|
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη
μέρα
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σήμερα βάλασι βουλή οι άνομοι Οβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά κι οι τρεις καταραμένοι,
για να σταυρώσουν το Χριστό το Παντοβασιλέα
και πάσι στον παράνομο που φκιάνει τα καρφιά.
Εσύ που μας τα έφτιαξες εσύ αρμούνεψώ μας.
Δύο στα πόιδα βάλτε του κ' άλλα δυο στα χείρα
και τ' άλλο το φαρμακερό βάλτε το στην γκαρδιά του
να στάζει αίμα και νερό από τα σωθικά του.
Η Παναγιά σα τ' άκουσε έπεσε και
λιγώθει,
ζητά μαχαίρι να σφαεί γκρεμό να πάει να πέσει.
Εκεί εμαζευτήκασι η Μάρθα και η Μαρία,
Μαρία η Μαγδαληνή
και του Λαζάρου η μάνα
και του Ιακώβου η αδερφή
κι οι τέσσερες αντάμα.
Σταμνί νερό της ρίξασι και τρία κανάτια μόσκο
και τρία μυροδόσταμα να 'ρθει ο λοϊσμό της.
Και σα της ήρθε ο λοϊσμός κ' σα της ήρθε ο νους
της
φωνή απήρθε απ' ουρανού κι απ' Αρχαγγέλου στόμα:
Λάβε κυρά μου υπομονή, λάβε κυρά μου γνώση.
Το γιόκα ζου το πήρασι και στο χαλκιά το πάνε
και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τυραννάνε.
Και πως να λάβου υπομονή και πως να
λάβου γνώση
που ένα γιο μονογενή κι αυτόνε τόνε πήραν.
Πήρασι το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτι
και το στρατί της έβγαλε μες του χαλκιά τη
(μ)πόρτα.
Βρέσκουν τη (μ)πόρτα σφαλιχτή και τα κλειδιά
παρμένα
και τα πορτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα.
Η Παναγιά η Δέσποινα κάνει την προσευχή της,
κι η (μ) πόρτα από το φόβο της ανοίγει μοναχή της.
Τηράει ζερβά, τηράει δεξά, κανένα δε γνωρίζει
τηράει και δεξιότερα λέπει τον Αη-Γιάννη.
Άγιε μου Γιάννη Πρόδρομε και
Βαφτιστή του γιου μου,
πε μου που είναι ο γιόκας μου κ' που 'ναι το παιδί
μου.
Δεν έχου γλώσσα να ζε που, χείλη να ζε μιλήσου.
Δεν έχου χεροπάλαμα για να ζε τόνε δείξου.
Το λέπεις 'κείνο το παιδί το παραπονεμένο
όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο;
Εκείνος έν' ο γιόκα ζου κ' εμέ ο Βαφτιστής μου.
Η Παναγιά η Δέσποινα, εζύγωσε κοντά του
λέπει που τρέχει το νερό από τα σωθικά του.
Δε με μιλάς παιδάκι μου, δε μ'
αγροικάς παιδί μου;
Τι να ζε που μανούλα μου που διάφορα δεν έχου
μόνε το Μέγα Σάββατο κοντά στο μεσονύχτι,
ότε λαλήσει ο πετεινός θα κρόουσι καμπάνες.
Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης σημαίνουσι τ'
ουράνια
σημαίνει κι η Αγιά Σοφία το μέγα μοναστήρι.
Τότε μανούλα μου κι εσύ λάβε χαρές μεγάλες.
Συλλογή: Ελένης Κ. Κούκουρα
|
