Το τέλος της Επανάστασης και η ελληνική ανεξαρτησία

Άσκηση συμπλήρωσης κενών

Συμπλήρωσε τα κενά, έπειτα πάτα το κουμπί "Έλεγχος".
Χρησιμοποίησε το κουμπί "Βοήθεια" για να πάρεις
ένα γράμμα, αν δεις ότι δυσκολεύεσαι.
Μπορείς να πατήσεις και το "[;]" για βοήθεια.
Βέβαια θα χάνεις πόντους αν χρησιμοποιείς συνέχεια τις βοήθειες!
Η παράδοση της στους Τούρκους πολιορκητές της, το Μάιο του 1827, ολοκλήρωσε την τουρκική κυριαρχία στη Στερεά Ελλάδα.
Μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου όμως, τον Οκτώβριο του 1827, οι Έλληνες κατάλαβαν ότι η τους δεν θα αργούσε. Παρόλο που οι στρατιωτικές ενέργειες απαγορεύονταν από τις Μεγάλες Δυνάμεις, ο Αγώνας αναζωπυρώθηκε.
Οι του ελληνικού στρατού καθώς και η προσπάθεια του να μη δυσαρεστήσει καμιά από τις Μεγάλες Δυνάμεις, βοήθησαν στη διεύρυνση των συνόρων του ελληνικού κράτους.
Η της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1828-1829 ανάγκασε τον Σουλτάνο να δεχτεί να αρχίσουν . Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, για να περιορίσουν τις επιδιώξεις της Ρωσίας και την αυξημένη επιρροή της στους επαναστατημένους Έλληνες, πρότειναν την της Ελλάδας.
Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1830 υπογράφηκε στο Λονδίνο από τις τρεις συμμαχικές Δυνάμεις η της Ελλάδας, με τα σύνορά της στη γραμμή Αχελώου - Σπερχείου ποταμού. Δυο χρόνια αργότερα, το 1832, τα σύνορα του ελληνικού κράτους διευρύνθηκαν στη γραμμή Αμβρακικού κόλπου – Παγασητικού κόλπου.
Έπειτα από χρόνια συγκρούσεων η ύπαρξη ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, αναγνωρισμένου από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, ήταν πλέον .