Ο «ΟΒΕΛΙΑΣ»
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΙΝΕ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ
Προτείνει η Αλεξία Κουτσολαμπροπούλου

Ο δεκάλογος της σούβλας

1)        Διαλέγουμε τον Οβελία υπολογίζοντας ένα με ενάμισι κιλό ανά άτομο, προκειμένου να  μην μείνει κανείς παραπονεμένος και πεινασμένος.

2)         Από ενωρίς φροντίζουμε να  παραγγείλουμε στον τσοπάνη το κρέας. Την τελευταία στιγμή είναι αμφίβολο αν προλάβουμε να αγοράσουμε.  Το Μέγα Σάββατο το πρωί φέρνουμε στο σπίτι το σφαχτό, το καθαρίζουμε καλά μέσα και έξω από τυχόν τρίχες και στην συνέχεια το αφήνουμε να στραγγίσει από  τα υπολείμματα αίματος που βρίσκονται  κυρίως στο κεφάλι.  Αφού πρώτα  έχουμε  πλύνει μόνο το κεφάλι από το σφαχτό.

3)         Το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου αρχίζει η διαδικασία της σούβλας. Ανακατεύουμε σ’ ένα μπολ αλάτι, πιπέρι και ρίγανη για να  πασπαλίσουμε  μέσα και έξω τον οβελία. Θα είναι αλμυρό και πικάντικο.<<Πολλοί λένε, ότι το αρνί το ψήνει το αλάτι και το νοστιμίζει το πιπέρι, η ρίγανη και το σκόρδο>>.

4)        Κόβουμε αρκετά λεμόνια και τρίβουμε  τις σάρκες του αρνιού μέσα και έξω, πριν  το αλατοπίπερώσουμε και  προσθέσουμε και την ρίγανη και πριν του βάλουμε(κολίνες)σκόρδου στις σάρκες του, Ανοίγοντας λίγο μια σχισμή με την άκρη ενός μαχαιριού τοποθετούμε το σκόρδο μέσα στο κρέας.

5)        Καθαρίζουμε σχολαστικά τη σούβλα από τα περσινά  περιττά λίπη ή σκόνες και χρώματα και τρίβουμε προσεκτικά σε σημεία που εμφανίζονται  σκουριές, μέχρι να εξαφανιστούν  εντελώς. Την καθαρίζουμε κατόπιν με στεγνό πανί. (Λέγεται πως αν την αφήσουμε από την προηγούμενη χρονιά με τα λίπη, τότε θα έχει προστατευτεί άψογα).

6)        (Με την βοήθεια ενός  ή δυο φίλων  ή συγγενών) σουβλίζουμε  σε μια μεγάλη λεία επιφάνια, (το καλύτερο είναι το τραπέζι της αυλής ή της βεράντας) τον  οβελία, φροντίζοντας να τα ζυγίζουμε καλά  και το δένουμε στη συνέχεια με χοντρό  σπάγκο. Δένουμε σφιχτά το μέσον της σπονδυλικής στήλης  πάνω στη σούβλα,  είναι το κυριότερο  σημείο του σφαχτού αυτό. Προσέχουμε  να μην σχηματισθεί καμπύλη. Αλατοπιπερόνουμε και προσθέτουμε και ρίγανη το εσωτερικό του και με μια  σακκοράφα  με χοντρη  κλώστή ράβουμε  το μέρος  της κοιλιάς. Δένουμε  γερά με  συρματόσπαγγο  το κεφάλι, όπως κάναμε και στη μέση και συνεχίζουμε το δέσιμο στα πόδια.(Προαιρετικά, αλλοι βάζουν  στην κοιλιά του οβελία διάφορα: όπως πατάτες κ.α.)

7)        Το αφήνουμε όλη την νύχτα όρθιο με το κεφάλι προς τα  πάνω (η σουβλα να ακουμπάει στον τοίχο) μέσα σε μια  λεκάνη ή ταψι για να στραγγίσει ότι έχει απομείνει από το αίμα του). Το σκεπάζουμε προσεχτικά με λαδόχαρτο ή καθαρό πανί, έτσι ώστε να προστατευτεί από τα  ενοχλητικά έντομα.

8)        Τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα, ανάβουμε φωτιά για να πέσουν κάρβουνα. Μόλις άρχισε  να πέφτει κάρβουνο από τα καμένα  κούτσουρα, παίρνουμε  τα κάρβουνα  και τα τοποθετούμε  κάτω από την σούβλα , που έχουμε στερεώσει  σε ψησταριά ή σε λάκκο. Φροντίζουμε να  απέχει  αρκετά  το αρνί  από τα  αναμμένα κάρβουνα και μειώστε την απόσταση μόνον όταν έχει ψηθεί  εσωτερικά το αρνί, και θέλουμε  τώρα να ξεροψηθεί και  να ροδίσει η πέτσα του.

9)        Γυρίζουμε  συνεχώς τον οβελία έτσι ώστε  να ψηθεί καλά και ομοιόμορφα απ’όλες τις πλευρές.

10)   Καθ’ όλο το διάστημα του ψησίματος  πρέπει: να περιαλειφουμε το αρνί συχνά με βούτυρο, ή λίπος ή ελαιόλαδο, μέσα στο οποίο έχουμε  ανάλογο χυμό λεμονιού, λίγο αλάτι και πιπέρι και ελάχιστη ρίγανη. Ο απαιτούμενος χρόνος ψησίματος είναι περίπου τρεις λώρες, όλον το αρνί είναι 9 με το κιλά.  Γίνεται αντιληπτό από όλους όταν ο οβελίας είναι έτοιμος και  καλοψημένος. Αρχίζουν τότε και γίνονται σχισμές στα μέρη των γοφών και εξέχουν οι άκρες των χοντρών κοκάλων.