|
|
 Στο
Όξφορντσαίρ, λίγο μακρύτερα
από το σπίτι του και τριάντα
μίλια από το Λονδίνο, ο
George Harrison έμεινε μία
ολόκληρη μέρα στο στούντιο
ηχογραφήσεων με τον Paul Mc
Cartney. Όπως ο ίδιος
βιάστηκε να εξηγήσει, αυτό
δεν προμηνούσε κανενός
είδους επανασύνδεσης των
Beatles. Είναι αλήθεια
σημεία των καιρών ότι ακόμη
κι οι πιο πεισματάρηδες
οπαδοί των Beatles δεν
φαίνονται να διασκεδάζουν
πια με αυτή την ιδέα. Οι
παλιοί ανταγωνισμοί πού
ξεπήδησαν μετά τη διάλυση
των Beatles το 1970 κι οι
παρατεταμένες αψιμαχίες πού
συνεχίστηκαν για χρόνια,
είχαν καταλαγιάσει από πολύ
καιρό, αλλά μία καινούργια
μουσική συνεργασία θα ήταν
σαν να ξανακέρδιζε την
προεδρία ο Richard Nixon.
Από όλους τους πρώην
Beatles, ο Harrison είναι
εκείνος πού είχε τα
περισσότερα ενδιαφέροντα τα
τελευταία δέκα χρόνια, μέχρι
πού διοργάνωσε μια συναυλία
για το Μπαγκλαντές. Η
καριέρα του σαν μουσικού
πλουτίστηκε με οκτώ άλμπουμ
και μία περιοδεία στην
Αμερική το 1974.
Από
την εποχή πού βγήκε το
τελευταίο του άλμπουμ, το
331/3 πριν από δύο χρόνια
περίπου, έχει αποτραβηχτεί
από την κοινωνική ζωή όσο
μπορεί περισσότερο.
Παντρεύτηκε την Olivia Arias
με την οποία είχε δεσμό πάνω
από τέσσερα χρόνια και
απόκτησαν κι' ένα αγοράκι
τον Dhani.
Όταν ο
Harrison δεν βρίσκεται στο
εξοχικό του σπίτι στην
Αγγλία ταξιδεύει με το
διεθνές Grand Prix. Έχει
πάθος με τους
αυτοκινητιστικούς αγώνες από
τότε πού ήταν ακόμη πολύ
νεαρός και βρισκόταν στο
Λίβερπουλ. Ο Harrison
απέφευγε συστηματικά να
δίνει συνεντεύξεις εκτός από
την φορά πού θέλησε να
συζητήσει το νέο του άλμπουμ
«George Harrison». Παρόλη
την φαινομενική αδιαφορία
του για το διάλογο,
αποδείχτηκε ένας ιδιοφυής
και γεμάτος χιούμορ
συζητητής χαρούμενος πού του
δινόταν η ευκαιρία να
συζητήσει για τη μουσική
του, τις προσωπικές κι
επαγγελματικές επιδιώξεις
του, τα τελευταία χρόνια
μετά από την εποχή των
Beatles.
Η συνέντευξη
δόθηκε στα γραφεία τής
δισκογραφικής εταιρίας
Warner / Electra/ Asylum ένα
απόγευμα μεταξύ δύο
φλιτζανιών τσαγιού κι ενός
πακέτου γαλλικών τσιγάρων.
Διακόπηκε μόνο, για να
παρακολουθήσουμε μια εκπομπή
στην τηλεόραση όπου
εμφανιζόταν ο Harrison. Η
εκπομπή άρχισε δείχνοντας
τον Harrison να παρκάρει την
μαύρη Porsche του κάτω από
το στούντιο, και ν'
ανεβαίνει επάνω για να
συζητήσει το νέο του άλμπουμ
και τις αντιδράσεις του στο
φιλμ «Sgt Pepper's Lonely
Hearts Club Band» πού άρχισε
να προβάλλεται στο Λονδίνο
εκείνη την βδομάδα. Στην
εκπομπή, σαν μουσική
υπόκρουση ακούστηκε ένα
κομμάτι από το «Help» και
φάνηκαν σκηνές από την
τελετή πού είχε δοθεί προς
τιμή των Beatles από τη
βασίλισσα τής Αγγλίας, τον
Ιούνιο του 1964. Ο Harrison
άφησε ένα βαθύ αναστεναγμό.
Όλα τα πράγματα πρέπει να
ξεπερνιούνται, ίσως, αλλά ο
George Harrison, μετά από
δέκα χρόνια, έμαθε ότι για
ορισμένα πράγματα χρειάζεται
περισσότερος χρόνος για να
ξεπεραστούν από ότι για
άλλα...
Πότε
άρχισες να δουλεύεις πάνω
στο άλμπουμ «George
Harrison»;
Harrison: Άρχισα να δουλεύω
το «George Harrison» τον
Απρίλιο του 1978 και το
τέλειωσα στις αρχές τού
Οκτωβρίου. Άργησε όμως να
κυκλοφορήσει, γιατί ήθελα να
το δουλέψω λίγο ακόμη στις
τελευταίες λεπτομέρειες.
Μήπως η απομάκρυνση
σου από κάθε καλλιτεχνική
δραστηριότητα είχε κάποια
σχέση με τις διάφορες δίκες
που είχες να αντιμετωπίσεις
τα περασμένα χρόνια; Για
παράδειγμα την αγωγή για
κλοπή πνευματικής
Ιδιοκτησίας για το «My Sweet
Lord» και το «He's So Fine».
Harrison: Ήταν κάτι
πού συνεχίστηκε για χρόνια.
Τώρα πια είναι σαν ένα
μακροχρόνιο αστείο. Αυτός
πού έγραψε το «He's So Fine»
έχει πεθάνει εδώ και πολλά
χρόνια, λεγόταν Ronnie Mack.
Η εταιρία πού είχε βγάλει
τον δίσκο μου έκανε μήνυση.
Ο δικαστής είπε στο τέλος
ναι μοιάζει αλλά δεν
μπορούμε να πούμε ότι έχει
κλαπεί ο τόνος... Καλύτερα
να αφήσετε τους δικηγόρους
σας να έρθουν σε κάποιο
συμβιβασμό. Αλλά
ξαναπροσπάθησαν να φέρουν
την υπόθεση στο δικαστήριο,
ιδιαίτερα όταν έκανα το
«This Song». Μετά από όλα
αυτά είναι δύσκολο να
ξεκινήσεις να κάνεις κάτι
ξανά. Ακόμη και τώρα, όταν
ανοίγω το ραδιόφωνο, κάθε
τόνος πού ακούω μου θυμίζει
κάποιον άλλο. Αλλά όλες οι
αγωγές έχουν τελειώσει τώρα
πια. Τώρα είμαι έτοιμος να
αρχίσω πάλι τον αγώνα.
Πέρα από τα φιλμ και
τις θεατρικές παραστάσεις
πού γίνονται χωρίς καν την
άδεια των Beatles, πώς σου
φαίνεται ο δρόμος που έχει
πάρει ο μύθος των Beatles
και οι δίσκοι πού
εξακολουθούν να βγαίνουν
αυτά τα χρόνια;
Harrison: Δεν μ' ενοχλεί
τώρα πια. Στην αρχή με
ενοχλούσε αφάνταστα. Εμείς
είχαμε προσπαθήσει πάντα να
έχουμε απόλυτο καλλιτεχνικό
έλεγχο και προσέχαμε πάρα
πολύ ότι επρόκειτο να
κυκλοφορήσει. Προσέχαμε να
έχουμε τα σωστά τραγούδια
στη σωστή θέση κι ακόμα να
είναι περιποιημένα τα
εξώφυλλα. Θέλαμε από τα
πάντα να φαίνεται καλό
γούστο. Αλλά, μετά άρχισαν
στην Αμερική να κυκλοφορούν
άλμπουμ με νέους συνδυασμούς
ηχογραφήσεων έτσι ώστε από
δύο Αγγλικά άλμπουμ να
βγάζουν τρία. Αλλά στην αρχή
όλα εξακολουθούσαν να είναι
καλού γούστου. Αργότερα
άρχισαν να βγαίνουν κάτι
δίσκοι κακοφτιαγμένοι και με
άσχημα εξώφυλλα. Δεν μ'
ενοχλεί πάντως από τη στιγμή
πού πληρώνουν κανονικά τα
δικαιώματα.
Άλλη
μια υποβιομηχανία πού
αναπτύσσεται πάνω στον μύθο
των Beatles είναι όλες αυτές
οι προσωπικές αναμνήσεις
γύρω από το συγκρότημα.
Φαίνεται ότι υπήρχε ένας
ανεξάντλητος αριθμός
προσώπων πού ήταν ο μάνατζερ
σας ή πού σάς έφερνε το
γάλα...
Harrison: (Γελώντας) Ναι, κι
ο πέμπτος Beatle... Υπάρχουν
δέκα εκατομμύρια περίπου
πέμπτοι Beatles. Είναι
φοβερό... απερίγραπτο. Όλοι
αυτοί πού μιλάνε για «τον
άνθρωπο πού διέλυσε τους
Beatles» δεν έχουν ιδέα για
τι πράγμα συζητούν. Είναι
όπως έγινε με τον Δεύτερο
Παγκόσμιο πόλεμο και τη
συζήτηση που έχει
δημιουργήσει στην Αγγλία.
Ακόμη κι σήμερα μόλις
ανοίξει κανείς την τηλεόραση
θ' ακούσεις Άγγλους να
μιλάνε για τον πόλεμο. Έτσι
λοιπόν, υπάρχουν άνθρωποι
πού έζησαν ελάχιστο χρόνο
τους Beatles και τώρα μετά
από δεκαπέντε χρόνια
συζητούν για τα δέκα εκείνα
λεπτά πού έζησαν με τους
Beatles. Είναι κάτι πού
πρέπει να πάψει να γίνεται.
Αυτό το γεγονός,
όμως, δείχνει ότι οι
άνθρωποι δεν θέλουν ν'
αφήσουν την ανάμνηση των
Beatles να σβήσει. Είναι
σχεδόν απίστευτη η ανάγκη
που έχουν οι άνθρωποι να
νοιώθουν ότι έχουν τους
Beatles
Harrison:
Μα, τούς έχουν Έχουν τα φιλμ
- το «Help» το «A Hard Days
Night» το «Let it Be» το
Magical History Tour». Έχουν
ένα σωρό τραγούδια πού θα
μπορούν να τα παίζουν για
πάντα. Τι άλλο θέλουν, Αίμα;
Θέλουν να πεθάνουμε και
εμείς σαν τον Elvis Presley.
Ο Elvis βρέθηκε σε αδιέξοδο
όταν το μόνο πράγμα πού
μπορούσε πια να κάνει ήταν
να συνεχίσει πάνω στα παλιά,
και στο τέλος του η υγεία
του κλονίστηκε κι αυτό ήταν.
Οι Beatles ευτυχώς
σταμάτησαν στο σημείο της
επιτυχίας τους. Κάθε χρόνος
των Beatles, όμως, έμοιαζε
με είκοσι χρόνια. Γι' αυτό
ενώ υπήρξαμε μόνο για πέντε
ή έξη νομίζει κανείς πώς
υπήρξαμε μια αιωνιότητα. Για
μένα αυτό και μόνο είναι
αρκετό. Δεν θέλω τίποτα
άλλο. Για όλους τους άλλους
μπορεί να ήταν
διασκεδαστικό, αλλά εμείς
δεν είδαμε ποτέ τους Beatles
(Γελάει). Όλοι οι άλλοι
ξεφεύγανε, βλέπεις. Είμαστε
τέσσερα σχετικά υγιείς
άνθρωποι, στο μέσον τής
τρέλας. Οι άνθρωποι μας
χρησιμοποιούσαν σαν μια
δικαιολογία για να ξεφύγουν
κι εμείς γινόμαστε τα
θύματα. Αυτός είναι ο λόγος
πού θέλουν να συνεχιστεί ο
μύθος των Beatles. Δεν
παίρνουν υπόψη τους την δική
μας πνευματική ακεραιότητα
και λένε: «Τι καλά να
γυρίσουν και οι τέσσερις
πάλι μαζί».
Εσύ
δεν θα ήθελες κάτι τέτοιο;
Harrison: Ποτέ! Ούτε
σ' αυτήν ούτε σε καμιά άλλη
ζωή. Δηλαδή, για ένα
διάστημα ήταν κάτι το
φανταστικό. Αλλά όταν η
κατάσταση εξελίχτηκε σε
αληθινή μανία δημιουργήθηκε
θέμα να σταματήσουμε ή να
συνεχίσουμε μέχρι να
εξοντωθούμε. Φτάσαμε στα
πρόθυρα εξόντωσης σε πολλές
καταστάσεις - αεροπλάνα που
έπιαναν φωτιά, άνθρωποι πού
προσπαθούσαν να ρίξουν κάτω
το αεροπλάνο κι εξεγέρσεις
ολόκληρες όπου
εμφανιζόμαστε. Ήταν
τρομακτικό. Πάντως περάσαμε
μια πολύ ωραία εποχή Τα
σκέπτομαι με μεγάλη χαρά.
Όλοι τα θυμόμαστε με
συγκίνηση. Είμαστε πολύ
καλοί φίλοι.
Βλέπεις συχνά τους
υπόλοιπους;
Harrison: Τον Paul και τον
Ringo τους βλέπω από καιρό
σε καιρό. Τον John όμως έχω
να τον δω δύο χρόνια.
Κρατάμε επαφή όμως με κάρτες
πού στέλνουμε ένας στον
άλλο.
Γιατί ο John
δεν έχει καμιά
δραστηριότητα;
Harrison: Επειδή δεν έχει
πια σχέση με όλα τα σχετικά
με τους Beatles, αυτό δεν
σημαίνει ότι δεν έχει
δραστηριότητες. Τώρα εγώ
δίνω αυτή τη συνέντευξη κι ο
κόσμος μπορεί να δει ότι
είμαι εδώ και μιλάω. Αλλά αν
δεν δώσω την συνέντευξη
φαίνεται σαν να μην έχω
δραστηριότητες. Αλλά δεν
είναι έτσι. Μπορεί να
βρίσκομαι σπίτι μου και να
κάνω χίλια! ενδιαφέροντα
πράγματα.
Μα αυτό
εννοώ, ότι δεν έχει καμιά
κοινωνική δραστηριότητα.
Harrison: Δεν τον
κατηγορώ καθόλου γι' αυτό.
Αν πάω δυο βδομάδες διακοπές
και τις απολαύσω, θα θέλω
μετά να συνεχίσω να δουλεύω.
Όταν ξεκουραστείς για λίγο
διάστημα σκέφτεσαι: «Καλά
ήταν! Ας γυρίσω τώρα στη
δουλειά!» μέχρι πού
δουλεύοντας περνάει καιρός
και τότε ξανασκέπτεσαι «Ει,
δεν σκοπεύω να τρελαθώ για
την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν
χρειάζεται να ζω κάτω από τα
βλέμματα τού κοινού»
Περιοδικό Rolling
Stone - 1979 |
|
|
|
