα και αν κάποιος μας δείξει τη φωτογραφία του, αυτή η φωτογραφία μπορεί να είναι ψεύτικη. Αυτό βρίσκει εφαρμογή και στην κάμερα. Το να δούμε έναν άνθρωπο σε βίντεο δεν σημαίνει ότι είναι και ο ίδιος!
Ας είμαστε προσεκτικοί ποιους αποδεχόμαστε να γίνουν «φίλοι» και με ποιούς μιλάμε στο Διαδίκτυο. Δυστυχώς, υπάρχουν ενήλικοι με κακές προθέσεις που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο προκειμένου να πλησιάσουν τα παιδιά. Άρα, λοιπόν, είμαστε περισσότερο ασφαλείς όταν μιλάμε στο Διαδίκτυο με ανθρώπους που γνωρίζουμε και στον πραγματικό κόσμο.
Χρησιμοποιούμε τις ρυθμίσεις απορρήτου στους ιστοχώρους που επισκεπτόμαστε. Προσαρμόζουμε τις ρυθμίσεις, έτσι ώστε να μη βλέπουν όλοι το προφίλ μας ή τις φωτογραφίες μας!
Δεν κανονίζουμε συναντήσεις με ανθρώπους που στην ουσία δεν γνωρίζουμε, ακόμα και αν έχουμε γίνει «φίλοι» στο ιντερνέτ. Κάποιος που δεν έχουμε δει ποτέ στον πραγματικό κόσμο παραμένει να είναι ένας ξένος!
Χρησιμοποιούμε την κάμερα του υπολογιστή μόνο με τους ανθρώπους που γνωρίζουμε, και πάντα την αποσυνδέουμε όταν δεν τη χρησιμοποιούμε.
Έχουμε πάντα στο μυαλό μας όταν πλοηγούμαστε στο Διαδίκτυο και όταν συνομιλούμε, ότι υπάρχουν ενήλικες που έρχονται σε επαφή με τα παιδιά και τους εφήβους, επειδή έχουν κακές προθέσεις.
Προσέχουμε πάντα τα προσωπικά μας δεδομένα στο Διαδίκτυο.
Δε δημοσιεύουμε προσωπικά στοιχεία στο Διαδίκτυο, όπως όνομα, τηλέφωνο, διεύθυνση, σε ποιο σχολείο πηγαίνουμε, ή πληροφορίες για την οικογένειά μας.
Όταν μπαίνουμε σε ιστοχώρους που ζητούν προσωπικά στοιχεία, συμβουλευόμαστε πάντα κάποιον ενήλικα και διαβάζουμε τους «όρους χρήσης» του κάθε ιστοχώρου.
Δε δίνουμε ποτέ τους κωδικούς μας σε κανέναν, ούτε στους καλύτερούς μας φίλους.
Επιλέγουμε «δυνατούς» κωδικούς, αποτελούμενους από 8 τουλάχιστον χαρακτήρες.
Θυμόμαστε ότι δεν είμαστε ποτέ αόρατοι στο Διαδίκτυο. Όλοι οι χρήστες του Διαδικτύου αφήνουν «ηλεκτρονικά αποτυπώματα».
Δημιουργούμε ασφαλή προφίλ στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Ρυθμίζουμε το προφίλ μας, ώστε να μην είναι ορατό σε αγνώστους, και προσέχουμε να μη δεχόμαστε για διαδικτυακούς φίλους άτομα που δε γνωρίζουμε στον πραγματικό κόσμο.
Θυμόμαστε ότι οτιδήποτε ανεβάζουμε στο Διαδίκτυο μπορεί να μείνει εκεί για πάντα! Αισθανόμαστε άνετα αν τις πληροφορίες ή φωτογραφίες που ανεβάζουμε στο Διαδίκτυο τις δει ο δάσκαλός μας, ο μελλοντικός μας φίλος, ο μελλοντικός μας εργοδότης; Εάν η απάντηση είναι «όχι», τότε δε θα πρέπει να τις ανεβάζουμε.