|
|
«Νομίζω
ότι χαρίσαμε στον κόσμο ένα
αίσθημα ελευθερίας. Συναντώ
ακόμα και σήμερα ανθρώπους
που μου λένε ότι οι Μπιτλς
τους ελευθέρωσαν. Νομίζω ότι
ανοίξαμε τα μάτια σε πολλούς
νέους που φορούσαν παρωπίδες
και είχαν αρχίσει να κάνουν
τη ζωή που ήθελαν γι' αυτούς
οι γονείς τους», έγραφε ο
σερ Πολ Μακ Κάρτνεϊ στην
αυτοβιογραφία των Μπιτλς
«The Beatles Anthology», που
φώτισε ακόμη περισσότερο το
μύθο τους πριν από πέντε
περίπου χρόνια. Πώς
ξεκίνησαν όλα; Με αφορμή το
συλλεκτικό DVD «The Beatles
1962 - 1966», ταξιδεύουμε
πίσω στο χρόνο και
συγκεκριμένα στο Λίβερπουλ,
το Μάρτιο του 1957. Ήταν
τότε που ο Τζον Λένον
έφτιαξε την μπάντα
«Quarryman». Λίγο
αργότερα ένας κοινός φίλος
παρουσίασε στον Τζον τον
Τζέιμς Πολ Μακ Κάρτνεϊ, ο
οποίος προσχώρησε στο
γκρουπ. Τον Αύγουστο του
1958 ο Τζορτζ Χάρισον, που
ήδη είχε το συγκρότημα
«Rebels», προσχώρησε στους
«Quarryman» και έγιναν τρίο.
Αμέσως μετά πήραν μέρος
σε ένα διαγωνισμό με το
όνομα Johnny and the
Moondogs και το 1960 έπαιξαν
σαν Rainbows και αργότερα
σαν Silver Beatles. Ο
μπασίστας Στιούαρτ Σούτκλιφ
και ο ντράμερ Πιτ Μπεστ ήταν
τα πρόσκαιρα μέλη τους,
μέχρι το 1962 που ο Ρίνγκο
Σταρ συμπλήρωσε την οριστική
σύνθεση των «σκαθαριών».
1962: Οι πρώτες
εμφανίσεις και η καθιέρωση
Το 1962 οι Μπιτλς
συνεργάστηκαν για πρώτη φορά
με τον Τζορτζ Μάρτιν στα
στούντιο της ΕΜΙ. Τον
Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς
ηχογράφησαν επιτέλους το
πρώτο τους τραγούδι, το
«Love me do», σε δίσκο 45
στροφών. Το τραγούδι έφτασε
μέχρι το νούμερο 17 του Τορ
20 της Βρετανίας και
παρέμεινε για 18 ολόκληρες
εβδομάδες. Στις 13
Φεβρουαρίου του 1963 οι
Μπιτλς εμφανίστηκαν για
πρώτη φορά στην τηλεόραση,
στο βρετανικό τηλεοπτικό
σόου «Thank Your Lucky
Stars», για την προώθηση του
δεύτερου σίνγκλ «Please,
Please Me». Το σόου
παρακολούθησαν πάνω από έξι
εκατομμύρια τηλεθεατές. Στη
συνέχεια κυκλοφόρησαν τους
δίσκους 45 στροφών «From Me
To You.» (νούμερο ένα στη
Βρετανία για 7 εβδομάδες)
και «She Loves You» (νούμερο
ένα στη Βρετανία για 6
εβδομάδες και στην Αμερική
για 2 βδομάδες). Η
μπιτλμανια δεν άργησε να
ξεσπάσει. Η εμφάνιση τους
στο Palladium Theatre, στις
13 Οκτωβρίου, προκάλεσε την
υστερία στα πλήθη των
θαυμαστών τους. Κι αυτό ήταν
μόλις η αρχή. Ένα μήνα
μετά κυκλοφόρησαν το «I want
to hold your hand», το οποίο
γράφτηκε στο υπόγειο της
φίλης του Πολ ΜακΚάρτνεϊ,
Ασερ, και περιέχει αρκετά
στοιχεία από τη μουσική
γκόσπελ με σκοπό να γίνει
πιο εύκολα αποδεκτό από την
αμερικανική αγορά. Το «I
want to hold your hand»
έμεινε για πέντε βδομάδες
στο νούμερο ένα της
Βρετανίας και επτά εβδομάδες
στην Αμερική. Η επιτυχία του
«I want to hold your hand»
άνοιξε το δρόμο για την
επιτυχία στην απέναντι όχθη
του Ατλαντικού.
1964: Η κατάκτηση της
Αμερικής
Οι
Μπιτλς πραγματοποίησαν την
πρώτη τους επίσκεψη στην
Αμερική, στις 9 Φεβρουαρίου
του 1964. Εμφανίστηκαν στο
σόου του Εντ Σάλιβαν και
ερμήνευσαν πέντε τραγούδια.
Το στούντιο χωρούσε μόνο 700
άτομα, ενώ η ζήτηση είχε
φτάσει τις 50.000. Το σόου
παρακολούθησαν 73
εκατομμύρια τηλεθεατές. Κατά
τη διάρκεια του σόου είχε
«νεκρωθεί» κάθε
δραστηριότητα. Δεν
κυκλοφορούσαν καν ταξί στους
δρόμους της Νέας Υόρκης.
Αυτή η ιστορική εμφάνιση των
Μπττλς, που κυκλοφόρησε σε
DVD μετά από σαράντα χρόνια,
πυροδότησε την μπιτλμανία
στην Αμερική. Μετά από
δύο ημέρες τα «σκαθάρια»
έδωσαν την πρώτη τους
συναυλία στην Αμερική, στην
Ουάσιγκτον. Επόμενοι σταθμοί
ήταν το Γκάρνεγκι Χολ και το
Μαϊάμι. Ακολούθησε η
κυκλοφορία του «Can't Buy me
Love», το οποίο είχε
προπώληση το ασύλληπτο
νούμερο των 3 εκατομμυρίων
αντιτύπων! Τον Απρίλιο
οι Μπιτλς κατέκτησαν τις
πέντε πρώτες θέσεις στον
πίνακα επιτυχιών του
Billboard. Εν τω μεταξύ το
συγκρότημα συνεχίζει τα
κονσέρτα του ανά τον κόσμο.
Τον Ιούνιο έφτασαν στη
Μελβούρνη όπου τους
υποδέχονται στο αεροδρόμιο
250.000 θαυμαστές! Τον
επόμενο μήνα έκανε πρεμιέρα
η πρώτη τους ταινία «A Hard
Day's Night», σε σκηνοθεσία
Ντικ Λέστερ στο Λόντον
Παβιγιόν. Το ομώνυμο
τραγούδι έμεινε στο νούμερο
ένα της Βρετανίας για 3
εβδομάδες και στην Αμερική
για 2 εβδομάδες. Το
ξεκίνημα του 1965 τους βρήκε
να ηχογραφούν τραγούδια για
τη δεύτερη ταινία τους, το
«Help». Η ταινία έκανε
πρεμιέρα τον Ιούνιο και λίγο
αργότερα κυκλοφόρησε το
ομώνυμο άλμπουμ. Το
Σεπτέμβριο κυκλοφόρησαν το
«Yesterday» στην Αμερική και
έγινε νούμερο ένα για 4
εβδομάδες. Τον Ιούνιο
του 1966 κυκλοφόρησαν το
δέκατο δίσκο τους, το
«Yesterday and today». Τα
πρώτα πεντακόσιες χιλιάδες
εξώφυλλα που τυπώθηκαν
απεικόνιζαν τον Τζον, τον
Πολ, τον Τζορτζ και τον
Ρίνγκο ντυμένους με λευκές
ιατρικές ποδιές να κρατούν
στα χέρια τους ωμά κρέατα
και αποκεφαλισμένες παιδικές
κούκλες το θρυλικό εξώφυλλο
«Butcher Cover». Το κοινό
σοκαρίστηκε και ο δίσκος
αποσύρθηκε αμέσως για να
αντικατασταθεί με νέο
εξώφυλλο. Η τιμή του δίσκου
με το αυθεντικό εξώφυλλο
κυμαίνεται στις μέρες μας
από 6 έως 17.000 ευρώ! Ο
δρόμος προς τη δόξα δεν
είναι πάντα στρωμένος με
ροδοπέταλα. Έτσι και οι
Μπιτλς δεν άργησαν να
γευτούν τα βέλη της
αμφισβήτησης. Στην Αμερική
ξέσπασε πόλεμος από μερίδα
του Τύπου και έξω από τις
συναυλίες τους έκαναν την
εμφάνιση τους τα πρώτα πανό
διαμαρτυρίας ενάντια στις
δηλώσεις τους ότι είναι πιο
δημοφιλείς και από τον
Χριστό. Από την άλλη, το
φλερτάρισμα με τις
ανατολικές θρησκείες και με
απαγορευμένες ουσίες έδωσε
την αφορμή για να ξεσπάσει
νέα θύελλα αντιδράσεων από
τους συντηρητικούς
Αμερικανούς. Τον Αύγουστο
του 1966 κυκλοφόρησε το
άλμπουμ «Revolver».
1967: Η κορύφωση και
η αρχή του τέλους
Στις αρχές του 1967
κυκλοφόρησε το σινγκλ «Penny
Lane / Strawberry Fields
Forever». Ακολούθησε τον
Ιούνιο η κυκλοφορία του
άλμπουμ «St. Peppers Lonely
Hearts Club Band» το οποίο
θεωρείται το καλύτερο
άλμπουμ όλων των εποχών. Το
εξώφυλλο του δίσκου και οι
στίχοι στο οπισθόφυλλο
σηματοδότησαν μια νέα εποχή
για τη μουσική βιομηχανία
Τον ίδιο μήνα οι Μπιτλς
τραγούδησαν το «All you need
is love», στην πρώτη
παγκόσμια ταυτόχρονη
μετάδοση μέσω δορυφόρου, σε
200 εκατομμύρια ανθρώπους.
Τον Ιούλιο ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ
και ο Τζον Λένον
επισκέφτηκαν την Αθήνα. Στα
τέλη της χρονιάς έκανε
πρεμιέρα το φιλμ «Magical
Mystery Tour», μια ωριαία
παραγωγή για το BBC. Το 1968
έκανε πρεμιέρα στο Λονδίνο η
ψυχεδελική ταινία κινουμένων
σχεδίων «Yellow Submarine».
Στη συνέχεια είχαμε το
πασίγνωστο «Hey Jude», μια
μπαλάντα διάρκειας 7 λεπτών.
Ακολούθησε το Νοέμβριο η
κυκλοφορία του άλμπουμ «The
Beatles», το οποίο έμεινε
στην ιστορία ως «Το Λευκό
Άλμπουμ» εξαιτίας του
εξωφύλλου του. Η αυγή
του 1969 βρήκε τα «σκαθάρια»
στο στούντιο να ηχογραφούν
το «Get Back». Τον Αύγουστο
της ίδιας χρονιάς ήταν η
τελευταία φορά που οι Μπιτλς
βρέθηκαν μαζί στα θρυλικά
στούντιο «Αμπέι Ρόουντ». Η
ταινία που ετοίμαζαν εκείνη
την περίοδο, το «Let it Be»,
ήταν η αρχή του τέλους της
καριέρας τους. Η Γιόκο Ονο
είχε μπει για τα καλά στη
ζωή του Λένον και πολλοί της
χρέωσαν τη διάλυση του
γκρουπ. Ο Πολ είχε πει στον
Τζον: «Ούτε εγώ είμαι
Μπιτλς». Ο Τζον απάντησε:
«Ωραία, είμαστε δύο λοιπόν».
Το άλμπουμ «Let it Be»
κυκλοφόρησε το 1970 σε
παραγωγή Φιλ Σπέκτορ με
τραγούδια και μουσική από
την ομώνυμη ταινία.
Κείμενο: Βαϊος Μαχμούντε |
|
|
|