Μια παράμετρος της αποτελεσματικής διδασκαλίας είναι η στοχοθεσία. Να έχει δηλαδή η διδασκαλία μας προσανατολισμό και στόχους απτούς ανάλογα με το επίπεδο των μαθητών της τάξης μας. Τους στόχους αυτούς δεν πρέπει να τους γνωρίζει μόνο ο δάσκαλος, αλλά και οι ίδιοι οι μαθητές.

Όταν λοιπόν προετοιμάζω τα μαθήματα της επόμενης μέρας, σημειώνω σε ένα χαρτί τους γενικούς στόχους αυτής της ημέρας και τους αναρτώ στην αίθουσα. Μετά τον πρωινό κύκλο και πριν αρχίσουμε τις δραστηριότητες της ημέρας τους ανακοινώνω στους μαθητές, για να  γνωρίζουν από πριν τι θα μάθουν και με τι θα ασχοληθούμε τις επόμενες ώρες.

Αυτό τους ενεργοποιεί περισσότερο και τους βοηθά να κατανοούν καλύτερα τον χρόνο, να προτείνουν καινούριους στόχους, να ελέγχουν σε ποιο σημείο βρισκόμαστε, να γίνονται πιο οργανωτικοί, να ελέγχουν ποιον στόχο ολοκληρώσαμε, να ανατρέχουν σε όσους έχουν κατακτήσει, να ικανοποιούνται όταν  οι στόχοι επιτυγχάνονται.

Στους στόχους συμπεριλαμβάνω τα πάντα: στόχους στη Γλώσσα, στα Μαθηματικά, στο Καινοτόμο Πρόγραμμα που μπορεί να κάνουμε, μια συνέντευξη ή μια εκδρομή κλπ. Φροντίζω επίσης οι στόχοι να μη φαίνονται πολλοί (τους γράφω περιεκτικά) μέσα στη μέρα για να μην τους φαίνονται βουνό. Φροντίζω επίσης ο τελευταίος στόχος να είναι πάντα ο ίδιος: Να περάσουμε καλά.

Κάθε μεσημέρι πριν το σχόλασμα τα παιδιά "κάνουν" τσεκάρουν τους στόχους. Κάθε μέρα ένας μαθητής πηγαίνει στον πίνακα ανακοινώσεων όπου είναι αναρτημένοι οι στόχοι, διαβάζει δυνατά τον πρώτο ρωτώντας την ολομέλεια εάν επιτεύχθηκε και ανάλογα τσεκάρει. Εάν δεν ολοκληρωθεί ένας  του βάζει ερωτηματικό (θα μεταφερθεί στις επόμενες μέρες). Εάν κάποιον δεν τον ακουμπήσουμε καθόλου του βάζει Χ. Όταν ανακοινώνεται ο τελευταίος στόχος, εάν κάποιος δεν έχει περάσει καλά, το λέει στην τάξη καθώς και την αιτία και αυτό μπορεί να γίνει αντικείμενο συζήτησης ανάλογα με τη σοβαρότητά του. Δηλ. αν π.χ. παραπονεθεί η Μαρία ότι δεν πέρασε καλά γιατί στο διάλειμμα ο Πέτρος της τράβηξε τα μαλλιά, θα γίνει συζήτηση ανάμεσα στους δύο και αν το φαινόμενο επαναληφθεί με τους ίδιους ή άλλους μαθητές θα συζητηθεί στην ολομέλεια του πρωινού κύκλου.

Πέντε μέρες, πέντε χαρτιά στόχων. Είναι μεγάλη η ικανοποίησή τους το μεσημέρι όταν βλέπουν ότι καταφέραμε να τους πετύχουμε όλους. Χρειάζονται τόσο πολύ να ξέρουν από πριν τι θα κάνουμε στη διάρκεια της μέρας, που αν καμιά φορά ξεχάσω να τους αναρτήσω, τους ζητούν επιτακτικά και επανειλημμένως. Επίσης και πρακτικά είναι χρήσιμη η ανάρτησή τους, γιατί αυτό εμποδίζει τα παιδιά που αγχώνονται να ρωτούν συνέχεια τη δασκάλα "τι θα κάνουμε μετά, τι έχουμε τώρα" κλπ.   

Τα χαρτιά στόχων που ολοκληρώνονται στο τέλος της εβδομάδας μπαίνουν σε ένα ντοσκέ ή κουτί. Στο τέλος της χρονιάς, στην αποχαιρετιστήρια συνάντησή μας τους κολλάω στον πίνακα ή στον τοίχο όλους μαζί. Τότε ανακαλύπτουν ότι έχουν πραγματοποιήσει έναν «άθλο» και η ικανοποίησή τους είναι μεγάλη.

Κάποτε έκανα εβδομαδιαία ανάρτηση στόχων, αλλά παρατήρησα ότι τα παιδιά δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν την πραγματοποίησή τους και ήταν σαν να μην υπήρχαν. Η ημερήσια ανάρτηση στόχων είναι πιο αποτελεσματική και πιο ικανοποιητική γιατί ολοκληρώνεται πιο γρήγορα.