ΚΟΡΙΝΘΟΣ


Η Κόρινθος, πρωτεύουσα του νομού, βρίσκεται 80 χλμ. νοτιοδυτικά των Αθηνών και αποτελεί το κατεξοχήν αστικό κέντρο της Κορινθίας.

(Φωτο) Πανοραμική άποψη του Φλοίσβου

Το όνομά της, πελασγικό κατά πάσα πιθανότητα, δηλώνει την μακραίωνη ιστορία της και την πρώιμη εποίκησή της, λόγω της καίριας θέσης της αλλά και των εύφορων εδαφών της.

Η αρχική θέση του οικισμού ήταν 7 χλμ. νοτιότερα, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το χωριό της Αρχαίας Κορίνθου. Η σύγχρονη πόλη χτίστηκε στη θέση την οποία βρίσκεται, το 1858, όταν η παλιά Κόρινθος καταστράφηκε από έναν σεισμό 7,5 ρίχτερ. Χτυπήθηκε άλλες δύο φορές από τη μανία του εγκέλαδου: Το 1928, όταν ισοπεδώθηκε ξανά αλλά και το 1981, οπότε υπέστη σημαντικές καταστροφές.

Στολίδι της πόλης είναι ο μητροπολιτικός ναός του Αποστόλου Παύλου ο οποίος τιμάται πανηγυρικά στις 29 Ιουνίου κάθε χρόνου.

(Φωτο) Η πολυσύχναστη περιοχή του πεζοδρόμου της Πυλαρινού, στο κέντρο της Κορίνθου

Εξάλλου, στην πόλη λειτουργεί Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο περιλαμβάνει μια μεγάλη συλλογή παραδοσιακών ενδυμάτων και αντικειμένων οικιακής και αγροτικής χρήσης.

Τέλος, άξια επισκέψεως είναι η παραλία Καλάμια, η οποία αποτελεί ένα χώρο έντονης τουριστικής κίνησης, καθώς η πληθώρα των εστιατορίων, των κέντρων διασκέδασης αλλά και η άρτια φροντισμένη παραλία προσελκύουν τόσο τους κατοίκους όσο και τους επισκέπτες της περιοχής.

Στην αρχαία πόλη, λίγο νοτιότερα, δεσπόζει ο αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα, με τις επιβλητικές μονολιθικές κολώνες δωρικού ρυθμού.

Παράλληλα ξεχωρίζουν τα ερείπια του θεάτρου και του ρωμαϊκού ωδείου, το Ασκληπιείο, τα λείψανα του Γυμνασίου και τα υπολείμματα μιας σειράς κρηνών που στόλιζαν την πόλη, με κυριότερες την Πειρήνη, τη Γλαύκη και τη Λέρνα.

(Φωτο) Το λιμάνι της Κορίνθου

Το 146 π.Χ. η πόλη της αρχαίας Κορίνθου καταστράφηκε εκ θεμελίων από τον Ρωμαίο στρατηγό Μόμμιο και όλοι της οι κάτοικοι εξανδραποδίστηκαν.

Το 53 μ.Χ. ο Απ. Παύλος έφτασε εδώ και μίλησε στους Κορινθίους για τη νέα θρησκεία από το βήμα της αρχαίας αγοράς.

Στο μουσείο εκτίθενται συλλογές αγγείων όλων των περιόδων, ανάμεσά τους και τα περίφημα κορινθιακού ρυθμού, που κατέκλυζαν τις αγορές του αρχαίου κόσμου τον 7ο και 6ο αι. π.Χ.

Τέλος, 3 μόλις χλμ. από την αρχαία Κόρινθο, υψώνεται ο Ακροκόρινθος με το ομώνυμο, παλιότερο κάστρο της Πελοποννήσου που εντυπωσιάζει, τόσο λόγω της μεγαλειώδους θέας που προσφέρει όσο και για το πλήθος και τη διαφορετικότητα των μνημείων του.

(Φωτο) Το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Κορίνθου

Επίσης στον ίδιο χώρο συνυπάρχουν λείψανα αρχαιοελληνικών κτισμάτων και χριστιανικών ναών, τουρκικών οικοδομημάτων αλλά και η άρτια τείχισή του, φράγκικης κατασκευής.

 

 

 

                                                                       

                                                                                     Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΣΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ



Στην πρώιμη αρχαιότητα ονομαζόταν Εφύρα, πρωτοκατοικήθηκε από το Σίσυφο, ο οποίος καταγράφεται στη μυθολογία μας ως ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε δύο φορές να ξεγελάσει τοθάνατο.

(Φωτο) Ο Ακροκόρινθος

Γι' αυτή του την ύβρη, τιμωρήθηκε στον Άδη να κυλά διαρκώς μία πέτρα προς την κορυφή ενός λόφου, που έμοιαζε με τον Ακροκόρινθο, μα πάντα λίγο πριν φτάσει στην κορυφή, ο βράχος να φεύγει από τα χέρια του και να καταλήγει πάλι στους πρόποδες.

Ο μύθος θέλει το Σίσυφο να λύνει, τρόπον τινά, το πρόβλημα λειψυδρίας της περιοχής της Κορίνθου χάρη σε μία συμφωνία που συνήψε με τον ποταμό Ασωπό. Ο πονηρός βασιλιάς της Εφύρας αποκάλυψε στον ποτάμιο θεό τον κλέφτη της κόρης του Αίγινας, που δεν ήταν άλλος από το Δία, και ως αντάλλαγμα πήρε μια πηγή πάνω στο βράχο του Ακροκορίνθου.

Εγγονός του Σίσυφου είναι ο περίφημος Βελλερεφόντης, ο οποίος κατάφερε να δαμάσει το φτερωτό άλογο Πήγασο και να σκοτώσει με τη βοήθεια των θεών τη Χίμαιρα, το αλλόκοτο πλάσμα με κεφάλι λιονταριού, κορμί κατσίκας και ουρά φιδιού. Ο Βελλεροφόντης, όμως, τιμωρήθηκε από τους θεούς με τραγικό θάνατο όταν, φτάνοντας στην ύβρη, όπως ακριβώς ο παππούς του, θέλησε με τον Πήγασο ν' ανέβει στον Όλυμπο και να συμβιώσει με τους θεούς.

Στην Κόρινθο, σύμφωνα πάντα με τους μύθους, έφτασε κυνηγημένο το βασιλικό ζευγάρι Ιάσων και Μήδεια, εκεί λέει η μία εκδοχή του μύθου, συντελέστηκε το στυγερό έγκλημα της παιδοκτονίας από την πριγκίπισσα της Κολχίδας.

(Φωτο) Ο Ναός του απόλλωνα

Δηλαδή, όταν ο Ιάσων με προτροπή του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, αποφάσισε να παντρευτεί την κόρη του Γλαύκη, η απατημένη και προδομένη Μήδεια, εκδικούμενη τον άνδρα της, έσφαξε τα δύο ανήλικα παιδιά της με τα ίδια της τα χέρια. Κατόπιν, η παιδοκτόνος, κατέφυγε στο Ηραίο της Περαχώρας για να κρυφτεί.

Στην Κόρινθο, επίσης, κυνηγημένος κατά μία έννοια κι από την ίδια του την τραγική μοίρα έφτασε μωρό ακόμη ο Οιδίποδας, ο οποίος υιοθετήθηκε από τη βασιλική οικογένεια της πόλης και ανατράφηκε ως βασιλόπουλο στην Τενέα. Μεγαλώνοντας ο Οιδίποδας, προκειμένου να διασκεδάσει τις αμφιβολίες του για το αν είναι πραγματικός γόνος του Πολύβου και της Μερόπης, ζήτησε χρησμό από το μαντείο των Δελφών.

Η Πυθία του επεσήμανε ότι μία μέρα θα σκοτώσει τον πατέρα του και θα παντρευτεί τη μητέρα του, χωρίς να του αποκαλύψει την αλήθεια για την καταγωγή του. Πικραμένος εκείνος αποφάσισε να μη γυρίσει στην Κόρινθο, να πορευτεί προς τη Θήβα, όπου και συνάντησε τον αληθινό του πατέρα Λάιο, τον οποίο σκότωσε, ενώ στην είσοδο της πόλης έλυσε το περίφημο αίνιγμα της Σφίγγας και παντρεύτηκε τη μητέρα του Ιοκάστη.

Σύμφωνα με το μύθο, το όνομά της η πόλη της Κορίνθου, το οφείλει στον ομώνυμο ήρωα Κόρινθο, ο οποίος ήταν γιος του Μαραθώνα και μακρινός απόγονος του θεού Ερμή.

Ο Ισθμός, το στενό κομμάτι γης, που ενώνει την Πελοπόννησο με τη Στερεά Ελλάδα, αποτέλεσε σημείο τριβής μαζί με την Κόρινθο, μεταξύ του Ποσειδώνα και του Ήλιου.

Οι υπόλοιποι θεοί που έκριναν τη διαμάχη αποφάσισαν ο Ήλιος να κρατήσει την περιοχή της Κορίνθου, ενώ ο Ποσειδώνας να κυριαρχήσει στην περιοχή του Ισθμού.

Εκεί, σύμφωνα με το μύθο, η θάλασσα ξέβρασε το πτώμα του Μελικέρτη στην πλάτη ενός δελφινιού. Ο Μελικέρτης, γιος της Ινούς, της μητριάς του Φρίξου και της Έλλης, από τον Ορχομενό της Βοιωτίας, πνίγηκε στα νερά του Αιγαίου, όταν η μητέρα του αλλόφρων έπεσε στη θάλασσα κρατώντας τον στην αγκαλιά της.

Οι κάτοικοι της περιοχής συνέλεξαν το πτώμα του άτυχου παιδιού, τον ονόμασαν Παλαίμονα και τον λάτρεψαν σαν θεότητα, καθιερώντας αγώνες προς τιμήν του, τα περίφημα Ίσθμια.

                                                                                       ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ


Προελληνικά Φύλλα

Ο ΑκροκόρινθοςΗ στρατηγικής σημασίας περιοχή της Κορίνθου και του Ισθμού κατοικήθηκε απο το 5.500 π.Χ.

Ο πρώτος νεολιθικός συνοικισμός είναι του "Κοράκου" που ανασκάφηκε το 1915 απο τον Blegen ενώ εντοπίστηκαν και αρκετοί άλλοι προϊστορικοί οικισμοί, μερικοί εκ των οποίων ανασκάφηκαν, όπως ο Αγ. Γεράσιμος στο σημερινό χωριό Λέχαιο , ό Μύλος Χελιώτη, κοντά στον αρχαϊκό Ναό του Απόλλωνα, η Αετόπετρα, 2 χιλ. δυτικά της αρχαίας πόλης, η Αραπίτσα 1,5 χιλ. ανατολικά της αρχαίας πόλης, η Περδικαριά , στο μέσο περίπου της διαδρομής απο την αρχαία πόλη προς τις Κεγχρεές.

Ακόμη προϊστορικός οικισμός ήταν αυτός της Ακροκορίνθου που οριοθετείται χρονικά γύρω στο 4.000 π.Χ

Οι δημιουργοί αυτών των οικισμών σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς ονομάζονταν πελασγοί και τα περισσότερα τοπωνύμια της περιοχής προέρχονται απο την πελασγική γλώσσα, όπως Κόρινθος που σημαίνει ζεύξη και πραγματικά η πόλη ήταν χτισμένη στο μέρος όπου γίνεται η ζεύξη των δυο θαλασσών και δυο στεριών και Εφύρα ( η αρχική ονομασία της πόλης) που σημαίνει βίγλα, σκοπιά και δόθηκε αυτή η ονομασία επειδή η περιοχή κυριολεκτικά κατοπτεύει μια τεράστια έκταση.

Ο ΑκροκόρινθοςΟι κύριες ασχολίες των πελασγών ήταν η γεωργία, η αλιεία και η κτηνοτροφία μετέπειτα και κάτω απο την επίδραση που δέχτηκαν απο τους Φοίνικες εμπόρους οι οποίοι εισήγαγαν και τη λατρεία της Αφροδίτης ( Αστάρτη) στην Κόρινθο.

Γύρω στο 2.000 π.Χ τα ισχυρά πρωτοελληνικά φύλλα των Αχαιών και των Αιολιέων εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και απορρόφησαν τους αυτόχθονες.

Περίπου στο 1200 π.Χ η Κόρινθος ευρισκόμενη τότε κάτω απο την επικυριαρχία των Μυκηνών, λαμβάνει μέρος στον Τρωϊκό Πόλεμο. Μάλιστα ένας Κορίνθιος ονομαστής γενιάς , γιός του μάντη Πολύιδου , ο Ευχήνορας, συμμετείχε στον πόλεμο αν και γνώριζε οτι θα πεθάνει αν έπαιρνε μέρος στην εκστρατεία. Πράγματι ο Ευχήνορας τοξεύτηκε απο τον Πάρη και σκοτώθηκε ( Ιλιάδα Ν΄663-672).

Μετά τον Τρωϊκό Πόλεμο υπήρξε μια μακρά περίοδος αναστατώσεων και μετακινήσεων φύλων στον Ελλαδικό χώρο, η οποία επηρέασε άμεσα την Κόρινθο.

Ο ΑκροκόρινθοςΓύρω στο 1000 π.Χ η πόλη που έως τότε είχε αντισταθεί, καταλήφθηκε απο τους Δωριείς που είχαν αρχηγό τον Αλήτη, γιό του Ιππότη, δισέγγονο του Ηρακλή , ο οποίος έγινε βασιλιάς της καταλύοντας τη δυναστεία των Σισυφιδών που γενάρχης της ήταν ο πολυμήχανος Σίσυφος.

Ο Σίσυφος είχε καταφέρει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα πλεονεκτήματα της Κορίνθου και να την καταστήσει πλούσια και δυνατή. ΄Ηταν τόσες οι ικανότητές του ώστε οι μύθοι για το πρόσωπό του είναι πάμπολλοι.

Ο πιο γνωστός αφορά το κατόρθωμά του να δέσει τον ίδιο το Θάνατο που, μετά απο διαταγή του Δία επειδή ο Σίσυφος τον είχε καταδόσει ως απαγωγέα της κόρης του Ασωπού ποταμού Αίγινας, προσπάθησε να τον οδηγήσει στον Άδη.

 

                                           

                                                                               TO ΑΡΧΑΙΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΧΑΙΟΥ



Το Λέχαιο ήταν το δυτικό επίνειο της Κορίνθου και το σημαντικότερο λόγω της εγγύτητάς του στην πόλη.

(Φωτο) Το Αρχαίο Λιμάνι Λεχαίου

Μακρά τείχη συνέδεαν την οχυρωμένη πόλη με το λιμάνι και τον πολεμικό ναύσταθμο που είχαν διαμορφώσει οι Κορίνθιοι εκεί.

Θεμέλια των μακρών τειχών και ιδίως του δυτικού τείχους έχουν αποκαλυφθεί ήδη από το 1892 στα πλαίσια της ανασκαφικής έρευνας.

Την ασφάλεια και τη χωρητικότητα του λιμανιού οι Κορίνθιοι την είχαν αυξήσει με σημαντικά τεχνικά έργα που παρουσιάζουν το λιμάνι ως ένα τεχνικό κατόρθωμα.

Τα πρώτα τεχνικά έργα φαίνεται πως έγιναν τα πρώιμα αρχαϊκά χρόνια, όταν ένα λιμάνι στα δυτικά ήταν απαραίτητο για να εξυπηρετηθεί η αποικιακή εξόρμηση της Κορίνθου στη Δύση.

Στο λιμάνι των ρωμαϊκών χρόνων υπήρχαν μώλοι, χτισμένοι με ογκώδεις, ορθογώνιους πωρόλιθους.

Σήμερα μια λιμνοθάλασσα υποδηλώνει τη θέση του λιμανιού του Λεχαίου.

             

                                                                                    Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
 

 

Ιδρύθηκε άπά τον Απόστολο Παύλο γύρω στο 51/52 μ.Χ.

Την επισκεφθήκανε κι άλλοι Απόστολοι ο Πέτρος, ο Ανδρέας και συναπάστολοι και συνεργοί του Απ. Παύλου. Ο Απ. Παύλος έγραψε την Πρώτη και Δεύτερη Επιστολές του προς Κορινθίους.

Στην Α Επιστολή (Κεφ. 13) υπάρχει ο περίφημος Ύμνος τής Αγάπης. Από την Κόρινθο ο Απόστολος, έστειλε Ελληνικά Γραμμένη, την Προς Ρωμαίους Επιστολή.

Η Ενορία Κεγχρεών της Κορίνθου αναφέρεται στις Πράξεις των Αποστόλων. Είναι από τις ολίγιστες μικρές Ενορίες πού υφίστανται από τότε μέχρι σήμερα. O Απ. Παύλος παρέμεινε διδάσκοντας στην Κόρινθο Ένα Χρόνο και έξη μήνες Χρονικό διάστημα πού πουθενά αλλού δεν υπήρξε για τον Παύλο τόσο μακρύ, εκτός από τα χρονικά διάστημα φυλακίσεώς του στη Ρώμη.

Η Μητρόπολη και Εκκλησία τής Κορίνθου, είναι γνωστή σ όλον τον Κόσμο λόγω των δύο Επιστολών του Αποστόλου προς Κορινθίους.

Μεγάλη Αναφορά τής Εκκλησίας Κορίνθου υπάρχει και στο Βιβλίο των Πράξεων των Απόστολων.

Στην Κόρινθο μετά τον Απ. Παύλο επεσκόποισαν μέχρι σήμερα, 88 Επίσκοποι (ο σημερινός Παντελεήμων είναι από το 1965 0 Ογδοηκοστός όγδοος τον αριθμό). Σπουδαίοι Επίσκοποι Κορίνθου υπήρξαν πολλοί. Εις το Αγιολογικό Κατάλογο των Αγίων Επισκοπευσάντων στην Κόρινθο μετά τον Απ. Παύλο είναι ο Απόστολος Σίλας, ο Απόστολος Σωσθένης, ο Πρίμος (μάρτυρα 170 μ.Χ.), ο Διονύσιος 161-180 μ.Χ., ο Αθανάσιος (l0ος αιών), ο Παύλος (,l0ος αιών), ο Ζαχαρίας (Νεομάρτυς 1684), και ο Μακάριος Νοταράς (απέθανε το 1805). Τον 7ον Αιώνα υπό τον Μητροπολίτη Κορίνθου υπήγοντο όλες oi Επισκοπές της Πελοποννήσου (υπέρ τάς 35) και αι Επισκοπαί των Ιονίων Νήσων.

Ο Κορίνθου είχε απ αρχής το διοικητικό αξίωμα του Εξάρχου Διοικήσεως (Δικασrικά Εκκλησ. αξίωμα) το οποίο είχαν και ο Ρώμης, ο Θεσσαλονίκης, ο Κωνσταντινουπόλεως (αργότερα), ο Εφέσου και ο Καισαρείας. Υπάρχουν Κατακόμβες στην περιοχή (Αρχ. Κόρινθος και στις Κεγχρεές, όλες μέσα στο Εξαμίλιον Τείχος πού περιέκλειε την σημερινή Αρχαία Κόρινθο, την περιοχή της σημερινής Νέας Κορίνθου, τις Κεγχρεές και το Λέχαιον.

Στο χώρο αυτό υπάρχουν πολλές δεκάδες Αρχαίων Ναών (Βασιλικών) Σκαμμένες ή και Άσκαφες ακόμη, με επί κεφαλής την μεγαλύτερη των Βαλκανίων Βασιλική, του Αγ. Λεωνίδου στο Λέχαιο.

Στην Αρχαία Κόρινθο υπάρχει ανασκαμμένο το Βήμα του Απ. Παύλου, όπου εσύρθη ο Απ. Παύλος από τούς Εβραίους, ενώπιον του Ανθύπατου Γαλλίωνος αδελφού φιλοσόφου Σενέκα.

Αναπαράσταση τής Αρχαίας Κορίνθου θα τοποθετηθεί πολύ σύντομα σε σύγχρονη κατασκευή στο Μουσείο τής Εκκλησίας, παραπλεύρως στο Προσκύνημα των Αγ. Αναργύρων Αρχ. Κορίνθου. Προσεχώς το εν λόγω Μοναδικό Μουσείο, θα συμπληρωθεί με Αναπαραστάσεις τής Βασιλικής Αγ. Λεωνίδου Λεχαίου, και των Κατακομβών Κορίνθου, και Κεγχρεών.

Ο Μητροπολίτης Κορίνθου είχε μέχρι ελεύσεως του βασιλέως Όθωνος και των Βαυαρών τον τίτλο "Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Πελοποννήσου, και Πρόεδρος των Μητροπολιτών Πελοποννήσου".

Για την Αποστολική Εκκλησία και Μητρόπολη Κορίνθου, έχουν εκδοθεί πολυσέλιδοι Τόμοι και υπάρχουν σε όλες τις σχετικές Εγκυκλοπαίδειες όλου του Κόσμου ανάλογα λήμματα. Εις την Μητρόπολιν Κορίνθου σήμερα υπάγονται και oi άλλοτε Επισκοπές Νέας Σικυώνος, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους, και μέρος τής Επισκοπής Δα μαλών.

Στο διάστημα τής Φραγκοκρατίας υπήρξαν και Ρωμαιοκαθολικοί Επίσκοποι, πολύ φορτικοί και προσηλυτιστικοί, μηδέν κατορθώσαντες. Στο διάστημα τής Τουρκοκρατίας Fλειτούργησε στο Μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου Φενεού (Φονηά) (14°ς αιώνας) Κρυφό Σχολειό, το μόνο πού σώζεται στην όλη Ελλάδα αλώβητο τελευταία ανακαλυφθέν ολόκληρο.

Ιστορικές Μονές στην Μητρόπολη Κορίνθου υπάρχουν η της Λέχωβας (Γυναικεία τώρα 12°ς αιώνας) η Αγ. Γεωργίου Φενεού Πατριαρχική Σταυροπηγιακή, η τής Ζαχάλης (Προφ. Ηλιού) και η της Κοιμήσεως Θεοτόκου Βράχου Νεμέας Σκαρφαλωμένη στα Βράχια της μέσης του Όρους Πολυφέγγους.

Νέες μονές το πλείστον Γυναικείες υπάρχουν και λειτουργούν πολλαί (19 ιδρύθηκαν επί των ημερών του ήδη Μητροπολίτου Παντελεήμονος κατά την 35 ετίαν της Αρχιερατείας του). Σπουδαίες Μονές Παλιές είναι της Φανερωμένης, του Στεφανίου και Άνω Τρικάλων. Έχει πολλά Εκκλησιαστικά Μνημεία, Ναούς παρεκκλήσια κ.λ.π.

Στην Ι. Μητρόπολη Κορίνθου υπάρχουν 160 Ενορίες υπερετούμενες από 180 Ιερείς Εφημέριους, εκ των οποίων το 90% είναι Έγγαμοι. Πολιούχος της Κορίνθου είναι ο Απ. Παύλος στον οποίο έχει αφιερωθεί ο Καθεδρικός Ναός. Μοναχές και Μοναχοί συνολικά ζουν και ασκούνται στην Κορινθία 173.

Εις την Ι. Αποστολική Μητρόπολη Κορίνθου γίνεται Ο. Κήρυγμα από 89 Κληρικούς και Λαϊκούς.

Εξομολόγηση από δεκάδες Εξομολάyων - Πνευματικών. Υπάρχουν Αίθουσες διαλέξεων και Διδασκαλίας 23.

Γίνονται Κατηχητικά Μαθήματα. Τηλεοπτικές Θρησκευτικές Εκπομπές. Υφίστανται Οργανωμένες Ομάδες Νεολαίας, επιδιδόμενες στη Διδασκαλία, στο Χριστιανικό Ορθόδοξο Βίωμα, στην εκτέλεση Εθνικών Δημοτικών Τοπικών Τραγουδιών και Ελληνικών Χορών.

Φιλανθρωπικά Ιδρύματα λειτουργούν, Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο. Τοπικά Φιλόπτωχα Ταμεία και από 25ετίας Ορφανοτροφείο Κοριτσιών, Γηροκομείο Ανδρών, Γηροκομείο Γυναικών. Ακόμη Ίδρυμα συλλοyής Αίματος για Αιμοδοσίες, Ίδρυμα αποκαταστάσεως Κορασίδων, Χορωδία Κορίνθου, πολυβραβευμένη Παγκοσμίως. Ίδρυμα συμπαραστάσεως Οικογενείας, Υπηρεσία Αμύνης και Διαδόσεως τής Ορθοδόξου Χριστιανικής Διδασκαλίας.

Υπηρεσία για τις θρησκευτικές Ανάγκες του Στρατού, Υπηρεσία Συμπαραστάσεως Ασθενών. Εκκλησιαστικό Μουσείο, Εκκλησιαστική Βιβλιοθήκη. Πανομοιότυπο Αρχαίου Χριστιανικού Ναού στο Ξυλόκαστρο.

Εικόνες μεγάλης Αρχαιολογικής Αξίας, όχι μόνο στο Εκκλησιαστικό Μουσείο και τα Παραρτήματά του, άλλά και σε Ι. Μονές και σε Ι. Ναούς καθώς, και εξαιρετικές, σε Ι. Ναούς και Μονές Τοιχογραφίες. Η Ι. Μητρόπολη Κορίνθου εκδίδει Βιβλία Εποικοδομητικά και άλλα υπό την ονομασία Εκδόσεις Π Ν Ο Η . Ήδη υφίστανται 21 εκδόσεις Βιβλίων.