Παρέμβαση της Θρακικής Εστίας Ν. Σερρών

Δια του προέδρου της κ. Ελευθερίου θ. Χατζόπουλου

 

(Νέα Ορεστιάδα 15-18/08/1998)

 

 

Σεβαστοί προσκεκλημένοι του Δ' Παγκόσμιου Συνεδρίου των Θρακών, Θρακιώτισσες και Θρακιώτες, αγαπητοί σύνεδροι, κ. δήμαρχε της πόλης της Νέας Ορεστιάδας.

Έχω την τιμή να είμαι για τρίτη διετία ο πρόεδρος της ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ Ν. ΣΕΡΡΩΝ καθώς και ο Β' αντιπρόεδρος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ (Π.Ο.Θ.Σ.), όπως ακόμη έχω την τύχη να είμαι παρών σε όλα τα μέχρι σήμερα συνέδρια και ευελπιστώ ότι το συνέδριο αυτό εν όψει και του 2000 θα είναι εκείνο πού θα προτρέψει όλους να δουλέψουν για το καλύτερο αύριο της Θράκης και πού θα της δώσει τη θέση πού της ανήκει τόσο στον ελλαδικό όσο και τον διεθνή χώρο.

Στο προηγούμενο συνέδριο, της Κομοτηνής, είχα τοποθετηθεί λέγοντας ότι ο τόπος αυτός πού για μεν τους Έλληνες από λάθος πληροφόρηση θεωρείται τόπος εξορίας για δε τους γείτονες μας τόπος επαγγελίας, θα πρέπει να προσεχθεί με ιδιαίτερη προσοχή και να μείνει όσο γίνεται πιο μακριά από τους μανδαρίνους και τους καρεκλοκένταυρους του αθηναϊκού κράτους, πού μοναδικό σκοπό έχουν να απομυζούν και όχι να προσφέρουν.

Δύο χρόνια μετά διαπιστώνω και πάλι ότι το κλάσμα, πού έχει αριθμητή την περιφερειακή ανάπτυξη και παρανομαστή τη Θράκη, δεν έχει καμιά μεταβολή και διερωτώμαι. Τι έγινε από το προηγούμενο συνέδριο μέχρι σήμερα; Οι μεστοί λόγοι των πολιτικών, οι υποσχέσεις συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, πού μιλούσαν για το τι έγινε, τι πρόκειται να γίνει και τι έγινε λάθος, πολύ φοβάμαι ότι παρέμειναν στα αρχεία του συνεδρίου και ότι προστέθηκε μία σελίδα ακόμη στην ελληνική ζωή από ευχολόγιο και αφορισμούς. Αντιλαμβάνομαι ότι το μόνο σίγουρο πού έγινε ήταν ή προσπάθεια να κερδηθεί ή μάχη των εντυπώσεων μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε βάρος του θρακιώτικου λαού και της θρακιώτικης πραγματικότητας.

Λυπούμαι πολύ φίλοι μου, διότι ενώ εμείς βρισκόμαστε στα λόγια μια ζωή, χρησιμοποιώντας με δεξιοτεχνία το μόριο ΘΑ, οι γείτονες μας βρίσκονται στα έργα. Έργα πού γίνονται υποδομή και ή υποδομή εφαλτήριο. Η προπαγάνδα τους οργιάζει σε βάρος της πατρίδας μας υπονομεύοντας και χαλκεύοντας τα πάντα. Μία προπαγάνδα και μία πολιτική πού λειτουργούν βάσει ενός μακροχρόνιου προγραμματισμού και ενός καλοστημένου επιτελικού σχεδίου πού έχει τις ρίζες του και την έναρξη του από την επομένη της υπογραφής της συνθήκης της Λωζάνης.

Επιτρέψτε μου να παρουσιάσω συνοπτικά μερικά δείγματα της πολιτικής αυτής:

1. Ο τουρκικός πολιτισμός είναι προγενέστερος κατά 9.000 χρόνια του χριστιανικού.

Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Θράκη τον 8° π.Χ. αιώνα σχηματίζοντας ορισμένες αποικίες. Κατά συνέπεια οι Έλληνες εμφανίζονται στη Θράκη μερικές χιλιάδες χρόνια μετά τους Τούρκους, γράφει ο αρχαιολόγος Pumpeli. Βλέπετε η τουρκική κυβέρνηση και προπαγάνδα έχουν καταφέρει να εξαγοράσουν ικανό αριθμό συνειδήσεων και κονδυλοφόρων στους κόλπους του επιστημονικού κόσμου της Δύσης.

2. Η ιστορική Αδριανούπολη, η ελληνικότατη αυτή πόλη, η πόλη πού τραγούδησε η μούσα και πού έκλαψε ο κάθε Θρακιώτης, η πόλη πού την κουρσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου, «τα Χριστούγεννα για κερί και του Βαγιού για βάγια και της Λαμπρής για το Χριστός Ανέστη», Ισχυρίζονται οι Τούρκοι ότι κάποτε υπήρξε πρωτεύουσα του κράτους τους, ενώ σήμερα αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο των συνόρων τους, γιατί τα ελληνοτουρκικά σύνορα περνούν από τα προάστια της και συνεχίζουν να υποστηρίζουν πώς όταν ανατέλλει ο ήλιος η σκιά του μιναρέ του τεμένους του Σελιμίγε πέφτει πάνω στα χώματα πού πότισαν με το αίμα τους οι συμπατριώτες τους και πού τώρα ανήκουν στη βάρβαρη Ελλάδα. Διατυμπανίζουν ότι το παράδοξο αυτό φαινόμενο πού έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον της Τουρκίας μπορεί και πρέπει να εξαλειφθεί μόνο μ' έναν και μοναδικό τρόπο. Με τη λύτρωση της Δυτικής Θράκης. Πιστεύουν ότι το εθνικό ενδιαφέρον πρέπει να είναι πάντα υψηλά ανεβασμένο μπροστά στην προκλητική βαρβαρότητα της Ελλάδας προς τους ομοεθνείς τους στη Δυτική Θράκη και ότι δεν πρέπει να ξεχάσουν ποτέ πώς ήταν λάθος τους η παραχώρηση της Δυτικής Θράκης.

3. Παροτρύνουν τους ομοθρήσκους τους να μην εγκαταλείψουν με κανέναν τρόπο τα εδάφη τους και να ξενητευθούν, παρά τα βάσανα και την τυραννία πού υπομένουν από τους Έλληνες, γιατί πιστεύουν ακράδαντα ότι στην πορεία της ιστορίας ο πληθυσμιακός παράγοντας είναι εκείνος πού παίζει σημαντικό ρόλο στις σχέσεις των κρατών.

4. Υποστηρίζουν ότι ο εθνικισμός και η θρησκεία ταυτίζονται απόλυτα και αποτελούν ενιαίο σύνολο. Καθοδηγούν τους Τούρκους πού έφυγαν από τη Δυτική Θράκη και βρίσκονται στο εξωτερικό, να ιδρύσουν διάφορα σωματεία και να ασκήσουν προπαγάνδα μέσω επιστημονικών και πολιτικών εντύπων ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο πού θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους. Πρόσφατα πέτυχαν να προβάλλουν ένα ντοκιμαντέρ με θέμα «ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ», μέσω του γαλλογερμανικού καναλιού ARTE, πού παρουσίασε τη Θράκη, στις αρχές του Φεβρουαρίου 1998 ήμερα Σάββατο και σε ώρα μεγάλης τηλεθέασης 20.45, ως τόπο πού δεν κατοικείται από Έλληνες αλλά από μουσουλμάνους πού είναι υφιστάμενοι και υποτακτικοί των αθηναϊκών αρχών.

5. Υποδεικνύουν να μην πουλήσουν την γη τους και ειδικά σε Έλληνες όσο και αν αυτοί ακριβοπληρώνουν, γιατί πιστεύουν πώς ή Δυτική Θράκη θα λυτρωθεί με τα στοιχεία πληθυσμός και γη.

6. Παροτρύνουν τους νέους να κάνουν ανώτερες και ανώτατες σπουδές, γιατί αντιλήφθηκαν ότι χωρίς μορφωμένους ανθρώπους και ανεπτυγμένη συνείδηση δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα της Δυτικής Θράκης.

7. Σύμφωνα με το πρόγραμμα τους "σημαίες του Τουρκικού κόσμου" η εφημερίδα Orta Docu προσέφερε στους αναγνώστες της στις 28-3-98 τη σημαία της Δυτικής Θράκης.

8. Ξοδεύουν για τους μουσουλμάνους της Θράκης αλλά και για την προπαγάνδα τους τεράστια ποσά χωρίς τσιγγουνιές, υλοποιώντας έτσι έναν - έναν τους εθνικούς ιμπεριαλιστικούς τους στόχους μέχρι να φθάσουν στο ποθητό αποτέλεσμα.

Οι από Βορρά γείτονες μας, οι Βούλγαροι, πού κι αυτοί ανακάλυψαν ξαφνικά ότι όταν οι Θράκες εμφανίστηκαν στην περιοχή οι Βούλγαροι προϋπήρχαν και προσπαθούν σταδιακά αλλά σταθερά να αλλάξουν την ύλη των διδακτικών τους βιβλίων επιφέροντας επανάσταση στον χώρο της παιδείας τους. Αποτολμούν κι αυτοί την παραχάραξη της γεωπολιτικής - ιστορικής - πολιτισμικής και πολιτιστικής ταυτότητας της περιοχής, παρουσιάζοντας τον Θρακικό πολιτισμό ως βουλγάρικο και σίγουρα θα σκέπτονται να παρουσιάσουν τον Ορφέα και τον Σπάρτακο σαν Βουλγάρους, καθώς και άλλα πολλά. Κυκλοφόρησαν ένα βιβλίο με τίτλο "ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣ - Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΑΚΩΝ - ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ", πού συνόδευσε μία έκθεση πού άνοιξε τις πύλες της στο μουσείο τέχνης του Saint Louis τον Φεβρουάριο του 1998, με προοπτική να ταξιδεύσει και σε αλλά 7 μουσεία των Η.Π.Α. Είναι βέβαιο ότι μέσα από αυτό το βιβλίο και την έκθεση αποτολμείται η παραχάραξη της ιστορίας. Ο τίτλος και μόνο του βιβλίου επιβεβαιώνει το γεγονός. Ο πλανητάρχης Μπίλ Κλίντον πού επισκέφθηκε την έκθεση είπε: Ο αμερικανικός λαός έχει την υπέροχη ευκαιρία να δει μέρος της πιο πολύτιμης τέχνης από τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας και ότι η έκθεση αυτή "ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣ - Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΑΚΩΝ - ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ", βοηθάει για να φωτιστεί η ιστορία της Βουλγαρίας. Και ο πρόεδρος της βουλγαρικής δημοκρατίας κ. Peter Stoyanov δήλωνε ότι: Ο πολιτισμός και η τέχνη του λαού μου έχουν μία χιλιετή ιστορία. Αισθάνομαι υπερήφανος πού η μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της Βουλγαρίας θα γίνει γνωστή στο αμερικανικό κοινό και ότι το κοινό αυτό θα γνωρίσει ακόμη περισσότερο τον αρχαίο πολιτισμό των Θρακών, πού γεννήθηκε χιλιετίες πριν στη βουλγαρική γη και ευχαριστώντας για την οικονομική υποστήριξη της αμερικανικής πλευράς, καθώς και για το γνωστό της ενδιαφέρον της για τη Θρακική τέχνη της Βουλγαρίας, εγκαινίασε την έκθεση.

Εμείς όμως, σεβαστοί σύνεδροι, τι κάνουμε για όλα αυτά; Πώς αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις αυτές; Ποικιλοτρόπως, θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος και σίγουρα έτσι είναι. Να μερικές από τις αντιδράσεις μας:

1. Κυκλοφορούμε λεξικά τύπου Μπαμπινιώτη.

2. Αναμορφώνουμε τα εκπαιδευτικά μας βιβλία ξοδεύοντας δισεκατομμύρια αφαιρώντας λέξεις πού πιθανόν, κατά την κρίση των ειδικών, προσβάλλουν την «αξιοπρέπεια» των επίβουλων γειτόνων μας.

3. Παραμένουμε εραστές της συνθήκης της Λωζάνης, τη στιγμή πού οι γείτονες μας την έχουν ξεγράψει και από τα παλιά τους παπούτσια ακόμη, αλλά μόνο σε ό,τι αφορά τις δικές τους υποχρεώσεις. Που είναι οι Έλληνες της Ίμβρου, της Τενέδου και της Κωνσταντινούπολης, συγκριτικά με τους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης; Σεισμός-λοιμός-καταποντισμός ή ρατσισμός και φασισμός για τους πρώτους, ελευθερία και σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα των δευτέρων.

4. Επιμένουμε ρομαντικά στην κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των μουσουλμάνων στην ελληνική βουλή από το 1923 μέχρι σήμερα με την εκλογή 2 και 3 βουλευτών, σε αντίθεση με την ανύπαρκτη εκπροσώπηση του ελληνικού στοιχείου στο τουρκικό κοινοβούλιο, πού σταμάτησε το 1960 γιατί ξέθαψαν ακόμη και τους πεθαμένους φοβούμενοι μήπως σηκωθούν και ψηφίσουν.

5. Εμείς οι ανθρωπιστές, οι πολιτισμένοι, οι θεματοφύλακες της ιστορίας και του Πολιτισμοί, ακολουθούμε κατά γράμμα τις ντιρεκτίβες της ΕΟΚ και της επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταργώντας άρθρα του K.E.I., άρθρο 19, εκδίδουμε προεδρικά διατάγματα και ψηφίζουμε νόμους στη βουλή για να χαρίσουμε θέσεις, χωρίς εξετάσεις, στα ελληνικά πανεπιστήμια και T.E.I., παίζοντας έτσι το παιχνίδι της Τουρκίας πού επιμένει ότι οι νέοι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης πρέπει να κάνουν ανώτερες και ανώτατες σπουδές. Δημιουργούμε διαπολιτισμικά σχολεία και προσφέρουμε εργασία στο Τρίγωνο του Έβρου, την πιο ευαίσθητη περιοχή της Θράκης, 80% σε Βουλγάρους και 20% σε Έλληνες.

Σεβαστοί προσκεκλημένοι του Δ' Παγκόσμιου Συνεδρίου των Θρακών, θα μπορούσε κάποιος να μιλάει με τις ώρες, τις ήμερες ίσως και με τις εβδομάδες για τα θέματα αυτά. Στην προκειμένη περίπτωση πιστεύω φίλοι μου ότι σημασία έχει το ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ και όχι ή φιλολογία και το ευχολόγιο.

ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ, λοιπόν, η ΘΡΑΚΙΚΗ ΕΣΤΙΑ Ν. ΣΕΡΡΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ:

1. Πρέπει να γίνει πράξη και αυτοσκοπός η αφύπνιση της ελληνικής εθνικής συνείδησης και ειδικότερα του πολιτικού κόσμου πού θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι για τη μεγάλη γεωγραφική, στρατηγική και οικονομική αξία της Θράκης θα πρέπει να υιοθετηθεί μία ενιαία κεντρική εθνική στρατηγική και πολιτική.

2. Να παρουσιασθεί η κακοπιστία, η αδιαλλαξία, ο επεκτατισμός και η κακόβουλη πρόθεση τόσο της Τουρκίας όσο και της Βουλγαρίας εις βάρος της πατρίδας μας και ειδικότερα της Θράκης και της Μακεδονίας, μέσα από διεθνείς οργανισμούς, οργανώσεις και διεθνή φόρουμ, με σωστό προγραμματισμό, πού να έχει διάρκεια και συνέπεια και όχι με εφήμερες πράξεις και ενέργειες.

3. Να σταματήσουμε επιτέλους να βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας παρουσιάζοντας τη Θράκη σαν τόπο εξορίας συγκριτικά με τους γείτονες μας πού τη χαρακτηρίζουν γη της επαγγελίας. Και είναι πραγματικά η γη της Θράκης γη της επαγγελίας, γιατί από μόνη της είναι μεγάλη λόγω γεωπολιτικής σημασίας, γιατί προσφέρει απεριόριστους οικονομικούς πόρους πού παραμένουν ανεκμετάλλευτοι και γιατί έχει ιστορική σημασία. Άλλωστε είναι γνωστό από την αρχαιότητα ακόμη ότι η δημοκρατία της Αθήνας ωφελήθηκε πάρα πολλά από τη γη της Θράκης. Καιρός πλέον η σημερινή Αθήνα να της ανταποδώσει, έστω και καθυστερημένα, αυτά πού της οφείλει όπως:

Κύριε υπουργέ του ΥΠΕΧΩΔΕ.

— Άμεση ολοκλήρωση της Εγνατίας οδού με τους προβλεπόμενους κάθετους άξονες και λοιπών αναπτυξιακών έργων, εάν θέλουμε να προλάβουμε τους γείτονες μας πού ετοίμασαν δρόμους, όπως Άδριανούπολη - Κήποι και παρέδωσαν στην κυκλοφορία σε συνεργασία με γερμανική τεχνογνωσία και οικονομική σύμπραξη.

— Επέκταση των εγκαταστάσεων και ολοκλήρωση των έργων υποδομής στα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και του Πόρτο Λαγούς, για να αυξηθεί η εμπορευματική τους κίνηση.

Κύριε υπουργέ της Παιδείας.

— Διεύρυνση και μεγαλύτερη αναβάθμιση του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου όπως και των υπόλοιπων ελληνικών πανεπιστημίων με τη δημιουργία έδρας Θρακικών, μικρασιατικών και ποντιακών μελετών.

Κύριε υπουργέ της Εθνικής Οικονομίας.

— Μακροχρόνιο οικονομικό προγραμματισμό σύμφωνα με τα οικονομοτεχνικά δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής, για την ανάπτυξη βιώσιμης ανταποδοτικής και ανταγωνιστικής βιομηχανίας, βιοτεχνίας, γεωργίας, αλιείας, δασικής εκμετάλλευσης και ανάπτυξη του τουρισμού, εάν πράγματι θέλουμε η Θράκη να παίξει κυρίαρχο ρόλο στα Βαλκάνια και τις Παρευξείνιες χώρες.

Κύριε υπουργέ των Εσωτερικών και της Δημόσιας Διοίκησης.

— Παραχώρηση αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, σε συνεργασία με το Υ.ΜΑ.θ., και περιορισμό ει δυνατόν των δραστηριοτήτων του τουρκικού προξενείου και πάνω απ' όλα με τροποποίηση του εκλογικού νόμου, να προβλέπεται ο αποκλεισμός των υποψηφίων μουσουλμάνων βουλευτών από τα ελληνικά κόμματα. Να κάνουν δικά τους κόμματα και αν πιάσουν το εκλογικό μέτρο ας μπουν στη Βουλή.

Κύριε υπουργέ του Πολιτισμού,

— Μήπως πέρα από την αυτονόητη δράση, απαιτείται μία δράση πιο ουσιωδέστερη, πού παράλληλα με τη διεκδίκηση των Ελγινείων να μεριμνήσουμε και για τα ελγίνεια (ή όπως θέλετε να τα πείτε) του Θρακικού, ποντιακού και μικρασιατικού πολιτισμού;

Σείς Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. πού με την παρουσία σας τιμάτε τις εργασίες του συνεδρίου αυτού. Σεις πού με τους αγώνες σας για θρησκεία και ελευθερία ήσασταν πάντοτε οι μπροστάρηδες της φυλής και του έθνους, για μια ακόμη φορά υψώστε φωνή διαμαρτυρίας για το ότι δεν μπορεί στη σημερινή εποχή το Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης να παραμένει αιχμάλωτη εκκλησία, τη στιγμή πού όλα τα συστήματα αποικιοκρατίας και ψυχρού πολέμου έχουν λυθεί και δεν μπορούν να υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές κατοχής, όταν έχει καταρρεύσει το τείχος της ντροπής. Δώστε τη δική σας μάχη κατά των αλλοθρήσκων και της Ουνίας έχοντας μαζί σας τον θεό και τον λαό.

Επειδή η ΘΡΑΚΙΚΗ ΕΣΤΙΑ Ν. ΣΕΡΡΩΝ αντιπροσωπεύει Θράκες πού έχουν την καταγωγή τους οι περισσότεροι από τις πέρα του Έβρου ποταμού αλλά και της οροσειράς της Ροδόπης αλησμόνητες πατρίδες, προτείνει να καθιερωθεί ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Θρακών. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο πληθυσμός της Θράκης γνώρισε αληθινή γενοκτονία όσο κανείς άλλος πληθυσμός της ελληνικής επικράτειας, 13 αιώνες διωγμών, 13 αιώνες δια πυρός και σιδήρου.

Φθάνοντας στο τέλος, θα σας υπενθυμίσω ότι ο Στέφαν Τσβάϊχ στο έργο του "Οι μεγάλες ώρες της ανθρωπότητας" λέει ότι στην ιστορία, όπως και στη ζωή, καμία λύπη, καμία μεταμέλεια δεν μπορούν να αναπληρώσουν την απώλεια μιας μοιραίας στιγμής, όπως και χίλια χρόνια δεν μπορούν να εξαγοράσουν μιας ώρας απερισκεψία. Για τους Τούρκους απερισκεψία ήταν, όπως ισχυρίζονται, η παραχώρηση της Δυτικής Θράκης στην Ελλάδα και μοιραία στιγμή η υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης. Και επειδή εμείς σαν φυλή και σαν έθνος είμαστε επιρρεπείς προς την απερισκεψία, εμείς όλοι πού βρισκόμαστε εδώ, πιστεύω ότι έναν και μοναδικό σκοπό έχουμε. Να κρούσουμε για μια ακόμη φορά τον κώδωνα του κινδύνου μέσα από την ιστορική αυτή στιγμή, πού είναι το Δ' Παγκόσμιο Συνέδριο και πού αποτελεί την κορυφαία έκφραση του Θρακιώτη, τόσο προ του τουρκικού όσο και του βουλγαρικού επεκτατισμού, να αποτρέψουμε την παραχάραξη της ιστορικής μνήμης, του εθνικού και πολιτισμικού μας προσδιορισμού και της πολιτιστικής μας αλλοίωσης αφ' ενός και αφ' ετέρου να μη δώσουμε το δικαίωμα στα παιδιά μας και στις επερχόμενες γενιές να μας καταριούνται επειδή στο κατώφλι του 21ου αιώνα θα υπάρχει ο κίνδυνος εξ αιτίας μας να αναφωνήσουν ΕΑΛΩ Η ΘΡΑΚΗ και τότε, αλίμονο, χάθηκε ολόκληρη η Ελλάδα.

 

Κομοτηνή 19 Αυγούστου 1996

Ελευθέριος Θ. Χατζόπουλος

Πρόεδρος

ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ Ν.ΣΕΡΡΩΝ