Τις πρώτες μέρες στο σχολείο παίξτε μαζί τους ΤΟ ΠΛΕΓΜΑ. Εγώ δεν υπάρχει καμία χρονιά και καμία φουρνιά που να μην το παίξω από τότε που το ανακάλυψα. Θεωρώ ότι είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια για το σπάσιμο του πάγου και τον καθορισμό κανόνων.

Το παιχνίδι αυτό θα τα διδάξει ότι μπορούμε να πετύχουμε το στόχο μας έχοντας πολλές μικρές επιτυχίες, αλλά το πιο σημαντικό μαθαίνοντας από τις αποτυχίες μας και τις αποτυχίες των άλλων. Έτσι, όταν μέσα στην τάξη κάποιος κάνει λάθος, αυτό δεν πρέπει να γίνεται αιτία χλευασμού και στενοχώριας, αλλά μια καινούρια ευκαιρία για να μάθουμε όλοι το σωστό. Τα λάθη κάνουν πιο σοφούς τους ανθρώπους.

Το ίδιο το παιχνίδι του πλέγματος είναι πολύ διασκεδαστικό. Χρειάζεται μόνο να φτιάξετε στο πάτωμα ένα πλέγμα ή από χαρτοταινία ή με κιμωλία ή με έναν μαρκαδόρο διαρκείας. Σε ένα φύλλο χαρτί φτιάχνετε σε μικρογραφία το ίδιο πλέγμα και σχεδιάζετε πάνω μία διαδρομή. O δάσκαλος κοιτά τη διαδρομή και φωνάζει "μπιιιιιπ!!!", όταν κάποιο παιδί κάνει λάθος βήμα. Όταν καταλάβουν πώς παίζεται τον ρόλο, αυτό το αναλαμβάνουν ένα ή δύο παιδιά.

Ο δάσκαλος-οδηγός αναθέτει σε κάποιο παιδί να ξεκινήσει τη διαδρομή. Αν αυτό κάνει λάθος, τότε ο "οδηγός" φωνάζει "μπιιιιιπ!!!" και ένας άλλος μαθητής παίρνει τη θέση του. Αυτός φυσικά θα κάνει τη διαδρομή βασιζόμενος στα σωστά και στα λάθος βήματα του προηγούμενου. Όταν ο μαθητής δεν κάνει λάθος βήμα ο 'οδηγός" δε λέει τίποτα.

Σκοπός του παιχνιδιού είναι να ολοκληρωθεί η διαδρομή και ο παίχτης να βγει από το πλέγμα. Όταν ο παίχτης κάνει βήματα μέσα στο πλέγμα, οι υπόλοιποι μπορούν να του δείχνουν, θυμίζοντάς του τα σωστά βήματα ή προτείνοντάς του καινούρια. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δεν μπορείτε τη φασαρία από τον ενθουσιασμό τους, μπορεί ο παίχτης να παίξει μόνος του και να προσπαθήσει μόνος του να θυμηθεί τα σωστά και τα λάθη των προηγούμενων. Εγώ πάντως απολαμβάνω την πρώτη περίπτωση. Μου αρέσει να τα βλέπω να συνεργάζονται, να ανταλλάσσουν επιχειρήματα και αστεία.

Το πλέγμα είναι ένα παιχνίδι εμπειρίας, παιχνίδι ομαδικό, αλλά και ατομικό. Ο κάθε παίκτης συμπληρώνει τη διαδρομή έχοντας υπόψη του τα λάθη και τα σωστά των προηγούμενων. Όταν τελειώνει το παιχνίδι, στην αρχή τα παιδιά πιστεύουν ότι νικητής είναι εκείνος που βρήκε το τελευταίο βήμα και κατάφερε να βγει από το πλέγμα.

Όμως εγώ κάνω πάντα μια συζήτηση πάνω σ' αυτό και τους δίνω να καταλάβουν ότι νικητές είναι όλοι τους, αφού ο τελευταίος παίχτης χρησιμοποίησε τις εμπειρίες όλων των προηγούμενων παιχτών για να ολοκληρώσει τελικά τη διαδρομή. Επίσης συζητώ μαζί τους για τη σημασία των λαθών μας, για το πόσο σπουδαία είναι τα λάθη αφού από αυτά μαθαίνουμε, ότι τα χρειαζόμαστε για να καταλάβουμε τελικά ποιο είναι το σωστό και για να πετύχουμε τους στόχους μας. Και για όλους αυτούς τους λόγους κανείς δεν πρέπει να περιφρονεί κάποιον που κάνει λάθη, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να βελτιωθούμε και να μάθουμε καινούρια πράγματα.

Από τον κορωνοϊό και μετά παίζω το πλέγμα συχνά και στην αυλή του σχολείου. Για τον λόγο αυτό το ζωγράφισα με χοντρό μαρκαδόρο διαρκείας πάνω σε πλαστικό διαφανές για τραπεζομάντιλα. Έτσι μπορώ να το απλώνω όπου θέλω και να το διπλώνω και να το παίρνω μαζί μου όποτε θέλω. Το διαφανές τραπεζομάντιλο το αγόρασα από αποθήκη ειδών πάμφθηνα και ζήτησα από τον πωλητή να μου το κόψει τετράγωνο με πλευρά το φάρδος του.