|
Ποταμοί της Δυτικής Ασίας που χύνονται στον Περσικό Κόλπο. Το μήκος του Ευφράτη φτάνει τα 2760 χιλιόμετρα. Οι πηγές του τοποθετούνται στην περιοχή της Τουρκικής Αρμενίας. Αφού, για ένα διάστημα, περάσει το έδαφος της Τουρκίας, συνεχίζει στη Συρία. Στη συνέχεια, αφού διασχίσει τη Μεσοποταμία ή Ιράκ, χύνεται στον Περσικό κόλπο, αφού στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής του ενωθεί με τον άλλο μεγάλο ποταμό της δυτικής Ασίας, τον Τίγρη. Ο Ευφράτης είναι σημαντικό ποτάμι τόσο για τη Συρία, όσο και για το Ιράκ. Στη Συρία, στο μικρό μέρος που τη διασχίζει, μετατρέπει ένα μεγάλο μέρος της ερήμου της, σε εύφορη γη. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει δύο μεγάλα φράγματα. Έτσι η Συρία, εκτός από την ηλεκτρική ενέργεια που εξοικονομεί, ποτίζει και μεγάλες εκτάσεις και ένα μεγάλο μέρος από την παλιά Συριακή έρημο έχει μετατραπεί σε εύφορη γη. Ο Τίγρης διαρρέει το Κουρδιστάν, από τα όρη του οποίου και πηγάζει, διασχίζει το Ιράκ, ένα μέρος της Τουρκίας κι απλώνεται στην πεδιάδα της Μεσοποταμίας. Κάπου κοντά στη Βαγδάτη συναντά τον Ευφράτη, με τον οποίο κι ενώνεται. Η σημασία του Τίγρη για την περιοχή είναι τεράστια, επειδή ουσιαστικά από αυτόν και τον Ευφράτη αρδεύεται η μεγάλη κοιλάδα, στην οποία βρίσκονταν οι αρχαίες πόλεις Νινευή, Σελεύκεια, Κτησιφώντα. Σήμερα στις όχθες του Τίγρη είναι χτισμένες οι σημαντικές πόλεις Βαγδάτη, Βασόρα, Μοσούλη. Από την αρχαία ακόμα εποχή το 3.000 π.Χ. είχαν αρχίσει αρδευτικά έργα στην κοιλάδα του Τίγρη. Ο ποταμός είναι πλωτός, με ορμητικό ρεύμα. Για το Ιράκ, ο Ευφράτης, μαζί με τον Τίγρη, εξασφαλίζουν την ύπαρξη της χώρας του Ιράκ. Στην περίπτωση που δεν είχε αυτά τα δύο ποτάμια, θα είχε ήδη γίνει προ πολλού μια τεράστια έρημος αφού η πεδιάδα, που βρίσκεται ανάμεσα στα δυο ποτάμια, αποτελεί τη μοναδική σχεδόν καλλιεργήσιμη περιοχή της χώρας. Τα τελευταία χρόνια άρχισαν και οικοδομούνται μεγάλα αρδευτικά φράγματα, με αποτέλεσμα να γίνεται οικονομικότερη εκμετάλλευση των νερών του ποταμού και κάθε χρόνο να προσθέτονται νέα εδάφη στην καλλιέργεια, που, πριν από μερικά χρόνια, ήταν έρημος. |