Όταν η επαφή με φίλους γίνεται μόνο μέσω pixel και ασύρματου δικτύου, όταν αντί για βόλτες σε μπαράκια κάνουμε βόλτες μόνο από forum και κοινότητες online παιχνιδιών, όταν ακούμε cookies και αντί για σοκολατένια μπισκότα μας έρχονται στο μυαλό pop-ups ιστοσελίδων, όταν παθαίνουμε κρίση πανικού, επειδή δεν έχουμε πρόσβαση στο Facebook την στιγμή που είμαστε στην ωραιότατη παραλία του κόσμου, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το έχουμε παρακάνει με την τεχνολογία.
Η εξάρτηση από το διαδίκτυο χαρακτηρίζεται από την προβληματική χρήση του internet και της σχετικής με αυτό τεχνολογίας, και προκαλεί εθισμό σε συμπεριφορές και συνήθειες, που του «στοιχίζουν» υπερβολικά πολύ χρόνο, ενώ ταυτόχρονα του στερούν την ενέργεια για ενασχόληση με τις καθημερινές πτυχές της ζωής του, όπως η κοινωνική ζωή, οι σχέσεις του και η εργασία του. 

Τα διαδικτυακά παιχνίδια είναι δισδιάστατα ή τρισδιάστατα παιχνίδια που παίζονται στον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή στις παιχνιδομηχανές (π.χ. Playstation) και, μέσω του διαδικτύου, ο χρήστης μπορεί να παίζει και να αλληλεπιδρά σε έναν ενιαίο, εικονικό κόσμο. Η θεματολογία τους ποικίλει, όμως τα περισσότερα και πιο διαδεδομένα διαδικτυακά παιχνίδια παρουσιάζουν ένα πλαίσιο Ηρωικής Φαντασίας.

Η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών του διαδικτύου που παρουσιάζουν κατάχρησή ή εθισμό σε αυτό, είναι παίκτες διαδικτυακών παιχνιδιών. Αν κάποιος παίζει 40 ώρες την εβδομάδα, είναι σίγουρο ότι θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα του και θεωρείται εθισμένος. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ ενασχόλησης, εντατικής ενασχόλησης και εξάρτησης.