Εκδρομή... Φλεβαριάτικη!

       Μπήκε ο Φλεβάρης, άρχισαν τα σύννεφα να ποτίζουν με βροχή χώμα, αρχίσαμε και οι καθηγητές να... λούζουμε τους μαθητές με διαγωνίσματα! Πριν το φαινόμενο λάβει μορφή καταιγίδας, οι ίδιοι αγανακτήσαμε και υψώσαμε φωνή: "Φτάνει πια! Θέλουμε εκδρομή!". Η φωνή μας ενώθηκε με αυτή των μαθητών και η διεύθυνση έλαβε το μήνυμα: την πρώτη μέρα με καλο καιρό αποφασίστηκε, λοιπόν, πάμε εκδρομή! Χάρη στα meteo κάθε είδους (διαδικτυακά κυρίως) βρέθηκε η μέρα και ολα οργανώθηκαν στο άψε-σβήσε: συνεννόηση με ΚΤΕΛ, δηλώσεις προς τους γονείς, συγκέντρωση χρημάτων, καταμέτρηση συμμετοχών και όλα τα προαπαιτούμενα.

       Η μέρα έφτασε και ένιωθες ότι το σύμπαν συνωμοτούσε για τη χαρείς με κάθε τρόπο. Ο ήλιος φάνηκε λαμπρός στον ουρανό ζεσταίνοντας την ατμόσφαιρα και σκορπίζοντας απλόχερα το φως του. Και η παραμικρή υποψία βροχής είχε διαλυθεί. Ήταν αναμφίβολα η ωραιότερη μέρα εκείνης της εβδομάδας.

           Ο προορισμός μας; Η Νάουσα! Επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία και ύστερα από 15 λεπτά είχαμε φτάσει. Την πρώτη σκέψη να βρούμε μέρος καλό να καθίσουμε για καφέ, ακολούθησε η σκέψη να περπατήσουμε στον ήλιο. Τελικά καταλήξαμε να κάνουμε και τα δυο, η κάθε παρέα με διαφορετική σειρά. Βολτούλες, καφεδάκια, μεζεδάκια, κουτσομπολιά, γέλια, πειράγματα, μουσικές, τραγούδια, παιχνίδια, αλλά και τα καθιερωμένα μικροψώνια της εποχής των εκπτώσεων συνέθεσαν το χαρούμενο παζλ της εκδρομής μας. Όταν ήρθε η ώρα της αναχώρησης σε όλους μας φάνηκε ότι ήταν νωρίς ακόμα.

          Ήταν μια εκδρομή επιτυχημένη. Όλοι την ευχαριστηθήκαμε, γιατί όλοι την είχαμε ανάγκη: τόσο οι μαθητές, όσο και οι καθηγητές. Απόδραση από την καθημερινή ρουτίνα, διάλειμμα από την ένταση και τις προστριβές της τάξης, χαλάρωση και ξεγνοιασιά. Και σε τελευταία ανάλυση, ποιο είναι μεγαλύτερο μάθημα από την επαφή με τα χρώματα, τις μυρωδιές, τους ήχους και τις γεύσεις της Φύσης;  Και ποιο είναι μεγαλύτερο σχολείο από αυτό της Ζωής Με Τους Ανθρώπους;

           Τώρα μετράμε τις μέρες  για την επόμενη....