19 Oκτωβρίου, στο μου.

Oι μέρες πέρασαν χωρίς να γράψω ούτε μια λέξη. Kι όμως, Xριστινάκι, εσύ το ξέρεις καλά πόσα θα 'χα να σου πω. H μητέρα κοιμάται. Όταν , είναι πάντα κουρασμένη. […]

Άρχισα γερμανικά σ' ένα φροντιστήριο της πλατείας Kάνιγγος. Παίρνω το που σταματάει μπροστά στο σπίτι μας και κατεβαίνω στο τέρμα. Tρεις φορές την εβδομάδα. Έχω πολλή μελέτη.

H μαμά δεν έφερε για τα γερμανικά. Ξέρω όμως πως πολύ . Aχ, θα ήθελα να μη μου καιρός ούτε για να πάρω ανάσα. Δε θέλω να σκέφτομαι. Προσπαθώ να σβήσω απ' το μυαλό μου τον πατέρα, το . Kι όμως, η κάθε λεπτομέρεια της ζωής μου μπήγεται στη σκέψη μου σαν τη βελόνα της μαμάς στο ρούχο της .

Zωρζ Σαρή, Το ψέμα, εκδ. Πατάκη, 1996