Ο μύθος και το παραμύθι! ο σερ Πολ Μακάρτνεϊ γράφει ενα ιδιαίτερο παιδικό βιβλίο για το περιβάλλον και επιστρέφει στην παιδικη του ηλικία, στους Τζον, Τζορτζ και Ρίνγκο, στην αγαπημενη του Λίντα και στις ανέμελες στιγμές των Beatles στο 21ο σόλο άλμπουμ του memory almost full.

Οταν οι μπουλντόζες της μοχθηρής Γκριζέλντας καταστρέφουν το Μεγάλο Δάσος, ο Βίλι ο σκίουρος αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του. Ορκίζεται τότε να βρει το μυθικό Νησί των Ευτυχισμένων Ζώων, όπου ο θρύλος λέει ότι όλα τα ζώα ζουν ελεύθερα και χωρίς φόβο. Με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση των φίλων του, του Φρόγκο, του βατράχου που πιλοτάρει ένα αερόστατο, της Βιλελμίνης, της γενναίας κόκκινης σκιουρίνας, και του Ράτσι, του περπατημένου μάγκα αρουραίου, η προσωπική του αναζήτηση εξελίσσεται σ' ένα καλά οργανωμένο σχέδιο δράσης...

Το «σκαθάρι» Πολ Μακάρτνεϊ βρήκε στο πρόσωπο του Βίλι του σκίουρου τον πρωταγωνιστή του πρώτου του παιδικού βιβλίου Ψηλά στα σύννεφα! Η ροκ, παρά τα 64 χρόνια, φιγούρα των θρυλικών Beatles ίσως να διηγείται τη συναρπαστική και αστεία αυτή πλοκή στη μόλις τριών ετών κορούλα του -καρπό του άδοξου πια έρωτά του με τη Χίδερ Μιλς- και στα τέσσερα εγγόνια του, καθισμένος σε κουνιστή πολυθρόνα φορώντας γυαλιά πρεσβυωπίας! Αλλά και το νέο του άλμπουμ Memory almost full, αν ρόλαρε σαν ταινία μικρού μήκους, θα αφορούσε έναν γέροντα καθισμένο πάλι στην ίδια πολυθρόνα στη βεράντα του σπιτιού του να αναπολεί το παρελθόν και να ονειρεύεται το μέλλον! Στην 21η του σόλο δισκογραφική δουλειά, ο σερ Πολ επισκέπτεται ξανά την παιδική του ηλικία, την οικογένειά του, τους Τζον, Τζορτζ και Ρίνγκο, τη Λίντα, προβλέπει τον θάνατό του και δηλώνει πώς θέλει να τον θυμούνται. «Ενα από τα τραγούδια του άλμπουμ είναι το That was me και είναι σαν να βλέπω τη ζωή μου σε καρέ, ακριβώς σαν να ξεφυλλίζεις ένα άλμπουμ. Το End of the end μιλάει για τον θάνατο. Θυμάμαι μια Ιρλανδή που μου είχε ευχηθεί κάποτε να έχω έναν καλό θάνατο και εγώ είχα μια έκφραση του στυλ πώς είπατε;. Το φιλοσόφησα αρκετά και έκρινα πως είναι μια καλή ευχή. Σκέφτηκα, λοιπόν, τι θα μου άρεσε: ανέκδοτα, γέλιο, αγρυπνία και μουσική αντί το να κάθονται όλοι κυκλικά και να λένε το πόσο καλό παιδί ήταν. Αυτό με ενέπνευσε να γράψω τον εξής στίχο: Την ημέρα που θα πεθάνω, θέλω να μου λένε ανέκδοτα και ιστορίες από το παρελθόν να ξετυλίγονται σαν χαλιά. Το τραγούδησα στην οικογένειά μου και το βρήκαν πολύ συγκινητικό γιατί, ξέρετε, είμαι ο μπαμπάς! Είναι ένας περίεργος συνδυασμός, γιατί μιλάς για ένα τόσο σοβαρό θέμα, αλλά το χειρίζεσαι αβασάνιστα. Είναι πολύ δύσκολο πάντως. Οποτε με ρωτούν πώς θα ήθελα να με θυμούνται, λέω πάντα με ένα χαμόγελο!». Ο ίδιος χειρίστηκε με μεγάλη δεξιοτεχνία και εμπορικό δαιμόνιο και τον σχεδιασμό του εξωφύλλου του Memories almost full. Με τον τίτλο του δίσκου να αφορά τις αναμνήσεις, η τσάκιση του εμπροσθόφυλλου, δικής τους έμπνευσης, παραπέμπει στη συνήθεια των ανθρώπων να διπλώνουν την άκρη της σελίδας ενός βιβλίου προκειμένου να ξαναγυρίσουν ξανά εκεί. «Ηθελα να κάνω ένα CD που να είναι επιθυμητό αντικείμενο. Κάτι που θα ήθελα να περιεργαστώ και να πάρω από το ράφι, κάτι που θα εξάπτει την περιέργεια του κόσμου».

Ο Μακάρτνεϊ, κάτοχος μιας θέσης στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως ο πιο πετυχημένος και δημοφιλής συνθέτης της ποπ μουσικής (το Yesterday είναι το τραγούδι με πάνω από 2.000 διασκευές), βρίσκεται ήδη στη μάλλον άβολη διαδικασία ενός πραγματικά επίπονου διαζυγίου με το πρώην μοντέλο Χίδερ Μιλς. «Περνάω δύσκολες στιγμές, αλλά αισθάνομαι αρκετά καλά. Κυρίως γιατί έχω τη συμπαράσταση της οικογένειάς μου (...). Θεωρώ πως η Λίντα και η Χίδερ θα τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους γιατί έχουν πολλά κοινά, όχι επιφανειακά».

Εντούτοις, παρά το χάος που επικρατεί στην προσωπική του ζωή, φαίνεται πως έχει βρει την ισορροπία και έχει αποδεχτεί τα επιτεύγματα της καριέρας του. «Οταν το κεφάλαιο Beatles έκλεισε, πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές με τους Wings (σ.σ.: το γκρουπ που σχημάτισε μαζί με τη γυναίκα του Λίντα), γιατί ήθελα να αποφύγω το παρελθόν και να συνεχίσω με τη ζωή μου, κοιτάζοντας απλώς το μέλλον. Μετά και τη διάλυση των Wings, ήθελα να τα αφήσω όλα πίσω μου. Οσο κυλάει ο χρόνος, είμαι πιο άνετος με το παρελθόν γιατί είναι σαν ω Θεέ μου, θα είναι αρκετά βαρετό αν δεν μπορώ να βυθιστώ στις αναμνήσεις των Beatles ή των Wings ή να μην μπορώ να θυμηθώ την εφηβεία μου, το πώς γνώρισα τον Τζορτζ Χάρισον σε ένα λεωφορείο ή όταν πρωτοσυνάντησα τη Λίντα». Μια πραγματικά επίπονη διαδικασία από ένα pop icon, το οποίο δεν διστάζει να βγάζει στην επιφάνεια την πολλαπλή προσωπικότητά του: ένας γλυκός συναισθηματισμός που μπερδεύεται στα πόδια του σκληρού ρόλου που «υποδύεται» ο νικητής.

Η καθημερινότητα του 21ου αιώνα βρίσκει τον σερ στο τιμόνι μιας κερδοφόρας επιχείρησης, την MPL Communications, στο Σόχο στο Λονδίνο. Η εταιρεία του χειρίζεται τα πνευματικά δικαιώματα εκατοντάδων τραγουδιών και παραστάσεων του Μπρόντγουέϊ και πολλών «χρυσωρυχείων», όπως τα μιούζικαλ Αννι, Μάγκες και κούκλες, Grease. Ολα μέρος της αυτοκρατορίας που, εκτός από τα ποσοστά που κερδίζει με κάθε δίσκο των Beatles που πωλείται, τον έχουν χρίσει ως έναν από τους πλουσιότερους πολίτες της Αγγλίας. Μήπως γι αυτό αναπολεί τις παλιές καλές δόξες; Μπα! «Ευγνωμοσύνη! Αυτή η λέξη μου έρχεται κάθε φορά που σκέφτομαι τους Beatles. Κοιτάζω πίσω και σκέφτομαι πόσο όμορφο ήταν αυτό το υλικό που είχαμε. Οταν ξαναπαίζω τα κομμάτια, ανακαλύπτω ξανά τις μελωδίες και τους στίχους. Ολα αυτά είναι πολύ όμορφα για έναν 24χρονο τότε. Το ότι ο κόσμος εξακολουθεί και λατρεύει τους Beatles οφείλεται σίγουρα στη μαγεία. Εξαρτάται για το τι πιστεύεις πως είναι η ζωή. Η ζωή είναι ένα ενεργειακό πεδίο, μια ομάδα από μόρια. Και αυτά τα συγκεκριμένα μόρια σχηματίστηκαν για να δημιουργήσουν τέσσερα παιδιά που ενώθηκαν για να σχηματίσουν μια μπάντα που λεγόταν Beatles και έκαναν όλη τη δουλειά».

Το τέλος του παραμυθιού για τον σερ Πολ δεν περιορίζεται σε ένα «Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα», αλλά κλείνει με μια αφιέρωση, κάτι σαν αυτόγραφο: «Ο αληθινός χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται από τον τρόπο που φέρεται στους συντρόφους του τα ζώα». Μια φορά και έναν καιρό, λοιπόν, ήταν τέσσερα σκαθάρια...

[info]
Το παραμύθι Ψηλά στα σύννεφα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Τιμή: 17,50.


Εθνος 13/08/2007
ΕΙΡΗΝΗ ΜΙΧΑΛΟΥΔΗ
 
Λίστα όλων των άρθρων