Δοκιμαστικό άρθρο
Η παιδεία μας συνεχίζει να εστιάζει την προσοχή της στις ακαδημαϊκές δεξιότητες, παρόλο που η υψηλή νοητική νοημοσύνη δεν εγγυάται ούτε την ευδαιμονία, ούτε την ευτυχία στη ζωή και αγνοεί όλα όσα έχουν σχέση με το προσωπικό πεπρωμένο και με την ατομική πορεία ανάπτυξης των εκπαιδευτικών που παράγει (Goleman D., 1998). Καταγράφεται όμως συχνά ότι το πεδίο στο οποίο ο σημερινός δάσκαλος χρειάζεται σημαντική υποστήριξη είναι η συναισθηματική και ψυχολογική του σφαίρα. Στις μέρες μας συζητιέται πλέον και στη χώρα μας το φαινόμενο της ψυχικής κόπωσης του δασκάλου (teacher stress) που οφείλεται κυρίως στο αίσθημα εγκατάλειψής του από την πολιτεία (Neave G., 1998). Επίσης, το χρόνιο άγχος θεωρείται ότι οδηγεί σε καταστάσεις που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης όπως συμβαίνει στην περίπτωση του συνδρόμου της επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) που φαίνεται να επηρεάζει ιδιαίτερα τους επαγγελματίες των χώρων της Παιδείας και της Υγείας (Αβεντισιάν-Παγοροπούλου και λοιποί, 2001). Κατά Huberman το 20 % των ατόμων που έχουν επαγγέλματα τα οποία βασίζονται στις ανθρώπινες σχέσεις υφίστανται την «εξάντληση» burnout. Πολλές έρευνες επίσης, μιλούν για τις φάσεις από τις οποίες περνάει ο δάσκαλος (άγχος,εξάντληση burnout, ρουτίνα).
Διαβάστε περισσότερα: Ο δάσκαλος ως πρόσωπο – iPaideia.grhttps://www.ipaideia.gr/paidagogika-themata/o-daskalos-os-prosopo
- άγχος
- εξάντληση
- ρουτίνα
Διαβάστε παρακάτω…
Διαβάστε περισσότερα: Ο δάσκαλος ως πρόσωπο – iPaideia.gr