Νέα & Ανακοινώσεις

...στο biblionet

 

Η πρώτη φάση του έργου αναβάθμισης και διάσωσης των πολύτιμων αρχείων της ΒιβλιοNet έχει ολοκληρωθεί. Το έργο βρίσκεται πλέον σε φάση ολικής αναμόρφωσης και εκσυγχρονισμού, σύμφωνα με τα πλέον καινοτόμα διεθνή μοντέλα. Η αποτελεσματικότητα των αναζητήσεων αναβαθμίζεται συνεχώς. Η ΒιβλιοNet περνά στη νέα εποχή αξιοποιώντας την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης (artificial intelligence).

Η ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ αποτελεί τη βιβλιογραφική βάση δεδομένων η οποία καταγράφει ανελλιπώς από το 1998 όλη την ελληνική εκδοτική παραγωγή και διατίθεται δωρεάν από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Παρέχει τη δυνατότητα αναζήτησης πληροφορίας για τίτλους (βιβλία που εκδίδονται με ελληνικό ISBN), πρόσωπα (συγγραφείς, μεταφραστές, συντελεστές) ή εκδοτικές εταιρείες με διάφορους εναλλακτικούς τρόπους: απλή ή σύνθετη αναζήτηση, θεματική αναζήτηση, νέες κυκλοφορίες, βραβευμένα βιβλία κλπ. Όλα τα δεδομένα συνδέονται μεταξύ τους με ενεργούς συνδέσμους έτσι ώστε να είναι εύκολη η πλοήγηση μεταξύ των πεδίων και συνδυαστική η άντληση πληροφοριών.
Από το 1998 η ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ καταγράφει καθημερινά τα βιβλία που εκδίδονται στη χώρα μας και περιλαμβάνει πληροφορίες για χιλιάδες τίτλους ως εξής:
· αναλυτικά βιβλιογραφικά στοιχεία (τίτλος βιβλίου, όνομα συγγραφέα, εκδότης, ISBN, θέμα, ταξινομικός αριθμός Dewey Decimal Classification-DDC, κλπ)
· φωτογραφία εξωφύλλου
· βιογραφικό σημείωμα, φωτογραφία και εργογραφία του συγγραφέα και άλλων συντελεστών (μεταφραστών, επιμελητών, επιμελητών σειράς, εικονογράφων, φωτογράφων, ζωγράφων, κ.ά.)
· εκδοτικές εταιρίες (ταυτότητα, στοιχεία επικοινωνίας)
· εμπορικές πληροφορίες του βιβλίου (διακινητής, τιμή, διαθεσιμότητα)
· κριτικογραφία – επώνυμα κριτικά κείμενα από τον έντυπο και ψηφιακό Τύπο (εφημερίδες, περιοδικά)

Η ιδέα μιας πλήρους και έγκυρης βάσης δεδομένων για την ελληνική εκδοτική παραγωγή και τα κυκλοφορούντα βιβλία δημιουργήθηκε ήδη με την ίδρυση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου [ΕΚΕΒΙ] το Δεκέμβριο 1994.
Τον Ιούλιο του 1998, μετά από έρευνα, συστάθηκε η ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ με τη μορφή Ανώνυμης Εταιρείας (“ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ Ανώνυμη Εταιρεία Παραγωγής και Εκμετάλλευσης Βιβλιογραφικών προϊόντων και Υπηρεσιών” [τΑΕ&ΕΠΕ 6203/30-07-1998]), με τη συμμετοχή στο μετοχικό της κεφάλαιο φορέων αντιπροσωπευτικών του κλάδου: 45 σημαντικών εκδοτικών οίκων, δύο συλλόγων εκδοτών (ΣΕΒΑ και ΣΕΚΒ), της ΠΟΕΒ και του ίδιου του ΕΚΕΒΙ. Η εταιρεία, σύμφωνα με τη βούληση των μετόχων, στόχευε στην υποστήριξη του κλάδου του βιβλίου. Ωστόσο, παρά τη χαμηλή τιμή πώλησης του προϊόντος, η αγορά του βιβλίου δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά της.

Από το 2003, μετά από πρόταση των μετόχων της εταιρείας, το ΕΚΕΒΙ ανέλαβε την εξαγορά και την αποκλειστική διαχείριση της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ, σαν βάση βιβλιογραφικών δεδομένων, ως μοναδικός φορέας ικανός να εγγυηθεί τη βιωσιμότητα, την ποιότητα και τη διάθεση σε όλους αυτού του τόσο χρήσιμου εργαλείου. Από το 2014, (μετά την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ) η ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ λειτουργεί υπό την ευθύνη του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού (σε συνεργασία, από το 2018, με τη Γενική Γραμματεία Σύγχρονου Πολιτισμού/Τμήμα Ψηφιακής Ανάγνωσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού). Η διαδικτυακή της σελίδα [www.biblionet.gr] δεν σταμάτησε να ενημερώνεται ούτε μια μέρα, προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε κάθε ενδιαφερόμενο δωρεάν.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΙΚΟΝΑ

Το βιβλιογραφικό προϊόν της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ είναι εφάμιλλο αντίστοιχων προϊόντων του εξωτερικού, όπως η Bowker στις Η.Π.Α., η Nielsen Book Data στη Μ. Βρετανία, η Electre στη Γαλλία, η Informazioni Editoriali στην Ιταλία, η Micronet στην Ισπανία, η VNB στη Γερμανία. Με τους φορείς αυτούς η ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ συμμετείχε στην κοινή ιστοσελίδα προώθησης και προβολής BookDB.com (BookDataBase). Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού είναι σήμερα ο μόνος Φορέας της Ευρώπης που παρέχει μια τέτοια υπηρεσία δωρεάν στους επαγγελματίες και το κοινό, αφού όλες οι υπόλοιπες υπηρεσίες είναι ιδιωτικές (με εξαίρεση τη Γερμανία) και διαθέτουν τα προϊόντα τους σε υψηλή τιμή.

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ

Περισσότερα από 700 βιβλιοπωλεία χρησιμοποιούν συστηματικά τη βάση δεδομένων της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ, σε πραγματικό χρόνο (online), για την υποστήριξη της αναζήτησης βιβλίων και των πωλήσεών τους. Οι πιστοποιημένοι στη Βάση επαγγελματίες του χώρου του Βιβλίου, ενημερώνονται καθημερινά για τις νέες εγγραφές, ώστε να εμπλουτίζουν ιδιωτικές ή εμπορικές βάσεις δεδομένων (π.χ. για εφαρμογές e-bookshop)

Νέο τεύχος (3) του ΕλΘΕ/GjRE

Με πολλή χαρά σας ανακοινώνουμε την ανάρτηση του νέου τεύχους του ΕλΘΕ/GjRE με το αφιέρωμα στα 10 χρόνια του ΚΑΙΡΟΥ. Καλή ανάγνωση.

 

 

http://www.gjre.gr/images/documents/2020i/2020volume3issue1fulltext.pdf

 

Ιδιοκτησία: Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ - για την αναβάθμιση της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης»

Βενιζέλου 59Α, Χολαργός, 15561.

Published by «KAIROS - Greek Theological Association for the improvement of the Religious Education»

Venizelou 59A, Holargos, 15561,Greece.

www.kairosnet.gr Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">

 

Εκδότης: Καθηγητής Χρήστος Καρακόλης (Πρόεδρος ΔΣ ΚΑΙΡΟΥ)

Υπεύθυνος Έκδοσης/Σύνταξης: Επ. Καθηγητής Μάριος Κουκουνάρας-Λιάγκης (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Βοηθοί Έκδοσης/Σύνταξης: Δρ. Άγγελος Βαλλιανάτος, Δρ. Γιώργος Καπετανάκης

Διαχειριστές Έκδοσης: Δήμητρα Κολάση, Μανώλης Παπαϊωάννου, Γιώργος Παπαδόπουλος, Κυριακή Τριανταφυλλίδου-Μπαθρέλλου Editor: Professor Christos Karakolis (President of “KAIROS”)

Editor-in-Chief: Assist. Professor Marios Koukounaras-Liagkis (National and Kapodistrian University of Athens)

Associate Editors: Dr. Angelos Vallianatos, Dr. George Kapetanakis

Managing Editors: Dimitra Kolasi, Manolis Papaioannou, George Papadopoulos, Kyriaki Triantafyllidou-Bathrellou

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

 

Περιεχόμενα / Contents

1 Σημείωμα Υπεύθυνου Σύνταξης / Editorial Η Θρησκευτική Εκπαίδευση στην Ελλάδα πάλι αλλάζει/ Religious Education in Greece is changing again. Μάριος Κουκουνάρας Λιάγκης / Marios Koukounaras Liagkis .........9

2 Άρθρα (με διπλή κριτική αξιολόγηση) / Articles (peer-reviewed)

2.1 The relationship between psychological health and attitude toward theistic faith: An empirical enquiry among 13- to 15-year-old students. Leslie J. Francis ................................................................................ 17

2.2 “They Like Things That Move”: Exploring Student Preferences for Presentation of Online Textbook Resources in Religious Education in Australian Catholic schools. Richard Rymarz ...............................................................................35

2.3 Teaching controversial issues in Religious Education: RE teachers’ attitudes and perceptions. Nazir Paul Nazar .............................................................................45

2.4 Η συμβολή της Κοινωνικής Παιδαγωγικής και της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης στη διαχείριση των σύγχρονων συνθηκών της παγκοσμιοποίησης, της μετακίνησης πληθυσμών και της πολυπολιτισμικότητας/ The contribution of Social Pedagogy and Religious Education to the management of modern conditions of globalization, population movement and multiculturalism. Μάριος Κουκουνάρας Λιάγκης ..................................................... 67

3 Άρθρα χωρίς διπλή ανώνυμη αξιολόγηση/ Article-non peer-reviewed

Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος ΚΑΙΡΟΣ-για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης. Αφιέρωμα στα 10 χρόνια από την ίδρυσή του.

3.1 ΚΑΙΡΟΣ: Πώς ξεκίνησαν όλα ή πώς τα όνειρα παίρνουν εκδίκηση. Μια ιστορία σαν παραμύθι… Χριστόφορος Γ. Παπασωτηρόπουλος ......................................... 110

3.2 ΚΑΙΡΟΣ και θρησκευτική εκπαίδευση από Ορθόδοξη θεολογική σκοπιά. Πέτρος Βασιλειάδης ......................................................................117

3.3 Βήματα επί τω αυτώ. Εύη Βουλγαράκη-Πισίνα .............................................................. 127

3.4 Η γονιμότητα της συνάντησης πολιτισμών. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου .................................................... 131 3.5 Αγώνες κι αγωνίες για διακονία ζωντανής θεολογίας 10 χρόνια μετά. Δημήτριος Μόσχος........................................................................ 137

3.6 Ο «Καιρός» και η θρησκευτική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Χρήστος Καρακόλης .................................................................... 139

3.7 Ευκαιρίες για μάθηση και μετασχηματισμό του ρόλου του θεολόγου εκπαιδευτικού – Δέκα χρόνια επιμορφωτικών δράσεων του «Καιρού» Απόστολος Μπάρλος & Βάσω Γώγου................................... 143

3.8 Οι Τεχνολογίες ως παράγοντας επηρεασμού του ρόλου του θεολόγου στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών. Βασιλική Μητροπούλου ...................................................... 147

3.9 Εκκλησία και ακροδεξιά με καύσιμο τον ηθικό πανικό. Από την αποποινικοποίηση της μοιχείας ως τον κορωνοϊό. Κωστής Παπαϊωάννου.................................................................. 153

3.10 Δημοκρατία, κοινωνία και η ευθύνη της θεολογίας. Θανάσης Ν. Παπαθανασίου......................................................... 157

3.11 ΚΑΙΡΟΣ-Η ιστορία μας μέσα από…φωτογραφίες. Γιώργος Παπαδόπουλος............................................................... 165

Π. ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ ΚΑΙ Ν.ΤΣΙΡΕΒΕΛΟΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜτΘ.

 

Ο ΠΑΤΗΡ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ ΚΑΙ ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΡΕΒΕΛΟΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.

 

"

"

ΕΛΘΕ: Περιοδική έκδοση έρευνας και προβληματισμού / Journal of research and reflection

Εκδότης:

  • Δημήτρης Μόσχος (Πρόεδρος ΔΣ ΚΑΙΡΟΥ)

Υπεύθυνος Έκδοσης/Σύνταξης:

  • Μάριος Κουκουνάρας-Λιάγκης, Επ. Καθηγητής Διδακτικής των Θρησκευτικών, Τμ. Θεολογίας ΕΚΠΑ.

Βοηθοί Έκδοσης/Σύνταξης:

  • Άγγελος Βαλλιανάτος, Δρ. Θεολογίας, ΕΚΠΑ, Γιώργος Καπετανάκης, Δρ. Θεολογίας, ΕΚΠΑ

Διαχειριστές Έκδοσης:

  • Δήμητρα Κολάση, Κάτοχος Μετ. Διπλώματος -Επιστήμες της Αγωγής, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
  • Μανώλης Παπαϊωάννου, Κάτοχος Μετ. Διπλώματος- Θεολογίας/Επιστήμες της Αγωγής και Θρησκευτική Εκπαίδευση, ΕΚΠΑ
  • Γιώργος Παπαδόπουλος, Πτυχιούχος Θεολογίας και Φιλολογίας
  • Κυριακή Τριανταφυλλίδου-Μπαθρέλλου, Κάτοχος Μετ. Διπλώματος- Θρησκευτική Εκπαίδευση, King’s College.

«Ο Διάλογος και η κριτική για το νέο πρόγραμμα στα Θρησκευτικά: Μια οφειλόμενη απάντηση»

Με κεντρικό θέμα «Ο Διάλογος και η κριτική για το νέο πρόγραμμα στα Θρησκευτικά: Μια οφειλόμενη απάντηση» πραγματοποιήθηκε στις 3 Απριλίου 2017 στην αίθουσα της «Στοάς του Βιβλίου» η προγραμματισμένη εκδήλωση του συλλόγου μας. Οι ομιλητές με τις εισηγήσεις τους κάλυψαν όλα τα θέματα, στα οποία έχει ασκηθεί έντονη όσο και ?πολλές φορές ? κακόπιστη κριτική και έδειξαν με εύστοχα επιχειρήματα καθώς και πλούσιο αποδεικτικό υλικό την αληθινή εικόνα των νέων ΠΣ για το μάθημα των Θρησκευτικών.

{youtube} https://www.youtube.com/watch?v=H5VgSx3uMqU&t=49s {/youtube}

Θρησκευτικά Α΄ Γυμνασίου - Φάκελος μαθήματος

 

 

Στη σελίδα "Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία" αναρτήθηκε ο φάκελος μαθήματος του Μαθήματος των Θρησκευτικών της Α΄  Γυμνασίου για το σχολικό έτος 2017-18.
 
Για να δείτε κατευθείαν το φάκελο μαθήματος ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
 
Για να δείτε το παλιότερο και το νέο υλικό πατήστε ΕΔΩ

Θρησκευτικά B΄ Γυμνασίου - Φάκελος μαθήματος

 

 

Στη σελίδα "Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία" αναρτήθηκε ο φάκελος μαθήματος του Μαθήματος των Θρησκευτικών της Β΄  Γυμνασίου για το σχολικό έτος 2017-18.
 
Για να δείτε κατευθείαν το φάκελο μαθήματος ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
 

Για να δείτε το παλιότερο και το νέο υλικό πατήστε ΕΔΩ

Θρησκευτικά Γ΄ Γυμνασίου - Φάκελος μαθήματος

 

 

 

Στη σελίδα "Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία" αναρτήθηκε ο φάκελος μαθήματος του Μαθήματος των Θρησκευτικών της Γ΄  Γυμνασίου για το σχολικό έτος 2017-18.
 
Για να δείτε κατευθείαν το φάκελο μαθήματος ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
 
Για να δείτε το παλιότερο και το νέο υλικό πατήστε ΕΔΩ

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ / ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ: ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ «ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ»

Η εισήγησή μου στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θεολόγων που οργάνωσε το Εργαστήριο Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής (τμ. θεολογίας) του Α.Π.Θ. και η Περιφέρεια εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας στις 20-21/05/2017

{pdf=http://users.sch.gr/gkapetanak/joomla2017/images/docs/1.pdf|500|300}

 

 

Θρησκειακός αναλφαβητισμός και φονταμενταλισμός

Γ. Δ. Καπετανάκης, Δρ. Θεολογίας, εκπ/κός στο Π.Γ.Ε.Σ.Σ.
 
Αποτέλεσμα εικόνας για paranoia art
 
Στις 31 Οκτωβρίου 1517 ο Λούθηρος θυροκολλά  τις περίφημες 95 θέσεις του στην πόρτα της Εκκλησίας του πύργου της Βιττεμβέργης με αφορμή την ακραία περίπτωση της δικανικής σωτηριολογίας του Καθολικισμού: τη χρηματική εξαγορά των αμαρτιών («συγχωροχάρτια»). Σκοπός του, όταν θυροκολλούσε τις θέσεις , ή όταν τις τύπωσε χωρίς να τις θυροκολλήσει όπως υποστηρίζει η σύγχρονη ιστορική έρευνα, ήταν μόνο και μόνο να προκαλέσει μια θεολογική συζήτηση μεταξύ των λογίων γύρω από το θέμα των αφέσεων με τα συγχωροχάρτια. Με άλλα λόγια, η διαχείριση από τη θεσμική εκκλησία των καλών πράξεων που κάποιοι Χριστιανοί επιτελούσαν. Ο θεολογικός αυτό διάλογος αμφισβήτησε τις ανθρώπινες πράξεις, ακριβώς για να αποδυναμώσει τη δικανική τους χρήση από τους Παπικούς απεσταλμένους και ενδυνάμωσε τη Θεία Χάρη για τη σωτηρία του πιστού. Το αυτεξούσιο του προσώπου αντικαθίσταται από τον απόλυτο προορισμό. Η θρησκεία από κοινωνικό καλό περνά στη ιδιωτική σφαίρα και η Μεταρρύθμιση προκάλεσε βαθιές ανακατατάξεις στην Ευρώπη διαχωρίζοντας τη δυτική Χριστιανοσύνη και επηρεάζοντας την ανατολική από τον Ιερεμία το Β?  και τον Κύριλλο Λούκαρη μέχρι τις μέρες μας. Απόρροια αυτής της σκέψης είναι η αμφισβήτηση της ιεράς ( καθ? ημάς ) παράδοσης και η προσωπική ερμηνεία του Ιερού Κειμένου της Βίβλου, βάζοντας έτσι τα θεμέλια της μετανωτερικότητας με την άρνηση των μεγάλων αφηγήσεων και της τοποθέτησης στο προσκήνιο του υποκειμενισμού.
Η ιερά παράδοση, δηλαδή τα κείμενα των συνόδων, οικουμενικών ή/και τοπικών αλλά και ερμηνευτικά κείμενα των πατέρων της εκκλησίας μας, είναι μέχρι και σήμερα σημείον αντιλεγόμενο για την Ανατολική Χριστιανοσύνη. Τι παραλαμβάνουμε και τι παραδίδουμε; Έχουμε δικαίωμα αλλαγών, μεταλλάξεων και μεταμορφώσεων; Οι ορθόδοξοι φονταμενταλιστές θα  υποστηρίξουν ότι είναι θέσφατα τα κείμενα αυτά και δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε τόνο, άρα θα παραδώσουμε ότι ακριβώς παραλάβαμε. Η ιστορική όμως αναδρομή ακριβώς το αντίθετο μας δείχνει κυρίως στην Εκκλησία της Ελλάδος. Μερικά παραδείγματα :
·         Συνοδικό σύστημα διοίκησης εκκλησίας: Η αντικατάσταση του Ιούδα γίνεται, πριν την Πεντηκοστή,  με τη ψήφο όλων των μαθητών και φίλων του Ιησού (Λουκ. 10, 1, Πράξ. 1, 15-26) που βρίσκονται στα Ιεροσόλυμα και από το τριπρόσωπο των πλειοψηφούντων ο Πέτρος τραβά κλήρο (εξ ου κι ο όρος κληρικός) και ένας εκ των 70 μαθητών ο Ματθίας, παίρνει τιμητικά τη θέση.  Επίσης η αποστολική σύνοδος το 48-49 μ.Χ. με αφορμή την περιτομή γίνεται πεδίο αντιπαράθεσης ή καλύτερα γόνιμου διαλόγου κυρίως μεταξύ Παύλου και Πέτρου, (Πράξ. 15. Παράβαλλε Γαλ. 2). Δεν θα μας απασχολήσουν, βέβαια, εδώ τα εξηγητικά προβλήματα της συγκεκριμένης περικοπής ούτε το ζήτημα της ιστορικότητας της Αποστολικής Συνόδου. Η σύνθεση και δομή, όμως, τής συνόδου αυτής παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί αποτελείται από α) «το πλήθος», δηλαδή την τοπική Εκκλησία και β) τους «Αποστόλους» και τους «πρεσβυτέρους». Στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε πριν από τη σύνοδο, όπου μίλησαν ο Παύλος και ο Βαρνάβας, ήσαν παρόντες «οι Απόστολοι και οι Πρεσβύτεροι» καθώς και «η Εκκλησία» (δηλαδή «το πλήθος» Πρ. 15,4). Παρατηρούμε, όμως, ότι στη σύνοδο καθεαυτήν «η Εκκλησία» δεν μνημονεύεται. «Συνήχθησαν δε οι Απόστολοι και οι Πρεσβύτεροι ιδείν περί του λόγου τούτου» παρά μόνο προς το τέλος, προκειμένου να εκλεγούν οι συνοδοί του Παύλου στο ταξίδι του στην Αντιόχεια, «τότε έδοξε τοις Αποστόλοις και τοις πρεσβυτέροις συν όλη τη Εκκλησία». Η επιστολή, πάντως, που αποστέλλεται στην Αντιόχεια, ως επιστήμη απόφαση της συνόδου, φαίνεται πως έχει συνταχθεί μόνο από τους «Αποστόλους και πρεσβυτέρους» και επικροτείται, όπως μνημονεύεται, από όλη την τοπική Εκκλησία (Πρ. 15. 25).  Ας σκεφτούμε αν σήμερα τηρούμε αυτές τις παραδόσεις ή χάσαμε τον αμεσοδημοκρατικό χαρακτήρα της Εκκλησίας μας και από την εκκλησία του δήμου ασπαστήκαμε την αγορά και τη ρωμαϊκή σύγκλητο. 
·         Ο διάλογος των Πατέρων : ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Μ. Βασίλειος διαφωνούν για τον τρόπο αναγνώρισης της θεότητας του Αγίου Πνεύματος, ο  Ιωάννης ο Χρυσόστομος και Θεόφιλος  Αλεξανδρείας  συγκρούονται για τα μοντέλα διοίκησης της Εκκλησίας και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός τολμά να έρθει σε ρήξη με τους παραδοσιακούς υμνογράφους προκειμένου να αναπτύξει μια νέα τεχνική που θα υπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες των σύγχρονών του Χριστιανών. Η πρόοδος τίθεται στην υπηρεσία του κοινού καλού. Ας σκεφθούμε πως αντιδρούν σήμερα οι «αντι-οικουμενιστές» στην Πανορθόδοξη Σύνοδο της Κρήτης αλλά και πολλοί συμμετέχοντες σε αυτήν που μπροστά στα πρόσφατα φοβικά κηρύγματα τόσο του Αθηνών όσο και του Κύπρου ανακαλούν τις υπογραφές τους. Και ας μη φτάσουμε πίσω στα θεολογικά δρώμενα με τη μετάφραση του Αλ. Πάλλη στη δημοτική, που έμειναν στην ιστορία ως ευαγγελικά και έφεραν ακόμα και νεκρούς στα πλαίσια της αγάπης προς τον πλησίον.
·         Ο θεσμός του επισκόπου : Στην Καινή Διαθήκη οι όροι επίσκοπος και πρεσβύτερος φέρονται ως συνώνυμοι. Περιγράφουν τους τακτικούς δασκάλους και ποιμένες, οι οποίοι υπηρετούν ως κήρυκες και οδηγοί των μελών κάθε εκκλησίας.
Ορισμένοι μαθητές όπως ο Τιμόθεος και ο Τίτος, που υπήρξαν συνεργάτες των Αποστόλων, περιγράφεται ότι ακολούθησαν κατά τα πρότυπα των Αποστόλων τη μεταβίβαση της εξουσίας. Αυτή γενικά η θέση είναι παραδεκτή από τη θεολογική έρευνα. Επίσης είναι γενικά παραδεκτό πως κάθε μαθητής συνδεόταν με κάποια πόλη, καίτοι είχε υπερ-τοπική δικαιοδοσία. Σίγουρα όμως δε ανήκαν ούτε στην τάξη των Διακόνων, ούτε των επισκόπων, που την εποχή τους συνδεόταν καθαρά με το τοπικό ιερατείο. Αυτό οδήγησε και την έρευνα σε 3 συμπεράσματα δηλαδή στην αποδέσμευση της μελέτης του τοπικού ιερατείου, όπως εμφανίζεται στην Καινή Διαθήκη, πως η χειροτονία χαρισματούχων σε κάποιο βαθμό της ιεροσύνης ήταν ασυμβίβαστη προς το ελεύθερο χάρισμα καθώς και της υπερβάσεως ή απαγκιστρώσεως από τη καθιερωμένη κατά την εποχή του Ιγνατίου της άρρηκτης σχέσης επισκόπου και τοπικής εκκλησίας. Μάλιστα ο A.von Harrnack με βάση την Καινή Διαθήκη θεμελίωσε την επισφαλή ταύτιση των προφητών και Ευαγγελιστών προς τους αμιγείς χαρισματούχους. Η τεκμηρίωση όμως πως κάθε τοπική εκκλησία και παρά το μόνιμο ιερατείο είχε και παράλληλα μια τάξη χαρισματούχων αποτελεί αθεμελίωτη γενίκευση.
 Έχει τηρηθεί αυτή σήμερα η παράδοση, ή ο επίσκοπος μετατράπηκε σε Δεσπότη που διορίζει ιερείς δημοσίους υπαλλήλους και μάλιστα χαμηλού επιπέδου για να τους ελέγχει ευκολότερα; Και μήπως κάποιοι φιλόδοξοι νέοι υπόσχονται αγαμία και παρθενία  με την προοπτική της επισκοποίησης τους; Μήπως σε αυτό το πνεύμα παραμονές της μικρασιατικής καταστροφής, τον Ιούλιο 1922, με τον N. 2891, καταργήθηκε το κανονικό σύστημα διοικήσεως που ίσχυε έως τότε και όλες οι Επισκοπές της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος ονομάσθηκαν Μητροπόλεις και οι αρχιερατεύοντες σε αυτές Μητροπολίτες; Το σύστημα αυτό υιοθέτησε ατυχώς και ο Καταστατικός Χάρτης του 1923 και η καταστατική νομοθεσία που ακολούθησε. H νομοθεσία αυτή ήταν προφανώς αντικανονική. Ήταν αντίθετη και με τον Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο του 1850, με τον οποίο το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως ανακήρυξε το αυτοκέφαλο της  Ελλαδικής  Εκκλησίας. Στον Τόμο αυτό αντικείμενο ρυθμίσεως αποτελούν Μητροπόλεις, Αρχιεπισκοπές και Επισκοπές, το ίδιο δε διαλαμβάνουν και οι Πατριαρχικές και Συνοδικές Πράξεις του 1866, με τις οποίες υπήχθησαν στην Εκκλησία της Ελλάδος οι εκκλησιαστικές επαρχίες, και πάλι Μητροπόλεις, Αρχιεπισκοπές και Επισκοπές, της Επτανήσου, και του 1882, οι Μητροπόλεις και Επισκοπές μέρους της Ηπείρου και της Θεσσαλίας. Ακόμη και η εκκλησία της Κρήτης αναγκάσθηκε επί δικτατορίας να υιοθετήσει το σύστημα των Μητροπόλεων, καταδεικνύοντας την παρεμβατικότητα του κράτους στο ΝΠΔΔ που λέγεται Εκκλησία της Ελλάδος.
 
Η παράδοση λοιπόν κατά τη γνώμη μας και κατά την ιστορική παρατήρηση οφείλει να προσαρμόζεται στο καλό και συμφέρον της κοινότητας. Η ιδιωτία δεν είναι ίδιον του ορθόδοξου και η ανοικτότητα είναι επιβεβλημένη. Οι ορθόδοξοι φονταμενταλιστές μάλλον προτεσταντίζουν θέλοντας να μετατρέψουν τη θρησκεία από κοινό αγαθό σε ιδιωτική υπόθεση μιας κλειστής επίλεκτης ομάδας. Μεταξύ του θρησκευτικού εξτρεμισμού και της καθολικής αδιαφορίας των νέων για τη θρησκεία σαφέστατα επιλέγουμε το θρησκειακό εγγραμματισμό, για να μπορέσουμε να ανεχθούμε και τελικά να συνυπάρξουμε μέσα στην ποικιλία και την ετερότητα. Η γνώση των θρησκευτικών όρων μπορεί να επαναφέρει τη συμμετοχικότητα στα της εκκλησίας και να επαναφέρει το λαϊκό στοιχείο στην πρωτοπορία, είτε ψηφίζοντας τους ιερείς του και τους επισκόπους είτε  δρώντας μέσα στα εκκλησιαστικά συμβούλια? θα αποτελούσε το υπομόχλιο για αλλαγές που θα επανάφεραν την εκκλησία μας στο κέντρο της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας και θα απεγκλώβιζε το ιερατείο από το βυζαντινό μεγαλοπρεπές χαρακτήρα του και την  αυταρέσκεια της αυτάρκειάς του. Οι αλλαγές στο Μάθημα των Θρησκευτικών είναι επιβεβλημένες και οι φωνές αντίρρησης μόνο σε αποκλεισμό θα οδηγήσουν όσους τις εκφέρουν. Ο τρόπος λειτουργίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και η παρεμβατικότητά της στον κοινωνικό ιστό χρειάζεται επαναπροσδιορισμό και εκμοντερνισμό και τα παραπάνω παραδείγματα μπορούν να μας δείξουν ατραπούς για την πορεία αυτή.

Υποκατηγορίες