Πάνε 40 χρόνια από την πρώτη επίσκεψη των θρυλικών Beatles στην Αμερική. Η επίσκεψη αυτή θα άλλαζε μια για πάντα τον τρόπο με τον οποίον η χώρα αντιμετώπιζε την pop μουσική.
Ήταν 7 Φεβρουαρίου 1964 και οι τέσσερις νεαροί από το Λίβερπουλ της Μ. Βρετανίας όδευαν προς την Νέα Υόρκη με την πτήση 101 της Pan Am. Τους συνόδευε ο manager τους Brian Epstein, οι φίλοι τους Mal Evans και Neil Aspinall, ο παραγωγός Phill Spector με το συγκρότημά του, τις Ronettes, και αρκετοί δημοσιογράφοι. Επίσης, στην αποστολή ήταν και ο φωτογράφος των εξώφυλλών τους, Robert Freeman. Σκοπός της συγκεκριμένης πρώτης επισκέψεως των Beatles εκεί ήταν η ζωντανή εμφάνισή τους στο τηλεοπτικό show του Ed Sullivan, καθώς και μερικές συναυλίες. Αν και το τραγούδι τους "I Want To Ηold Your Hand" ήταν ήδη νούμερο ένα στα αμερικάνικα charts, τα Σκαθάρια δεν φανταζόντουσαν ότι η θύελλα της Beatlemania που είχε ξεσπάσει στην Ευρώπη, άρχιζε να εμφανίζεται και στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Μάλιστα, θεωρούσαν ότι είναι αδύνατο για ένα συγκρότημα να κάνει επιτυχία στην Αμερική.

77 μέρες πριν την επίσκεψη των Beatles, ο Αμερικάνος πρόεδρος Kennedy είχε δολοφονηθεί και το έθνος χρειαζόταν κάτι δυνατό για να αναπτερωθεί το πεσμένο ηθικό του. Κατά συνέπεια, η επίσκεψη του συγκροτήματος στην Νέα Υόρκη γινόταν την κατάλληλη χρονική στιγμή. Παρ’ όλα αυτά, το ταλέντο τους ήταν τόσο μεγάλο και τα τραγούδια τους τόσο εκπληκτικά που ακόμα και αν δεν είχε γίνει η δολοφονία του Kennedy, οι Beatles θα κέρδιζαν το αμερικάνικο κοινό. Συμβολή στην επικράτηση της Beatlemania στην Αμερική είχε και η δισκογραφική εταιρεία Capitol. Μπορεί στο παρελθόν να είχε απορρίψει 3 single τους, αλλά τώρα τους έκανε διαφημιστική καμπάνια αξίας 50.000 δολαρίων. Διασημότητες φορούσαν περούκες των Beatles, ενώ παντού υπήρχαν αυτοκόλλητα με το σλόγκαν "Οι Beatles έρχονται".

Δύο γεγονότα που προηγήθηκαν της επισκέψεώς τους, προμήνυαν αυτήν. Τον Αύγουστο του 1963, ο Νεοϋορκέζος ατζέντης Sid Bernstein έκλεινε ημερομηνία για 6 μήνες αργότερα (12 Φεβρουαρίου) στο Carnegie Hall, για μια ζωντανή εμφάνιση των Beatles. Επίσης, στις 31 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς, ο Ed Sullivan (παρουσιαστής του ομώνυμου διάσημου show της αμερικάνικης τηλεόρασης) και η γυναίκα του, αντιμετώπισαν καθυστέρηση στο αεροδρόμιο του Heathrow στο Λονδίνο, εξαιτίας αφίξεως εκεί των Σκαθαριών από τη Σουηδία. Όταν έμαθε το λόγο της καθυστερήσεως, σημείωσε αμέσως το όνομα του συγκροτήματος. Δύο μήνες αργότερα, ο μάνατζερ του συγκροτήματος Brian Epstein είχε συνάντηση μαζί του, με αποτέλεσμα να κανονιστούν 3 εμφανίσεις του συγκροτήματος στην Αμερική.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα συνέβαινε το βράδυ της 9ης Φεβρουαρίου του 1964 στο studio 50 στην 53 street & Broadway. Ο παρουσιαστής του show Ed Sullivan θα έκανε τη σημαντικότερη προσφώνηση στην ιστορία της rock τηλεόρασης. Μετά την ολοκλήρωση αυτής, οι Beatles βγήκαν στη σκηνή και το παρευρισκόμενο κοινό και ειδικά οι νεαρές κοπέλες, ξέσπασαν σε ένα παραλήρημα κραυγών και επευφημιών. Για τα επόμενα οκτώ λεπτά, το μόνο που ακουγόταν στην αίθουσα ήταν οι κραυγές των κοριτσιών. Οι φωνές ήταν τόσο δυνατές που σκέπαζαν ακόμα και τους ίδιους τους Beatles που έπαιζαν στη σκηνή. Πέρα από το ζωντανό ακροατήριο, όμως, την εκπομπή παρακολουθούσαν και 73 εκατομμύρια άνθρωποι από την τηλεόραση, αριθμός ρεκόρ για κοινό μεμονωμένης εκπομπής.

Η επιρροή που είχε η επίσκεψη των Beatles στην Αμερική ήταν πολύ μεγάλη. Έδωσε το έναυσμα για τη λεγόμενη βρετανική εισβολή, που περιλάμβανε συγκροτήματα όπως οι Rolling Stones, οι Animals και οι Kinks. Επίσης, μέχρι τότε η pop μουσική δεν λαμβανόταν σοβαρά υπ’ όψιν από το αμερικανικό κοινό, αλλά τα Σκαθάρια έκαναν τον κόσμο να την δει με άλλο μάτι. Τέλος, οι νέοι άρχισαν να μιμούνται τους Beatles, τόσο στο ντύσιμο όσο και στο κούρεμα αφήνοντας μακριά μαλλιά.

Μάρτιος 2004

Δημήτρης Αργυρόπουλος

Περιοδικό Ποπ & Ροκ
Αρ. Τεύχους 296

Λίστα όλων των άρθρων