ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ

Η ΣΩΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΓΙΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ

ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΑ ΦΥΤΑ

ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ

ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΛΩΝ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

ΓΥΜΝΑΣΤΕΙΤΕ

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ  

ΧΡΩΣΤΙΚΕΣ Ε

ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ S.O.S

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΑΛΟΗ  -  ALOE VERA

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ

 ΝΕΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ  ΛΙΝΑΡΟΣΠΟΡΟΥ

ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ   

ΑΓΡΙΑΔΑ:  Για πέτρα στα νεφρά, ουρικό οξύ

ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ:  Για πέτρες στα νεφρά, συκώτι κολικούς,  φαρυγγίτιδα και λαρυγγίτιδα.

ΑΓΡΙΟΣΚΟΡΔΟ:  Για χοληστερίνη, πίεση, τριγλυκερίδια

ΑΓΡΙΟΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ :  ζάχαρο - διαβήτη, καλύτερη όραση, καρδιά   ζαλάδες, πονοκεφάλους,  βήχα, γρίπη, αμυγδαλές, πολλή βιταμίνη C.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑ: Για τη δυσκοιλιότητα

ΑΧΙΛΛΑΙΑ:  Είναι τονωτικό, καθαρίζει το αίμα, για αιμορροΐδες για χολή, κολίτιδα, αρθριτικά

ΑΨΙΘΙΑ:  Για ζάχαρο, ζαλάδες, αδυνάτισμα, διάρροια, στομαχόπονο, το καλύτερο φάρμακο για τη χολή και,  το ήπαρ

ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ:  Είναι ηρεμιστικό.  για αϋπνίες, νεύρα, πονοκέφαλο, καούρες του στομαχιού

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ:  Για πονοκέφαλο, ημικρανίες, βοηθάει στη μνήμη

ΒΗΧΙΟ:  Για κρυολογήματα και το τσιγάρο.  Δυναμώνει τους πνεύμονες.

ΓΛΥΚΟΡΙΖΑ - ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΣ Βήχα άσθμα, φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα

ΔΑΦΝΗ:  Για το φαγητό

ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ:  Για άσθμα, βήχα, γρίπη, κοκίτη, πυρετό, ζqλάδες, ημικρανίες βρογχίτιδα πέτρα στη χολή αρθριτικά κολίτιδα ρευματισμούς

ΔΙΚΤΑΜΟ:  Για στομαχόπονο, εντερικά. Διουρητικό     

ΔΥΟΣΜΟΣ : Για χοληστερίνη  δυσπεψία διάρροια ξερόβηχα λόξιγκα αφροδισιακό

ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ  Γ ια γρίπη, βήχα, ρευματισμούς, ιγμορίτιδα, λαρυγγίτιδα νευραλγίες φυματίωση εντερικά παράσιτα

ΖΑΜΠΟΥΚΟΣ:  Για πονόλαιμο, ξερόβηχα, αμυγδαλές, άσθμα, βρογχίτιδα, κρυολογήματα, συνάχι,  φαρυγγίτιδα λαρυγγίτιδα   

ΘΡΟΥΜΠΙ: Για στομάχι, αϋπνίες, αρθρίτιδα ρευματισμούς, νεφρά πνευματική και σεξουαλική ατονία

ΘΥΜΑΡΙ: Για άσθμα, βήχα, πίεση, κυκλοφορικό, πνευματική κατάπτωση.

ΙΒΙΣΚΟΣ:  Για χοληστερίνη, τριγλυκερίδια , κυκλοφορικό, ζάχαρο - διαβήτη, αδυνάτισμα, πονοκέφαλο. Πλούσιο σε  βιταμίνη C

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ:  Δυναμώνει την καρδιά  Για το συκώτι αρθρίτιδα πρηξίματα δερματικές παθήσεις

ΚΑΡΔΑΜΟ:  Περιέχει βιταμίνες, ιώδιο, σίδηρο, ασβέστιο, καρδιοτονωτικό, καθαρίζει το αίμα και  αφαιρει φακίδες και πανάδες

ΚΟΛ/ΑΝΤΡΟΣ:  Για το φαγητό και τα μπιφτέκια

ΚΟΛΙΤΖΑΡΙ  Για τον προστάτη είναι διουρητικό

ΚΡΑΤΑΓΟΣ:  Για πίεση, καρδιά κυκλοφορικό, χοληστερίνη, ζάχαρο, προστάτη

ΚΡΟΚΟΣ: ορεκτικό, τονωτικό, αφροδισιακό.

ΚΕΔΡΟ : ουρικό οξύ, πέτρα στη χολή, προστάτη, ζάχαρο διαβήτη και συκώτι ΚΙΜΙΝΟ:  Για το φαγητό και τα μπιφτέκια

ΚΥΠΑΡΙΣΣΑΚΙ: πέτρα στα νευρά

ΛΑΔΑΝΙΑ:  Για άλατα, αϋπνίες, αρθριτικά σταματά τη διάρροια

ΛΕΒΑΝΤΑ:  Για το σκώρο στα ρούχα, χαλαρώνει τα νεύρα, ημικρανίες, αϋπνίες.

ΛΙΝΑΡΙ  Για πέτρα στη χολή, ίκτερο, βρογχικά, δυσκοιλιότητα

ΛΟΥΪΖΑ :Για πονοκέφαλο, πόνους περιόδου, αδυνάτισμα

ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑ :  Για πονοκέφαλο, πονόκοιλο, στομάχι, άγχος αποτοξινώνει τον οργανισμό, διουρητικό.

ΜΑΡΑΘΟΣ – ΜΑΡΑΘΟΣΠΟΡΟΣ : Για πέτρα στη χολή χωνευτικό, ανοίγει την όρεξη

ΜΕΛΛΙΣΟΧΟΡΤΟ :  Για υπέρταση και γηρατειά . διεγερτικό καρδιοτονωτικό ,μελαγχολία.

ΜΕΝΤΑ:  Για βήχα, δύσπνοια, λαιμό, ανακουφίζει την αναπνοή

ΜΟΛΟΧΑ:  Για άσθμα, βήχα, λαρυγγίτιδα πονόλαιμο, διώχνει τις τοξίνες του οργανισμού.

ΠΑΣΙΦΛΩΡΑ:  Είναι καταπραϋντικό, για νεύρα, άγχος, αϋπνίες είναι ηρεμιστικό, τονωτικό και για την  υπερκόπωση

ΠΙΚΡΟΔΙΑΛΕΤΑ : Κατεβάζει τα τριγλυκερίδια στο κανονικό το συκώτι κατεβάζει το ζάχαρο

ΠΟΛΥΚΟΜΠΟ:  Για πέτρα στα νεφρά, ουρικό οξύ, προστάτη, κολικούς -

ΠΟΛΥΤΡΙΧΙ Σταματά τριχόπτωση και πιτυρίδα, δυναμώνει τις ρίζες.

ΣΑΛΕΠΙ: Μαλακτικό για το λαιμό.

ΣΙΝΑΠΙ: Πνευμονία, πονοκεφάλους, βρογχίτιδα, δυσκοιλιότητα.

ΣΙΝΑΜΙΚΗ: Δυσκοιλιότητα, αδυνάτισμα.

ΣΚΟΡΠΙΔΙ: για πέτρα στο νεφρά και συκώτι.

ΣΠΑΘΟΧΟΡΤΟ: Για το στομάχι, ξινίλες, φουσκώματα, καούρες, νευρώσεις, έλκος, αντικαταθλιπτικό, διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα.

ΣΠΑΘΟΛΑΔΟ:  Για έλκος στομαχιού και πληγές

ΤΑΡΑΞΑΚΟ: Για καούρες, ξινίλες, χολή, ορεκτικό, πέψη.

ΤΙΛΙΟ:  Βήχα, λαιμό, κρυολογήματα, καταπραϋντικό κατάλληλο και για παιδιά.

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ:  Είναι διουρητικό. Για ουρικό οξύ, πέτρα στη χολή, κυστίτιδα του νεφρίτιδα,  δυναμώνει τη λειτουργία της χολής, του συκωτιού και των εντέρων.

ΥΣΣΩΠΟΣ:  Για ζάχαρο, πίεση, στομάχι, κολικούς

ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ:  Για βήχα, λαιμό, βραχνάδα, φαρυγγίτιδα λαρυγγίτιδα βρογχικά, άσθμα

ΦΛΙΣΚΟΥΝΙ: Για βήχα, πονόλαιμο, γρίπη, πυρετό, αμυγδαλές

ΧΑΜΟΜΗΛΙ: Αντιφλεγμονώδες,  αντισηπτικό, αντιπυρετικό, ηρεμιστικό, αντιφλογιστικό, αντιαλεργικό, αϋπνίες

ΤΡΟΠΟΣ ΧΡΗΣΗΣ: ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΣΕ ΜΙΑ  ΚΟΥΠΑ ΤΣΑΓΙΟΥ

ΠΙΣΩ

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ

ΑΓΧΟΣ: Ηρεμεί με βασιλικό, θυμάρι, μαντζουράνα.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ (οργανισμού): Δεντρολίβανο, Μαντζουράνα, Φασκόμηλο, Πιπεριές.

ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ (εσωτερικές και εξωτερικές): Γλιστρίδα, δάφνη, βάλσαμο, Λουΐζα, απήγανος, αχίλλεα, βίνκα, δίκταμο, πεντάνευρο.

ΑΙΜΟΡΡΟΪΔΕΣ (ερεθισμός): Δεντρολίβανο, δάφνη, απήγανος, φλόμος, κρεμμύδι, μελιτζάνα.  

ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΕΣ: Οι ερεθισμένες από οποιοδήποτε λόγο αμυγδαλές θεραπεύονται με αγριμόνιο, δυόσμο, μέντα, θυμάρι, μαντζουράνα, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο.

ΑΝΑΙΜΙΑ: Θυμάρι, μελισσόχορτο, δεντρολίβανο, ντομάτα.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ: Χαμομήλι, θυμάρι, πανσές.

ΑΝΤΙΚΑΤΑΡΡΟΙΚΑ: Αγιόκλημα, αχίλλεα, βοράγο, λεβάντα, ονωνίδα, σάλβια, τίλιο, ρίγανη.

ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΑ: Καλέντουλα, Αχιλλέα, βίνκα, δίκταμο, λεβάντα, μαντζουράνα, υπερικό, δεντρολίβανο, θυμάρι, τσάι βουνού, χαμομήλι.

ΑΣΘΜΑ: Αγριμόνιο, Αχιλλέα, βαλεριάνα, βάλσαμο, γαϊδουράγκαθο, δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, σαμπούκος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σέλινο, σκόρδο, τίλιο, χαμομήλι, ύσσωπος.

ΑΤΟΝΙΑ: Ιδιαίτερα για τη μυϊκή ατονία: Αχιλλέα, λεβάντα, φασκόμηλο, ρίγανη, μάραθος, σκόρδο, δάφνη, κορίανδρος, βασιλικός, δίκταμο.

ΑΫΠΝΙΑ: Βαλεριάνα, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, ευκάλυπτος, λεβάντα, Λουΐζα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, χαμομήλι, δεντρολίβανο.

ΑΥΤΙΩΝ (πόνοι): Βασιλικός, κολοκυθιά, κρεμμύδι, μελισσόχορτο, μολόχα, σκόρδο, χαμομήλι.

ΑΦΘΕΣ: Δεντρολίβανο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, χαμομήλι.

ΒΗΧΑΣ: Άσχετα με την αιτία που τον προκαλεί: αγριμόνιο, γλιστρίδα, βαλεριάνα, βασιλικός, γαϊδουράγκαθο, γλυκόριζα, ευκάλυπτος, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, μολόχα, μάραθο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, αμάραντο.

ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βασιλικός, χαμομήλι, λουίζα, μολόχα, φασκόμηλο.

ΓΡΙΠΗ: Δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, σινάπι, φλαμούρι, σκόρδο.

ΔΕΡΜΑΤΟΠΑΘΕΙΕΣ (γενικά): Σαμπούκος, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, θυμάρι, Λουΐζα, μαϊντανός, χαμομήλι, πικροδάφνη.

ΔΙΑΡΡΟΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, ευκάλυπτος, κρεμμύδι, Λουΐζα, πατάτα, σκόρδο, σέλινο.

ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βάλσαμο, καρυδιά, καστανιά, ροδιά, σκόρδο, βάλσαμο.

ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, σαμπούκος, καρπούζι, καστανιά, σκόρδο, τίλιο, αγριοτριανταφυλλιά, αγγούρι, ντομάτα.

ΔΥΣΜΗΝΟΡΡΟΙΕΣ: Απήγανος, Αχιλλέα, γαϊδουράγκαθο, δυόσμος, μέντα, θυμάρι, λεβάντα, Λουΐζα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, χαμομήλι.

ΔΥΣΠΕΨΙΑ: Αγριμόνιο, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, σκόρδο, χαμομήλι.

ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: Βάλσαμο, κολοκυθιά, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, πατάτα, χαμομήλι.

ΕΚΖΕΜΑΤΑ: Δεντρολίβανο, κελέντουλα, λεβάντα, μαϊντανός, φασκόμηλο, χαμομήλι.

ΕΝΤΟΜΟΑΠΩΘΗΤΙΚΑ: Τεύκριο, βασιλικός.

ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, γαϊδουράγκαθο, μολόχα, πατάτα.

ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Μαϊντανός, καλεντούλα.

ΖΑΛΑΔΕΣ: Άσχετα με την αιτία που τις προκαλούν: βάλσαμο, βασιλικός, δεντρολίβανο, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, αγριοτριανταφυλλιά, χαμομήλι.

ΗΛΙΑΣΗ: Σαν πρώτες βοήθειες αφέψημα σαμπούκου.

ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βαλεριάνα, δεντρολίβανο, θυμάρι, λεβάντα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, τίλιο και χαμομήλι.

ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ: Βάλσαμο, λεβάντα, αγριοτριανταφυλλιά.

ΚΑΛΟΙ: Βάλσαμο, καλέντουλα, μολόχα, πατάτα, σκόρδο.

ΚΟΛΙΚΟΙ (διάφοροι): Απήγανος, βάλσαμο, δυόσμος, καρυδιά, κρεμμύδι, κρόκος, μαντζουράνα, μέντα, μολόχα.

ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ: Αχιλλέα, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, πατάτα, σινάπι, χαμομήλι.

ΛΟΞΙΓΚΑΣ: Βαλεριάνα, δυόσμος, μέντα, ρίγανη.

ΜΑΤΙΩΝ (ερεθισμοί): Καρπούζι, κρόκος, Λουΐζα. μαϊντανός, μάραθο, ραδίκι.

ΜΕΛΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, δεντρολίβανο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μάραθο, μελισσόχορτο, μολόχα, πατάτα, σινάπι.

ΜΥΤΗΣ (αιμορραγίες): Φλαμουριά.

ΜΩΛΩΠΕΣ: Αχιλλέα, αθανασία, βιόλα, πιπεριά (κόκκινη), βάλσαμο.

ΝΑΥΤΙΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, κολοκυθιά, λεβάντα, μάραθο, ρίγανη.

ΟΡΕΚΤΙΚΑ: Αχιλλέα, βασιλικός, θυμάρι, κρεμμύδι, κρόκος, ραδίκι, σκόρδο.

ΠΛΗΓΕΣ: Μαλακώνουν με βιόλα, βίνκα, καλέντουλα.

ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΙ: Δίκταμος, δυόσμος, σαμπούκος, θυμάρι, καρυδιά, κισσός, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη, σινάπι, χαμομήλι.

ΠΡΗΞΙΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, μάραθος, μαντζουράνα, πατάτα, ραδίκι, σκόρδο, σινάπι, χαμομήλι, απήγανος.

ΠΥΡΕΤΟΙ: Αθανασία, βαλεριάνα, δίκταμο, ευκάλυπτος, καρπούζι, καστανιά, Λουΐζα, μαϊντανός, σέλινο, τίλιο, χαμομήλι.

ΣΤΟΜΑΧΙΚΑ: Αχιλλέα, κολοκυθιά, γαϊδουράγκαθο, δίκταμο, κορίανδρος, Λουΐζα, μιλισσόχορτο, ραδίκι. Συγκεκριμένα για τα έλκη: βάλσαμο, πατάτα, τσουκνίδα και για τις νευρώσεις: χαμομήλι.

ΤΟΝΩΤΙΚΑ (γενικά του οργανισμού): Βαλεριάνα, απήγανος, σινάπι, χαμομήλι, αθανασία, Αχιλλέα.

ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΩΝ: Αγριμόνιο, δυόσμος, θυμάρι, καρυδιά, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, μολόχα, μέντα, σκόρδο, φασκόμηλο.

ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΣ κοιλιάς: Βασιλικός, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σκόρδο, χαμομήλι.  

ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ Δεντρολίβανο, κρεμμύδι, φασκόμηλο.

ΥΠΕΡΤΑΣΗ (γενικά): γλιστρίδα, δεντρολίβανο, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, σέλινο, σκόρδο.

ΥΠΟΤΑΣΗ: Δάφνη, θυμάρι, φασκόμηλο.

ΧΙΟΝΙΣΤΡΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, καρυδιά, σέλινο.

Η ΣΩΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΓΙΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ

Τα αρωματικά φυτά και τα βότανα είχαν μια ιδιαίτερη θέση σε όλους τους αρχαίους λαούς. Πάντα θεωρήθηκαν σαν η έκφραση της γενναιοδωρίας της μητέρας Φύσης, καθώς και η έκφραση της ομορφιάς. Και είναι γνωστό ότι, αν τα φυτά είναι παιδιά της Γης, είναι επίσης και παιδιά του Ουρανού, καθώς δέχονται επιδράσεις όχι μόνο από τον ήλιο αλλά και από τους πλανήτες. Λέγεται επίσης ότι τα λουλούδια είναι αστέρια που έπεσαν στη γη.

Τα φυτά μας προσφέρουν τροφή, οξυγόνο, άρωμα, ομορφιά και γενικότερα υγεία σε όλα τα επίπεδα. Οι θεραπευτικές ιδιότητές τους ήταν γνωστές από πολύ παλιά. Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, είχε μιλήσει αρκετά για τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Με το ίδιο θέμα ασχολήθηκαν και ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης αργότερα. Αυτή η αναγνώριση της θεραπευτικής αξίας των φυτών δεν απαντάται μόνο στην Ελλάδα. Οι Κινέζοι, οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι αναγνώριζαν επίσης την αξία τους. Σημαντική ήταν και η συμβολή του Παράκελσου σ’ αυτό το θέμα. Αυτός ο μεγάλος αλχημιστής και γιατρός πρέσβευε τη χρήση του μεγάλου φαρμακείου της φύσης και υποστήριζε ότι η μορφή των φυτών είναι ενδεικτική των ασθενειών που θεραπεύουν.

Με το πέρασμα του χρόνου και την ανάπτυξη της επιστήμης, αυτές οι απόψεις ξεχάστηκαν ή περιφρονήθηκαν. Είναι γνωστό βέβαια ότι πολλά φάρμακα χρησιμοποιούν σαν πρώτη ύλη τα φυτά. Το ίδιο γίνεται με τα καλλυντικά και τα αρώματα.

Στην εποχή μας οι άνθρωποι αρχίζουν να ενδιαφέρονται ξανά γι’ αυτά τα θέματα, στην προσπάθειά τους να ζήσουν πιο φυσικά. Έτσι, η βοτανοθεραπεία, η αρωματοθεραπεία ή η θεραπεία με τα ανθοϊάματα αρχίζουν να κερδίζουν ξανά έδαφος.

Για να χρησιμοποιήσουμε σωστά τα αρωματικά φυτά και τα βότανα, πρέπει να έχουμε υπόψη μας κάποια πράγματα.

Τα θεραπευτικά φυτά πρέπει να συλλέγονται τη στιγμή που βρίσκονται στο αποκορύφωμα της ωριμότητάς τους, στιγμή κατά την οποία έχουν αναπτυχθεί στο μέγιστο οι ευεργετικές ιδιότητές τους. Αν συλλέξουμε το φυτό πριν ή μετά την κατάλληλη στιγμή, δεν είναι δυνατόν να πάρουμε απ’ αυτό τις θεραπευτικές ιδιότητές του στον επιθυμητό βαθμό. Πολύ γενικά, μπορούμε να πούμε ότι η πιο κατάλληλη στιγμή για τη συλλογή των φυτών είναι πριν την καρποφορία.

Το καλύτερο είναι να συλλέγουμε τα φυτά από τον τόπο στον οποίο αυτοφύονται, καθώς το κλίμα κάθε τόπου παίζει σημαντικό ρόλο στις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. Ακόμη όμως κι αν δεν πρόκειται για το δικό του τόπο, το φυτό μπορεί να έχει πολύτιμες ιδιότητες, αν έχει προσαρμοστεί σ’ ένα τόπο λόγω μακρόχρονης καλλιέργειάς του ή αν έχει μεταφερθεί σε ένα τόπο με κλιματολογικές συνθήκες ανάλογες με εκείνες του τόπου που αυτοφύεται. Κατά κανόνα τα φυτά που καλλιεργούνται χάνουν ένα μέρος από τις ιδιότητές τους.

Το έδαφος επίσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για να αναπτυχθεί σωστά ένα φυτό. Είναι γνωστό π.χ. ότι τα αρωματικά φυτά χρειάζονται στεγνό έδαφος. Αν ποτίζονται πολύ συχνά και αναπτύσσονται σε υγρό έδαφος, χάνουν το άρωμά τους και μπορεί να γίνουν ακόμη και δηλητηριώδη.

Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι συλλέγονται μόνο τα υγιή φυτά. Είναι καλό να τα μαζεύουμε όταν ο καιρός είναι ζεστός και ξηρός.

Τα φυτά πρέπει να ξηραίνονται γρήγορα και μακριά από το φως του ήλιου, για να διατηρούν το άρωμά τους. Για να τα ξηράνουμε, πρέπει να τα αφήσουμε σε ένα μέρος ξηρό, θερμό και καλά αεριζόμενο. Μπορούμε να τα βάλουμε σε ένα δωμάτιο που το βλέπει καλά ο ήλιος ή σε ένα ανοιχτό ντουλάπι που αερίζεται καλά. Όσο πιο πολύ χρόνο παίρνει η ξήρανση των φυτών τόσο πιο πιθανό είναι να χάσουν το χρώμα τους και τη γεύση τους. Η θερμοκρασία του χώρου ξήρανσης των φυτών πρέπει να είναι 20-31^ο C. Αφού ξεραθούν τα φυτά, τα φυλάμε σε δοχεία γυάλινα σκουρόχρωμα ή πήλινα  που να κλείνουν καλά και μακριά από το φως του ήλιου. Θα πρέπει να προσέξουμε, όταν φυλάμε τα φυτά, να είναι εντελώς ξηρά. Αν έχουν λίγη υγρασία, θα μουχλιάσουν. Τα αποξηραμένα φυτά διατηρούν τις ιδιότητές τους για ένα χρόνο περίπου. Γι’ αυτό είναι καλό να σημειώνουμε πάνω στο δοχείο φύλαξης του φυτού το όνομά του και την ημερομηνία συλλογής του.

Πότε μαζεύουμε και πώς χρησιμοποιούμε 

τα διάφορα μέρη του φυτού

Τα άνθη του φυτού τα μαζεύουμε όταν είναι ανοιχτά, αν και υπάρχουν μερικά φυτά, όπως π.χ. το χαμομήλι, που πρέπει να τα μαζέψουμε πριν ανοίξουν τα άνθη τους. Αφού κόψουμε τα άνθη, τα καθαρίζουμε καλά από χώμα και έντομα και τα απλώνουμε πάνω σ’ ένα χαρτί για να ξεραθούν.

Τα φύλλα του φυτού τα μαζεύουμε μόνα τους, αν είναι μεγάλα, ή μαζί με το βλαστό, αν είναι μικρά. Αν τα φυτά είναι αειθαλή, μπορούμε να μαζέψουμε τα φύλλα τους σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Αν είναι φυλλοβόλα, μαζεύουμε τα φύλλα ακριβώς πριν την άνθιση, όταν αρχίσουν να φαίνονται τα μπουμπούκια. Όταν το φυτό είναι νέο, δε θα πρέπει να μαζεύουμε όλα τα φύλλα του. Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε όλο το επίγειο τμήμα (φύλλα, βλαστό, άνθη και σπόρους) και όχι μόνο τα φύλλα, μαζεύουμε το φυτό όταν βρίσκεται στη μέση της άνθισής του. Αν μαζέψουμε λοιπόν όλο το επίγειο τμήμα του φυτού, το δένουμε σε ματσάκια και το κρεμάμε ανάποδα για να ξεραθεί. Όταν δούμε ότι τα φύλλα αρχίζουν να τρίβονται, το φυτό έχει αποξηρανθεί. Τότε το θρυμματίζουμε και το φυλάμε. Δε θα πρέπει να αφήσουμε το φυτό να ξεραθεί τόσο ώστε να γίνεται σκόνη. Το μαζεύουμε πριν.

Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τους σπόρους του φυτού, μαζεύουμε τους καρπούς μαζί με τους σπόρους και ένα μέρος βλαστού, όταν οι σπόροι έχουν σχεδόν ωριμάσει. Φτιάχνουμε ματσάκια και τα κρεμάμε ανάποδα για να ξεραθούν, αφού βάλουμε από κάτω τους ένα χαρτί πάνω στο οποίο θα πέσουν οι σπόροι, όταν ξεραθούν. Τους σπόρους των σαρκωδών καρπών τους μαζεύουμε όταν οι καρποί είναι ώριμοι (π.χ. κολοκύθι). Οι σπόροι των αρωματικών φυτών πρέπει να ξηραίνονται στη σκιά.

Οι ρίζες του φυτού μπορούν να μαζευτούν την άνοιξη, συνήθως όμως μαζεύονται το φθινόπωρο, όταν τα φυτά μαραθούν. Δε θα πρέπει να μαζεύουμε τις ρίζες αμέσως μετά από βροχή. Αφού τις μαζέψουμε, τις πλένουμε και τις κόβουμε σε μικρά κομματάκια, αν είναι μεγάλες. Αν είναι μικρές, τις χρησιμοποιούμε ολόκληρες. Στη συνέχεια τις απλώνουμε σε χαρτί και τις αφήνουμε να ξεραθούν.

Τους σαρκώδεις καρπούς τους μαζεύουμε μόλις ωριμάσουν. Τους απλώνουμε σε ένα δίσκο και τους αφήνουμε να ξεραθούν, φροντίζοντας να τους γυρνάμε συχνά, για να ξεραθούν ομοιόμορφα. Ξηραίνονται στον ήλιο.

Οι βολβοί μαζεύονται μόλις μαραθούν τα φυτά, συνήθως το φθινόπωρο. Συγκεκριμένα τους βολβούς του σκόρδου πρέπει να τους μαζεύουμε γρήγορα, γιατί βυθίζονται εύκολα μόλις μαραθούν τα φύλλα και μετά είναι δύσκολο να τους βρούμε.

Όπως φάνηκε μέσα από τα προηγούμενα άρθρα με το ίδιο θέμα, η φύση είναι το μεγαλύτερο και το καλύτερο φαρμακείο. Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις ασθενειών που είναι τόσο σοβαρές ή τόσο προχωρημένες που δεν μπορούν να θεραπευτούν μόνο με βότανα. Πολλοί επίσης μπορεί να προσέξουν ότι, ενώ χρησιμοποιούν κάποιο βότανο για συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή κάθε ανθρώπινος οργανισμός έχει τη δική του ιδιομορφία και είναι πολύ πιθανό κάποιο βότανο να μην είναι τόσο αποτελεσματικό για το συγκεκριμένο άτομο. Καλό θα είναι λοιπόν σε τέτοιες περιπτώσεις, αφού δοκιμάσει κανείς το συγκεκριμένο βότανο πρώτα, μετά να κάνει ένα συνδυασμό βοτάνων που έχουν τις ίδιες θεραπευτικές ιδιότητες, πράγμα που μπορεί να είναι πράγματι πιο αποτελεσματικό. Θα πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη μας την ημερομηνία που έγινε η συλλογή του φυτού. Μετά από ένα χρόνο περίπου το φυτό χάνει πολλές από τις ιδιότητές του, και γι’ αυτό δεν υπάρχει λόγος να το κρατάμε περισσότερο από αυτό το χρονικό διάστημα. Αν συλλέγουμε τα βότανα οι ίδιοι, θα πρέπει να ξέρουμε ότι δε μαζεύουμε ποτέ τα βότανα όταν έχει υγρασία, τα ξεραίνουμε στη σκιά και τα φυλάμε σε δοχείο καλά κλειστό και σε μέρος που να μην έχει υγρασία.

Πολλά από τα φυτά είναι πολύ χρήσιμα όχι μόνο για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, αλλά και επειδή μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική δίνοντας ιδιαίτερη γεύση και άρωμα και αντικαθιστώντας κάποια στοιχεία που είναι βλαβερά για τον οργανισμό. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε:

Στις κόκκινες σάλτσες: Άνηθο, βασιλικό, γαρύφαλλο, γλυκάνισο, δυόσμο, κανέλα, κύμινο, μαϊντανό, πάπρικα, πράσινη πιπεριά, ρίγανη, σκόρδο, φασκόμηλο.

Στις άσπρες σάλτσες: Άνηθο, λεμόνι, μαϊντανό, ρίγανη.

Στις σαλάτες: Δεντρολίβανο τριμμένο, καρότο, κρεμμύδι, λεμόνι, μαϊντανό, μάραθο, πάπρικα, πράσινη πιπεριά.

Στα όσπρια: Σέλινο, κρεμμύδι, μαϊντανό, κόκκινη πιπεριά.

Στα κρέατα: Σε βραστά, δεντρολίβανο, σέλινο, δυόσμο, σε ψητά, θυμάρι, λεμόνι, ρίγανη, σε φρικασέ, σέλινο, σε κεφτέδες και μπιφτέκια, δυόσμο, μάραθο, πράσινη πιπεριά, ρίγανη.

Σε ψάρια: Στα βραστά, σέλινο, στα τηγανητά, δεντρολίβανο στη σάλτσα που τα συνοδεύει, στα ψητά, θυμάρι, λεμόνι, ρίγανη.

Σε όλα τα φαγητά: Κρεμμύδι (μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όσο θέλουμε, αρκεί να μην το καβουρδίζουμε υπερβολικά).

Αντί για αλάτι: Θρούμπι (σε κόκκινες σάλτσες κι ομελέτες), σέλινο (σε σκόνη στις σαλάτες), σκόρδο (σε όλες τις σαλάτες).

Αντί για μαύρο πιπέρι: Άνηθος (σε σκόνη για σούπες και βραστές σαλάτες), γαρύφαλλο (στις κόκκινες σάλτσες), μουστάρδα (σε σκόνη), κόκκινη πιπεριά.

Αντί για ζάχαρη: Κολιάντρο, μοσχοκάρυδο, κάρδαμο (σε γλυκά και στον καφέ), μάραθο (σε κέικ, κουλουράκια και πίτες).

Σε γλυκά: Γαρύφαλλο, γλυκάνισο και μοσχοκάρυδο (στα γλυκά ταψιού), κανέλα, λεμόνι (σε φέτες ή φλούδα).

Όσο αφορά τη χρήση των βοτάνων στη μαγειρική, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι δεν πρέπει να βράζουν σε δυνατή φωτιά, γιατί έτσι χάνουν πολλές από τις ιδιότητές τους. Αν όμως, το φαγητό μας χρειάζεται δυνατή φωτιά, μπορούμε να τα προσθέσουμε προς το τέλος. Επίσης, είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε στο ίδιο φαγητό πολλά αρωματικά και σε μικρές ποσότητες παρά ένα ή δύο σε μεγάλες ποσότητες.

ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΑ ΦΥΤΑ

Η εργασία αυτή περιλαμβάνει κάποια φυτά που θεωρητικά, από κλιματολογική άποψη, μπορούμε να τα έχουμε στη δική μας γη. Κάποια από αυτά τα έχουμε ήδη φυτέψει και ξέρουμε ότι μεγαλώνουν καλά. Από κάποια μάλιστα, όπως η λεβάντα, έχουμε πάρει ήδη τα πρώτα δώρα. Περιλαμβάνει επίσης κάποια άλλα, όπως είναι ο ευκάλυπτος ή το γιασεμί, που θεωρητικά δεν κάνουν για τις εκεί κλιματολογικές συνθήκες, αλλά επειδή τα θεωρούμε σημαντικά, θα θέλαμε να δοκιμάσουμε. Με αστερίσκο σημειώνονται αυτά τα φυτά που υπάρχουν εκεί αυτοφυή.

ΑΓΙΟΚΛΗΜΑ: Αειθαλής θάμνος, που φτάνει σε ύψος 1,5-2 μέτρα περίπου. Αυτοφύεται σε θαμνότοπους και χέρσα ασβεστώδη μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας, ξερικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με καταβολάδες και παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 1-1,20 επί 1,40-1,60 μ. Η περίοδος ανθοφορίας του είναι Ιούνιο-Αύγουστο. Τα άνθη του, που έχουν χρώμα κιτρινόασπρο και μυρίζουν πολύ έντονα, συλλέγονται όταν αρχίσουν να ανοίγουν, ενώ τα φύλλα σε όλη τη διάρκεια της βλάστησης. Είναι φυτό καλλωπιστικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

*ΑΓΡΙΑΔΑ: Πολυετές ζιζάνιο, ύψους 50 εκ. Δεν έχει άνθη. Φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα μέσα στα χωράφια και τα περιβόλια. Ολόκληρο το φυτό μαζεύεται το καλοκαίρι. Είναι φαρμακευτικό φυτό.

*ΑΓΡΙΜΟΝΙΑ: Πολυετές φυτό, ύψους 20-80 εκ. και άνθη μικρά κίτρινα. Φυτρώνει σε υγρές τοποθεσίες, δάση, ορεινά χωριά, δασικούς δρόμους, σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα. Το μάζεμα του φυτού γίνεται το καλοκαίρι, όταν βγάζει τα άνθη του. Οι σπόροι μαζεύονται στο τέλος του καλοκαιριού. Είναι φυτό φαρμακευτικό.

 ΑΠΗΓΑΝΟΣ: Πολυετές φυτό, που φτάνει σε ύψος 20-80 εκ. Τα άνθη του έχουν κίτρινο χρώμα. Αυτοφύεται σε ξηρούς τόπους σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε παραθαλάσσιες και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια ασβεστούχα φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 50-60 εκ. Ανθίζει τους μήνες Ιούνιο-Αύγουστο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό φαρμακευτικό.

ΑΣΦΟΔΕΛΟΣ: Πολυετής πόα, που φτάνει σε ύψος 50-100 εκ. Τα άνθη του έχουν χρώμα χρυσοκίτρινο. Αυτοφύεται σε φτωχά και εγκαταλειμμένα μέρη σε όλη την Ελλάδα, όπου καταλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές και πεδινές προσήλιες περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτρια, ξηρικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται απευθείας στο χωράφι και με κονδύλους. Η σπορά και η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Ανθίζει από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση, ενώ οι κόνδυλοι το φθινόπωρο. Είναι φυτό εδώδιμο, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΑΧΙΛΛΕΑ ή αγριαψιθιά: Πολυετής πόα, που φτάνει σε ύψος 20-80 εκ. Τα άνθη του είναι άσπρα. Αυτοφύεται σε βοσκότοπους, σε δάση και κατά μήκος των δρόμων, σε πολλά μέρη της χώρας μας. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές ή ορεινές περιοχές και σε χωράφια φτωχά μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-80 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό και φαρμακευτικό.

ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ: Πολυετής πόα, που φτάνει σε ύψος 1-1,30 μ. Τα άνθη του είναι ρόδινα ή άσπρα. Αυτοφύεται σε αραιά δάση ή υγρές περιοχές της Θεσσαλίας και της Βόρειας Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 50-60 επί 70-80 εκ. Ανθίζει το Μάιο και τον Ιούνιο. Οι ρίζες του συλλέγονται το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου, αν τα φυτά προέρχονται από παραφυάδες και τον επόμενο χρόνο, αν ο πολλαπλασιασμός έγινε με σπόρο. Είναι φυτό φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ: Μονοετές φυτό, ύψους 20-80 εκ. και άνθη άσπρα ή ασπροκόκκινα. Δεν αυτοφύεται αλλά μόνο καλλιεργείται. Ευδοκιμεί σε περιοχές με εύκρατο κλίμα, ήπιο και βραχύ χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι και σε χωράφια μέσης σύστασης- πλούσια, ποτιστικά και στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο νωρίς την άνοιξη. Η μεταφύτευση γίνεται τον Απρίλιο-Μάιο σε αποστάσεις 30-40 επί 40-50 εκ. Ο σπόρος σπέρνεται και απευθείας στο χωράφι την ίδια εποχή. Ανθίζει Ιούνιο με Αύγουστο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση, 2-3 φορές το χρόνο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, μελισσοτροφικό και εδώδιμο.

ΒΕΡΒΕΝΑ ή στραυρόχορτο: Πολυετής πόα, ύψους 40-80 εκ. και άνθη μικρά κυανά ή ιώδη. Αυτοφύεται σε χέρσα μέρη και κατά μήκος των δρόμων σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 50-60 επί 70-80 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΒΙΝΚΑ: Πολυετής πόα, που φτάνει σε ύψος 40-50 εκ.  και έχει άνθη κυανά. Αυτοφύεται σε θαμνότοπους και σκιερά μέρη σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.  Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά ή ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 70-80 εκ. Ανθίζει από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο. Τα φύλλα του συλλέγονται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό φαρμακευτικό και καλλωπιστικό.

ΒΙΟΛΑ ή πανσές: Μονοετές φυτό, ύψους 10-30 εκ. και άνθη κίτρινα, άσπρα ή ιώδη. Δεν αυτοφύεται στην Ελλάδα, αλλά καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε κήπους και πάρκα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο νωρίς το φθινόπωρο. Η μεταφύτευση γίνεται το χειμώνα ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ανθίζει από το Μάρτιο μέχρι τον Αύγουστο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό καλλωπιστικό και φαρμακευτικό.

ΒΟΡΑΓΟ: Μονοετές φυτό, που φτάνει σε ύψος 30-50 εκ. κι έχει άνθη κυανά. Αυτοφύεται σε πλούσια καλλιεργούμενα ή χέρσα χωράφια σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας-πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο. Η μεταφύτευση γίνεται την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Η περίοδος ανθοφορίας του είναι από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Είναι φυτό φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΓΕΡΑΝΙ: Πολυετές φυτό, ύψους 60-80 εκ. και άνθη ροδόχρωμα. Δεν αυτοφύεται στην Ελλάδα, αλλά καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε πολλές περιοχές. Ευδοκιμεί σε θερμές νησιώτικες ή παραθαλάσσιες περιοχές και σε χωράφια μέσης γονιμότητας-πλούσια, ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 70-80 επί 80-90 εκ. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση, δύο φορές το χρόνο. Είναι φυτό αρωματικό και καλλωπιστικό.

ΓΙΑΣΕΜΙ: Αειθαλής θάμνος με άσπρα άνθη. Ευδοκιμεί σε θερμές νησιώτικες ή παραθαλάσσιες περιοχές και σε χωράφια μέσης σύστασης, ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 1-1,5 επί 1,5-2 μ. Επίσης, πολλαπλασιάζεται με καταβολάδες όταν οι βλαστοί έχουν μεγάλο μήκος. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο. Τα άνθη     συλλέγονται σε όλη τη διάρκεια της άνθησης τις πρωινές ώρες. Είναι φυτό αρωματικό, καλλωπιστικό και μελισσοτροφικό.

ΓΛΥΚΟΡΙΖΑ: Πολυετής πόα, με άνθη κυανά ή ιόχρωμα. Αυτοφύεται κυρίως σε μέρη με υγρασία. Ευδοκιμεί σε πεδινές περιοχές και σε χωράφια μέσης σύστασης, ξηρικά ή ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με τμήματα ριζών. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 60-80 επί 1-1,20 εκ. Ανθίζει τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Οι ρίζες του συλλέγονται μετά τον τρίτο ή τέταρτο χρόνο από τη φύτευση, με βαθιά οργώματα ή εργάτες, το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Είναι φυτό φαρμακευτικό και στην αυτοφυή μορφή του δυσεξόντοτο ζιζάνιο.

ΔΑΦΝΗ: Μικρό αειθαλές δέντρο, ύψους 3-5 μ. και άνθη άσπρα ή κιτρινοπράσινα. Καλλιεργείται σε πάρκα και κήπους. Ευδοκιμεί σε δροσερές παραθαλάσσιες περιοχές και σε χωράφια φτωχά, πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο. Η μεταφύτευση γίνεται την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε αποστάσεις 2-2,5 επί 3-4 μ. Ανθίζει Απρίλιο-Μάιο. Τα δαφνόφυλλα συλλέγονται Αύγουστο-Σεπτέμβριο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ: Μικρός αειθαλής θάμνος, που φτάνει σε ύψος 0,5-1,20 μ. και έχει άνθη ασπρογάλαζα. Αυτοφύεται σε μερικά μέρη της Ελλάδας και καλλιεργείται σε διάφορες περιοχές ως καλλωπιστικό. Ευδοκιμεί σε δροσερές πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 0,80-1 επί 1-1,20. Η περίοδος ανθοφορίας του καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το χρόνο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, αρτυματικό και μελισσοτροφικό.

ΔΙΚΤΑΜΟΣ: Μικρό αειθαλές φρύγανο. Τα άνθη του είναι ανοιχτά ρόδινα. Αυτοφύεται μόνο στα βουνά της Κρήτης. Ευδοκιμεί σε δροσερές ημιορεινές και πεδινές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο, με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ανθίζει τους μήνες Μάιο-Ιούνιο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ; Αειθαλές δέντρο, ύψους πάνω από 10 μ. και άνθη ασπροπράσινα. Ευδοκιμεί σε περιοχές με ζεστό κλίμα και σε χωράφια φτωχά-πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και λιγότερο με μοσχεύματα. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 4-6 μ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο. Οι κορυφές των βλαστών και τα φύλλα συλλέγονται από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΘΥΜΑΡΙ: Πολυετής πόα, που φτάνει σε ύψος 15-25 εκ. κι έχει άνθη μικρά ροδόχρωμα. Αυτοφύεται σε λιβάδια και χέρσα εδάφη της Βόρειας Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο και την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Ανθίζει το Μάιο και τον Ιούνιο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΙΡΙΔΑ: Πολυετές φυτό, που φτάνει σε ύψος 60-80 εκ. κι έχει άνθη μεγάλα κυανοϊώδη. Αυτοφύεται σε πετρώδεις κυρίως νησιώτικες περιοχές, ενώ καλλιεργείται στους κήπους σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας-πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο αλλά κυρίως με ριζώματα. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 60-70 επί 70-80 εκ. Ανθίζει κατά τους μήνες Μάιο-Ιούνιο. Τα άνθη του συλλέγονται όταν ανοίξουν, ενώ τα ριζώματα την άνοιξη ή το φθινόπωρο, από φυτά ηλικίας τουλάχιστον 2-3 χρόνων. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και καλλωπιστικό.

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ: Φυτό μονοετές ή διετές, ύψους 20-60 εκ. και άνθη κίτρινα ή πορτοκαλόχρωμα. Δεν αυτοφύεται αλλά καλλιεργείται ως καλλωπιστικό στους κήπους σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιο κλίμα και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο. Τα άνθη συλλέγονται λίγο πριν από το άνοιγμά τους. Είναι φυτό φαρμακευτικό και καλλωπιστικό.

ΚΕΝΤΡΑΝΘΟΣ ο ερυθρός, βαλεριάνα: Φυτό πολυετές, που φτάνει σε ύψος 30-80 εκ. κι έχει άνθη κόκκινα ή άσπρα. Αυτοφύεται σε βραχώδη μέρη και σε ερείπια κτισμάτων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια φτωχά, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 50-60 εκ. Ανθίζει στο διάστημα από Απρίλιο μέχρι Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και καλλωπιστικό.

ΚΟΡΙΑΝΔΡΟΣ: Μονοετές φυτό, ύψους 40-70 εκ. και άνθη άσπρα ή ροδόχρωμα.  Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται απευθείας στο χωράφι κυρίως το φθινόπωρο, αλλά και την άνοιξη στα «πεταχτά» ή σε γραμμές που απέχουν 40-50 εκ. Ανθίζει Ιούνιο με Ιούλιο. Οι καρποί συλλέγονται όταν παίρνουν ανοιχτό καστανό χρώμα. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και αρτυματικό.

ΚΡΙΝΟΣ: Πολυετές φυτό, ύψους 0,70-1 μ., και άνθη άσπρα. Δεν αυτοφύεται, αλλά καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε γλάστρες και κήπους. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια πλούσια, ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με βολβούς που φυτεύονται Αύγουστο- Σεπτέμβριο σε αποστάσεις 25-30 επί 35-40 εκ. Οι μεγάλοι βολβοί δίνουν άνθη τον ίδιο χρόνο της φύτευσης, ενώ οι μικροί τον επόμενο. Ανθίζει Μάιο με Ιούλιο. Τα άνθη συλλέγονται λίγο πριν ανοίξουν τις πρωινές ώρες, ενώ οι βολβοί το φθινόπωρο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, καλλωπιστικό και μελισσοτροφικό.

ΚΡΟΚΟΣ ή σαφράν: Είναι πολυετές φυτό, που φτάνει σε ύψος 15-20 εκ. κι έχει άνθη ιώδη. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια αμμουδερά, λίγο ασβεστούχα, ξηρικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με βολβούς που φυτεύονται Μάιο-Ιούνιο σε αποστάσεις 10-15 επί 20-25 εκ. Ανθίζει τους μήνες Οκτώβριο-Νοέμβριο. Τα άνθη του συλλέγονται σε πλήρη άνθηση, τις πρωινές ώρες. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, βαφικό και αρτυματικό.

ΛΕΒΑΝΤΑ: Υπάρχει η γνήσια λεβάντα και η λεβάντα στοιχάς. Από τη διασταύρωση αυτών των δύο προέρχεται η λεβάντα υβρίδιο, που είναι αυτή που έχουμε φυτέψει κι εμείς. Η λεβάντα υβρίδιο είναι μικρός αειθαλής θάμνος, που φτάνει σε ύψος 30-80 εκ. κι έχει άνθη σκούρα κυανά ή κυανότεφρα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές περιοχές με υψόμετρο 400-700 μ. και σε χωράφια ασβεστούχα, μάλλον φτωχά, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 1-1,20 επί 1,50-1,80 μ. Ανθίζει τον Ιούλιο. Οι ανθοφόροι βλαστοί συλλέγονται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, μελισσοτροφικό και καλλωπιστικό.

ΛΕΒΑΝΤΙΝΗ: Αειθαλής θάμνος, που φτάνει σε ύψος 20-50 εκ. κι έχει άνθη κίτρινα. Δεν αυτοφύεται στη χώρα μας αλλά καλλιεργείται για περιχειλώματα (μπορντούρες) σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας-πλούσια, ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και κυρίως με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 50-60 επί 60-70 εκ. Ανθίζει τους μήνες Μάιο-Ιούλιο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και καλλωπιστικό.

ΛΟΥΪΖΑ: Φυλλοβόλος θάμνος με μικρά άσπρα άνθη. Χρειάζεται χώμα καλό, διαπερατό και δροσερό. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα που παίρνονται το φθινόπωρο, τα οποία είναι καλύτερο να στρωματώνονται σε άμμο για να ριζώσουν και μετά να φυτευτούν στον οριστικό τόπο. Ανθίζει το καλοκαίρι μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου. Τα φύλλα, ο βλαστός και τα άνθη μαζεύονται το καλοκαίρι. Είναι φυτό φαρμακευτικό και αρωματικό.

*ΛΥΘΡΟ ή σαλικάρια: Φυτό ύψους 1,5 μ. περίπου με άνθη που έχουν χρώμα βιολετί σκούρο ή ανοιχτό. Το βρίσκουμε σε όλη την Ελλάδα κοντά σε ρυάκια, σε χαντάκια δρόμου και δίπλα σε ποτάμια. Το μαζεύουμε το καλοκαίρι, όταν το φυτό έχει ανθίσει. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες.

ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ: Διετής πόα, ύψους 40-80 εκ. και άνθη πρασινοκίτρινα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια πλούσια, ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο ή απευθείας στο χωράφι. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται όλο το χρόνο, ενώ οι ρίζες το φθινόπωρο και οι καρποί όταν ωριμάσουν καλά. Είναι φυτό εδώδιμο, αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΜΑΡΑΘΟΣ: Μονοετές, διετές ή πολυετές φυτό, ύψους 1-1,5 μ. και άνθη μικρά κίτρινα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές με ήπιο κλίμα και σε χωράφια φτωχά-πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται το Φεβρουάριο ή Μάρτιο απευθείας στο χωράφι σε γραμμές που απέχουν 40-60 εκ. Ανθίζει Ιούνιο με Ιούλιο. Οι καρποί συλλέγονται όταν ωριμάσουν και πάρουν χρώμα γκριζοπράσινο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, αρτυματικό και μελισσοτροφικό.

ΜΑΤΘΙΟΛΑ ή βιόλα: Είναι διετές ή πολυετές φυτό, ύψους 30-80 εκ. και άνθη κόκκινα, ιώδη ή άσπρα. Αυτοφύεται σε ερείπια και σε πετρώδη μέρη κυρίως σε παραλιακές περιοχές της Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε δροσερές παραλιακές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο σε αποστάσεις 40-50 επί 50-60 εκ. Ανθίζει από το Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό.

ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ: Είναι πολυετές φυτό, ύψους 20-40 εκ. και με άνθη μικρά ασπροπράσινα. Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε γλάστρες και κήπους σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές με ήπιο κλίμα και σε χωράφια πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 40-50 εκ. Ανθοφορεί τους μήνες Ιούνιο-Αύγουστο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται στην αρχή της άνθησης, δύο φορές το χρόνο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, αρτυματικό και μελισσοτροφικό.

ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ ή μελισσοβότανο ή κιτροβάλσαμο: Πολυετής πόα, ύψους 40-80 εκ. και άνθη άσπρα ή ροδίζοντα. Αυτοφύεται σε δασώδη και χέρσα μέρη σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές και πεδινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια πλούσια, ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο, με παραφυάδες και με μοσχεύματα. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Ανθίζει στο διάστημα Ιουνίου-Αυγούστου. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση, δύο φορές το χρόνο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και θαυμάσιο μελισσοτροφικό.

ΜΕΝΤΑ: Υπάρχουν διάφορα είδη μέντας: η μακρόφυλλη, η πιπερώδης, η πουλέγιος (φλισκούνι), η στρογγυλόφυλλη (αγριοδυόσμος). Είναι πολυετές φυτό. Το ύψος της, ανάλογα με το είδος, φτάνει από 40 έως 90 εκ. Επίσης, ανάλογα με το είδος, τα άνθη της έχουν χρώμα, άσπρο, ρόδινο ή ιώδες. Ευδοκιμεί σε πεδινές κυρίως περιοχές, με εξαίρεση το φλισκούνι που ευδοκιμεί και σε ημιορεινές περιοχές, και σε χωράφια φτωχά-πλούσια, ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με ριζώματα ή παραφυάδες που φυτεύονται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αυλάκια που απέχουν μεταξύ τους 60-70 εκ. Ανάλογα με το είδος, ανθίζει από Ιούνιο μέχρι Οκτώβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΜΗΚΩΝ, παπαρούνα: Μονοετές φυτό, με ύψος 30-60 εκ. και άνθη κόκκινα μεγάλα. Αυτοφύεται σε καλλιεργημένα και ακαλλιέργητα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές και πεδινές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο. Η μεταφύτευση γίνεται νωρίς την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ο σπόρος μπορεί να σπαρεί και απευθείας στο χωράφι, αν αραιωθεί με αμμόχωμα. Ανθίζει στο διάστημα από Απρίλιο μέχρι Αύγουστο. Συλλέγεται το υπέργειο τμήμα, ως εδώδιμο, πριν την άνθηση και ως φαρμακευτικό σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό εδώδιμο, ζιζάνιο, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΜΙΚΡΟΜΕΡΙΑ, άγριο τσάι, τραγορίγανη: Είναι πολυετές φυτό, ύψους 10-15 εκ. και άνθη κοκκινοϊώδη. Αυτοφύεται σε ξηρά και άγονα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια ξηρικά, φτωχά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ανθίζει στο διάστημα Ιουνίου-Ιουλίου. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΜΟΛΟΧΑ, αγριομολόχα: Πολυετές φυτό, ύψους 60-100 εκ. και άνθη κοκκινωπά μεγάλα. Αυτοφύεται σε καλλιεργούμενα και χέρσα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια μέσης γονιμότητας, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση για φαρμακευτικούς λόγους, ενώ τα φύλλα, όταν είναι τρυφερά, ως εδώδιμα. Είναι φυτό φαρμακευτικό, μελισσοτροφικό και εδώδιμο.

ΟΙΝΟΘΗΡΑ: Διετής πόα, ύψους 0,60-1,20 μ. και άνθη κίτρινα. Αυτοφύεται σε αμμώδεις και πετρώδεις τοποθεσίες σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται απευθείας στο χωράφι την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση και η ρίζα το φθινόπωρο. Είναι φυτό φαρμακευτικό, καλλωπιστικό και μελισσοτροφικό.

   *ΟΝΩΝΙΔΑ: Μικρός θάμνος, ύψους 25-60 εκ. και άνθη ροδίζοντα. Αυτοφύεται σε βοσκότοπους και χέρσα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια φτωχά και ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 50-60 επί 60-70 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση, ενώ οι ρίζες την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Είναι φυτό φαρμακευτικό και ζιζάνιο.

  *ΠΕΝΤΑΝΕΥΡΟ: Πολυετές φυτό, ύψους 10-15 εκ. και άνθη μικρά σταχτιά. Αυτοφύεται σε χέρσα ή καλλιεργημένα υγρά μέρη και λιβάδια σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται από Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Τα φύλλα συλλέγονται στη διάρκεια της άνθησης. Είναι φυτό φαρμακευτικό, καλλωπιστικό και δηλητηριώδες.

ΠΥΡΑΚΑΝΘΟΣ: Θάμνος ύψους 2-4 μ. με άνθη λευκά και καρπούς κόκκινους. Ανθίζει Απρίλιο-Μάιο και καρποφορεί το χειμώνα. Φυτεύεται σε απόσταση 1,50-2,50 μ. και για φράχτες 1-1,50 μ. Είναι φυτό καλλωπιστικό.

ΡΑΔΙΚΙ: Πολυετής πόα, ύψους 80-100 εκ και άνθη κυανά. Αυτοφύεται σε χέρσα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο ή απευθείας στο χωράφι και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Τα φύλλα συλλέγονται σε όλη τη βλαστική περίοδο και οι ρίζες το φθινόπωρο. Είναι φυτό εδώδιμο, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΡΙΓΑΝΗ: Πολυετής πόα, με ύψος 30-80 εκ. και άνθη άσπρα. Αυτοφύεται σε θαμνώδη και χέρσα μέρη σε όλη την Ελλάδα και καλλιεργείται σε μικρή έκταση. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια ασβεστούχα, φτωχά-πλούσια, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο, με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-70 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, αρτυματικό και μελισσοτροφικό.

*ΣΑΜΠΟΥΚΟΣ ή φροξυλάνθη: Φυλλοβόλος θάμνος με μικρά λευκά άνθη. Υπάρχει αυτοφυής και καλλιεργημένος σχεδόν παντού, ιδιαίτερα στα ορεινά χωριά του νότου και στα πεδινά του βορρά. Τα φύλλα μαζεύονται όλο το καλοκαίρι, ενώ τα άνθη στις αρχές του καλοκαιριού. Είναι φαρμακευτικό φυτό.

ΣΑΛΒΙΑ ή φασκομηλιά ή αλισφακιά: Υπάρχουν διάφορα είδη: η ερυδρανθής, η λιβαδική, η μηλοφόρος, η τρίλοβη και η φαρμακευτική. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις πρόκειται για πολυετή πόα, ενώ στις τρεις τελευταίες για μικρό αειθαλή θάμνο. Ανάλογα με το είδος, έχει ύψος από 30 μέχρι 100 εκ. Τα άνθη πάλι, ανάλογα με το είδος, μπορεί να είναι ασπροκόκκινα, κυανοϊώδη, κοκκινοϊώδη ή ιώδη. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια ασβεστούχα, μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται στο σπορείο ή απευθείας στο χωράφι, με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η σπορά και η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 50-60 επί 60-80 εκ. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Αύγουστο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΣΕΛΙΝΟ: Διετής πόα, ύψους 30-80 εκ. και άνθη μικρά άσπρα. Αυτοφύεται σε έλη και αλμυρά εδάφη σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, ενώ καλλιεργείται σχεδόν παντού. Ευδοκιμεί σε πεδινές περιοχές και σε χωράφια μέτρια-πλούσια, ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο ή απευθείας στο χωράφι. Η σπορά ή η μεταφύτευση γίνεται την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο. Ως εδώδιμο συλλέγεται το υπέργειο τμήμα όλο το χρόνο, ενώ τα σπέρματα όταν ωριμάσουν καλά. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, εδώδιμο και μελισσοτροφικό.

ΣΙΝΑΠΙ: Μονοετές φυτό, ύψους 40-100 εκ. και άνθη κίτρινα. Ευδοκιμεί σε πεδινές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται απευθείας στο χωράφι το Νοέμβριο-Φεβρουάριο σε γραμμές που απέχουν 50-60 εκ. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Αύγουστο. Τα σπέρματα, από τα οποία παρασκευάζεται η μουστάρδα, συλλέγονται όταν ξηραθούν καλά και πάρουν το κίτρινο χρώμα. Είναι φυτό εδώδιμο, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΣΚΟΡΔΟ: Το ύψος του φτάνει τα 60 εκ. Τα άνθη του έχουν χρώμα άσπρο ή μοβ. Φυτρώνει σχεδόν σε όλα τα μέρη του κόσμου. Αγαπάει τα σχετικά ξερά και ηλιόλουστα σημεία και τα καλά αλλά όχι υπερβολικά καλλιεργημένα εδάφη. Πολλαπλασιάζεται με βολβούς. Φυτεύουμε τις σκελίδες με την κορυφή προς τα πάνω και σε βάθος 5 εκ. Πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση 20-25 εκ. η μια από την άλλη, με 30 εκ. ανάμεσα στις σειρές. Πρέπει να φυτεύεται προς το τέλος του φθινοπώρου, ώστε να είναι έτοιμη η σοδειά στις αρχές του επόμενου χρόνου. Μπορεί να φυτευτεί και την άνοιξη για μια  σοδειά πιο αργά μέσα στο χρόνο. Μπορούμε να το φυτέψουμε μόνο του, αλλά είναι καλύτερα να το φυτέψουμε μαζί με άλλα φυτά. Καθώς το φυτό ωριμάζει, το κοτσάνι, τα φύλλα και οι ρίζες εξασθενούν και τότε είναι έτοιμο να κοπεί. Αυτό πρέπει να γίνεται όταν ο καιρός είναι καλός. Το σκόρδο έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες.

ΣΠΑΡΤΟ: Μεγάλος θάμνος, ύψους 2-5 μ., με άνθη κίτρινα. Αυτοφύεται σε δασώδη μέρη, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ενώ καλλιεργείται ως καλλωπιστικό στους κήπους και στα πρανή των δρόμων. Ευδοκιμεί σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και σε χωράφια ασβεστούχα, φτωχά-πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 1-1,20 επί 1,20-1,50 μ. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Τα άνθη του συλλέγονται τις πρωινές ώρες. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, μελισσοτροφικό και κλωστικό.

*ΣΠΛΩΝΟΣ ή φλώμος: Φυτό μεγάλο, πολυετές ή διετές, ύψους 1-2 μ. και άνθη μεγάλα κίτρινα. Ολόκληρο το φυτό μαζεύεται την άνοιξη, λίγο πριν ανθίσει, ενώ τα άνθη μόνο την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες.

*ΣΤΑΥΡΑΓΚΑΘΟ ή αχινάγκαθο: Φυτό πολυετές. Φυτρώνει σε μέρη πεδινά, χέρσα χωράφια και λόφους στη νότια Ελλάδα. Το μαζεύουμε την άνοιξη, όταν βγάζει το βλαστό του. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες.

ΣΥΡΙΓΓΑ ή πασχαλιά: Θάμνος ή δέντρο φυλλοβόλο, ύψους 1-6 μ., με άνθη μπλε, ιώδη ή άσπρα. Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε κήπους και πάρκα σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές, αλλά και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια κυρίως ποτιστικά, μέτριας γονιμότητας-πλούσια. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο, με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 2 επί 3 μ. Ανθίζει τους μήνες Απρίλιο, Μάιο. Τα άνθη συλλέγονται όταν ανοίξουν. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, μελισσοτροφικό και καλλωπιστικό.

ΤΑΝΑΚΗΤΟ ή αθανασία: Πολυετής πόα, ύψους 60-120 εκ., με άνθη κίτρινα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια ξηρικά υγρά ή ποτιστικά μέτριας γονιμότητας. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 50-60 επί 70-80 εκ. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

*ΤΕΥΚΡΙΟ ή αμάραντο ή στομαχοβότανο: Πολυετές φυτό, ύψους 10-30 εκ., με άνθη άσπρα. Αυτοφύεται σε άγονα ή πετρώδη μέρη σε όλη την Ελλάδα.  Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα του συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΤΙΛΙΟ ή φλαμουριά ή σφεντάμι: Είναι φυλλοβόλο δέντρο, ύψους 15-25 μ., με άνθη κιτρινόασπρα. Αυτοφύεται σε δάση κοντά σε υγρά μέρη, κυρίως στη βόρεια Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές και πεδινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια μέτριας γονιμότητας-πλούσια, ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο αμέσως μετά τη συλλογή του, με παραφυάδες και με φυτά που αναπτύσσονται κάτω από μεγάλα δέντρα. Η φύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 6-8 μ. Ανθίζει τους μήνες Ιούνιο-Ιούλιο. Τα άνθη μαζί ή χωρίς τα παράνθια φύλλα συλλέγονται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ: Φυλλοβόλος θάμνος, ύψους 1-2 μ., με άνθη ρόδινα. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια μέσης σύστασης-πλούσια, ποτιστικά, στραγγερά. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις περίπου 1,20 επί 2 μ. Ανθίζει Απρίλιο με Μάιο. Τα τριαντάφυλλα συλλέγονται λίγο πριν ανοίξουν τις πρωινές ώρες. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

ΤΣΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ: Πολυετής πόα, με άνθη έντονα κίτρινα. Αυτοφύεται σε βραχώδη μέρη και σε υψόμετρο πάνω από 1000 μ. Ευδοκιμεί σε ορεινές περιοχές και σε χωράφια ασβεστούχα, πετρώδη, μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 50-60 εκ. Ανθίζει τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

*ΥΠΕΡΙΚΟ ή βάλσαμο: Πολυετής πόα, ύψους 30-40 εκ. και άνθη κιτρινόχρυσα. Αυτοφύεται σε χέρσα και καλλιεργημένα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπορ που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 50-60 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό φαρμακευτικό.

ΥΣΣΩΠΟΣ: Πολυετές φυτό, ύψους 40-60 εκ. και άνθη μπλε, ιώδη ή ροζ. Δεν αυτοφύεται στη χώρα μας αλλά καλλιεργείται μόνο για πειραματικούς σκοπούς και σε γλάστρες. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια ασβεστούχα, μέτριας γονιμότητας-πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 40-50 επί 60-80 εκ. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο. Το υπέργειο τμήμα συλλέγεται σε πλήρη άνθηση. Είναι φυτό φαρμακευτικό, αρωματικό, αρτυματικό και μελισσοτροφικό.

ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ: Φυλλοβόλος θάμνος, ύψους 1-3 μ. και άνθη άσπρα ή ασπροκίτρινα. Καλλιεργείται σε κήπους και σε πάρκα σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια φτωχά-μέσης γονιμότητας, ποτιστικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο, με μοσχεύματα και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 1,5 επί 2 μ. Ανθίζει Μάιο με Ιούνιο. Τα άνθη συλλέγονται όταν ανοίξουν. Είναι φυτό αρωματικό και καλλωπιστικό.

*ΧΑΜΟΛΕΥΚΑ: Φυτό με ρίζωμα πολυετές, ύψους 10-20 εκ. και άνθη μικρά κίτρινα σαν μαργαρίτες. Φυτρώνει σχεδόν σε ολόκληρη την Ελλάδα σε τοποθεσίες ορεινές. Προτιμάει τα υγρά αλλά και ηλιόλουστα μέρη. Ανθίζει νωρίς την άνοιξη. Μαζεύουμε τα άνθη του στο τέλος του χειμώνα ή τα φύλλα αργότερα. Είναι φυτό φαρμακευτικό.

ΧΑΜΟΜΗΛΙ: Μονοετές φυτό, ύψους 10-35 εκ. και άνθη ασπροκίτρινα. Αυτοφύεται σε χέρσα και καλλιεργημένα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιο κλίμα και σε χωράφια φτωχά-μέτριας γονιμότητας, ξηρικά. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται απευθείας στο χωράφι στα πεταχτά ή σε γραμμές που απέχουν 40-50 εκ. Ανθίζει από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο. Τα άνθη συλλέγονται όταν ανοίξουν καλά. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό.

*ΧΡΥΣΟΧΟΡΤΟ: Πολυετής πόα χωρίς βλαστό και άνθη. Έχει φύλλα στενόμακρα και ύψος 10-15 εκ. Αυτοφύεται σε βράχους και ερείπια κτισμάτων σε όλη την Ελλάδα. Ευδοκιμεί σε πετρώδεις ή βραχώδεις τοποθεσίες από τα χαμηλά μέχρι τα υποαλπικά υψόμετρα. Πολλαπλασιάζεται με σπόρια που στην αυτοφυή κατάσταση διασκορπίζονται μόνα τους και με παραφυάδες. Η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 30-40 επί 50-60 εκ. Είναι φυτό φαρμακευτικό.

ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ

Βασιλικός

Βαρυστομαχιά, Ωτίτιδες, Ημικρανία, Σπασμοί, Άσθμα, Κρυολόγημα, Τόνωση

Δεντρολίβανο

Δυσκοιλιότητα, Διάρροια, Τυμπανισμός, Πέτρες της χολής, Αρθρίτιδες, Ρευματισμοί, Παχυσαρκία, Άσθμα, Βρογχίτιδα, Πληγές

Γαρίφαλο

Διάρροια, Δυσπεψία, Ιγμορίτιδα, Πονόδοντος, Άσθμα, Νευραλγίες, Βρογχίτιδα, Πλευρίτιδα, Ιλαρά

Ευκάλυπτος

Διάρροια, Κρυολόγημα, Αρθρίτιδα, Νευραλγίες, Άσθμα, Βρογχίτιδα, Έρπις, Πληγές

Αγριοκυπαρίσι

Τόνωση Κυκλοφορικού, Τυμπανισμός, Δυσπεψία, Αιμορροΐδες, Ρευματισμοί, Ακμή, Έκζεμα, Δερματίτιδες

Γιασεμί

Γέννα, Αναπνευστική Δυσκολία, Βήχας, Βραχνάδα, Δερματίτιδα  

Ιεροβότανο

Υπέρταση, Βράχνιασμα, Γυναικολογικά προβλήματα, μολύνσεις δέρματος

Καμφορά

Τυμπανισμός, Δυσκοιλιότητα, Αναπνευστικά, Ακμή, Εγκαύματα, Πληγές

Κανέλα

Τυμπανισμός, Κολικοί, Βήχας, Τόνωση Δέρματος  

Λεμόνι

Αναιμία, Κιρσοί, Υπέρταση, Λαρυγγίτιδα, Αρθρίτιδα, Ρευματισμοί, Παχυσαρκία, Άσθμα, Έρπις, Ρυτίδες

Λεβάντα

Υψηλή Πίεση, Ταχυπαλμία, Ωτίτιδες, Ημικρανία, Ρευματισμοί, Κυτταρίτιδα, Ακμή, Έκζεμα, Δερματίτιδα

Σάνταλο

Κολικοί, Διάρροια, Γαστρίτιδα, Ναυτία, Μολύνσεις Δέρματος, Συνάχι, Βήχας, Λαρυγγίτιδα  

Περγαμόντο

Κολικοί Στομάχου, Τυμπανισμός, Δυσπεψία, Αναπνευστικά, Αμυγδαλίτιδα, Βρογχίτιδα, Ακμή, Έρπις

Μαντζουράνα

Υψηλή Πίεση, Δυσκοιλιότητα, Εντερικοί Σπασμοί, Πονοκέφαλος, Μυϊκοί Πόνοι, Σπασμοί, Άσθμα, Συνάχι

Μύρο

Διάρροια, Τυμπανισμός, Ανορεξία, Αιμορροΐδες, Άφθα, Στοματίτιδες, Φλεγμονές, Πληγές  

Πτιγκρέιν (Φύλλα Νεραντζιάς)

Ακμή, Οίδημα

Μέντα

Κρυολόγημα, Πονοκέφαλος, Ημικρανία, Ιγμορίτιδα, Βρογχίτιδα, Συνάχι, Βήχας

Νερόλι (Άνθη Νεραντζιάς)

Διάρροια, Τυμπανισμός, Τόνωση Δέρματος, Ταχυπαλμία  

Φασκόμηλο

Διουρητικό, Πόνοι Αρθρώσεων, Ρευματισμοί, Παχυσαρκία, Πληγές, Τόνωση Δέρματος

Πεύκο (βελόνες)

Πέτρες στη Χολή, Κυστίτιδα, Νεφρά, Μολύνσεις του Αναπνευστικού, Άσθμα, Βρογχίτιδα, Γρίπη

Κέδρος

Κυστίτιδα, Ακμή, Πιτυρίδα, Συνάχι

ΠΙΣΩ

ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΛΩΝ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ (OLEA EUROPAEA)

Δρ. Ανάργυρος Ν. Μουλάς, Επίκουρος Καθηγητής ΤΕΙ Λάρισας

Τμήμα Ζωικής Παραγωγής, Εργαστήριο Γεωργικής Χημείας

Η ελιά (Olea Europaea) είναι είδος ενδημικό στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου από την τριτογενή περίοδο. Το φυτό της ελιάς είναι ελάχιστα απαιτητικό και ιδιαίτερα ανθεκτικό σε όλες τις συνθήκες. Τα φύλλα, ο καρπός και το λάδι της ελιάς κατέχουν σημαντική θέση στη γεωργία, τη διατροφή και την παραδοσιακή φαρμακοποιία και ιατρική πολλών χωρών κυρίως της Μεσογείου. Οι πρώτοι καλλιεργητές ελιάς πιστεύεται ότι ήταν οι Φοίνικες. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τη χρησιμοποίησαν ως φάρμακο και για την ταρίχευση των νεκρών. Στην Παλαιά Διαθήκη (Γέννεσις 8:11), το περιστέρι έφερε στο Νώε φύλλο ελιάς μετά τον κατακλυσμό, ως σύμβολο της λήξης του κατακλυσμού. Τα φύλλα της ελιάς έχουν χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική ως αντιυπερτασικά, ως αγγειοδιασταλτικά, αντιρρευματικά, διουρητικά, αντιπυρετικά και υπογλυκαιμικά. Σύγχρονες φαρμακολογικές μελέτες έχουν δείξει την αντιχοληστερολαιμική, αγγειοδιασταλτική, υποτασική και αντιμικροβιακή δράση ενώ νέες δράσεις είναι υπό μελέτη.

Στα φύλλα της ελιάς αλλά και στον καρπό και στο λάδι, περιέχονται αρκετές φαινολικές ενώσεις και παράγωγα. Σημαντικότερες από τις ενώσεις αυτές είναι η ελαιοευρωπαΐνη (oleuropein) και η υδροξυτυροσόλη (3,4-διυδροξυ-φαινυλαιθανόλη). Μεταξύ άλλων στο εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς έχουν απομονωθεί επίσης και άλλοι 3,4-διυδροξυφαινυλεστέρες και γλυκοζίδια φλαβονοειδών κυρίως της ρουτίνης και λουτεολίνης [1,2]. Οι ιδιότητες των φύλλων της ελιάς έχουν αποδοθεί κατά κύριο λόγο στα ιριδοειδή του φύλλου της ελιάς και ειδικότερα στα σεκοϊριδοειδή ελαιοευρωπαΐνη και υδροξυτυροσόλη  [1,2]. Η ελαιοευρωπαΐνη υπάρχει και στον καρπό της ελιάς, είναι το πικρό συστατικό που εξουδετερώνεται με την κατεργασία του ελαιοκάρπου. Οι δύο αυτές ουσίες είναι γνωστές και για τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες [3], ενώ θεωρείται ότι δίνουν στο δέντρο της ελιάς αντοχή κατά των βλαβών από έντομα και βακτήρια. Πάντως το συνολικό εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς, εμφανίζει μεγαλύτερη αντιοξειδωτική ικανότητα από τα δύο αυτά συστατικά [2]. Αρκετά από τα συστατικά του φύλλου της ελιάς, και ειδικότερα η ελαιοευρωπαΐνη, η τυροσόλη, η υδροξυτυροσόλη και οι εστέρες τους και ορισμένα φαινολικά οξέα όπως το καφεϊκό και το βανιλικό, υπάρχουν στον καρπό και στο λάδι της ελιάς [4].

Η πρώτη επίσημη αναφορά για τη χρήση των φύλλων της ελιάς στην ιατρική χρονολογείται από το 1854, όταν ο Hanbury ανέφερε στην επιθεώρηση Pharmaceutical Journal μια απλή συνταγή για τη χρήση του υδατικού εκχυλίσματος των φύλλων της ελιάς ως αντιπυρετικό. Από τις αρχές του 20^ου αιώνα υπάρχουν αναφορές στη βιβλιογραφία για την σύσταση και τη δράση των φύλλων της ελιάς [5]. Ειδικότερα αναφέρονται αντιοξειδωτική [1,2,3], αντιμικροβιακή [1,6], αντιυπερτασική [1,4,7,8] αγγειοδιασταλτική [9] και υπογλυκαιμική [10]δράση για το εκχύλισμα των φύλλων ή για μεμονωμένα συστατικά του.

Το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς και η ίδια η ελαιοευρωπαΐνη, έχει βρεθεί ότι έχουν ισχυρή μικροβιοκτόνο δράση in vitro [1,6]. Ειδικότερα το εκχύλισμα έχει βρεθεί ότι είναι αποτελεσματικό in vitro κατά πολλών παθογόνων που συμπεριλαμβάνουν τους ιούς της γρίπης, του έρπητα, μύκητες και βακτήρια. Ωστόσο, δεν έχει επαρκώς αποδειχθεί η δραστικότητα in vivo. Ακόμη έχει βρεθεί αντισυμπληρωματική δράση κάποιων φλαβονοειδών του φύλλου της ελιάς όπως η απιγενίνη και η λουτεολίνη [11]. Τα φύλλα της ελιάς, με τη μορφή εκχυλίσματος έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική ως αντινεοπλασματικά. Η δράση αυτή των φύλλων της ελιάς αποτελεί τελευταία αντικείμενο έρευνας [3], μεταξύ άλλων και από την ερευνητική μας ομάδα.

Κλινικά δεδομένα για τη χρήση των φύλλων της ελιάς στην θεραπεία της υπέρτασης, υπάρχουν ήδη από τη δεκαετία του 1950 [1]. Η επίδραση που παρουσιάζουν τα ελάσσονα συστατικά, κυρίως τα φλαβονοειδή της ελιάς στα καρδιαγγειακά νοσήματα ανασκοπήθηκε πρόσφατα [4]. Επώαση LDL χοληστερόλης με ελαιοευρωπαΐνη και η υδροξυτυροσόλη, βρέθηκε ότι μειώνει την απώλεια βιταμίνης Ε μετά από προσθήκη CuSO₄ και ότι αναστέλλει το σχηματισμό προϊόντων λιπιδικής υπεροξείδωσης όπως ισοπροστάνια, λιποϋπεροξείδια και μηλονική διαλδεΰδη. Άλλες δράσεις των πολυφαινολών του φύλλου της ελιάς, περιλαμβάνουν την αναστολή της συγκόλλησης των  αιμοπεταλίων, ελαττωμένη παραγωγή εικοσανοϊκού οξέος από ενεργοποιημένα λευκοκύτταρα και αυξημένη παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ) από μακροφάγα ποντικού μετά από επίδραση ενδοτοξίνης. Οι πρώτες δράσεις, πιθανόν να επιδρούν στο σχηματισμό θρόμβων και στη φλεγμονή ενώ η τελευταία πιθανόν να παίζει ρόλο στην προστασία κατά των παρασίτων [4].

Δεν έχει ακόμα λυθεί το ζήτημα για το κατά πόσο τα φλαβονοειδή και οι πολυφαινόλες απορροφούνται από τη δίαιτα και αν έχουν αυτές τις δράσεις in vivo, αν και για το πρώτο ζήτημα πρόσφατα βρέθηκε μια δοσοεξαρτώμενη απορρόφηση. Τα πειραματικά στοιχεία δείχνουν ότι οι φαινόλες που υπάρχουν στο φυτό της ελιάς ελαττώνουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης σε πειραματόζωα [4].

Σε μελέτες που έγιναν σε αρουραίους βρέθηκε ότι το εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς έχει υπογλυκαιμική δράση και αντιδιαβητική δράση σε αρουραίους με διαβήτη που προκλήθηκε από αλοξάνη [1,10]. Η δράση αυτή ήταν διαφορετική ανάλογα με την εποχή που μαζεύτηκαν τα φύλλα με μέγιστη δραστικότητα κατά την περίοδο του χειμώνα και μάλιστα το Φεβρουάριο [10].

Ήδη στην αμερικανική αγορά, αλλά και στο διαδίκτυο, κυκλοφορούν από διάφορες εταιρείες εκχυλίσματα φύλλων της ελιάς (olive leaf extract) ως συμπληρώματα διατροφής, σε μορφή δισκίων. Η συνιστώμενη χρήση τους είναι ως αντιμικροβιακά και ενισχυτικά του ανοσοποιητικού συστήματος. Ειδικότερα η κατανάλωση του εκχυλίσματος του φύλου της ελιάς, συνιστάται για ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος ή ως φυσικό αντιμικροβιακό σε μυκητιάσεις και σε ιώσεις όπως η γρίπη και ο έρπις και τέλος συνίσταται για τη χρόνια κόπωση.

Τα φύλλα της ελιάς αποτελούν μια άφθονη και φθηνή πρώτη ύλη για την παραλαβή δραστικών συστατικών με φαρμακευτική δράση. Ορισμένες από τις ουσίες αυτές, όπως η ελαιοευρωπαΐνη και η υδροξυτυροσόλη, υπάρχουν σε μικρότερες ποσότητες και στο ελαιόλαδο, το οποίο όμως λόγω της διατροφικής και οικονομικής του αξίας δεν προσφέρεται για την παραλαβή ουσιών. Οι πρώτες ενδείξεις για την δυνατότητα χρήσης των συστατικών των φύλλων της ελιάς για φαρμακευτικούς σκοπούς είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.                  Ghisalberti EL (1998) Biological and pharmacological activity of naturally occurring iridoids and secoiridoids. Phytomedicine 5 (2): 147-163

2.                  Le Tutour B and Guedon D (1992) Antioxidative activities of Olea Europaea leaves and related phenolic compounds. Phytochemistry 31(4): 1173-1178

3.                  Owen RW, Giacosa A, Hull WE, Haubner R, Spiegelhalder B, Bartsch H (2000) The antioxidant/anticancer potential of phenolic compounds isolated from olive oil Eur J Cancer 36: 1235-1247

4.                  Visioli F and Galli C (1998) The effect of minor constituents of olive oil on cardiovascular disease: New findings Nutr Rev 56(5 Pt 1): 142-147

5.                  Bourquelot E, Vintilesco J (1938). “Oleuropein”, a new glucoside from Olea Europaea L. J Pharm Chim 28: 303-314

6.                  Walter Jr WM, Fleming HP and Etchells JL (1973) Preparation of antimicrobial compounds by hydrolysis of oleuropein from green olives. Applied Microbiology 26(5): 773-776

7.                  Visioli F and Galli C (1994) Oleuropein protects low density lipoprotein from oxidation. Life Sciences 55(24):1965-1971

8.                  Ziyyat A, Leggsyer A, Mekhfi H, Dassouli A, Serhrouchni M, Benjelloun W (1997) Phytotherapy of hypertention and diabetes in oriental Morocco J Ethnopharmacol 58: 45-54

9.                  Zarzuelo A, Duarte J, Jimenez J, Gonzales M and Utrilla P (1991) Vasodilator effect of olive leaf. Planta Medica 57:417-419

10.              Gonzalez M, Zarzuelo A, Gamez MJ Utrilla MP, Jimenez J and Osuna I (1992) Hypoglycemic activity of olive leaf. Planta Medica 58: 513-515

11.              Pieroni A, Heimler D, Pieters L, Van Poel B and Vlieinck AJ (1996) In vitro anti-complementary activity of flavonoids from olive (Olea europaea L.) leaves. Pharmazie 51: 765-768

ΠΙΣΩ

ΓΥΜΝΑΣΤΕΙΤΕ

Η γυμναστική αποτελεί πηγή υγείας και ενέργειας. Για ένα μεγάλο μέρος ανθρώπων, ωστόσο, είναι μάλλον πηγή σύγχυσης, αφού ουσιαστικά η ενημέρωση σχετικά με το πώς μπορεί κάποιος να ασκηθεί σωστά είναι από ελλιπείς ως ανύπαρκτες. Στις πιο κάτω γραμμές θα δούμε μαζί ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα ασκήσεων για να ενισχύσετε τη φυσική σας κατάσταση.

Προτού, όμως, αναλύσουμε τις μορφές ασκήσεων, είναι αναγκαίο να τονίσουμε πως η γυμναστική πρέπει να γίνεται πάντοτε με προσοχή. Για το λόγο αυτό είναι μείζονος σημασίας τόσο η διεξαγωγή διατατικών ασκήσεων πριν και μετά το κύριο πρόγραμμα αλλά και η προηγούμενη επίσκεψή σας σε κάποιον ιατρό, ο οποίος θα βεβαιώσει πως η ενασχόληση με τη γυμναστική είναι απολύτως ασφαλής για τον οργανισμό σας.

Προκαταρκτικές κινήσεις

Το πρόγραμμα γυμναστικής που θα εκθέσουμε στη συνέχεια μπορεί να πραγματοποιηθεί σε καθημερινή βάση κατά τις πρώτες πέντε ημέρες της εβδομάδας (Δευτέρα έως Παρασκευή), αφού το Σαββατοκύριακό προσφέρεται για χαλάρωση. Από εβδομάδα σε εβδομάδα, ωστόσο μπορείτε να παραλλάσσετε ελαφρώς τόσο τις ασκήσεις, όσο και τη συχνότητα των επαναλήψεων, ανάλογα με τις δυνατότητές σας.

Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται σε περίπου τρία τέταρτα της ώρας μέσα στο ίδιο σας το σπίτι, ενώ τα μόνα αντικείμενα που θα χρειαστείτε είναι μια καρέκλα, ένα λάστιχο αντίστασης με λαβές, ένα χαλάκι και ίσως ένα κοντό σκαμνάκι ή ένα step.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης να φοράτε άνετα, αθλητικά ρούχα και βεβαίως να διακόψετε άμεσα την άσκηση στην περίπτωση που αισθανθείτε πόνο, τράβηγμα ή ζάλη. Κατά τη διάρκεια των ασκήσεων αποφύγετε να πιείτε νερό, ενώ φροντίστε να χαλαρώνετε για λίγο κατά το χρονικό διάστημα μετάβασης από τη μια άσκηση στην άλλη. Τώρα, λοιπόν, που είστε έτοιμοι, μπορείτε να ξεκινήσετε.

Πρώτο μέρος: Προθέρμανση

Η προθέρμανση ή κοινώς "ζέσταμα" όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν οι γυμναστές, αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι της γυμναστικής σας και δεν θα πρέπει να αποφεύγεται σε καμία περίπτωση. Για να προθερμανθείτε μπορείτε να κάνετε κάποιας μορφής αερόβια άσκηση, όπως επιτόπιο τρέξιμο ή ποδήλατο. Τα 5 έως 8 λεπτά είναι αρκετά για να σας γλιτώσουν από τραυματισμούς, "πιασίματα" και άλλες δυσάρεστες συνέπειες που θα σας αποτρέψουν από το να συνεχίστε με περισσότερη όρεξη.

Δεύτερο μέρος: Διατατικές ασκήσεις

Οι εν λόγω ασκήσεις πριν από το κυρίως πρόγραμμα έχουν ως στόχο να ενισχύσουν το ρόλο της προθέρμανσης για την αποφυγή των τραυματισμών. Οι τύποι διατατικών ασκήσεων του συγκεκριμένου προγράμματος είναι οι ακόλουθοι:

1. Διατάσεις γαστροκνημίας (γάμπας): Σταθείτε σε όρθια θέση και τοποθετήστε το ένα πόδι σας ελαφρά προς τα πίσω, φροντίζοντας το πέλμα να πατά σταθερά στο έδαφος. Στη συνέχεια μεταφέρετε το βάρος σας εμπρός, κρατώντας ίσια την πλάτη και λυγίζοντας το άλλο πόδι αλλά διατηρώντας το πέλμα του πρώτου ποδιού σταθερά στο έδαφος. Διατηρήστε αυτή τη θέση για 10 δευτερόλεπτα και επανακάμψτε στην αρχική θέση σας. Επαναλάβετε άλλες δυο φορές και κάντε το ίδιο με το άλλο πόδι.


 

2. Διατάσεις των μηρών: Σταθείτε στο αριστερό πόδι σας και κρατήστε το δεξιό πόδι σας από τον αστράγαλο με το δεξιό χέρι σας, ώστε ο μηρός να εφάπτεται σχεδόν με τη γάμπα. Διατηρήστε την πλάτη σας ίσια και τα γόνατα ενωμένα, ενώ αν το κρίνετε σκόπιμο στηριχθείτε με το άλλο χέρι στον τοίχο. Κρατήστε αυτή τη θέση για 10 δευτερόλεπτα και χαλαρώστε. Επαναλάβετε άλλες δυο φορές και κάντε το ίδιο με το άλλο πόδι.

3. Διατάσεις του τετρακέφαλου: Τεντώστε εμπρός το δεξιό πόδι σας, λυγίστε ελαφρώς το αριστερό και τοποθετήστε τα χέρια σας στο μηρό του αριστερού. Κρατώντας ίσια την πλάτη και τα γόνατα ενωμένα, σπρώξτε το σώμα σας προς τα κάτω (ελαφρό κάθισμα) ώστε να νιώσετε μικρή πίεση πίσω από το δεξιό γόνατο. Παραμείνετε σε αυτή τη θέση για περίπου 10 δευτερόλεπτα και χαλαρώστε. Επαναλάβετε άλλες δυο φορές και κάντε το ίδιο με το άλλο πόδι.

4. Διατάσεις του στήθους: Τοποθετήστε τα χέρια σας στο πίσω μέρος της μέσης και επιχειρήστε να ενώσετε τους αγκώνες, μέχρις ότου αισθανθείτε ένα "τράβηγμα" στους μυς του στήθους. Παραμείνετε για 10 δευτερόλεπτα και χαλαρώστε. Επαναλάβετε άλλες δύο φορές.

5. Διατάσεις της πλάτης: Ενώστε τα δάκτυλα των χεριών σας και τεντώστε εμπρός τα αντιβράχια (το μέρος του χεριού από τον αγκώνα ως την παλάμη) σε πλήρη έκταση, διατηρώντας την πλάτη ίσια και τα γόνατα ελαφρά λυγισμένα. Θα νιώσετε "τράβηγμα" στους μυς της πλάτης. Αυξήστε ελαφρώς την ένταση γέρνοντας το κεφάλι εμπρός. Διατηρήστε τη θέση αυτή για 10 δευτερόλεπτα και χαλαρώστε. Επαναλάβετε άλλες δύο φορές.

6. Διατάσεις των τρικέφαλων: Τοποθετήστε το δεξιό χέρι στη βάση του λαιμού, με την παλάμη ανοικτή. Με το αριστερό χέρι τραβήξτε ελαφρά προς τα μέσα τον αγκώνα του δεξιού χεριού. Παραμείνετε σε αυτή τη θέση για περίπου 10 δευτερόλεπτα και χαλαρώστε. Επαναλάβετε άλλες δυο φορές και κάντε το ίδιο με το άλλο χέρι.

Τρίτο μέρος: Κυρίως πρόγραμμα

Σε αυτό το μέρος του προγράμματος θα προχωρήσετε σε ελαφρώς πιο έντονες ασκήσεις, με διάφορα σετ επαναλήψεων, τα οποία μπορείτε ανά εβδομάδα να αυξάνετε ανάλογα με τις δυνατότητές σας. Οι ασκήσεις είναι οι ακόλουθες:

1. Βαθιά καθίσματα: Πάρτε μια καρέκλα (κατά προτίμηση με ίσια πλάτη) και καθήστε μπροστά της με τα πόδια σε ελαφρά διάσταση και τα χέρια χιαστί μπροστά από το στήθος. Λυγίστε τα γόνατα και φέρτε το σώμα σε βαθύ κάθισμα μέχρις ότου οι γλουτοί σας βρεθούν λίγους πόντους πάνω από την επιφάνεια της καρέκλας. Κρατήστε τη θέση αυτή για 2-3 δευτερόλεπτα και επιστρέψετε σε όρθια θέση. Κάντε δυο σετ των 25 επαναλήψεων. Τις επόμενες εβδομάδες μπορείτε, αν θέλετε, να κάνετε την άσκηση με μικρά βάρη σε κάθε χέρι.

2. Άρσεις κορμού: Τοποθετήστε ένα χαλάκι στο πάτωμα και μια καρέκλα μπροστά του. Ξαπλώστε ανάσκελα και βάλτε τα πόδια σας στην καρέκλα, με τρόπο ώστε να σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών με το έδαφος. Με τα χέρια κατά μήκος του σώματος ανασηκώστε τον κορμό περίπου 30 πόντους από το πάτωμα. Παραμείνετε για 2 δευτερόλεπτα και επιστρέψτε στην αρχική θέση. Κάντε δυο σετ των 25 επαναλήψεων.

3. Άρσεις των γλουτών: Τοποθετήστε τα γόνατα και τα αντιβράχια στο πάτωμα, ώστε το σώμα και οι μηροί σας να σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών. Ανασηκώστε το αριστερό σας πόδι ελαφρά, ώστε το πέλμα να "κοιτάζει" το ταβάνι, φροντίζοντας ο μηρός σας να είναι σε παράλληλη θέση με το έδαφος. Κινήστε το λυγισμένο πόδι ελαφρά πάνω κάτω. Κάντε δυο σετ των 25 επαναλήψεων και επαναλάβετε με το δεξιό πόδι.

4. Κάμψεις: Τοποθετήστε τις παλάμες στο πάτωμα, με τα αντιβράχια τεντώμενα. Τα γόνατα θα πρέπει να εφάπτονται στο πάτωμα και οι αστράγαλοι να είναι "σταυρωμένοι" και ανασηκωμένοι. Διατηρώντας ίσια την πλάτη, σκύψτε εμπρός έως ότου το στήθος σας έλθει σε απόσταση πόντων από το έδαφος. Παραμείνετε για 2 δευτερόλεπτα και επιστρέψτε στην αρχική θέση σας. Κάντε δυο σετ των 20 επαναλήψεων τις πρώτες δύο εβδομάδες και δυο σετ των 15 τις επόμενες.

5. Βυθίσεις: Καθίστε στην άκρη της καρέκλας με τα χέρια σας γερά πιασμένα γερά στο ακραίο σημείο του καθίσματος. Σκόπιμο είναι η πλάτη της καρέκλας να εφάπτεται στον τοίχο, ώστε να μην πέσει προς τα πίσω. Τα πόδια σας θα πρέπει να είναι λυγισμένα εμπρός. Τεντώστε τα αντιβράχια και στη συνέχεια λυγίστε τα, ώστε να βυθίσετε ελαφρώς το σώμα σας προς τα κάτω, μέχρι να νιώσετε μικρή πίεση στους ώμους. Παραμείνετε για 2 δευτερόλεπτα και επιστρέψτε στην αρχική θέση. Κάντε δυο σετ των 10 επαναλήψεων.

6. Ώμοι: Πάρτε το λάστιχο γυμναστικής και, κρατώντας το από τις λαβές, ενώ είστε σε όρθια θέση, τοποθετήστε το μέσον του κάτω από τα πέλματά σας. Φέρτε τους βραχίονες σε ορθή γωνία σε σχέση με τον κορμό και στη συνέχεια, κρατώντας πάντοτε γερά το λάστιχο από τις λαβές, τεντώστε τα χέρια προς τα πάνω. Θα νιώσετε πίεση στα χέρια, τους ώμους και την πλάτη. Παραμείνετε για 2 δευτερόλεπτα και επιστρέψτε στην αρχική θέση. Κάντε δυο σετ των 15 επαναλήψεων.

7. Κοιλιακοί: Ξαπλώστε ανάσκελα στο έδαφος και λυγίστε ελαφρά τα γόνατα με τα πέλματα να εφάπτονται στο έδαφος. Τοποθετήστε τα χέρια σας πίσω από το κεφάλι ή χιαστί στο στήθος. Ανασηκώστε ελαφρά προς τα πάνω τους ώμους και την πλάτη, φέρνοντας τη γνάθο πλησιέστερα στο στήθος. Παραμείνετε για 2- δευτερόλεπτα και επιστρέψτε στην αρχική θέση σας. Κάντε 2 σετ των 15 επαναλήψεων.

8. Εκτάσεις της πλάτης: Ολοκληρώστε το πρόγραμμα με την εκγύμναση των μυϊκών ομάδων της πλάτης. Ξαπλώστε πρηνηδόν στο πάτωμα και τοποθετήστε τα χέρια σας κάτω από τη γνάθο. Κρατώντας τα πόδια σταθερά στο έδαφος, ανασηκώστε τον κορμό και παραμείνετε σε αυτή τη θέση για 2-3 δευτερόλεπτα. Επιστρέψετε στην αρχική θέση σας και χαλαρώστε. Κάντε δυο σετ των 20 επαναλήψεων.

Τέλος, μην απογοητευτείτε αν αρχικά η άσκηση σας φανεί δύσκολη. Αν το κρίνετε αναγκαίο ελαττώστε την ένταση και τις επαναλήψεις μέχρις ότου καταφέρετε να την κάνετε με μεγαλύτερη άνεση.

ΠΙΣΩ

Ο Οδηγός Καταναλωτών της Greenpeace (Ιούλιος 2008) περιλαμβάνει τα στοιχεία που συγκεντρώνει η οργάνωση από τον Ιούλιο του 2006 μέχρι σήμερα, σχετικά με τη χρήση μεταλλαγμένων ζωοτροφών από τις εταιρείες παραγωγής ζωικών προϊόντων^{1 στην Ελλάδα. Ο Οδηγός Καταναλωτών αλλάζει κάθε φορά που υπάρχει αλλαγή στη στάση κάποιας εταιρίας τροφίμων. Ο μόνος έγκυρος και επικαιροποιημένος Οδηγός Καταναλωτών της Greenpeace βρίσκεται στην ιστοσελίδα της οργάνωσης www.greenpeace.gr}

Η Greenpeace ζήτησε από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες ζωικών προϊόντων στην Ελλάδα να δώσουν γραπτές απαντήσεις και να προσκομίσουν εγγυήσεις (πιστοποιητικά, εργαστηριακές αναλύσεις) όσον αφορά στη χρήση μεταλλαγμένων οργανισμών στις ζωοτροφές. Οι απαντήσεις τους αποτέλεσαν τη βάση για να συνταχθεί αυτός ο οδηγός. Παράλληλα, με ελέγχους και δειγ-ματοληπτικές αναλύσεις, η Greenpeace προσπαθεί να επιβεβαιώσει "του λόγου το αληθές".

􀀠 √ ΠΡΑΣΙΝΟΜΕΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ(Π√): εταιρείεςπουπροχώρησανσεπιστοποίησηαπόδιεθνείςήελληνικούςοργανισμούςελέγχουκαιπιστοποίησης, πουαποδεικνύουνπωςχρησιμοποιούναποκλειστικάμημεταλλαγμένεςζωοτροφές.

􀀠ΠΡΑΣΙΝΟ(Π): εταιρίεςοιοποίεςεγγυώνταιότιταπροϊόντατουςπροέρχονταιαπόζώαπουδενέχουντραφείμεμεταλλαγμένουςοργανισμούςκαιπροσκομίζουνσυστηματικάπιστοποιητικάγιατηνκαθαρότητατωνχρησιμοποιούμενωνζωοτροφών.

􀀠ΚΟΚΚΙΝΟ(Κ):

- δήλωσανεγγράφωςότιταπροϊόντατουςπροέρχονταιαπόζώαπουδενέχουντραφείμεμεταλλαγμένουςοργανισμούς, χωρίςόμωςναπροσκομίζουντασχετικάπιστοποιητικά.

- έχουνδώσειασαφείςαπαντήσεις.

ΣκοπόςτηςGreenpeace δενείναιναυποκαταστήσειτουςελεγκτικούςμηχανισμούς, αλλάναενημερώσειτουςκαταναλωτέςκαιναπιέσειτουςαρμόδιουςκρατικούςφορείς.

ΟΟδηγόςΚαταναλωτώναποτελείέναεργαλείογιατονκάθεπολίτηπουθέλειναδιεκδικήσειτοδικαίωμαστηνενημέρωσηκαιτηνεπιλογή. ΟικαταναλωτέςμπορούνναεμπλουτίσουντονΟδηγό, ναπιέσουντιςβιομηχανίες, τουςεισαγωγείς, τηνπολιτείακαινααπαιτήσουνπροϊόνταπουπροέρχονταιαπόκαθαρέςζωοτροφές.

1 . Κρέας, ψάρι, πουλερικά, αυγά, φρέσκογάλα. ΕλληνικόΓραφείοΙούλιος2008 1 ΕλληνικόΓραφείοΙούλιος2008 2

ΜεβάσητηθεμελιώδηΑρχήτηςΠροφύλαξης, εφόσονυπάρχουνσοβαρέςαμφιβολίεςγύρωαπότηνασφάλειατωνμεταλλαγμένωνγιατοπεριβάλλον, τουςανθρώπουςκαιταζώαθαπρέπεινααπαγορευθείηαπελευθέρωσητουςστοπεριβάλλονκαιτηδιατροφικήαλυσίδα. ΕλληνικόΓραφείοΙούλιος2008 3

Γιατασυστατικάστατρόφιμα(όπωςάμυλο, έλαια, λεκιθίνη, σογιάλευροκλπ) σύμφωναμετηνπρόσφατηΕυρωπαϊκήνομοθεσίαγιατηΣήμανσηκαιτηνΙχνηλασιμότητατωνμεταλλαγμένωντροφίμωνκαιζωοτροφών(Κανονισμός1829/2003 & Κανονισμός1830/2003) καθίσταταιυποχρεωτικήησήμανσητωνμεταλλαγμένωνείτεπάνωστηνεμπορικήσυσκευασίαείτεσεσυνοδευτικόέγγραφο.

Δηλαδή, στιςετικέτεςτωντυποποιημένωντροφίμωνπρέπεινααναγράφεταιότιαυτότοπροϊόν“περιέχειήπροέρχεταιαπόγενετικάτροποποιημένουςοργανισμούς” ή“αυτότοπροϊόνπαράγεταιαπόγενετικάτροποποιημένουςοργανισμούς” .

Δημοσιεύεται από την GREENPEACE ο παρακάτω κατάλογος με γενετικά μεταλλαγμένες ουσίες

  Αλλαντικά :

ΑΝΑΝΙΑΔΗ

Γιαούρτια – Επιδόρπια:

Γιαούρτι After School Choco (ΦΑΓΕ)

FruYo γιαούρτι με δημητριακά (ΦΑΓΕ)

Nouvelle, (ΦΑΓΕ)

Caramele (ΦΑΓΕ)

Corn Flakes (Tasty)

Επεξεργασμένες ντομάτες:

Brava Ketchup (Med Foods)

Ζυμαρικά και σάλτσες ζυμαρικών:

La Mediterranea (Γιουριμάκ)

Pasta Italia (Γιουριμάκ)

Μάκβελ Ζυμαρικά (Γιουριμάκ)

Τορτελίνια (ΑΒΕΖ)

Κονσέρβες:

Παλίρροια Βοδινό με αρακά (Παλίρροια)

Παλίρροια Γίγαντες γιαχνί (Παλίρροια)

Παλίρροια Ντολμαδάκια Γιαλαντζί (Παλίρροια)

Παλίρροια Σπετζοφάι (Παλίρροια)

Σπορέλαια – Μαργαρίνες:

Corolla (Κορέ)

Standard Σπορέλαια (Standard)

Union Σογιέλαιο (Παπουτσάνης)

Εύα (Ελληνικές Δημιουργίες)

Μάνα Αραβοσιτέλαιο (Παπουτσάνης)

Μάνα Βαμβακέλαιο (Παπουτσάνης)

Σογιόλα (Κορέ)

Σορίνα (Ελληνικές Δημιουργίες)

Το Λαμπερό (μύλοι Σόγιας)

Σαλάτες – Σάλτσες – Σούπες:

17 Delicatessen Farma (Olympus Foods)

17 Delicatessen Mustard Sauce (Olympus Foods)

17 Delicatessen Μελιτζανοσαλάτα (Olympus Foods)

17 Delicatessen Ρώσικη Σαλάτα (Olympus Foods)

17 Delicatessen Τυροσαλάτα (Olympus Foods)

Brava Μουστάρδα (Med Foods)

Chef Grec Τυροσαλάτα (Κούτρας)

Chef Grec Ρώσικη Σαλάτα (Κούτρας)

Chef Grec Ταραμοσαλάτα (Κούτρας)

 Chef Grec Τζατζίκι (Κούτρας)

Delicia Μουστάρδα (Med Foods)

BEM Μελιτζανοσαλάτα (BEM)

BEM Ρώσικη Σαλάτα (BEM)

BEM Ταραμοσαλάτα (BEM)

BEM Τζατζίκι (BEM)

Σοκολάτες – Καραμέλες:

Oscar Σοκολάτες (Oscar)

Παγωτά:

ΑΓΝΟ

Τσιπς – Σνακς:

Cheetos (Tasty)

Doritos (Tasty)

Φουντούνια (Tasty)

Lay ’s (Tasty)

Pitsinia (Tasty)

Ruffles (Tasty)

Tasty Snacks (Tasty)

Tsakiris Chips με αλάτι – πάπρικα (Τσακίρης)

Tsakiris Chips με αλάτι – ρίγανη (Τσακίρης)

Ψωμί – Φρυγανιές:

Ferro Κριτσίνια με σκόρδο (Αθ. Οικ. Αρτοποιία)

Ferro Κριτσίνια με σουσάμι (Αθ. Οικ. Αρτοποιία)

  ΠΙΣΩ

ΧΡΩΣΤΙΚΕΣ Ε

Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΛΙΣΤΑ ΧΡΩΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ CHAUMONT ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ VILLAJUIR, ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ.

Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β12 ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΟΙΑ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ .                           

Ε123 - ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΡΩΣΣΙΑ.                                        

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ - ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ 1/1/77                                            

ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ - ΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΩΝ            

ΠΙΣΩ

ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ S.O.S

OI ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΑΝ ΜΕ 28.000.000 $ΜΙΑ
> > ΟΜΑΔΑ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ DR GEORGE KARLOS ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΞΑΓΟΥΝ   ΕΡΕΥΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ.  ΜΕΤΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ   ΦΥΣΙΚΑ, ΔΕΝ ΑΡΕΣΑΝ....... ΔΙΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ   ΜΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
> >
> > ΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΝΑ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ  ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ  ΟΜΑΔΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΥΡΩΣΕΩΝ.
> >
> > ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 7 ΕΚΑΤΟΣΤΩΝ. ΟΤΑΝ   Η ΚΕΡΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΚΩΜΕΝΗ. Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ   ΕΚΠΕΜΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΑΙΑ.
> >
> > ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΚΙΝΗΤΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΜΕΧΡΙ 18 ΧΡΟΝΩΝ.
> >
> > ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΜΕΧΡΙ 12 ΕΤΩΝ, Η ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ 100% ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ  ΜΕ ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ ΒΛΑΒΕΣ (ΚΑΡΚΙΝΟ  ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ, ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΥ ΝΕΥΡΟΥ ΜΕΙΩΣΗ  ΑΚΟΗΣ, Κ.Τ.Λ.).
> >
> > ΟΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ 13 ΕΤΩΝ ΜΕΧΡΙ 18  ΕΤΩΝ, Η ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ  ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ 50% ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.
> >
> > ΕΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΙΝΗΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ  16 ΕΤΩΝ, ΜΕΤΑ 10  ΧΡΟΝΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 26 ΕΤΩΝ, ΘΑ  ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ  70%.ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ.
> >
> > Η ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ 1/4% ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ  (ΚΑΡΚΙΝΟ, ΡΗΞΗ  ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΥ ,Κ.Τ.Λ.)-
> >
> > ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟ ΚΡΕΜΑΜΕ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΤΟ ΓΟΦΟ ΤΟΤΕ Η  ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΕΡΝΑΕΙ  ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΚΑΛΟ ΤΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΣΤΟ ΝΩΤΙΑΙΟ ΜΥΕΛΟ ΠΕΡΝΑ  ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ  ΔΙΑΣΠΑ ΤΟ DNA ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙ  ΝΑ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΘΕΙ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ  ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΑΦΟΥ ΤΟ DNA ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ  ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΟ  ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ .ΑΥΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ, ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΑ  ΟΣΤΑ, ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟ ΕΝΤΕΡΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ.
> >
> > Η ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ  ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ  ΔΙΟΤΙ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΙΣ ΑΝΤΡΙΚΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ  ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΣΕ ΟΙΣΤΡΟΓΟΝΑ  (ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ).ΕΤΣΙ ΚΑΝΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΚΑΙ  ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ  ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ.
> >
> > ΣΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ, ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ  ΚΙΝΗΤΟ ΕΙΧΑΝ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΗΣ .ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ  ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ  ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ    ΚΙΝΗΤΩΝ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ 30-40  ΧΡΟΝΙΑ, ΟΜΩΣ, ΟΙ  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ(ΓΙΑΤΡΟΙ, ΦΥΣΙΚΟΙ, ΠΥΡΗΝΙΚΟΙ, Κ.Τ.Λ.) ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ   ΟΤΙ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΜΙΑ  ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ
  ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.
> >
> > ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ  ΤΙΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ
  ΚΙΝΗΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ   ΟΤΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕΧΡΙ 3   ΛΕΠΤΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ   ΜΙΛΑΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑΜΙΣΗ ΛΕΠΤΟ ΤΗ ΦΟΡΑ.

  ΠΙΣΩ

ALOE VERA

Είναι ένα φαρμακείο στο παράθυρο σας ή ακόμα και στην κουζίνα σας.

Η Aloe vera (barbadensis) είναι ένα χυμώδες φυτό το οποίο ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών και μεγαλώνει σε ξηρές συνθήκες στην Αφρική, Ασία, Ευρώπη και Αμερική. Είναι από τα φανταστικότερα είδη από τα 15 εκατομμύρια τα οποία είναι γνωστά στην βοτανολογία. Ένα φυτό του οποίου οι ιατρικές και καλλωπιστικές ιδιότητες είναι γνωστές εδώ και αιώνες. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι, Έλληνες και Κινέζοι λόγιοι είχαν γράψεί για τις ιατρικές και καλλωπιστικές δυνάμεις του. Η Κλεοπάτρα πιστεύεται ότι ήταν δεινή χρήστης ενός gel το οποίο βγαίνει από το φυτό και ότι αυτός ήταν ο λόγος της ανυπέρβλητης ομορφιάς της. Ο Διόσκουρος, διάσημος Έλληνας βοτανολόγος του πρώτου αιώνα, περιέγραψε με λεπτομέρεια πως το φυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την περιποίηση του δέρματος και ασθένειες όπως καψίματα, πληγές, καψίματα από τον ήλιο, πόνους, στομαχικές ανωμαλίες κ.α.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν την Αλόη ως μέρος των πρώτων βοηθειών του σπιτιού. Έχει χρήσεις σε καψίματα από φωτιά, πληγές, δαγκώματα εντόμων, καψίματα από τον ήλιο οπού η Αλόη καθησυχάζει από τον πόνο και βοηθά στην επούλωση τους.
Σύγχρονοι επιστήμονες οι οποίοι μελετούν τις ιδιότητες του φυτού αποφάνθηκαν ότι ο χυμός της Αλόης περιέχει ένα βιολογικό τονωτικό το οποίο επιταχύνει την ίαση του δέρματος Η Αλόη χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια σαν βασικό συστατικό σε ευρεία ποικιλία καλλωπιστικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων κρεμών για το πρόσωπο, σαμπουάν, αποσμητικά και πολλά άλλα. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το φρεσκοστυμένο διάφανο gel της Αλόης είναι πιο αποτελεσματικό από το επεξεργασμένο.

Η Αλόη έχει όλων των ειδών τις χρήσεις, πολλές από αυτές έχουν περιγραφεί σε διάφορες δημοσιεύσεις οι οποίες συμφωνούν με το εγχειρίδιο της Aloe vera.

ΧΡΗΣΗ
Κόψτε ένα φύλλο (προτιμείστε ένα ώριμο) με ένα κοφτερό μαχαίρι, μετά στύψτε το έως ότου βγει ένα λεπτό διάφανο gel από το κομμένο φύλλο και το οποίο μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για γενική χρήση. Οποιαδήποτε αχρησιμοποίητα μέρη του φύλλου μπορούν να διατηρηθούν έως και δυο εβδομάδες εφόσον τυλιχθούν σε μεμβράνη και τοποθετηθούν στο ψυγείο.

ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ
Η Αλόη θα πρέπει να τοποθετείται σε χώρο με ηλιόλουστο φωτισμό και σε θερμοκρασία δωματίου. Επίσης είναι απαραίτητη γλάστρα που να ευνοεί το πότισμα του φυτού. Χρειάζεται προσοχή στο να μη ποτίζουμε πολύ το φυτό ειδικά το χειμώνα. Λίπασμα (fertilizer) θα πρέπει να δέχεται το φυτό την άνοιξη και το καλοκαίρι.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην εκθέτετε το φυτό σε ψύχος ή σε ισχυρή ηλιακή ακτινοβολία το καλοκαίρι.

Συμπυκνωμένος χυμός Αλόης (Αθάνατος)

 Ένα αγνό αναζωογονητικό ρόφημα που γίνεται από το φυτό Αλόη Βέρα ή Αθάνατος όπως το ονομάζουν οι Κρητικοί.

Υπάρχουν περίπου διακόσια διαφορετικά είδη αλόης. Η αλόη βέρα , η αλόη η αληθινή , θεωρείται η πιο αποτελεσματική.
Οι αρχαίοι λαοί , Έλληνες , Κινέζοι , Αιγύπτιοι , Ινδοί , Αφρικανοί , Ινδιάνοι της Αμερικής γνώριζαν τις θεραπευτικές της ιδιότητες και την χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή.

Σήμερα με την σύγχρονη τεχνολογία που διαθέτει ο άνθρωπος μπόρεσε να συγκεντρώσει και να σταθεροποιήσει τις φημισμένες οργανικές θρεπτικές ουσίες που περιέχονται στο φυτό αυτό Αλόη Βέρα σε ένα συμπυκνωμένο χυμό.
Με την αραίωση του χυμού αυτού σε νερό φτιάχνουμε ένα δροσιστικό ρόφημα που βοηθάει στην ανακούφιση του πετικού συστήματος και την λειτουργία αυτοκαθαρισμού του οργανισμού μας.
Ο χυμός παρασκευάζεται από την καλύτερης ποιότητας Αλόης Βέρα την Aloe Barbadensis Miller , από χαμομήλι , φυσικό λεμόνι και εκχύλισμα τριφυλιού

Η Αλόη είναι φυτό αυτοφυές. Ευδοκιμεί σε θερμά και ξερά κλίματα όπως στην Β. Αφρική, Λ. Αμερική στην Ινδία κ.α.

Με την πρώτη ματιά μοιάζει με κάκτο, στην πραγματικότητα όμως ανήκει στην οικογένεια των κρίνων (Liliacebe). Είναι συγγενές φυτό με το σκόρδο και το κρεμμύδι, η δε συγγένεια τους φαίνεται ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της ανθοφορίας.

Σε μέρη με κατάλληλες συνθήκες το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 4 μέτρα. Έχει μεγάλα, παχιά ξιφοειδούς σχήματος φύλλα, τα οποία φτάνουν σε μήκος τα 60 εκατοστά. Χαρακτηριστικά είναι τα αγκάθια στις δυο άκρες τους.

Υπάρχουν πάνω από 200 ποικιλίες της Αλόης, αλλά το φυτό Αλόη Barbadensis Miller, είναι αυτό με την θρυλική θεραπευτική φήμη, η οποία χρονολογείται εδώ και πέντε χιλιάδες χρόνια. Η Αλόη Βέρα!

Οι αρετές της έχουν καταγραφεί από πολλούς πολιτισμούς όπως αυτούς της Περσίας και της Αιγύπτου, της αρχαίας Ελλάδας, της Ινδίας και άλλους της αφρικανικής και της αμερικανικής ηπείρου.

Λέγετε πως ο Μέγας Αλέξανδρος, στις εκστρατείες του προς τα ανατολικά, κατέκτησε το νησί Socotra, στο οποίο εκείνη την εποχή υπήρχαν φυτείες Αλόης, για να γιατρεύσει τους πληγωμένους στρατιώτες του.

Η πρώτη σχετική αναφορά στην δυτική ιατρική έγινε από τον Ιπποκράτη (460 π.χ. - 375 π.χ.), του Πατέρα της Ιατρικής, ο οποίος περιγράφει τις θεραπευτικές ιδιότητες της Αλόης και ο οποίος μιλάει για ανακούφιση από στομαχικές πόνους και δυσεντερία.

Όμως η πρώτη συνολική καταγραφή των θεραπευτικών επιδόσεων της Αλόης έγινε από τον Διοσκουρίδη.             Ο Διοσκουρίδης, ο θεμελιωτής  της φαρμακευτικής επιστήμης και πατέρας της φαρμακολογίας ,σημείωσε ότι "χαλαρώνει την κοιλία, και καθαρίζει το στομάχι".  Επίσης απέδωσε στον χυμό της Αλόης θεραπευτικές ιδιότητες για τις αιμορροΐδες, τα ούλα, το λαιμό, για στοματικές παθήσεις και παθήσεις των ματιών, την ευεγερτική της δράση στα καψίματα και τις πληγές. Επίσης παρατήρησε την πήξη του αίματος σε τραύματα που αιμορραγούσαν και την γρήγορη επούλωση τους.

Η γνώση του "θεραπευτικού φυτού" πέρασε από γενιά σε γενιά σε όλον τον κόσμο και παντού αναγνωρίστηκαν οι θαυματουργές ιδιότητες του. Με τα χρόνια οι άνθρωποι έγιναν όλο και περισσότερο πεπεισμένοι για τις καταπληκτικές της ιδιότητες, για τις οποίες περισσότερα είχαν ακούσει απ' την λαογραφία και τον μύθο, παρά στην πραγματικότητα. Έτσι στα θερμά κλίματα που το φυτό ευδοκιμούσε, συνέχισε να χρησιμοποιείτε για τις πληγές και για ένα ευρύ φάσμα εσωτερικών και εξωτερικών παθήσεων, ενώ στην Βόρεια Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική πέρασε εν μέρει στην σύγχρονη ιατρική για την κατασκευή συνθετικών φαρμάκων.

Στον αιώνα μας, οι ευεργετικές ιδιότητες της Αλόης απασχόλησαν πάρα πολλούς και σοβαρότατους επιστήμονες, κυρίως στην τέως Σοβιετική Ένωση, την Ιαπωνία, όπως ο πασίγνωστος οφθαλμίατρος Vladimir Filatov (1875-1956), o πατέρας της κερατοπλαστικής, ο οποίος θεράπευσε χιλιάδες ασθενείς από συφιλιδικό καταρράκτη και σκλήρυνση του κερατοειδούς, και σίγουρα δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Χρήσεις της Αλόη Βέρα βάση καταγραφών στην ιατρική βιβλιογραφία                                         

ΠΙΣΩ

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ

Είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για κομπρέσες σε πληγές, μώλωπες, μελανιές, στραμπουλήγματα, ακόμα και για φλεγμονές ή καρκινοειδείς φλεγμονές, εξελκώσεις εξαιτίας μακρόχρονης κατάκλισης, έλκη και πρηξίματα.

Δεν είναι μόνο ο αβάς Κνάιπ που πιστεύει ότι η καλέντουλα είναι ένα φυσικό φάρμακο για τους κακοήθεις όγκους, αλλά και πολλοί γνωστοί γιατροί, όπως ο δρ Στάγκερ, ο δρ Μπον, ο δρ Χάλενσερ και άλλοι. Ο δρ Μπον αναφέρει την καλέντουλα ως το πλέον σημαντικό φάρμακο σε περιπτώσεις μη εγχειρήσιμου καρκίνου και συστήνει την καθημερινή πόση του τσαγιού καλέντουλας για μακρύ χρονικό διάστημά. Ο φρεσκοστυμμένος χυμός καλέντουλας μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος. Οι ροδόχροες σπίλοι μπορούν να εξαφανιστούν, αν επικαλύπτονται με φρέσκο χυμό αρκετές φορές την ήμερα για μακρύ χρονικό διάστημα. Το ίδιο ισχύει και για τα μελανώματα και τις πανάδες των ηλικιωμένων, καθώς και για τα τραχιά καρκινοειδή εξανθήματα.

    Πρόσφατα, ο Αμερικανός γιατρός και επιστήμονας δρ Ντρούι απέδειξε τη μοναδική θεραπευτική δύναμη της καλέντουλας κατά του καρκίνου. Με τη χρήση της καλέντουλας μπόρεσε να θεραπεύσει επιτυχώς πολλούς ασθενείς του.

    Η πόση τσαγιού καλέντουλας ενδείκνυται για γαστρεντερικές διαταραχές, σπασμούς στομάχου, έλκος στομάχου, καθώς και για φλεγμονές του παχέος εντέρου, την υδρωπικία και την αιματουρία. Είναι εξαιρετικό κατά των ιώσεων και ουρολοιμώξεων.

   Τα θαυμαστά αποτελέσματα του τσαγιού από φρέσκια καλέντουλα φαίνονται στο γράμμα που μου έστειλε ένας γιατρός:  ( Ένα κορίτσι δυόμισι χρονών αρρώστησε σοβαρά, έπειτα από αλλεπάλληλα εμβόλια πολιομυελίτιδας. Παρουσίαζε χρόνια διάρροια, απώλεια βάρους, αδυναμία όρασης και δυσκολίες στο φαγητό.

Στην ιατρική εξέταση διαγνώστηκε παράτυφος κι έτσι το παιδί τέθηκε υπό ιατρική παρακολούθηση. Μια εβδομάδα μετά την πόση τσαγιού από φρέσκα άνθη  καλέντουλας και τη λήψη κάποιων ομοιοπαθητικών φαρμάκων, το παιδί παρουσίασε σημαντική βελτίωση. Η εξέταση για το βάκιλο του τυφοειδούς, που επαναλήφθηκε τρεις φορές αμέσως μετά, ήταν για πρώτη φορά αρνητική».

Αφού η καλέντουλα είναι ωφέλιμη για τη λοιμώδη ηπατίτιδα, είναι εξαίρετο φάρμακο και για τις ηπατικές διαταραχές. Μουλιάζουμε σε βραστό νερό άνθη, μίσχους και φύλλα. Δεν πρέπει να γλυκαίνουμε το τσάι. Για τις προαναφερθείσες ενοχλήσεις πίνετε 3 με 4 φλιτζάνια την ημέρα, δηλαδή περίπου μια κουταλιά της σούπας κάθε τέταρτο της ώρας. Το τσάι που φτιάχνουμε με μια κουταλιά της σούπας ανθών σε 1/4 του λίτρο υ νερό, αποβάλλει τις έλμινθες (σκουλήκια). Ο χυμός των φρέσκων μίσχων απαλλάσσει από τις κρεατοελιές και την ψώρα, το βρασμένο έγχυμα θεραπεύει τον έρπη και τα αδενικά οιδήματα, αν κάνουμε με αυτό πλύσεις  στα προσβεβλημένα μέρη. Το τσάι, όταν το πίνουμε τακτικά, καθαρίζει το αίμα. Τα μάτια δυναμώνουν αν κάνουμε πλύσεις με χλιαρό τσάι.

Τα καρκινοειδή ελκώματα και όγκοι, οι σκασμένες πατούσες, τα έλκη στα πόδια και στους γοφούς, καθώς και οι ανοιχτές, πυώδεις πληγές που δεν επουλώνονται, βελτιώνονται όταν κάνουμε πλύσεις με έγχυμα από ίσα μέρη καλέντουλας και πολυκομπίου. Χρησιμοποιήστε μια γεμάτη κουταλιά της σούπας από αυτό το μείγμα για 1/2 λίτρο νερό.  

ΠΙΣΩ

 ΝΕΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ  ΛΙΝΑΡΟΣΠΟΡΟΥ

        Άρθρο του Φίλιππα Σωφρονά από το Βήμα.

Από τα πλέον πανάρχαια γνωστά φυτά, το λινάρι για την κατασκευή των γνωστών «λινών»
υφασμάτων, και ακόμα γνωστό για τους σπόρους του, που αποτελούσε βασικό είδος διατροφής για
ανθρώπους και ζώα.
Στην τελευταία δεκαετία ο λιναρόσπορος έχει γίνει το κέντρο ενδιαφέροντος των πλέον κορυφαίων
ερευνητών επιστημόνων σε πολλά σημεία της γης, επιβεβαιώνοντας τις από αιώνες γνωστές υγειϊνές
ιδιότητές του.
Οι σπόροι του λιναριού περιέχουν μια ουσία γνωστή ως «διαλυτή ίνα» που όπως είναι γνωστό έχει
την ιδιότητα να ενσωματώνει τα μόρια χοληστερίνης στον οργανισμό, αποτελώντας μια
πολυσύνθετη ουσία που δεν απορροφάται από τον οργανισμό και που αποβάλλεται με τα
κόπρανα. Παράλληλα ο λιναρόσπορος φαίνεται να έχει θετική επίδραση σε καταστάσεις ερεθισμών,
αποτελώντας ένα προστατευτικό όπλο κατά των καρδιακών κρίσεων και εγκεφαλικών.
Πέραν αυτών όμως, ο λιναρόσπορος περιέχει και ένα ισχυρότατο αντιοξειδωτικό της κατηγορίας
Ωμέγα-3 παχέων οξέων, που, όπως έδειξαν πρόσφατες έρευνες, μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης
καρκίνων από ορμονικές αιτίες, όπως του προστάτη ή και του μαστού.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο βρήκαν ότι ασθενείς με καρκίνο του μαστού, που
κατανάλωναν muffins που περιείχαν λιναρόσπορο, παρουσίασαν επιβράδυνση στην ανάπτυξη του
καρκίνου.
Άλλες έρευνες φέρουν τον λιναρόσπορο ως ένα πολύτιμο μέσο για τη ρύθμιση της ζάχαρης στο
αίμα, προλαμβάνοντας παθήσεις όπως ζαχαροδιαβήτη.
Σε γηροκομείο της NOVA SCOTIA εξάλλου παρετηρήθη ότι, προσθέτοντας λιναρόσπορο στο
διαιτολόγιο των υπερηλίκων μειώθηκε αισθητά η δυσκοιλιότητά τους, σε σημείο που να μην
εχρειάζοντο ενέματα, υπόθετα και παρόμοια παρασκευάσματα.
Ας σημειωθεί ότι η κατανάλωση αλευριού από λιναρόσπορο έχει αυξηθεί αισθητά στον Καναδά τα
τελευταία χρόνια, ενόψει όλων αυτών των πορισμάτων των ερευνών που βγαίνουν στη
δημοσιότητα.
Ο λιναρόσπορος ίσως να μην είναι το θαυματουργό φάρμακο, όμως η προσθήκη του στα
καθημερινά είδη διατροφής μας σίγουρα είναι ευεργετική στην υγεία μας. Ο λιναρόσπορος είναι
αρκετά σκληρός και δεν απορροφάται εύκολα από τον οργανισμό. Γι’ αυτό και το αλεύρι του
λιναρόσπορου, στο ψωμί, στα muffins ή και ωμό μαζί με τα δημητριακά πρωϊνού (cereals), αποτελεί
μια επιπλέον σιγουριά για τη διασφάλιση άριστης υγείας.
ΠΙΣΩ