Πρόσωπα:
9 (3 γυναίκες, 5 άντρες, 1 αγόρι)• ελάχιστος
αριθμός ηθοποιών: 7.
Σκηνικό:
ένα, δωμάτιο σε διαμέρισμα πολυκατοικίας.
Κοστούμια:
εννέα (4 ανθρώπων, σύγχρονα, και 5 ζώων).
Διάρκεια: 1.30'


Α' παράσταση:
Εθνικό Θέατρο (Αθήνα, 1981).
Μουσική α' παράστασης: Μίμης Πλέσσας.
Κείμενο:Κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Κέδρος.
 

   Ένα αγόρι που λατρεύει τα ζώα, ζει σ' ένα μικρό διαμέρισμα με τη γιαγιά του, τον πατέρα του, μια γάτα κι έναν σκύλο. Ο πατέρας όμως δεν εμφανίζεται ποτέ, γιατί η δουλειά του τον υποχρεώνει να ταξιδεύει συνέχεια.
   Κάποιο πρωινό, το παιδί βρίσκει στο δωμάτιο του μια ωραία άσπρη κότα. Του την έχει φέρει δώρο ο πατέρας. Το αγόρι είναι όλο χαρά. Η άποψη όμως της γιαγιάς είναι διαφορετική: οι κότες δεν επιτρέπεται να μένουν σε διαμερίσματα κι έτσι τούτη δω πρέπει να φαγωθεί. Ο μικρός αντιδρά κι αναγκάζει τη γιαγιά να δώσει μια μικρή διορία. Αν σε δέκα μέρες η κότα δεν αποδείξει τη χρησιμότητα της, κάνοντας αυγά, θα τη σφάξουνε.
    Ο μικρός με τη βοήθεια της γάτας και του σκύλου που έχουν πιάσει φιλία με την καινούργια συγκάτοικο, αποφασίζουν να τη σώσουν. Βάζοντας κρυφά αγορασμένα αυγά στη φωλιά της, τη γλυτώνουν από το φονικό μαχαίρι. Έτσι, η κότα προλαβαίνει όχι μόνο να ειδοποιήσει τους δικούς της στο κοτέτσι να 'ρθουν να την πάρουν, αλλά και να γεννήσει στο μεταξύ το πρώτο αληθινά δικό της αυγό.