ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Στο χωριό  λειτουργούσαν δυο δημοτικά σχολεία. ¨Ενα ελληνικό και ένα τουρκικό. Τα γεγονότα του 1963 διέκοψαν τη λειτουργία του τουρκοκυπριακού σχολείου ενώ με τον ερχομό των προσφύγων το σχολείο επαναιειτούργησε ως ελληνικό. Στο χώρο που είναι σήμερα κτισμένο το ελληνικό δημοτικό σχολείο ήταν κτισμένο το παλιό δημοτικό που είχε δυο μεγάλες αίθουσες, ένα γραφείο και έναν ημιυπαίθριο χώρο με δυο μεγάλες καμάρες. Ο ημιυπαίθριος χώρος και οι είσοδοι των αιθουσών έβλεπαν προς το ποτάμι ενώ το γραφείο προς βορρά. Πίσω από το γραφείο ήταν ο ανεμόμυλος. Οι τουαλέτες με μια μικρή αποθήκη βρίσκονταν στη βορειοδυτική γωνιά του οικοπέδου και ήταν παλιού τύπου(λάκκος με τρύπες). Στη νοτιοδυτική γωνία ήταν μια δεξαμενή ενώ οι βρύσες ήσαν μεταξύ δεξαμενής και τουαλετών . Στη βόρεια πλευρά ήταν το σπίτι του δασκάλου. Στην αυλή και στη νότια πλευρά υπήρχαν σε σειρά μεγάλοι ευκάλυπτοι . Ο κήπος που στόλιζε το σχολείο ήταν μπροστά από τις εισόδους των αιθουσών. Στις δυο πλευρές υπήρχε περβάζι για να κάθονται οι μαθητές. Η καθαριότητα του σχολείου γινόταν από τους ίδιους τους μαθητές, αγόρια και κορίτσια. Κάθε πρωί δυο αγόρια της Ε΄ ή ΣΤ΄ τάξης ορισμένα από το δάσκαλο και τα οποία άλλαζαν κάθε εβδομάδα κτυπούσαν την καμπάνα της εκκλησίας μισή ώρα νωρίτερα για να ξεκινήσουν οι μαθητές για το σχολείο. Συνήθως ήταν μαθητές που έμεναν στην ίδια γειτονιά. Oι μαθητές γυμνασίου φοιτούν από τη σχολική χρονιά 1987 – 1988 στο Γυμνάσιο Ακακίου που στεγάζεται στο νέο σχολικό κτίριο στη δεξιά πλευρά του δρόμου Ακακίου – Λευκωσίας και που μετονομάσθηκε σε Περιφερειακό Γυμνάσιο Ακακίου το σχ, έτος 1988 – 1989. Οι μαθητές Λυκείου φοιτούν στο Λύκειο Παλαιομετόχου. Οι μαθητές πριν την ίδρυση των παραπάνω σχολείων φοιτούσαν στα σχολεία της Λευκωσίας και κάποιοι της Μόρφου. Τη δεκαετία το 60 οι περισσότεροι φοιτούσαν στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Αρρένων Κύκκου και στο αντίστοιχο θηλέων. Κάθε πρωί ξεκινούσε από το Συνεργατικό το λεωφορείο για να μεταφέρει τους μαθητές στα σχολεία της Χώρας. Τα κορίτσια κάθοταν στο μπροστινό μέρος του λεωφορίου ενώ τα αγόρια στο πίσω μέρος. Οι μαθήτριες φορούσαν μπλε ποδιά με άσπρο γιακά ενώ τα αγόρια γκρι παντελόνι, άσπρο πουκάμισο, μπλε γραβάτα και το σήμα του σχολείου. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ         Το 1849-50 λειτούργησε  από τον Ασκητή Δημήτριο ιδιωτικό σχολείο στο σπίτι του, όπου δίδασκε ο ίδιος έως το 1870. Ο γιος του Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνος συνέχισε το έργο του πατέρα του έως το 1878 οπότε χειροτονείται ιερέας στο Στρόβολο. Στο σχολείο φοιτούσαν μαθητές και από αλλά χωριά οι οποιοι φιλοξενούνταν στο σπίτι των δασκάλων και πλήρωναν σε είδος τα τροφεία τους .         Στο χωριό ζούσαν και Τουρκοκύπριοι  και φυσικό ήταν να έχουν και αυτοί το δικό τους σχολείο. Οι μεντρεσέδες που υπήρχαν (Ο ένας στο χώρο που σήμερα λειτουργεί το Δημοτικό νηπιαγωγείο και ο άλλος ανατολικά στην πλατεία του τζαμιού) είχαν τον κύριο λόγο στην εκπαίδευση των τουρκοκυπρίων.