Χριστουγεννιάτικο στολίδι με τα χεράκια σας…

Τι χρειαζόμαστε:

-κρίκους για κρέμασμα κουρτίνας (κατά προτίμηση ξύλινους)

-υφασμάτινη κορδέλα περίπου 1εκ. φάρδος

-πιστόλι σιλικόνης ή δυνατή κόλλα

Τυλίγουμε την κορδέλα γύρω από τον κρίκο, στερεώνουμε με

σιλικόνη ή κόλλα την αρχή και το τέλος της και το στολίδι μας είναι έτοιμο!

Πάλι ετοιμασίες για γιορτή. Και τα χαμένα μαθήματα;

Οι εκδηλώσεις για τις εθνικές επετείους, τα Χριστούγεννα αλλά και τη λήξης της χρονιάς αποτελούν μέρος της σχολικής ζωής. Η αλήθεια είναι ότι με τις προετοιμασίες χάνονται κάποιες ώρες μαθημάτων και τα παιδιά βγαίνουν λιγάκι εκτός προγράμματος. Οι δάσκαλοι αγχώνονται για το …πότε θα βγει η ύλη, οι γονείς δυσανασχετούν γιατί… πάλι δεν έχουν διάβασμα! Υπάρχει όμως πραγματικά λόγος ανησυχίας;

Καταρχάς τα τελευταία χρόνια το αναλυτικό πρόγραμμα έχει γίνει αρκετά πιο ευέλικτο, άρα η… περιβόητη ύλη θα βγει. Το πιο σημαντικό όμως είναι το τι κερδίζουμε με την προετοιμασία.

Με αυτές τις εκδηλώσεις δίνεται στα παιδιά η ευκαιρία:

  • να γνωριστούν καλύτερα, 
  • να συνεργαστούν,
  • να συντονιστούν με την ομάδα,
  • να εκτεθούν στο κοινό,
  • να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους,
  • να εκφραστούν συναισθηματικά,
  • να διασκεδάσουν,
  • ν’ ανακαλύψουν κρυμμένα ταλέντα,
  • να εισπράξουν τον θαυμασμό και το χειροκρότημά μας.

Πολύτιμες εμπειρίες και βασικές δεξιότητες που πολλοί από μας δεν είχαμε την ευκαιρία ν’ αποκτήσουμε. Κι αν την είχαμε, ίσως κάτι να ήταν διαφορετικό στη ζωή μας σήμερα.

Την επόμενη φορά λοιπόν ας δούμε τη γιορτή του παιδιού μας σαν ένα διαφορετικό, αλλά πολύτιμο, μάθημα. Και στο τέλος να μην ξεχάσουμε να δώσουμε το πιο ζεστό μας χειροκρότημα!

Αχ, αυτή η έκθεση!!!

Όταν διαβάζω ένα βιβλίο, άλλες φορές μου αρέσει και άλλες όχι. Αυτό εξαρτάται από την ιστορία, αλλά και από τον τρόπο που γράφει ένας συγγραφέας. Μερικοί γράφουν πολύ όμορφα και μας ταξιδεύουν με τα λόγια τους και μερικοί δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά. Έτσι, και τα δικά μας κείμενα πρέπει να αρέσουν σ’ αυτούς που τα διαβάζουν.

Υπάρχουν μερικά κόλπα για να κάνουμε το κείμενό μας ωραίο.

  1. Κλείνουμε για λίγο τα μάτια, αφήνουμε ελεύθερη τη φαντασία μας να ταξιδέψει και να μας έρθουν ωραίες ιδέες.
  2. Φτιάχνουμε ένα σχεδιάγραμμα σημειώνοντας τι θα γράψουμε και με ποια σειρά.
  3. Ελέγχουμε αν αυτά που σημειώσαμε είναι σχετικά με το θέμα.
  4. Ξεκινάμε με μια ωραία φράση προσπαθώντας να δείξουμε ότι αξίζει τον κόπο να διαβάσει κάποιος το κείμενό μας.
  5. Σχηματίζουμε πρώτα στον νου μας μια πρόταση και ύστερα την γράφουμε.
  6. Δεν αποκαλύπτουμε από την αρχή όλες τις πληροφορίες, προσπαθώντας να κρατήσουμε τον αναγνώστη σε αγωνία.
  7. Προσπαθούμε να κάνουμε ωραία γράμματα και να μην κολλάμε τις λέξεις.
  8. Προσπαθούμε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια πράγματα.
  9. Διηγούμαστε την ιστορία από την αρχή προς το τέλος και δεν την «ανακατεύουμε».
  10. Προσπαθούμε να μη χρησιμοποιούμε συνέχεια τις ίδιες λέξεις.  Για παράδειγμα: -αντί για και μπορώ να πω: επίσης, επιπλέον, ακόμη -αντί για μετά μπορώ να πω: αργότερα, ύστερα, έπειτα, στη συνέχεια, στο τέλος -αντί για ωραίο μπορώ να πω: καλό, όμορφο, υπέροχο, καταπληκτικό, φανταστικό
  11.  Χρησιμοποιούμε επίθετα.  Έτσι βοηθάμε αυτόν που διαβάζει να φανταστεί την  είδε!
    π.χ. Αγόρασα μία μπλούζα.   →  Αγόρασα μια κίτρινη, καλοκαιρινή μπλούζα. 
  12. Συμμαζεύουμε και ομορφαίνουμε τις προτάσεις μας χρησιμοποιώντας επίθετα.   π.χ.   Το σπίτι έχει πόρτα, έχει παράθυρα, έχει βεράντα. Έχει και κάγκελα στη βεράντα. (θα  γίνει)         Το  σπίτι έχει καφέ πόρτα, μεγάλα ξύλινα παράθυρα και μια τεράστια βεράντα με σιδερένια κάγκελα.
  13. Γράφουμε με παραγράφους. Όταν τελειώνει ένα νόημα, αρχίζουμε νέα παράγραφο.
  14. Τελειώνουμε την έκθεση συνοψίζοντας όσα είπαμε.
  15. Πριν την παραδώσουμε την ξαναδιαβάζουμε, διορθώνουμε ορθογραφικά ή άλλα λάθη και βάζουμε κόμματα και τελείες.