Στιχηρά Δεσποτικα Προσόμοια

Ήχος β

Ότε εκ τού ξύλου σε νεκρόν

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

 

Όταν εν τή δόξη σου Χριστέ, έλθης μετ' Αγγέλων αγίων, κρίναι τά σύμπαντα, ότε παραστήσονται, γυμνοί σοι άπαντες, αποδούναι ών έπραξαν, τήν απολογίαν, τότε τοίς προβάτοις με, σύνταξον Λόγε τοίς σοίς, λύσιν παρασχών μοι ενταύθα, τών πλημμελημάτων μου πάντων, ών περ εν τώ βίω επλημμέλησα.

 

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

 

Ρήξον τάς σειράς μου τών παθών, ξήρανον ψυχής σηπεδόνας, μόνε φιλάνθρωπε, δώρησαί μοι δάκρυα τής κατανύξεως, τήν καρδίαν μου φώτιτισον, τήν εσκοτισμένην, λύτρωσαί με δέομαι εκ περιστάσεως, ζάλης, συμφορών εναντίων, καί εκ πειρασμών πολυτρόπων, τού δεινού εχθρού καί κοσμοκράτορος.

 

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

 

Λάβε ώ ψυχή μου κατά νούν, τήν φοβερωτάτην εκείνην, ώραν τής κρίσεως, ότε τρόμος λήψεται, τήν κτίσιν άπασαν, καί καθίση ο Ύψιστος εν θρόνω αστέκτω, λόγον εισπραξάμενος, τών πεπραγμένων ημίν, σπεύσον, διαλλάγηθι ένθεν τώ, κριτή τών όλων βοώσα. Ήμαρτόν σοι Κύριε, καί σώσόν με.

Έτερα τής Θεοτόκου όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

 

Όλος εκ νεότητος εγώ, πάθεσιν αισχύνης δουλεύσας, καί ασωτία πολλή, τέλεον ημαύρωσα, τό κατ' εικόνα Θεού, καί πτοούμαι Πανύμνημνητε, τήν μέλλουσαν δίκην, ότε παραστήσομαι τώ σώ Υιώ καί Θεώ, νύν ούν, πρό τού τέλους μοι δίδου, κάθαρσιν Αγνή τών παθών μου, καί πλημμελημάτων απολύτρωσιν.

 

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

 

Φρίττω τό κριτήριον Αγνή, καί τήν τού πυρός τιμωρίαν, τήν αιωνίζουσαν, καί τήν απαραίτητον, όντως απόφασιν, τόν βρυγμόν τών οδόντων τε, καί τού ακοιμήτου, σκώληκος Πανάμωμε, τήν αγριότητα, όθεν, εν όδύνη καρδίας, σέ καθικετεύω Παρθένε, τής φρικτής με ρύσαι κατακρίσεως.

 

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

 

Ότε τών τού σώματος μελών, μέλλη η ψυχή μου βιαίως, διαχωρίζεσθαι, τότε μοι παράστηθι, και τών ασάρκων εχθρών, τάς βουλάς διασκέδασον, καί τούτων τάς μύλας, σύντριψον ζητούντων με, καταπιείν αφειδώς, όπως ακωλύτως διέλθω, τούς εν τώ αέρι εστώτας, άρχοντας τού σκότους, Θεονύμφευτε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Παρήλθεν η σκιά τού νόμου, τής χάριτος ελθούσης, ως γάρ η βάτος ουκ εκαίετο καταφλεγομένη, ούτω Παρθένος έτεκες, καί Παρθένος έμεινας, αντί στύλου πυρός, δικαιοσύνης ανέτειλεν Ήλιος, αντί Μωϋσέως Χριστός, η σωτηρία τών ψυχών ημών.

 

Απόστιχα Μαρτυρικά

Τών αγίων μαρτύρων, πρεσβευόντων υπέρ ημών, καί τόν Χριστόν υμνούντων, πάσα πλάνη πέπαυται, καί τών ανθρώπων τό γένος, πίστει διασώζεται.

 

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ αυτός δώσει δύναμιν καί κραραίωσιν τώ λαώ αυτού ευλογητός ο Θεός.

 

Χοροί μαρτύρων αντέστησαν, τοίς τυράννοις λέγοντες. Ημείς στρατευόμεθα τώ Βασιλεί τών δυνάμεων, ει καί πυρί καί βασάνοις αναλώσητε ημάς, ουκ αρνούμεθα τής Τριάδος τήν δύναμιν.

 

Στίχ. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωμεν πάντα τά θέλημα αυτού εν αυτοίς.

 

Μεγάλη η δόξα, ήν εκτήσασθε Άγιοι διά τής Πίστεως! ου μόνον γάρ εν τώ πάσχειν τόν εχθρόν ενικήσατε, αλλά καί μετά θάνατον πνεύματα απελαύνετε, ασθενούντας θεραπεύετε, ψυχών καί σωμάτων ιατροί, πρεσβεύσατε πρός Κύριον, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Ως άνθος μαραίνεται, καί ως όναρ παρέρχεται, καί διαλύεται πάς άνθρωπος, πάλιν δέ ηχούσης τής σάλπιγγος, νεκροί ως εν συσσεισμώ, πάντες αναστήσονται, πρός τήν σήν υπάντησιν, Χριστέ ο Θεός, τότε Δέσποτα, ούς μετέστησας εξ ημών, εν ταίς τών αγίων σου κατάταξον σκηναίς, τά πνεύματα τών σών δούλων Χριστέ.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν πάσαν ελπίδα μου, εις σέ ανατίθημι, Μήτηρ τού φωτός, φύλαξόν με υπό τήν σκέπην σου.

 

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Μαρτυρικά

Ο φαιδρύνας τούς Αγίους σου υπέρ χρυσόν, καί δοξάσας τούς Οσίους σου ως αγαθός, υπ' αυτών δυσωπούμενος Χριστέ ο Θεός, τήν ζωήν ημών ειρήνευσον ως φιλάνθρωπος, καί τήν ευχήν κατεύθυνον, ως θυμίαμα, ο μόνος εν Αγίοις αναπαυόμενος.

 

Αθλοφόροι Κυρίου, μακαρία η γή, η πιανθείσα τοίς αίμασιν υμών, καί άγιαι αι σκηναί, αι δεξάμεναι τά πνεύματα υμών, εν σταδίω γάρ τόν εχθρόν εθριαμβεύσατε καί Χριστόν μετά παρρησίας εκηρύξατε. Αυτόν ως αγαθόν ικετεύσατε, σωθήναι δεόμεθα τάς ψυχάς ημών.

 

Απόστολοι Μάρτυρες, καί Προφήται, Ιεράρχαι, Όσιοι καί Δίκαιοι, οι καλώς τόν αγώνα τελέσαντες, καί τήν πίστιν τηρήσαντες, παρρησίαν έχοντες πρός τόν Σωτήρα, υπέρ ημών αυτόν ως αγαθόν ικετεύσατε, σωθήναι δεόμεθα τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Πάντα υπέρ έννοιαν, πάντα υπερένδοξα, τά σά Θεοτόκε μυστήρια! τή αγνεία εσφραγισμένη, καί παρθενία φυλαττομένη, Μήτηρ εγνώσθης αψευδής, Θεόν τεκούσα αληθινόν, αυτόν ικέτευε σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

 

Μετά τόν Άμωμον

Καθίσματα έτερα

Σέ τόν περιβάλλοντα, τόν ουρανόν εν νεφέλαις, έχοντες οι Άγιοι περιβολήν εν τώ κόσμω, τάς βασάνους τών ανόμων υπέμειναν, καί τήν πλάνην τών ειδώλων κατήργησαν. Αυτών ταίς ικεσίαις καί ημάς ελευθέρωσον, τού αοράτου εχθρού. Σωτήρ, καί σώσον ημάς.

Νεκρώσιμα

Ευσπλαγχνίας υπάρχουσα

Ο νεκρών καί τών ζώντων ως Θεός, εξουσίαν απάντων εσχηκώς Ζωοδότα, πρόσχες ταίς δεήσεσι τών δούλων σου, δείξόν σου τά σπλάγχνα τά φιλάνθρωπα, καί δίδου τήν άφεσιν ψυχαίς, άς μετέστησας, επ' ελπίδι τή εις σέ, ο δι' ευσπλαγχνίαν υπεράγαθος.

 

Μνήσθητι Κύριε, ως αγαθός τών δούλων σου, καί είτι εν βίω, ήμαρτον συγχώρησον, ουδείς γάρ αναμάρτητος, ειμή σύ ο δυνάμενος, καί τοίς μεταστάσι, δούναι τήν ανάπαυσιν.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Μήτηρ αγία, η τού αφράστου φωτός, αγγελικοίς σε ύμνοις τιμώντες, ευσεβώς μεγαλύνομεν.

 

Κανών εις πάντας τούς Αγίους

Ωδή α'  Ήχος β'  Ο Ειρμός

Τήν Μωσέως ωδήν, αναλαβούσα βόησον ψυχή. Βοηθός καί σκεπαστής, εγένετό μοι εις σωτηρίαν, ούτός μου Θεός, καί δοξάσω αυτόν.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Διωγμούς χαλεπούς, καί αικισμούς σφοδρούς καρτερικώς, ενεγκόντες Αθληταί, πάσαν τήν πλάνην εκ τών περάτων, σθένει θεϊκώ εδιώξατε.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Οι Θεού λειτουργοί, καί Ιεράρχαι φέγγει νοητώ, απαστράπτοντες σαφώς, πρός φώς ωδήγησαν ευσεβείας, πάντων ευσεβών τά πληρώματα.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Υπερήφανον νούν, ταπεινωθέντες Όσιοι καλώς, κατεκλίνατε εις γήν, καί υψωθέντες ενθέοις τρόποις, πάσι ταπεινοίς βοηθείτε αεί.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Λαμπροτάτου φωτός, καί αιωνίου δείξον κοινωνούς, ευφροσύνης ως Θεός, ούς περ μετέστησας τών προσκαίρων, δούλους σου πιστούς, ο Θεός ημών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Αι ασκήσει στερρώς, ηγωνισμέναι καί αθλητικώς, καθελούσαι τόν εχθρόν, σεμναί Γυναίκες Θεοκυήτορ, σέ περιεστώσαι, ευφραίνονται.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας ού η Ακροστιχίς.

Τοίς τεθνεώσι δεύτερον πλέκω μέλος.

 

Ο Ειρμός

Τώ τήν άβατον

Τώ θανάτω σου, καταπατήσας θάνατον, θείας ζωής ανέβλυσας αϊδιότητα, ήν παράσχου αγαθέ, ταίς τών κοιμηθέντων ψυχαίς, ταίς τών Μαρτύρων σου, πρεσβείαις άφεσιν, πταισμάτων χαριζόμενος.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Ο τό πλούσιον, αεί πηγάζων έλεος, τοίς ευσεβώς φιλάνθρωπε προσδεχομένοις σε, εν τώ οίκω σου Χριστέ, εν τή θαυμαστή σου σκηνή, τόπον ανέσεως παράσχου Δέσποτα, τοίς δούλοις σου ως εύσπλαγχνος.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Ισχυρότατος, κατά θανάτου γέγονας, όθεν αυτόν εδέσμευσας, ημάς ρυσάμενος, καί νύν ρύσαι τής αυτού, τούς κεκοιμημένους φθοράς ως υπεράγαθος, τής σής ελλάμψεως, τήν μέθεξιν δωρούμενος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Στερεώσασα, τήν κλονουμένην φρένα μου, Μήτηρ Θεού βεβαίωσον, θείοις προστάγμασι, τού τεχθέντος εκ τής σής, καθηγιασμένης γαστρός, καί καταργήσαντος, τού άδου Δέσποινα, τό ζοφερόν βασίλειον.

 

Ωδή γ'  Ο Ειρμός

Στειρωθέντα μου τόν νούν, καρποφόρον ο Θεός ανάδειξόν με, γεωργέ τών καλών, φυτουργέ τών αγαθών, τή ευσπλαγχνία σου.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Πυρωθέντες τώ πυρί, τής αγάπης τού Χριστού οι Αθλοφόροι, τών βασανων τήν πυράν, δροσισμώ τού παντουργού, έσβεσαν Πνεύματος.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Αγιώτατοι Χριστού, Ιεράρχαι καί σεπτοί, Οσίων δήμοι, υπέρ πάντων ημών, τόν φιλάνθρωπον Θεόν, εκδυσωπήσατε.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ιερώτατος χορός, τών ενθέων Προφητών εμεγαλύνθη, καί Γυναίων πληθύς, εναθλήσασα στερρώς, δόξης επέτυχον.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Νεκρωθείς επί Σταυρού, εδωρήσω τοίς θνητοίς αθανασίαν, ής τυχείν τούς πρός σέ, καταξίωσον Χριστέ, μεταχωρήσαντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μετά πάντων Προφητών, καί Γυναίων ιερών, Θεόν Παρθένε, τόν τεχθέντα εκ σού, δυσώπει εκτενώς, τού οικτειρήσαι ημάς.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Εν πέτρα με τής πίστεως στερέωσας, επλάτυνας τό στόμα μου επ' εχθρούς μου, ευφράνθη γάρ τό πνεύμα μου εν τώ ψάλλειν, ουκ έστιν Άγιος, ως ο Θεός ημών, καί ουκ έστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Ταίς τής σής ωραιότητος λαμπηδόσιν, αυγάζεσθαι τούς πίστει κεκοιμημένους, ευδόκησον ο πλούσιος εν ελέει, μετά Μαρτύρων σου, σύ γάρ ο Θεός ημών, καί ουκ έστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Εν τόποις αναψύξεως, ως οικτίρμων, εν χώρα Αβραάμ τε τού εκλεκτού σου, αξίωσον αυλίζεσθαι τούς σούς δούλους, τούς σοί κραυγάζοντας. Σύ εί ο Θεός ημών, καί ουκ έστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε.

 

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Θαλάμοις ουρανίοις περιπολεύειν, φρονίμοις ταίς παρθένοις συνεισελθόντας, υπόδεξαι τούς δούλους σου λαμπαδούχους, ούς περ μετέστησας, τώ σώ βουλήματι, εκ τών προσκαίρων Δέσποτα, μόνε φιλάνθρωπε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Νεκρωθέντα, καί πρός γήν με αποστραφέντα, ανέστησας τεκούσα τόν ζωοδότην, ανήγαγες εξ άδου με κατωτάτου, τόν Θεοτόκον σε πίστει δοξάζοντα, καί τιμώντα Πάναγνε, σέ τήν Πανύμνητον.

 

Ωδή δ'  Ο Ειρμός

Τήν εκ Παρθένου σου γέννησιν, ο Προφήτης προβλέπων, ανεκήρυττε βοών. Τήν ακοήν σου ακήκοα καί εφοβήθην, ότι από θαιμάν, καί εξ όρους αγίου, κατασκίου επεδήμησας Χριστέ.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Οι τού Χριστού τά παθήματα, ευκλεείς Αθλοφόροι, μιμησάμενοι καλώς, κατατεινόμενοι έχαιρον, πολλαίς βασάνοις, τάς αιωνιζούσας αντιδόσεις σκοπούντες, ών τυχόντες, μακαρίζονται αεί.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Νόμους τηρούντες τού Πνεύματος, Ιεράρχαι προφρόνως, επωκείλατε λαούς, ως κυβερνήται πανάριστοι, πρός θείον όρμον, καί μετατεθέντες εκ τών κάτω θορύβων, πρός γαλήνην μετηνέχθητε ζωής.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Γής παρεπίδημοι ώφθητε, μεταθέντες Πατέρες, τό πολίτευμα υμών εν ουρανοίς, καθώς γέγραπται, ευσεβοφρόνως, καί σαρκός τά πάθη, χαλινώσαντες πόνοις εγκρατείας, τή δυνάμει τού Χριστού.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Νέκρωσιν θείαν ποθήσασαι, τήν ζωήν τήν αγήρω, προξενούσαν αληθώς, διά βασάνων καί θλίψεων, καί εγκρατείας, τίμιαι Γυναίκες, ηξιώθητε ταύτης, δυσωπούσαι τόν Χριστόν υπέρ ημών.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ην μετεβίβασας Κύριε, τών προσκαίρων τού βίου, πολυάριθμον πληθύν, εν ορθοδόξω λατρεύσασαν, Λόγε τή πίστει, πάση σωζομένων, τή πληθύϊ συνάψας, αιωνίου καταξίωσον ζωής.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Όρος κατάσκιον βλέπει σε, αρεταίς ο Προφήτης, Θεοτόκε Αββακούμ, εξ ού επέφανεν ανθρώποις ο Θεός, αφράστως αρετή, καλύψας ουρανούς, καί τό γένος ανθρώπων, διασώσας εκ φθοράς.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Υμνώ σε, ακοήν γάρ Κύριε, εισακήκοα καί εξέστην, έως εμού ήκεις γάρ, εμέ ζητών τόν πλανηθέντα, διό τήν πολλήν σου αγαθότητα, τήν εις εμέ δοξάζω πολυέλεε.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Ελπίδι, καί αγάπη ζήσαντας, καί φρονήματι ορθοδόξω, τής υπέρ νούν δόξης σου αξίωσον τούς σούς οικέτας Χριστέ, τή πολλή φιλανθρωπία σου, τών ευκλεών Μαρτύρων ταίς δεήσεσιν.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Ως έχων, τής τρυφής αέναον, τόν χειμάρρουν αεί ποτίζεις, τούς εκλεκτούς Κύριε, μεθ' ών καί νύν τούς μεταστάντας Χριστέ, τή αφάτω ευσπλαγχνία σου, παρά τό ύδωρ θρέψον τής αφέσεως.

 

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Σύ ζώντων, κυριεύεις Δέσποτα, καί θανάτου εξουσιάζεις. Σύ τούς εκ γής χώματι, δυνάμει σου εξανέστησας, διό τούς πρός σέ μεταφοιτήσαντας, εν ταίς αυλαίς σου Σώτερ κατασκήνωσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ιάσω, τό τής Εύας σύντριμμα, καί τήν πάλαι ταλαιπωρίαν, τόν κτίστην γάρ τέτοκας, τούς πτώματι καταρραγέντας ημάς, ανορθώσαι τόν δυνάμενον, Θεογεννήτορ μόνη Μητροπάρθενε.

 

Ωδή ε'  Ο Ειρμός

Τήν αχλύν τής ψυχής μου, Σωτήρ μου διασκεδάσας, τώ φωτί τών εντολών σου καταύγασόν με, ως μόνος τής ειρήνης Βασιλεύς.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Σέ ποθούντες οικτίρμον, εμίσησαν πάντα κόσμον, οι γενναίοι Αθλοφόροι, προσομιλούντες βασάνοις, απαρνήσει τής σαρκός.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ιεράρχαι Προφήται, καί Όσιοι θεοφόροι, ταίς τού Πνεύματος ακτίσι, φωταγωγούντες τήν κτίσιν, σκότος λύετε παθών.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Οι όσιοι Πατέρες, Προφήται καί Ιεράρχαι, καί αοίδιμοι Γυναίκες, σοί τώ Δεσπότη τών όλων, ευηρέστησαν Χριστώ.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ικετεύομεν Σώτερ, ούς εξ ημών προσελάβου, εν τώ χορώ τών εκλεκτών σου κατασκηνώσας, μετόχους δείξον κρείττονος ζωής.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Παναγία Παρθένε, τό καύχημα τών Μαρτύρων, καί Οσίων καί Δικαίων, πάσης ημάς τυραννίδος, εξελού τών πειρασμών.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Ο τού φωτός χορηγός, καί τών αιώνων ποιητής Κύριος, εν τώ φωτί τών σών προσταγμάτων, οδήγησον ημάς, εκτός σου γάρ άλλον Θεόν ού γινώσκομεν.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Νενεκρωμένους ημάς, καί τεθειμένους εν φρουρά, ήγειρας εκ ζοφερών τού άδου κευθμώνων, αρπάσας αγαθέ, καί δέίξας αγίων Μαρτύρων στρατεύματα.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Διά τό σώσαι ημάς, ως παραγέγονας Χριστέ, δέξαι νύν, τούς ευσεβώς πρός σέ μεταστάντας, καί κόλποις Αβραάμ, καί μετά Λαζάρου αυτούς κατασκήνωσον.

 

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Έλυσας Δέσποτα, τόν χρόνιόν μου καί μακρόν πόλεμον, τόν πρίν πρός σέ, μεσίτης καί πρέσβυς ειρήνης γεγονώς, καί νύν τούς σούς δούλους, οικτείρας ανάπαυσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Υπό τήν σκέπην σου, οι πεποιθότες επί σοί, ζήσονται. Μήτηρ Θεού, τόν γάρ ζωοδότην εγέννησας ημίν, τόν ζωοποιούντα, τά πάντα βουλήματι.

 

Ωδή ς'  Ο Ειρμός

Βυθώ αμαρτημάτων, συνέχομαι Χριστέ, καί τρικυμία τού βίου χειμάζομαι, αλλ' ώσπερ τόν Ιωνάν εκ τού θηρός, καμέ τών παθών ανάγαγε, καί διάσωσον Σωτήρ.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Στερρότητι καρδίας, εχθρόν οι αθληταί, καταπαλαίσαντες, τούτον κατέβαλον, καί έλαβον νίκης στέφος εκ Θεού, διό εκτενώς πρεσβεύουσι, τού σωθήναι νύν ημάς.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Χριστού τούς Ιεράρχας, τιμήσωμεν πιστώς, καί τούς Οσίους αυτού μακαρίσωμεν, σωζόμενοι ταίς δεήσεσιν αυτών, εκ πάσης οργής καί θλίψεως, καί κακίας τού εχθρού.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ενήθλησε Γυναίων, ο ένθεος χορός, καί εν ασκήσει Θεόν εθεράπευσε, καί έτυχε Βασιλείας ουρανών. Αυτών προσευχαίς τόν κόσμον σου, σώσον μόνε Ιησού.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ο πλάσας ζωοδότα, τόν άνθρωπον εκ γής, τούς εξ ημών μεταστάντας ανάπαυσον, τήν άφεσιν παρεχόμενος αυτοίς Χριστέ, τών κακών ως εύσπλαγχνος, καί οικτίρμων Ιησού.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Αγία Θεοτόκε, αγίασον ημών, τούς λογισμούς, καί τό φρόνημα στήριξον, καί σώσον εκ τών βελών τού πονηρού, ατρώτους ημάς δοξάζοντας, σού τό έλεος αγνή.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Εν αβύσσω πταισμάτων κυκλούμενος, τήν ανεξιχνίαστον τής ευσπλαγχνίας σου, επικαλούμαι άβυσσον, εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Τής αφράστου καί θείας λαμπρότητος, ένθα τών Μαρτύρων χοροί καταξίωσον, ούς από γής μετέστησας, παντουργώ σου βουλήσει φιλάνθρωπε.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Ελλαμφθήναι τώ κάλλει τής δόξης σου, τούς καταλιπόντας τόν βίον αξίωσον, καί πρός τό φώς σου Δέσποτα, μετακεχωρηκότας τό άφραστον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ρυομένη προθύμως επίφανον, τούς προσκαλουμένους σε, Πάναγνε Δέσποινα, η τόν Χριστόν γεννήσασα, τόν ζωής καί θανάτου δεσπόζοντα.

 

Ωδή ζ'  Ο Ειρμός

Τά Χερουβείμ μιμούμενοι, Παίδες εν τή καμίνω, υπέψαλλον βοώντες. Ευλογητός εί ο Θεός, ότι εν αληθεία καί κρίσει επήγαγες, ταύτα πάντα, διά τάς αμαρτίας ημών, ο υπερύμνητος, καί δεδοξασμένος, εις πάντας τούς αιώνας.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Υπομονή κατέβαλον, οι Άγιοι τόν Βελίαρ, υπενεγκόντες πάσαν πείραν βασάνων χαλεπών, ότι εν αληθεία τόν Θεόν ηγάπησαν, τόν παθόντα διά τάς αμαρτίας ημών. Αυτών προσευχαίς, σώσον πάντας Λόγε, πειρασμών καί κινδύνων.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Φωτοειδείς Ιεράρχαι, καί Όσιοι καί Προφήται, καί Ιερομαρτύρων η αξιάγαστος πληθύς, καί Γυναικών αγίων, άγιος κατάλογος, εν ασκήσει καί αθλήσει λάμψας φαιδρώς, υπέρ ημών αεί, δέησιν ποιείσθε, όπως ελεηθώμεν.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ένθα οδύνη πέφευγε, στεναγμός τε καί λύπη, όπου τό φώς εκλάμπει, Χριστέ, τού σού προσώπου, ένθα αγίων δήμοι, νύν περιχορεύουσι, τάξον πάντας τούς μεταστάντας αφ' ημών, τά πταίσματα αυτών, πάντα παραβλέψας, ως μόνος ελεήμων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μετά μαρτύρων άχραντε, καί Οσίων Πατέρων, καί Προφητών πασών τε, τών οσίων Γυναικών, τόν εν αγίοις μόνον επαναπαυόμενον, εκδυσώπει ημάς καθαγιάσαι αγνή, αγίαις εν φωναίς, τούς δοξολογούντας, αυτόν εις τούς αιώνας.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Αντίθεον πρόσταγμα παρανομούντος, τυράννου μετάρσιον, τήν φλόγα ανερρίπισε, Χριστός δέ εφήπλωσε, θεοσεβέσι Παισί, δρόσον τήν τού Πνεύματος, ο ών ευλογημένος, καί υπερένδοξος.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Ο ών καταβέβηκας, επί τό σώσαι, τό πάλαι πλανώμενον, ανθρώπων γένος Κύριε, διό σε οι Μάρτυρες, αεί καθικετεύουσι, τούτους ούς μετέστησας εκ γής, εν γή πραέων, Σώτερ ανάπαυσον.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Νεκρώσει τήν νέκρωσιν, απετινάξω, εν νεκροίς ελεύθερος, αυτός μόνος γενόμενος, καί νύν τής νεκρώσεως, τής αμαρτίας Δέσποτα, λύτρωσαι τούς δούλους σου, δεικνύς, καί κληρονόμους, τής Βασιλείας σου.

 

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Πολλή σου καί άφατος, η ευσπλαγχνία, αμέτρητος άβυσσος, η τής φιλανθρωπίας σου, πταισμάτων ούν άφεσιν, τοίς μεταστάσι Χριστέ δίδου, καί τή χάριτι τή σή κεκαθαρμένους, αυτούς ανάδειξον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Λυχνία γεγένησαι, τής θείας δόξης, απαύγασμα φέρουσα, Παρθένε διά Πνεύματος, ημίν φανερούμενον, καί τήν τού άδου αχλύν, φέγγει τής θεότητος αυτού, εξαφανίζον θεοχαρίτωτε.

 

Ωδή η'  Ο Ειρμός

Τόν εν τή βάτω Μωσή, τής Παρθένου τό θαύμα, εν Σιναίω τώ όρει, προτυπώσαντα ποτέ, υμνείτε ευλογείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ρεύσαν τό αίμα υμών, καθηγίασε πάσαν, Αθλοφόροι τήν κτίσιν, καί εξήρανε σαφώς, τήν χύσιν τής απάτης, καί τών πιστών τάς ψυχάς, κατήρδευσε πλουσίως.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ώφθη χορός Ασκητών, Ιερέων τε δήμος, καί Γυναίων αγίων, Προφητών τε ευκλεών, ομότιμος Αγγέλων, αγγελικώς επί γής, εν Πνεύματι βιώσας.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ούς εξ ημών Ιησού, προσελάβου εν κόλποις, Αβραάμ κατατάξας, μετά πάντων εκλεκτών, ανάπαυσον, παρέχων, αμαρτημάτων αυτοίς, ως πανοικτίρμων λύσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Θεοκυήτορ αγνή, μετά πάντων Μαρτύρων, Προφητών καί οσίων, καί αγίων Γυναικών, καί Ιερομαρτύρων, κατοικτειρήσαι ημάς, τόν Σωτήρα δυσώπει.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Κάμινος ποτέ, πυρός εν Βαβυλώνι, τάς ενεργείας διεμέριζε, τώ θείω προστάγματι, τούς Χαλδαίους καταφλέγουσα, τούς δέ πιστούς δροσίζουσα, ψάλλοντας, Ευλογείτε, πάντα τά έργα τόν Κύριον.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Έδειξας ημίν, τού δυσμενούς θανάτου, τάς διεξόδους ως αθάνατος, τή θεία δυνάμει σου, τάς εισόδους δέ εγνώρισας, τάς τής ζωής αθάνατε, ής περ οι Μάρτυρές σου, νύν επαξίως επέτυχον.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Κάλλους νοητού, τού σού κατατρυφήσαι, τούς μεταστάντας καταξίωσον, τό αίσχος τό δύσμορφον, εκκαθαίρων, ως φιλάνθρωπος, τής αμαρτίας Δέσποτα, μόνος γάρ ανεδείχθης, τής αμαρτίας ελεύθερος.

 

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Ώρθωσας ημάς, Χριστέ τούς πεπτωκότας, εις χούν θανάτου, τώ θανάτω σου ζωήν χαριζόμενος, καί τρυφήν τήν ατελεύτητον, καί χαρμονήν αϊδιον, ής νύν τούς μεταστάντας, ως ελεήμων αξίωσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μέγα καί φρικτόν, υπάρχει Θεομήτορ, τής σής λοχείας τό μυστήριον, Θεόν γάρ εγέννησας, όν ο θάνατος ουκ έστεξε, καί τάφος ου διέλυσεν, όθεν σε Παναγία, πάντα τά έθνη δοξάζομεν.

 

Ωδή θ'  Ο Ειρμός

Τήν υπερφυώς σαρκί, συλλαβούσαν εν γαστρί, τόν εκ Πατρός αχρόνως, προεκλάμψαντα Λόγον, εν ύμνοις ασιγήτοις, μεγαλύνωμεν πιστοί.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ισχυροί κατά παθών, δυνατοί κατά εχθρών, φανέντες Αθλοφόροι, απηνέγκατε νίκην, αθλήσαντες νομίμως, καί στεφθέντες εκ Θεού.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ως Θεού Ιερουργοί, καί Ποιμένος τού καλού, μιμηταί γεγονότες, εποιμάνατε αυτού, τά θρέμματα οσίως, Ιεράρχαι ευκλεείς.

 

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Σύν οσίοις Ασκηταίς, καί Προφήταις ιεροίς, τιμήσωμεν Γυναίων, αθλησάντων τά πλήθη, καί τών εν ασκήσει, καθελόντων τόν εχθρόν.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Η πανένδοξος Χριστέ, τών Οσίων σου πληθύς, απαύστως δυσωπεί σε. Ούς μετέστησας πίστει, μετόχους αιωνίου, δείξον Κύριε ζωής.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Φιλοικτίρμονα Θεόν, η κυήσασα σαρκί, μετά πάντων Αγίων, καθικέτευε αεί, κινδύνων ημάς σώσαι, Μητροπάρθενε αγνή.

 

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Η τόν πρό Ηλίου φωστήρα, τόν Θεόν εξανατείλαντα, σωματικώς ημίν επιδημήσαντα, εκ λαγόνων παρθενικών, αφράστως σωματώσασα, ευλογημένη πάναγνε, σέ Θεοτόκε μεγαλύνομεν.

 

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

 

Έχων εξουσίαν καί ζώντων, καί νεκρών ζωαρχικώτατε, τοίς από γής πρός σέ μεταφοιτήσασι, κληρουχίαν εν ουρανοίς, παράσχου καί λαμπρότητα, τήν τών αγίων Δέσποτα, καί τών ενδόξων Αθλοφόρων σου.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Λόγος ών ο πάλαι, τό είναί μοι διδούς ζωαρχικώτατε, καί τό εύ είναι πάλιν χαριζόμενος, εν τοίς κόλποις τοίς ορεκτοίς, Αβραάμ τού προπάτορος, τούς μεταστάντας δούλους σου, ως ελεήμων κατασκήνωσον.

 

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Όλος χρηματίζεις Σωτήρ μου, γλυκασμός φωτοειδέστατος, όλος υπάρχεις έφεσις ακόρεστος, τόν χειμάρρουν τόν τής τρυφής, καί ύδωρ τής αφέσεως, τούς κοιμηθέντας πότισον, ακαταπαύστως σέ δοξάζοντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Σε τήν Θεοτόκον αξίως, οι πιστοί νύν μακαρίζομεν, τοίς θεοπνεύστοις λόγοις σου επόμενοι, σύ γάρ μόνη τοίς επί γής, Θεόν εκυοφόρησας, τόν τού θανάτου λύσαντα, τήν δυναστείαν Μητροπάρθενε.

 

Στιχηρά τών Αίνων Μαρτυρικά

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος, αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω καί κιθάρα.

 

Τόν Σταυρόν τού Χριστού, λαβόντες οι άγιοι Μάρτυρες, όπλον ακαταγώνιστον, πάσαν τού διαβόλου τήν ισχύν κατήργησαν, καί λαβόντες στέφος ουράνιον, τείχος ημίν γεγόνασιν, υπέρ ημών αεί πρεσβεύοντες.

 

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω καί χορώ, αινείτε αυτόν εν χορδαίς καί οργάνω.

 

Τών αγίων σου τά πλήθη, δυσωπούσί σε Χριστέ, ελέησον Σωτήρ τάς ψυχάς ημών.

 

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις, αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού. Πάσα πνοή αινεσάτω τόν Κύριον.

 

Πάσα πόλις καί χώρα, τιμά υμών τά λείψανα, ώ αθλοφόροι Μάρτυρες, υμείς γάρ νομίμως αθλήσαντες, στέφανον ουράνιον ελάβετε, καί διά τούτο Ιερέων εστέ τό καύχημα, Βασιλέων τό νίκος, Εκκλησιών η ευπρέπεια.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσελάβου, Κύριε.

 

Οίμοι οίον αγώνα έχει η ψυχή, χωριζομένη εκ τού σώματος! οίμοι πόσα δακρύει τότε, καί ουχ υπάρχει ο ελεών αυτήν! πρός τούς Αγγέλους τά όμματα ρέπουσα, άπρακτα καθικετεύει, πρός τούς ανθρώπους τάς χείρας εκτείνουσα, ουκ έχει τόν βοηθούντα. Διό αγαπητοί μου αδελφοί, εννοήσαντες ημών τό βραχύ τής ζωής, τοίς μεταστάσι τήν ανάπαυσιν, παρά Χριστού αιτησώμεθα, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ότε εκ τού ξύλου

Όλην τήν ζωήν μου εν κακοίς, καταδαπανήσας ο τάλας, νύν κατελείφθην Αγνή, πάσης όλος έρημος, αγαθής πράξεως, προσεγγίζοντα βλέπων δέ, τόν θάνατον, οίμοι! τρέμω τό τό κριτήριον τού σού Υιού καί Θεού, ού περ εξελού με Παρθένε, καί πρό τής ανάγκης εκείνης, Δέσποινα επίστρεψον, καί σώσόν με.

 

Απόστιχα τών Αίνων

Ότε εκ τού ξύλου σε νεκρόν

Ρύμην τού θανάτου καί φθοράν, σού τώ ζωηφόρω θανάτω, καθείλες Δέσποτα, πάσι δέ επήγασας, ζωήν αιώνιον, καί νεκροίς εξανάστασιν, Σωτήρ εδωρήσω, όθεν σου δεόμεθα, καί νύν ανάπαυσον, πίστει τούς πρός σέ μεταστάντας, καί τής αθανάτου σου δόξης, τούτους καταξίωσον, Φιλάνθρωπε.

 

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

 

Ίνα τούς ανθρώπους κοινωνούς, θείας βασιλείας εργάση, Σταυρόν υπέμεινας, θάνατον εκούσιον, καταδεξάμενος, διά τούτο δεόμεθα, τή σή ευσπλαγχνία, μετόχους ανάδειξον τής βασιλείας σου, πίστει τούς πρός σέ μετασταντας, καί τού γλυκυτάτου σου κάλλους, τούτους καταξίωσον, Φιλάνθρωπε.

 

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

 

Σώσαι τό σόν πλάσμα βουληθείς, τής οικονομίας τό όντως, βαθύ μυστήριον, χαίρων εξετέλεσας ως υπεράγαθος, καί τιμής εξηγόρασας, τόν σύμπαντα κόσμον, αίματι τιμίω σου, διό δεόμεθα, πίστει τούς πρός σέ μεταστάντας, μετά τών αγίων απάντων, τής απολυτρώσεως αξίωσον.

 

Στίχ. Καί τό μνημόσυνον αυτών, εις τόν αιώνα δοξάσαντα.

 

Τρόμω, τώ φρικτώ καί φοβερώ, θρόνω σου Χριστέ παρεστώτες, οι απ' αιώνος νεκροί, ψήφον αναμένουσι, τήν σήν δικαίαν Σωτήρ, καί τήν θείαν εκδέχονται δικαιοκρισίαν, τότε φείσαι Δέσποτα, Σώτερ τών δούλων σου, πίστει τών πρός σέ μεταστάντων, καί τής αϊδίου τρυφής σου, καί μακαριότητος αξίωσον.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Δεύτε τήν Μητέρα τού φωτός, ύμνοις ασιγήτοις βοώντες, πάντες δοξάσωμεν, αύτη γάρ εκύησε τήν σωτηρίαν ημών, καί τό χαίρε προσάξωμεν, ως μόνη τεκούση, πάντων αρχαιότατον, τόν πρό αιώνων Θεόν. Χαίροις η τήν Εύαν τεκούσα, πάλιν αναπλάσαντα. Χαίροις, άχραντε Παρθένε απειρόγαμε.

 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

 

Τήν φωνήν σοι προσάγομεν, τού Ληστού καί βοώμέν σοι. Μνήσθητι ημών Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

 

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

 

Τού Χριστού τά παθήματα, μιμησάμενοι Μάρτυρες, πάθη ποικίλα βροτών, αεί θεραπεύετε.

 

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

 

Σύν Προφήταις Απόστολοι, σύν Οσίοις Διδάσκαλοι, τώ πάντων Δημιουργώ, καλώς ευηρέστησαν.

 

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

 

Μετά πάντων ανάπαυσον, τών Αγίων σου Κύριε, ούς προσελάβου πιστούς, δεόμεθα δούλους σου.

Δόξα...

Ώ τριάς ομοούσιε, τούς υμνούντάς σε οίκτειρον, εκ τών σκανδάλων εχθρού, πάντας λυτρουμένη αεί.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τάς δεήσεις τών δούλων σου, μή παρίδης Πανάμωμε, σώζουσα ημάς εκ πολλών πταισμάτων καί θλίψεων.