Μέχρι το 1963 Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ζούσαν ειρηνικά, χωρίς αντιπαλότητες και συνεργάζονταν μεταξύ τους. Αυτή η πολύχρονη  συμβίωση απεικονίζεται σε  κυπριακό γραμματόσημο των 2 γροσιών και σε άλλο των 3/4 του γροσιού, της περιόδου της αγγλοκρατίας και τα δύο (επί βασιλέως Γεωργίου). Σήμερα η εκκλησία με το μιναρέ εικονίζεται στο χαρτονόμισμα των πέντε λιρών. Οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι ζούσαν φυσικά στο ίδιο χωριό αλλά οι κατοικίες τους ήταν χωρισμένες και συγκεντρωμένες στα ίδια στενά(δρόμοι με κατοικίες τούρκων και δρόμοι κατοικιών Ελλήνων). Το 1963-64 οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν από τους ομοεθνείς τους (της Τουρκίας) να εγκαταλείψουν το χωριό και να εγκατασταθούν σε μέρη που ο πληθυσμός τους ήταν αμιγώς Τουρκοκυπριακός και σχηματίστηκαν έτσι οι θύλακες . Σε αντίθεση με τους Ελληνοκύπριους του χωριού οι Τουρκοκύπριοι το 1963-64 ήταν προετοιμασμένοι για συγκρούσεις. Είχαν διανοίξει κρυφά περάσματα στις μεσοτοιχίες των ιδιοκτησιών(συνήθως τρυπούσαν το παλιό αχρησιμοποίητο τζάκι) και μπορούσαν να επικοινωνούν μυστικά όλα τα σπίτια του Τουρκομαχαλά και σε ορισμένα τα οποία είχαν συντηρηθεί τότε και ξεχώριζαν από τα υπόλοιπα σπίτια όλου του χωριού τα μετέτρεψαν σε πραγματικά κάστρα. Αυτά εξωτερικά ενώ δεν κινούσαν καμιά υποψία είχαν στα παράθυρα τους σακιά γεμάτα άμμο και θέσεις μάχης.