Αφήνει για λίγο την κιθάρα και πιάνει τον χρωστήρα. Ο σερ Πολ Μακάρτνεϊ επιστρέφει, στη γενέτειρά του, το Λίβερπουλ, και παρουσιάζει την άλλη πλευρά του καλλιτεχνικού του εαυτού

ΜΑΙΡΗ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

Τα τραγούδια του μπορεί να τα λάτρεψαν εκατομμύρια άνθρωποι πάνω στον πλανήτη. Το άτακτο «σκαθάρι» της δεκαετίας του '60 όμως δεν φαίνεται να έχει χορτάσει την επιτυχία και αναζητά διαρκώς νέους τρόπους έκφρασης. Ο σερ Πολ Μακάρτνεϊ χωρίς να αφήσει κατά μέρος το πεντάγραμμο και τις νότες, μπήκε και στο ατελιέ του καλλιτέχνη. Αποτέλεσμα; Η πρώτη ολοκληρωμένη έκθεση των εικαστικών του δραστηριοτήτων στη Βρετανία, που εγκαινιάζεται αύριο στην «The Walker Art Gallery», στη γενέτειρά του, το Λίβερπουλ.

«Είμαι ενθουσιασμένος με τούτη την έκθεση», δηλώνει ο Πολ Μακάρτνεϊ. «Όταν ήμασταν νέοι με τον Τζον κάναμε βόλτες γύρω από τη Γουόκερ γκάλερι. Και με την επιστροφή μου εδώ νιώθω σαν να κλείνει ένας κύκλος».

Οι φίλοι του «Σκαθαριού», αλλά και οι περίεργοι που θα θελήσουν να γνωρίσουν την άλλη πλευρά της καλλιτεχνικής έκφρασης του 60χρονου Πολ θα έχουν την ευκαιρία να δουν περισσότερα από εξήντα πορτρέτα, τοπία και έργα αφηρημένης τέχνης που φιλοτέχνησε την τελευταία 20ετία και στην πλειονότητά τους παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό, μαζί με γλυπτά από ξύλο και φωτογραφίες, μέρος της προσωπικής του συλλογής που αριθμεί συνολικά περί τα 600 έργα. Φλερτάροντας ως προς το στυλ πότε με τους Αμερικανούς εξπρεσιονιστές και τα γεμάτα χρώμα και συναίσθημα έργα τους και πότε με την ποπ-αρτ και τον σουρεαλισμό αναζητά τη δική του προσωπική γραφή. «Στην αρχή αναρωτιόμουν ποιο στυλ πρέπει να ακολουθήσω. Κατόπιν αποφάσισα να ζωγραφίζω αυθόρμητα και να δω πού θα οδηγηθώ. Τώρα έχω αποκτήσει ένα στυλ αναγνωρίσιμο, χωρίς να το επιζητώ», υποστηρίζει.

Η σχέση του με τη ζωγραφική ξεκινά ήδη από τα μαθητικά του χρόνια, ενώ την εποχή που οι Beatles μεσουρανούσαν ανάμεσα στις παρτιτούρες του σχεδίαζε καρικατούρες των ανθρώπων που έβλεπε γύρω του. «Όταν έφτασα όμως στα σαράντα, όλοι μου υπενθύμιζαν ότι "η ζωή αρχίζει στα σαράντα". Διαπίστωνα όμως πως τίποτα δεν ξεκινούσε. Και αποφάσισα να ξεκινήσω εκείνο που ήθελα να κάνω και δεν είχα κάνει έως τότε. Να ζωγραφίσω».

Πίσω από την απόφασή του να αγοράσει μουσαμάδες και πινέλα ήταν και ο φίλος του εξπρεσιονιστής καλλιτέχνης, Βίλεμ ντε Κούνινγκ. «Κοιτάζοντας μια μέρα ένα έργο του πίστευα πως είχε ζωγραφίσει ένα μοβ βουνό, ενώ εκείνος θεωρούσε ότι ήταν... καναπές. "Δεν έχει σημασία, όμως" μου εξήγησε, κάτι που με απελευθέρωσε και μου έδωσε ώθηση να προχωρήσω». Το ντεμπούτο του ως ζωγράφος το έκανε το 1999 στη Γερμανία, ενώ το 2000 παρουσίασε μέρος των ζωγραφικών του έργων στο Μπρίστολ.

Αφορμή για να ζωγραφίσει μπορεί να είναι ένα πρόσωπο, μια εικόνα, μια ιδέα. Μπορεί και τίποτα. «Μερικές φορές παρασύρομαι από το χρώμα και τη διάθεση», εξηγεί. «Είναι το ίδιο ευχάριστο, όπως το να γράψω ένα τραγούδι. Το απολαμβάνω».

Πώς αντιμετωπίζει το ρίσκο να αλλάξει πεδίο δράσης ύστερα από μια τόσο επιτυχημένη πορεία και τον κίνδυνο να εισπράξει αρνητικές κριτικές; «Αγαπώ το ρίσκο από τη φύση μου. Σίγουρα σε κάποιους ανθρώπους δεν θα αρέσει η συγκεκριμένη δουλειά επειδή την έκανα εγώ. Εκείνο που με ενδιαφέρει όμως είναι να δει ο κόσμος τι έχω δημιουργήσει. Οι κριτικές δεν με απασχολούν».

INFO

Η έκθεση «Η τέχνη του Πολ Μακάρτνεϊ» εγκαινιάζεται την Παρασκευή στην «The Walker Art Gallery», στο Λίβερπουλ, και θα διαρκέσει έως τις 4 Αυγούστου. Είσοδος ελεύθερη. Ιντερνέτ: http: //www.nmgm.org.uk/walker/mccartney.

22/05/2002

ΤΑ ΝΕΑ
 
Λίστα όλων των άρθρων