ΕΝΑΣ ΜΠΟΥΜΖΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Νίκος Καμτσής

Πρόσωπα:
16 (2 γυναίκες, 14 άντρες)• ελάχιστος αριθμός ηθοποιών: 7.
Σκηνικό:
ένα, παριστάνει φανταστική πόλη σε μικρογραφία, μ' ένα κάστρο στο βάθος.
Κοστούμια:
δεκάξι

1. στις σκηνές όπου οι ηθοποιοί απευθύνονται στο κοινό με την ιδιότητα του ηθοποιού, μπορούν να φοράνε σημερινά ρούχα

2. στις σκηνές τού μύθου τής Φλάνδρας πρέπει να είναι ντυμένοι ανάλογα

   Το έργο αφηγείται την ιστορία μιας φανταστικής κοινωνίας, όπου ένα αναπάντεχο γεγονός κάνει τους κατοίκους να χάσουν την ηρεμία τους. Ο εκλεγμένος πρωθυπουργός καθαιρείται και φυλακίζεται από τον βαρόνο Μόμους. Οι πολίτες, ακριβώς επειδή δεν καταλαβαίνουν τον λόγο αυτής της πολιτικής αναστάτωσης, δεν μπορούν να αντιδράσουν. Δέχονται με φόβο τα νέα μέτρα και τους δυσβάστακτους φόρους.
   Κανένας δεν αντιστέκεται. Όλοι φοβούνται. Ξαφνικά όμως, εκεί που συζητάνε μεταξύ τους, πέφτει - άγνωστο από πού - ένα χαρτί δεμένο σε μια πέτρα. Το χαρτί γράφει αυτό που όλοι σκέφτονται αλλά κανένας δεν τολμά να πει: «Ο Μόμους είναι λωποδύτης». Από κάτω φιγουράρει φαρδιά-πλατιά η υπογραφή «Πολίτης Μπούμζι».
   Ποιος είναι ο Μπούμζι; Κανένας δεν τον ξέρει. Τι είναι αυτά που γράφει; Πώς δεν φοβάται να βάλει την υπογραφή του από κάτω; Τον φόβο διαδέχεται η υιοθέτηση των απόψεων του Μπούμζι. Ακόμα κι όταν ανακρίνεται κάθε πολίτης χωριστά, όλοι ειρωνεύονται θαρραλέα τον λοχία Ιερώνυμους, δεξί χέρι του βαρόνου.
   Ανάλογη ατμόσφαιρα επικρατεί και στην κοινωνία των ζώων. Αυτά, ενώ στη γενική τους συνέλευση ψηφίζουν να εγκαταλείψουν την πόλη, αργότερα πείθονται να μείνουν και ν' ακολουθήσουν επιθετική τακτική, όπως ο Μπούμζι.
   Ανάλογη είναι και η στάση του κοινού. Μοιράζονται μολύβια και χαρτιά κι οι θεατές γράφουν τη γνώμη τους ενυπόγραφα και υπεύθυνα.
   Ο Μπούμζι παραμένει άγνωστος. Δεν είναι συγκεκριμένος άνθρωπος. Είναι όλοι οι άνθρωποι. Είναι το ένστικτο που μας κάνει να αντιδρούμε σε αυταρχικές καταστάσεις.