1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18

Καλωσήρθατε!

Κάντε κλικ σε μία λέξη για να ξεκινήσετε.

    
Οριζόντια
2:

Βρίσκονται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (5,3-12) και αποτελούν τη διδασκαλία προς τους μαθητές του στην επί του όρους ομιλία. Χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Χρυσόστομος πως οι μαθητές του κάθονταν γύρω από το Χριστό θέλοντας να ακούσουν κάτι το σπουδαίο και δεν έμεναν μόνο στα θαύματα που έβλεπαν όλοι. Ο Χριστός απευθύνεται στους μαθητές του, ωστόσο αφορούν όλους τους ανθρώπους, τους συγχρόνους του αλλά και τους μεταγενέστερους. 

Η περίφημη αυτή επί του Όρους ομιλία του Κυρίου, λόγω του ότι κάθε φορά που μιλούσε ο Χριστός άρχιζε με τη φράσιη «μακάριοι» (= ευλογημένοι), διασώζεται από τους ευαγγελιστές Ματθαίο (κεφάλαια ε΄, στ΄ και ζ΄) και Λουκά (στ΄ 17-49).



4: Ήταν Έλληνας εθνικός φιλόσοφος ή Ρωμαίος φιλόσοφος , πολέμιος του Χριστιανισμού, που έδρασε κατά το δεύτερο μισό του 2ου αι. μ.Χ., γνωστός κυρίως από το έργο του "Αληθής Λόγος", που γράφτηκε μεταξύ των ετών 170 ως 180 μ.Χ. Αν και το "Αληθής Λόγος" στην αρχική του μορφή δεν έφτασε ποτέ σε μας, η ανασύνθεσή του σε ποσοστό άνω του 80% έγινε δυνατή μέσα από τη διεξοδική ανασκευή των επιχειρημάτων του Κέλσου που ετοίμασε ο Ωριγένης στο απολογητικό του έργο "Κατά Κέλσου"

6: Ήταν Φαρισαίος,ο οποίος, με βάση το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο,υποστήριξε τον Ιησού.Εμφανίζεται τρεις φορές στη διήγηση του Ιωάννη: την πρώτη επισκέπτεται τη νύχτα τον Ιησού για να ακούσει τη διδασκαλία του (κατά Ιωάννη 3:1-21), τη δεύτερη επικαλείται το νόμο σχετικά με την υπόθεση της σύλληψης του Ιησού κατά τη γιορτή της Σκηνοπηγίας (κατά Ιωάννη 7:45-51) και την τελευταία μετά τη Σταύρωση, όπου και βοηθάει τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία να ετοιμάσει το σώμα του Ιησού για την ταφή (κατά Ιωάννη19:39-42).
8: Από αυτή  την Κυριακή  αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου Tου Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι Tον υποδέχθηκαν κρατώντας βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

11: Ήταν ο πέμπτος Ρωμαίος επίτροπος της Ιουδαίας από το 26 έως το 36μ.χ. Είναι γνωστός κυρίως επειδή το όνομά του συνδέθηκε με τα Πάθη του Χριστού,που τον καταδίκασε σε θάνατο.
14: Ήταν μια ανάμικτη φυλή από Ισραηλίτες, Βαβυλώνιους,

Σύρους κ.ά. Το ίδιο και η θρησκεία τους – πάντως με βασικότερα

στοιχεία τα ισραηλιτικά. Γι' αυτό και οι Ισραηλίτες τους θεωρούσαν ως

σχισματικούς και όχι γνήσιους πατριώτες. Με τον καιρό

ανεξαρτητοποιήθηκαν εθνικά και θρησκευτικά. Θρησκευτικό τους κέντρο

ήταν ο ναός τους στο όρος Γαριζίν. Στα χρόνια του

Χριστού το χάσμα ανάμεσα σε αυτούς και στους Ισραηλίτες ήταν

αγεφύρωτο και το μίσος μεταξύ τους μεγάλο και άσβεστο.

17: Ή Υποδειγματική προσευχή, περισσότερο όμως γνωστή ως Πάτερ Ημών από τις εναρκτήριες λέξεις της, ονομάζεται η κυρίαρχη προσευχή των Χριστιανών.

Η Προσευχή αυτή παραδόθηκε από τον ίδιο τον "Κύριον" Ιησού Χριστό  στους μαθητές του, όπως αυτή αναφέρεται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο κεφάλαιο 6.9-13, κατά το ακόλουθο κείμενο:

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφήκαμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Παρά ταύτα η προσευχή αυτή κατά τους πρώτους χρόνους του χριστιανισμού δεν ήταν πλήρως καθιερωμένη ως προσευχή των Χριστιανών. Καθιερώθηκε αργότερα ως πρότυπο όταν πλέον είχε γενικευθεί η Καινή Διαθήκη.




Κατακόρυφα
2:

Ήταν σημαντικός Έλληνας ποιητής. Για όσους τον γνώρισαν από κοντά είναι γνωστό ότι, η ζωή του ταυτίζόταν απόλυτα με το αξιακό σύστημα το οποίο οικοδόμησε με το έργο του.  Ο Λειβαδίτης αποτελεί την περίπτωση ενός δημιουργού, ο οποίος ταύτισε το έργο με τη ζωή του.Με αδιατάρακτη συνέπεια  έζησε μια ζωή αφιερωμένη στον άνθρωπο, την αγάπη, την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο με διαχρονικές αξίες. Αυτή η στάση ζωής, εκφραζόταν πολιτικά ως καθημερινή πρακτική και στο έργο του, όχι απλά ως καταγραφή επιθυμιών ή οραμάτων, αλλά ως υψηλής αισθητικής ποιητική, γεμάτη συναίσθημα, με κινητήρια δύναμη το όνειρο του καλύτερου αυριανού κόσμου.

 



4:  Ο Μαχάτμα (Μεγάλη Ψυχή)  υπήρξε Ινδός πολιτικός, επαναστάτης ακτιβιστής και η ηγετική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία. Ήταν επιπλέον εμπνευστής και πρωτεργάτης της αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας και γι’ αυτό επηρέασε στο σύνολό του το διεθνές ειρηνευτικό κίνημα. Θεωρείται παγκόσμιο σύμβολο και ορόσημο της φιλοσοφικής διανόησης του 20ου αιώνα. Το 1928 συνέθεσε υπέροχο ύμνο της επί του Όρους Ομιλίας του Χριστού. Ακριβές απόσπασμα του διαγγέλματός του,που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες όλου του κόσμου είναι το εξής:"Πιστεύω εις το Ευαγγέλιον του Ιησού, όπως περιλαμβάνεται στην Επί του Όρους Ομιλίαν. Εάν τώρα με εκαλούσαν να την ερμηνεύσω όπως την εννοώ,θα έλεγα χωρίς τον παραμικρόν δισταγμό:μάλιστα,είμαι Χριστιανός. Θα έλθει στιγμή κατά την οποίαν οι ριπτόμενοι σήμερον εις την μέθην των υλικών ηδονών θα οπισθοχωρήσουν περίτρομοι,αναφωνούντες:Τι εκάμαμεν; Αληθινά σας λέγω,ω σημερινοί νέοι,πίνετε από τας πηγάς της Επί του Όρους Ομιλίας....Οι συμβουλές του Ιησού δεν απηυθύνοντο μόνο εις τους μαθητάς του, αλλά και σε σας και σε μένα".
5:  Γάλλος μαθηματικός, φυσικός, συγγραφέας και φιλόσοφος. Ανακάλυψε μόνος του σε ηλικία 12 ετών  ότι το άθροισμα των γωνιών ενός τριγώνου ισούται με δύο ορθές. Στα 16 του χρόνια ανέπτυξε σε μια πραγματεία περί κωνικών τομών το θεώρημα που φέρει το όνομά του.Στα 20 του αρρώστησε και ουσιαστικά ποτέ δεν ανέκτησε τις δυνάμεις του. Στα τελευταία του χρόνια, φαίνεται να μειώθηκε το ενδιαφέρον του για τα μαθηματικά και εστίασε περισσότερο την προσοχή του σε συγγραφή θρησκευτικών συγγραμμάτων. Το σύγγραμμά του «Επαρχιακές επιστολές για την ηθική διδασκαλία των Ιησουιτών» (1656-57), με το οποίο παίρνει θέση στην αντιδικία μεταξύ της κορυφής της καθολικής εκκλησίας και του θρησκευτικού κινήματος του Γιανσενισμού, αποτελεί λογοτεχνικό αποκορύφωμα της γαλλικής πρόζας εκείνης της εποχής. Το έργο του για την υποστήριξη του Χριστιανισμού, Pensées, στο οποίο  εργαζόταν από το 1654 και με το οποίο προσπάθησε να μεταφέρει τους νόμους της Λογικής στη χριστιανική θρησκεία, έμεινε ανολοκλήρωτο, πιθανόν λόγω της σταδιακά επιδεινούμενης υγείας τού μεγάλου φιλοσόφου.Εναντιώθηκε στη δυϊστική αντίληψη του Καρτέσιου για την επιστήμη και τον κόσμο και θεωρούσε ότι η άπειρη απόσταση μεταξύ θεού και ανθρώπου μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με θεϊκή χάρη.
7: Πάντοτε οι άνθρωποι έκαναν και κάνουν διακρίσεις μεταξύ

τους: κατά φυλή, εθνικότητα, θρησκεία, κοινωνική τάξη κ.ά. Και

ανάλογα με αυτές συμπεριφέρονται υπέρ ή εναντίον των

άλλων.

Ο Ιησούς με την παραβολή του σπλαχνικού Σαμαρείτη ανέτρεψε

αυτές τις διακρίσεις και δίδαξε να βλέπουμε με ευαισθησία τον

κάθε άνθρωπο, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε ανάγκη, και να

προσφέρουμε έμπρακτη αγάπη.

Έτσι φανερώθηκε ζωντανά και παραστατικά ότι οι άνθρωποι,

που ζουν κατά το πνεύμα της Βασιλείας του Θεού, μπορούν να

γίνουν μια κοινωνία έμπρακτης

9:



11Α:

Είναι διηγήσεις φτιαχτών ιστοριών από την καθημερινή ζωή και τη φύση, όμως ασυνήθιστες, παράξενες και μοναδικές. Φανερώνουν με παραστατικό και εντυπωσιακό τρόπο η καθεμιά, κάτι  ξεχωριστό για τη Βασιλεία του Θεού.

 




11Β:

Ήταν Εβραίος λόγιος, ιστορικός και αγιολόγος(37-100), ο οποίος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ -τότε μέρος της ρωμαϊκής Ιουδαίας- από πατέρα ιερατικής καταγωγής και μητέρα που ισχυριζόταν ότι είχε βασιλική καταγωγή. Ήταν ο πρώτος που έγραψε την ιστορία των Ιουδαίων, στο βιβλίο του Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, σε 20 τόμους. Στο έργο αυτό φαίνεται το βαθύ κριτικό πνεύμα του και η πλατιά γνώση του θέματός του. Αρχίζοντας από τη Γένεση και τη δημιουργία, προχωρεί και φτάνει ως τον πόλεμο με τη Ρώμη. Ακολουθεί πιστά τη σειρά της Αγιογραφικής αφήγησης, προσθέτοντας παραδοσιακές εξηγήσεις και εξωτερικές παρατηρήσεις.