Τα “εργαλεία” των MotoGP
Κάποτε ήταν τα 2χρονα 500άρια που με τη θεϊκή μυρωδιά από το καμένο λάδι και τον οξύ 2χρονο ήχο σε μάγευαν. Τα χρόνια πέρασαν, οι οικολογικές ανησυχίες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους σε πιο έντονο βαθμό και οι δικαιολογίες για ένα πιο καθαρό περιβάλλον αποδείχθηκαν βούτυρο στο ψωμί των κορυφαίων κατασκευαστών που στράφηκαν στην 4χρονη τεχνολογία.
Τους εξυπηρετούσε μια χαρά άλλωστε καθώς θα μπορούσαν πολύ πιο εύκολα να πουλήσουν μοτοσυκλέτες που μοιάζουν στις state-of-the-art κατασκευές των MotoGP και κυρίως γιατί η έρευνα και εξέλιξη για 4χρονους κινητήρες μεγάλου κυβισμού κοστίζει σαφώς λιγότερο από την αντίστοιχη έρευνα και εξέλιξη 2χρονων μοτέρ 500+ κ. εκ.
Έτσι, από το 2002 το σπορ πέρασε στην εποχή των 4χρονων θηρίων των 990 ίππων και των 240+ ίππων.
Το 2007, για λόγους ασφαλείας, αποφασίστηκε η χωρητικότητα των κινητήρων να μειωθεί και έτσι πήγαμε στα 800 κ. εκ. Μόνο που η εξέλιξή τους σε συνδυασμό με τα εξεζητημένα ηλεκτρονικά τις έκαναν ακόμα πιο γρήγορες ιδιαίτερα στις στροφές.
