Πως μοιάζει ένα Σύμπαν που επιτρέπει χρονική μεταφορά πληροφορίας;

Έχουν δημιουργηθεί  ερωτηματικά σχετικά με την λειτουργία του Σύμπαντος (Σ κεφαλαίο  για το σύμπαν που επιτρέπει χρονική μετάδοση πληροφοριών και προφητείες). Γνωρίζει ποιες πληροφορίες θα μεταδοθούν στο παρελθόν; Ποια άτομα θα ενημερωθούν για αυτές; Πως ξέρει το Σύμπαν πως θα αντιδράσουν τα άτομα αυτά, δηλαδή πως θα διαχειριστούν τις πληροφορίες αυτές ώστε να μην τις αυτοαναιρέσουν;

Επιτρέψτε μου τώρα να κυριολεκτήσω με την χρήση λίγης μηχανολογικής τεχνικής ορολογίας, την οποία φυσικά θα απλοποιήσω όσο μπορώ μετά.
«Το Σύμπαν που θα επέτρεπε να υπάρχει πραγματική μετάδοση πληροφοριών προς το παρελθόν είναι ένα σύμπαν με ανάδραση χρονική που έχει φτάσει σε ισορροπία με ένα δικό του σύστημα αυτομάτου ελέγχου».

Απλούστερα:
Το μέλλον στο Σύμπαν αυτό, μπορεί και επιτρέπετε να επιδράσει στο παρελθόν. Η επίδραση αυτή έχει εκ νέου συνέπειες στο μέλλον (βάση της θεωρίας του χάους ακόμα και το πέταγμα μιας πεταλούδας σήμερα επιφέρει ριζικές αλλαγές στον πλανήτη στο μέλλον). Η αλλαγή του μέλλοντος επηρεάζει ξανά το παρελθόν και η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται έως ότου επέλθει ισορροπία. Για να επέλθει όμως ισορροπία πρέπει σιγά-σιγά να συμβαίνει απόσβεση (οι αλλαγές να είναι σε κάθε κύκλο λιγότερες) κάτι που δεν θα γινόταν στην περίπτωση της ξεκάθαρης προφητείας.

Πρέπει να θεωρήσουμε  σαν Σύμπαν, όχι μόνο την υλοενέργεια που υπάρχει στο χώρο αυτή την στιγμή, αλλά να το βλέπουμε και στις 4 διαστάσεις του, επεκτεινόμενο κατά τον άξονα του χρόνου σα διαδοχικά καρέ μιας ταινίας που διαδοχικά μεγαλώνει και κάθε καρέ περιέχει τον χώρο αυτής της στιγμής. Το Σύμπαν δεν είναι ένα καρέ αλλά όλη η ταινία.

Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε την θέση μας σε αυτό το Σύμπαν. Στην ουσία τα πάντα έχουν γίνει. Αυτή την στιγμή βλέπουμε (με την οπτική ενός ηθοποιού) ένα θεατρικό έργο το οποίο έχει παιχτεί και ήμασταν και εμείς ηθοποιοί. Όταν παιζόταν το έργο είχαμε ενεργό ρόλο στην ταινία, ενεργούσαμε αυτόνομα με δική μας βούληση, αλλά  με τον περιορισμό  να μην διαταράζαμε την ισορροπία του συστήματος όπως αναφέραμε παραπάνω. Όταν πάμε να διαταράξουμε την ισορροπία λχ όταν ένας προφήτης αποφασίσει να μιλήσει ξεκάθαρα «όλο το Σύμπαν θα συνωμοτήσει για να μην συμβεί αυτό».  Γνώριμη έκφραση δεν νομίζεται;

Η ισορροπία σε όλο το Σύμπαν και για όλο τον χρόνο επήλθε. Το έργο ολοκληρώθηκε και πλέον βλέπουμε το έργο στο οποίο ήμασταν ενεργά μέλη.
Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη (όταν το έργο «κλείσει», ο ηθοποιός δεν μπορεί αλλάξει τίποτα- απλός κάθετε και βλέπει το έργο ) και αισθανόμαστε από την σκοπιά που βλέπουμε σήμερα τον ρόλο του μοιραίου και του πεπρωμένου . Λέξεις επίσης που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να χαρακτηρίσουν κάτι το οποίο θα γίνει και δεν μπορεί να αλλάξει με τίποτα και από οποιονδήποτε.

Θεωρώ ότι οι περισσότεροι που διαβάζουν αυτό το άρθρο θα σκεφτούν ότι: «Ποιο δύσκολο από το να αποδεκτούμε τα ανωτέρω είναι να κάνουμε δεκτό ότι το σύμπαν μας δεν επιτρέπει χρονική μετάδοση πληροφοριών και ότι δεν υπάρχουν πραγματικές προφητείες».  Είναι πολύ δύσκολο να σκεφτούμε με όρους και κανόνες που ανατρέπουν τη καθημερινότητά μας και αυτό είναι ανθρώπινο. Πολύ ευκολότερο είναι να θεωρήσουμε λοιπόν ότι δεν ισχύει η αρχική υπόθεση, δηλαδή ότι δεν μπορεί να υπάρχει μετάδοση πληροφορίας προς το παρελθόν και να τελειώνουμε.

Εδώ όμως πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν στοιχεία και γεγονότα στην φυσική που δε μπορούμε να κατανοήσουμε στη σημερινή θεώρηση του σύμπαντός μας, ενώ θα ήταν πανεύκολα εξηγήσιμα στο Σύμπαν που ανέφερα, ίσως δε επιβάλλουν αυτή την μορφή της ύπαρξής του.

Εν συντομία:

1. Η Αρχή της απροσδιοριστίας του Χάιζενμπεργκ. Το σύμπαν δεν μας αφήνει να μετρήσουμε ταυτόχρονα με όση ακρίβεια θέλουμε την ταχύτητα και την θέση ενός σωματιδίου. Με άλλα λόγια υπάρχει όριο σε αυτά που το σύμπαν μας αφήνει να ξέρουμε. Δεν υπάρχει τρόπος να προχωρήσουμε σε μεγαλύτερη ακρίβεια όσο και καλύτερα σχεδιασμένα πειράματα και να κάνουμε. Ήδη παραδεχόμαστε δηλαδή την επέμβαση του σύμπαντος στις μετρήσεις μας. Το σύμπαν επεμβαίνει και μας θέτει περιορισμούς.
2. Η ερμηνεία της Κοπεγχάγης. Ο Μπορ κατέδειξε ότι ο Παρατηρητής επιδρά στο σύστημα που παρατηρεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην μπορεί να θεωρηθεί το σύστημα σαν ανεξάρτητη ύπαρξη από αυτή του παρατηρητή. Δηλαδή ο παρατηρητής είναι πάντα μέρος του πειράματος και επηρεάζει τη πορεία και τα αποτελέσματά του.
3. Κβαντομηχανική-Το πείραμα των δύο οπών. Στην κβαντική φυσική αλλιώς συμπεριφέρονται τα σωματίδια εάν τα παρατηρούμε και αλλιώς εάν όχι. Και μην φανταστείτε ότι το πείραμα χαλάει την συμπεριφορά. «Απλώς» το σύμπαν γνωρίζει εάν το παρακολουθούμε και συμπεριφέρεται αναλόγως. Ακόμα και εάν αλλάξουμε τους κανόνες του πειράματος και κάνουμε την παρατήρηση τυχαία και  αφού έχουν επιλέξει τα ηλεκτρόνια την οπή που θα περάσουν, το σύμπαν γνωρίζει εκ των προτέρων την παγίδα, που θα του στήσουμε  ακόμα και εάν δεν ξέρουμε ούτε και εμείς το είδος της παγίδας.
4. Την ακαριαία μετάδοση πληροφορίας μεταξύ δύο συσχετιζόμενων σωματιδίων. Ενώ γενικός η ταχύτητα του φωτός είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα διάδοσης (σχετικότητα), το σύμπαν όταν προσπαθούμε να υπερβούμε τα όρια που μας βάζει, την ξεπερνά και μεταδίδει πληροφορία ακαριαία. Ο περιορισμός της ταχύτητας ισχύει για την υλοενέργεια και δεν βλέπω κανένα περιορισμό (χρονικό ή χωρικό) για την πληροφορία.
5. Γνωρίζουμε από την σχετικότητα ότι το Σύμπαν είναι χωροχρονικό αλλά συνεχίζουμε να θεωρούμε το σύμπαν ως την στιγμιαία προβολή του χώρου πάνω στον χρονικό άξονα. Ταυτόχρονα και αντιφατικά με αυτό, δεν παραδεχόμαστε την ύπαρξη απόλυτου χρόνου.
6. Το παράδοξο της πληροφορίας. Είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος των μεγαλύτερων θεωρητικών φυσικών της εποχής μας. Το πρόβλημα έχει χονδρικά ως εξής: Η πληροφορία εμπεριέχεται στο σύμπαν και συνεπώς δε πρέπει να χάνεται. Τι γίνεται όμως όταν πέφτει μέσα σε μια μαύρη τρύπα; Κονιορτοποιείται και εξαφανίζεται.
   Με την νέα θεώρηση του Σύμπαντος δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το Σύμπαν όπως είπαμε δεν είναι μόνο αυτό που υπάρχει τώρα, αυτό είναι μόνο ένα «στιγμιότυπο». Το Σύμπαν επεκτείνεται και στην τέταρτη χρονική διάσταση και αποτελεί όλη την  «ταινία». Δεν είναι τρισδιάστατο (χωρικό) αλλά τετραδιάστατο (χωροχρονικό)  Η πληροφορία απλός βρίσκεται αποθηκευμένη σε παλιά στιγμιότυπα και το Σύμπαν όποτε χρειαστεί μπορεί να πάει και την ανακτήσει, αφού όπως είπαμε η πληροφορία μπορεί να ταξιδεύσει στο χρόνο αλλά και στο χώρο χωρίς περιορισμό για το ίδιο το Σύμπαν.

Οφείλεται να ομολογήσετε ότι δεν είναι και λίγα τα στοιχεία. Τα προβλήματα που θα λύσει ένα τέτοιο Σύμπαν είναι πολλά αλλά ομολογώ ότι δεν είναι εύκολο να φανταστούμε ένα σκεπτόμενο-ευφυές Σύμπαν, είτε ένα τέτοιο τεράστιο μηχανισμό.
Σκεφτείτε λοιπόν ότι οι εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες συμπτώσεις (κάθε μία από τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί πχ η δημιουργία της ζωής είτε οι συγκεκριμένες τιμές των σταθερών) που έχουν οδηγήσει το σύμπαν στο σημείο να υπάρχουμε εμείς και να συζητούμε το θέμα, παύουν να είναι συμπτώσεις αλλά αποτελούν αποτέλεσμα της ικανότητας να οδηγεί το σύμπαν μέσω των ορίων και των περιορισμών  που βάζει, την κατάσταση εκεί που θέλει. Είμαστε εδώ γιατί το ήθελε.

Τα θέματα που εγείρονται είναι ταυτόχρονα και βαθύτατα φιλοσοφικά.

Ας δούμε μια πτυχή των θεμάτων από θεολογικής απόψεως.  Δεν είναι το σύμπαν σκεπτόμενο και αλληλεπιδραστικό, αλλά υπάρχει ο Δημιουργός του, ο οποίος δεν έφτιαξε απλός το σύμπαν να είναι κατοικήσιμο από τους ανθρώπους και μετά το άφησε στην τύχη του. Συνεχίζει να μας επιτηρεί και να Αλληλεπιδρά μαζί μας.  Μας έχει επιβάλλει όρια τα οποία δεν μπορούμε να υπερβούμε, αλλά ταυτόχρονα μας άφησε να ενεργούμε ελεύθεροι για να είμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας (Η αρχή της αβεβαιότητας είναι θεολογικά απαραίτητη-μας απάλλαξε από το ντετερμινιστικό σύμπαν και μας έκανε υπεύθυνους των πράξεών μας) . Ταυτόχρονα όμως, μπορεί ο Δημιουργός να  μας αποτρέψει από κάτι. Μας έχει αφήσει ελεύθερους αλλά με περιορισμούς.

Υπάρχει ποτέ περίπτωση χωρίς να το Θέλει, να αφήσει μια ομάδα ανθρώπων είτε ένα άνθρωπο, να πατήσει το κουμπί ώστε  να γίνει ένας ολοκληρωτικός πόλεμος που θα καταστρέψει τι δημιούργημά του;
Μπορεί να μας αφήνει «να παίζουμε ελεύθερα ζάρια» αλλά σε τέτοια σημαντικά θέματα ο Δημιουργός θα επέμβει.

Το κάθε θέμα  επιδέχεται μεγάλης συζήτησης και ο καθένας μπορεί να προβληματιστεί όσο θέλει και να βγάλει τα συμπεράσματά του.

validakis@gmail.com
045518761