Έτσι, κρυφά και ύπουλα, θα (άρχισε) η παραγωγή των εφιαλτικών μαξιλαριών στην Ουρανούπολη. Πελώρια καμιόνια και τεράστια φορτηγά θα (κουβαλούσαν) στο παλάτι τα ακριβοπληρωμένα και δυσεύρετα υλικά από τα πέρατα του κόσμου.[…]
Οι φρουροί κάτω από την επίβλεψη του Σαυρίλιου θα (δούλευαν) εντατικά υπερωρίες και σε μια βδομάδα τα μαξιλάρια θα (ήταν) έτοιμα.
Ο Βουλίμιος Βλήμας θα (μάζεψε) τότε τους κατοίκους της Ουρανούπολης στην κεντρική πλατεία. Θα (Ανέβηκε) σ’ ένα βάθρο από κιβώτια πυρομαχικών και θα τους (τους διάβασε) με βροντερή τον καινούριο νόμο που θα (είχε) βγάλει ο Αρπατίλαος…

(Ευγένιος Τριβιζάς, Τα μαγικά μαξιλάρια, εκδ. Πατάκη)