AAS_1η Περίοδος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

Βασικά Χαρακτηριστικά των Δημοτικών Τραγουδιών

Σελίδες υπό διαμόρφωση

10ος αι. - 1453: 1η περίοδος
πριν από την Άλωση
I. 10ος αι. - 1204 Μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους
II. 1204 - 1453 Μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους

I. 10ος αι. - 1453 Μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους

10ος αι. - 1204	Νεοελληνική Λογοτεχνία	Νεοελληνική Ιστορία		Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία και Ιστορία
9ος - 10ος αι.	Ακριτικά Τραγούδια. Βυζαντινή "δημώδης γραμματεία"	867 - 1025	Ακμή της Μακεδονικής Δυναστείας
11ος αι. αρχές	Έπος Διγενή Ακρίτα	1042 - 1054	Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος
		1071	Ήττα του Μαντζικέρτ· Οι Βυζαντινοί χάνουν την Ανατολική Μ. Ασία και τη Ν. Ιταλία.
12ος αι.	Προδρομικά. Σπανέας	1081 - 1180	Δυναστεία των Κομνηνών	1100 περίπου	Chanson de Roland (Το τραγούδι του Ρολάνδου)
		1096 - 1099	Πρώτη σταυροφορία	12ος αι.	Προβηγκιανή ποίηση στη Γαλλία
1159	Ποίημα Μιχαήλ Γλυκά	1192	Η Κύπρος υπό τους Λουζινιάν
		1204	Τέταρτη σταυροφορία· κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους	1200	Roman De Renart

II. 1204 - 1453 Μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους

1204 - 1453	Νεοελληνική Λογοτεχνία	Νεοελληνική Ιστορία		Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία και Ιστορία
		1204 - 1261	Λατινική Αυτοκρατορία Κωνσταντινούπολης· ελληνικό βασίλειο της Νίκαιας (1254 - 1258 Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις). Φραγκική κατάκτηση	1213 1235 περίπου	Ήττα των Αλβιγίων (Καθαρών) Guillaume de Lorris, Le Roman de la Rose
		1261	Οι Βυζαντινοί ανακαταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη (Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος)
1300 περίπου	Χρονικόν του Μορέως	1261 - 1453 1261	Δυναστεία Παλαιολόγων Δεσποτάτο του Μορέως (Μιστράς)	1265 - 1321	Δάντης
14ος αι.	Ιπποτικά Μυθιστορήματα. Λίβιστρος και Ροδάμνη. Ασίζες στην Κύπρο	1309	Οι ιππότες του Αγίου Ιωάννη στη Ρόδο	1304 - 1374	Πετράρχης
		1354	Απόβαση των Τούρκων στην Καλλίπολη	1313 - 1375	Βοκάκιος
1310 - 1340	Καλλίμαχος και Χρυσορόη			1338	Αρχή του Εκατονταετούς πολέμου
1364	Διήγησις παιδιόφραστος των τετραπόδων	1362	Κατάληψη της Αδριανούπολης	1359 - 1389	Μουράτ Α΄ (σουλτάνος)
1350 - 1400	Στ. Σαχλίκης, Λ. Ντελλαπόρτας	1396	Ήττα των χριστιανών από τους Τούρκους στη Νικόπολη	1389 - 1403 1390 - 1400	Βαγιαζίτ Α΄ (σουλτάνος) Chauser, The Canterbury Tales (Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι)
1400 - 1450	Μεταγενέστερα Μυθιστορήματα: Βέλθανδρος, Φλόριος, Βελισάριος, Αχιλληίς, Λεόντιος Μαχαιράς στην Κύπρο. Ποιήματα Μ. Φαλιέρου (Κρήτη)	1430	Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη και τα Ιωάννινα	1400 περίπου	Froissart, Chroniques
		1439	Σύνοδος Φλωρεντίας· ψήφισμα για την Ένωση των Εκκλησιών
1145	Γέννηση Ιανού Λάσκαρι	1444	Ήττα των σταυροφόρων στη Βάρνα
1450 - 1500	Έλληνες λόγιοι στην Ιταλία. Ερωτοπαίγνια			1451 - 1481	Μεχμέτ Β΄ (Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής)
1452	Θάνατος Γεωργίου Γεμιστού (Πλήθωνος)	1453	Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ο Γεννάδιος Β΄ πατριάρχης

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ

α)	Ο λόγος --> απλός, φυσικός + ανεπιτήδευτος.

β)	Ο “ποιητής” του δημοτικού τραγουδιού --> δεν εκφράζει προσωπικά συναισθήματα, αλλά συλλογικές συναισθηματικές καταστάσεις της κοινότητας.

γ)	Στοιχεία της τεχνικής των δημοτικών τραγουδιών :

	15σύλλαβος ιαμβικός (=πολιτικός) στίχος με την τομή (παύση) στην 8^η συλλαβή, χωρίς το φαινόμενο του διασκελισμού.
	Παραλείπονται τα ασήμαντα και όσα εύκολα εννοούνται + έτσι η δράση προχωρεί με γοργότερο ρυθμό.
	Επαναλήψεις: συχνά το πρώτο ημιστίχιο επαναλαμβάνεται στο δεύτερο, ή το δεύτερο ημιστίχιο επιτείνει τη σημασία του πρώτου.
	Χρήση Στερεότυπων Εκφράσεων: (“τρία πουλάκια κάθονται”, “ακόμα ο λόγος έστεκε”, “πολύ του κακοφάνη” κ.λπ.)
	Άσκοπα ερωτήματα (“μήνα σε γάμο ρίχνονται μήνα σε χαροκόπι; Ουδέ σε γάμο ρίχνονται ουδέ σε χαροκόπι”).
	Υπάρχουν πολλές αντιθέσεις οι οποίες συχνά οδηγούν σε υπερβολές που ανατρέπουν τη λογική τάξη (το θέμα του αδύνατου).
	Η εμψυχωτική λειτουργία, που ζωντανεύει ζώα + άψυχα αντικείμενα (τολμηρές προσωποποιήσεις).
	Η χρήση του άμεσου λόγου ή του διαλόγου (που σπάει τη μονοτονία της αφήγησης + ενισχύει την παραστατικότητα). Συχνά στο διάλογο χρησιμοποιείται συμβατικό πρόσωπο για την προώθηση της δράσης ή του διαλόγου (το πουλί λ.χ. που μιλά με ανθρώπινη ομιλία αποτελεί συνηθισμένο μοτίβο των δημοτικών τραγουδιών).

Βασικά Χαρακτηριστικά των Δημοτικών Τραγουδιών

04/04/2003