Πρώτη ανάρτηση: 10/01/ 2019... 
Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΛΛΕΓΟΝΤΑΙ...

  Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν από τη φύση τους ανεπτυγμένα κάποια νταλέντα. Κάποιος έχει την κλίση στη ζωγραφική, άλλος στον αθλητισμό, κάποιοι άλλοι στα γράμματα.  Ανάμεσα σ' αυτούς υπάρχουν κι εκείνοι που αγαπούν τη μουσική και χωρίς να έχουν τις ανάλογες σπουδές μπορούν να παίζουν άριστα κάποιο μουσικό όργανο. Χωρίς να γνωρίζουν την τεχνική και τη θεωρία της μουσικής. 
  Είναι οι λεγόμενοι λαϊκοί οργανοπαίχτες, οι οποίοι στο χώρο της λαϊκής μας παράδοσης, βάζουν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο τη δική τους σφραγίδα, στη μουσική παράδοση της κάθε περιοχής, του κάθε τόπου.
  Είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, του μόχθου και της βιοπάλης, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, αλλά στην πραγματικότητα είναι οι λαϊκοί καλλιτέχνες που κρατάνε γερά τη μουσική μας παράδοση.
  Είναι αυτοί που με λίγα μουσικά όργανα,  όπως  το κλαρίνο, τη γκάιντα, τη λύρα, το βιολί, το λαούτο, την κιθάρα, το ντέφι, το νταούλι, το ζουρνά ή πίπιζα δίνουν το ρυθμό του χορού και του κεφιού.
  Σε κάθε γωνιά της χώρας, παίζοντας σε γάμους, σε εκδηλώσεις και πανηγύρια, γλεντώντας τον κόσμο, ανάβοντας τα μεράκια του και σβήνοντας τους καημούς του.
  Πηγαίνουν στα πανηγύρια και εκεί ολόκληρα μερόνυχτα αντιμέτωποι με το ξενύχτι και την κούραση παίζουν ασταμάτητα, τραγούδια που αναφέρονται σε ό,τι έχει σχέση με τον απέραντο κύκλο της ζωής. Ο πανηγυριώτης, όταν έρχεται η σειρά του να χορέψει, πληρώνει τα όργανα παραγγέλλοντας το τραγούδι, είτε για να το ακούσει είτε για να το χορέψει.  Της ξενιτιάς τραγούδια και του νόστου θα χορέψει ο ξενιτεμένος, ή αυτός που έχει αγαπημένο πρόσωπο στην ξενιτιά.
   Εκεί ο χορευταράς και μερακλής, θα χορέψει τις πρώτες πρωινές ώρες, βγάζοντας το μεράκι του όλο, εκφράζοντας το λυρισμό της ψυχής του.
  Οι οργανοπαίχτες ξέρουν τα πατήματα του καθενός στα τραγούδια που χορεύουν, γνωρίζουν τα γούστα τους και δεν είναι ανάγκη να τους πουν πως να παίξουν. Τόσα χρόνια σε τόσα πανηγύρια ξέρουν αυτοί, όλα τα χορευτικά τους χούγια, κυρίως αυτά των μερακλήδων.
   Πολλές φορές οι ίδιοι οι οργανοπαίχτες σηκώνονται όρθιοι όταν χορεύουν μερακλήδες, εκφράζοντας με το δικό τους τρόπο τη συμμετοχή τους στο πανηγύρι, ζώντας το και οι ίδιοι, και τότε γίνονται όλοι ένα, χορευτές και οργανοπαίχτες. Συνεννοούνται μ’ έναν άγραφο κώδικα επικοινωνίας, που κοινό χαρακτηριστικό είναι, το μεράκι.
  Οι λαϊκοί οργανοπαίχτες έχουν την ικανότητα να αφουγκράζονται την ψυχή του μερακλή που χορεύει, να διαβάζουν την έκφρασή του, ενθουσιάζονται και οι ίδιοι με τον χορό. Κάνει την έκφραση μελωδία ξυπνώντας μέσα του θύμησες και συναισθήματα.
Πλήθος συναισθημάτων του πλημμυρίζουν την καρδιά και την ψυχή και τον ανεβάζουν στους εφτά ουρανούς.
  Και βέβαια ούτε στον τόπο μας δεν μπορούσαν να λείψουν οι δικοί του λαϊκοί οργανοπαίχτες. Οφείλουμε λοιπόν να αφιερώσουμε μια σελίδα για τους ανθρώπους αυτούς με όσες πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό μπορούμε να συλλέξουμε. 
 Ξεχωριστή θέση έχουν οι λαϊκοί αθίγγανοι οργανοπαίχτες που εδώ και πολλές δεκαετίες με τις εμπειρικές τους γνώσεις στη μουσική, δίνουν το ρυθμό του κεφιού σε διάφορες εκδηλώσεις. Από την προπολεμική εποχή έχουν κάνει την εμφάνισή τους κυρίως στα καρναβάλια, που τότε είχαν αυθόρμητη, λαϊκή οργάνωση κσι στο έθιμο της "Γυναικοκρατίας" από το 1970 είναι παρόντες. Βεβαίως κατά ένα τρόπο είναι και αυτή η συμμετοχή τους μια πρόσθετη μικρή οικονομική ενίσχυση στο εισόδημά τους, αλλά πάντα είναι παρόντες και πρόθυμοι να βοηθήσουν. 
  Η παρουσίαση του θέματος θα γίνεται ανάλογα με το φωτογραφικό υλικό που έχω και πιθανότατα θα βρεθεί και άλλο και σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα έχω για τα πρόσωπα αυτά.  Κάθε φορά, θα αναφέρω τις πηγές μου για την εγκυρότητα των πληροφοριών...

ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΧΤΕΣ
1 Οικογένεια Καρά Αλή. Το βέβαιο είναι ότι η ενασχόληση με τη μουσική ήταν οικογενειακή παράδοση που ξεκινά τουλάχιστον από το 1920. Το πιο παλιό από τα γνωστά πρόσωπα ήταν ο Καρά Αλή, που την εποχή της φωτογραφίας ξεπερνούσε τα 70 έτη. Τα υπόλοιπα 3 μέλη, που  προς το παρόν δεν ξέρω αν όλα ήταν παιδιά του: ο Καρά Αλή Μιστάν, Καρά Αλή Ισμαήλ και Καρά Μεχμέτ είναι αυτοδίδακτοι μουσικοί του ζουρνά και σίγουρα με την καθοδήγηση του πατέρα. Και συνεχίζουν τα μικρότερα τέκνα Καρά Αλή Σαδήκ και άλλα δυο που δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω τα ονόματά τους. Θα προσθέτω πληροφορίες, κάθε φορά που θα έχω νεότερα.
2. Κεμανετζή Μεμέτ Πατλάκ:  Έζησε στις Σάπες πριν από τη Βουλγαρική Κατοχή. Υπολογίζω ότι γεννήθηκε γύρω στα 1890! Τον κατέγραψα από τρεις φωτογραφίες που βρήκα και στις οποίες παίζει βιολί, το 1935 στην πρώτη, το 1955 στη δεύτερη και το 1960 στην τρίτη. Δεν είναι γνωστό ποιος ήταν ο λόγος που επέλεξε το βιολί, τη στιγμή που όλοι οι ομοεθνείς τους ασχολούνται με το ζουρνά. Θα τολμούσα να κάνω μια παρακινδυνευμένη υπόθεση. Εκείνη την εποχή, ζούσε στο Σαψί ένας έφεδρος αξ/κός που ήταν και δάσκαλος [Ιωσήφ Νικολαΐδης]. Αυτός λοιπόν συμμετείχε σε πολλές τοπικές εκδηλώσεις με το βιολί του, που ήταν άριστος γνώστης. Την υπόθεση που κάνω τη συνδέω και με ένα άλλο στοιχείο. Τα σπίτια που έμεναν οι δυο τους ήταν γειτονικά.  Η κοντινή αυτή συμβίωση, ίσως να έπαιξε κάποιο ρόλο! Έπαιζε σε πανηγύρια, γάμους, σε παρέες φίλων, σε εθιμικές εκδηλώσεις. Το κύριο επάγγελμά του ήταν καλαθοποιός. Έφτιαχνε καλάθια που τα χρόνια εκείνα ήταν από τα κύρια και σημαντικότερα μέσα αποθήκευσης και μεταφοράς προϊόντων. Για να συμπληρώσει το εισόδημά του τους καλοκαιρινούς μήνες μάζευε ρίγανη και την πουλούσε. [Πληροφορίες: Ερόλ Καρά Αλή και Σεμπατίν Μεμέτ].
  Άλλα ονόματα με τα οποία θα ασχοληθούμε είναι ο Χαρ. Γκάζος από το Αρσάκειο - γκάιντα. Ο Ανέστης Δημόπουλος από το Κίζαρι - λύρα.  Γιώργος Δημόπουλος: λύρα. Θεόδωρος Παπαδόπουλος: Ακορντεόν και πολλοί ακόμη...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΚΑΖΟΣ
  Ο Χαράλαμπος Γκάζος ήταν κάτοικος του Αρσακείου Σαπών. Έμαθε να παίζει γκάιντα από την παιδική του ηλικία και δάσκαλός του ήταν ο πατέρας του.  
  Στην τοπική εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΨΗ" υπάρχει μια συζήτηση του Σάββα Μαυρίδη μαζί του. Από αυτή μαθαίνουμε ότι γεννήθηκε στο Θυμίτκιοϊ ή Ενθύμιον Μαλγάρων το 1920. Σε ηλικία τριών χρόνων έρθε προσφυγόπουλο, [1923] μαζί με τους γονείς του και εγκαταστάθηκε στο χωριό Αρσάκειο, το σύνολο του οποίου καταγόταν από την ίδια πατρίδα. Οι γονείς του ήταν αγρότες, όπως και ο ίδιος όταν μεγάλωσε. Την γκάιντα έμαθε να την παίζει από τον πατέρα του, που τον θεωρούσε έναν από τους καλύτερους οργανοπαίκτες. Τον άκουγε να παίζει συνεχώς, πότε στο σπίτι και πότε σε γιορτές, σε πανηγύρια και γάμους. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων ο μικρός Χαράλαμπος άρχισε τις πρώτες προσπάθειες στο να μαθαίνει διάφορους χορευτικούς σκοπούς. Μέχρι τα γεράματά του δεν σταμάτησε να συμμετέχει σε γιορτές και διάφορες εκδηλώσεις εθνικής παράδοσης.
  Μίλησε με θλίψη όταν αναφέρθηκε για την αδιαφορία που δείχνουν οι νέοι στο να θέλουν να μάθουν γκάιντα και αν συνεχιστεί αυτό είπε,  κινδυνεύει να χαθεί και το όργανο και η παράδοση. Κι έκλεισε τη συζήτηση με τα λόγια: ¨Απ' ότι φαίνεται φεύγοντας η γενιά μου κινδυνεύει να χαθεί και το όργανο μαζί της, το πολύ να διατηρηθεί σε κανένα μουσείο. Μακάρι για να μη χαθεί το κομμάτι της παράδοσης του λαού που κουβαλάει μαζί της η γκάιντα". Το 1992, σε ηλικία 72 χρόνων, έφυγε από τη ζωή.
  Θα ήταν ευτυχής ο μπαρμπα Χαράλαμπος, αν ζούσε σήμερα, γιατί θα έβλεπε ότι η παράδοση δεν χάθηκε και νέοι άνθρωποι συνεχίζουν να παίζουν τους σκοπούς και τους χορούς των αλησμόνητων πατρίδων τους.
[Η συζήτηση του Χαράλαμπου Γκάζου, δημοσιεύτηκε στην "Ελεύθερη Άποψη" στις 2 Δεκεμβρίου 1986.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Σάπες 1935: Την εποχή εκείνη στον τόπο μας η περίοδος της αποκριάς ήταν ίσως η πιο χαρούμενη.  Ήταν αρκετές οι λαϊκές και αυθόρμητα οργανωμένες εκδηλώσεις με αποκορύφωμα την ημέρα της Καθαράς Δευτέρας με τα "μουτζουρώματα".  Και βέβαια τον τόνο και το ρυθμό του γλεντιού έδιναν οι επίσης λαϊκοί οργανοπαίχτες. Αυτή η φωτογραφία ίσως είναι η ιστορία ολόκληρη της μουσικής παράδοσης από γενιά σε γενιά, όπου ο καθένας μαθαίνει να παίζει χωρίς μουσικές γνώσεις, αλλά με κίνητρο την οικογενειακή παράδοση. Σίγουρα μετράμε τρεις γενιές λαϊκών οργανοπαιχτών της οικογένειας του Καρά Αλή. Συνοδεύουν με τους ζουρνάδες τα παιδιά του Αλή Μιστάν, Αλή Ισμαήλ, και Καρά Μεχμέτ. Στα νταούλια ο Καρά Αλή Σαδίκ και τα άλλα δυο μικρότερα παιδιά της οικογένειας... Θα προσθέσω και άλλες πληροφορίες σύντομα... [ΦΩΤΟ: ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΦΕΤΖΗ].

Τρεις φωτογραφίες με το ίδιο πρόσωπο στο ρόλο του λαϊκού οργανοπαίκτη: Το όνομά του Κεμανετζή Πατλάκ.  (Ένας εγγονός του με πληροφόρησε ότι λεγόταν και Μεμέτ). Στις φωτογραφίες φαίνεται να παίζει βιολί. Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε πώς επέλεξε αυτό το όργανο και πώς ασχολήθηκε με αυτό πριν από το 1935. Δίπλα του ο γιος του στο καφενείο, που δυστυχώς δεν μπόρεσα να εντοπίσω σε ποιο μέρος των Σαπών ήταν. Στις άλλες δυο φωτογραφίες που είναι της ίδιας εποχής περίπου, 15 χρόνια μετά την πρώτη. συνοδεύει με το βιολί του τη νύφη προς την εκκλησία.  Από το φίλο μου Ερόλ Καρά Αλή, έμαθα ότι ο Κεμανετζή έφτιαχνε καλάθια και τα πουλούσε στην αγορά. Παράλληλα έκανε και άλλες μικροεργασίες, όπως το να μαζεύει ρίγανη τα καλοκαίρια και την οποία πουλούσε για να συμπληρώσει το εισόδημά του. 
Στη φωτογραφία κάτω δεξιά, υπάρχει κι ένας λαϊκός οργανοπαίχτης με το ούτι. Δεν τον γνώριζα και ζήτησα τη βοήθεια φίλων. Τελικά έγινε γνωστό ότι ο άνθρωπος αυτός καταγόταν από τη Νέα Καλλίστη. Λεγόταν Αλέκος (Αλεξανδρής)  Παλάκης. Ήξερε να παίζει άριστα ούτι και μαζί με τον αδερφό του Κώστα, που έπαιζε βιολί, έπαιζαν σε γάμους και πανηγύρια της περιοχής. Τη δεκαετία του '60 ήταν στις δόξες τους. Και κάτι ακόμη. Στην περιοχή τους σχεδόν κανείς δεν τους γνώριζε με το κανονικό επίθετο Πάλλας, αλλά "Κοτάς"

Σάπες 1968-69: Μια Κυριακή του '69 η "ΕΛΠΙΣ Σαππών" νικούσε με 1-0 τον Πανθρακικό και ουσιαστικά έπαιρνε το εισιτήριο για τη Β' Εθνική, που για άλλους λόγους δεν έγινε ποτέ! Ωστόσο, η ανάρτηση της φωτογραφίας εδώ έχει άλλο σκοπό. Ανάμεσα στους πανηγυρίζοντες παίκτες και φιλάθλους, υπάρχουν και δυο άνθρωποι που συμμετέχουν με τα μουσικά τους όργανα, το ζουρνά και το νταούλι. Ρώτησα το φίλο μου Ερόλ κι έμαθα ότι πρόκειται για τον Μουστά Κερίμ Μουστά, με το ζουρνά και το Μουστά Κερίμ Χασάν με το νταούλι. Ήταν πατέρας και γιος. Αυτοδίδακτοι μουσικοί, όπως όλοι σχεδόν. Ο Μουστά Κερίμ στην καθημερινή του ενασχόληση ήταν λούστρος. Διέθετε επίσης κι ένα μικρό κάρο που το έσερνε ένας γάιδαρος και με αυτό έκανε διάφορες μεταφορές εμπορευμάτων, ενώ ό ίδιος ήταν μέλος του Συλλόγου Φορτοεκφορτωτών Σαπών. Ήταν αυτοί που μετέφεραν τα εμπορεύματα ή τα σακιά με τα σιτάρια, όπου χρειαζόταν... (Πληροφ: Ερόλ Καρά Αλή)

Σάπες Παραμονή Χριστουγέννων 1988. Τα μέλη του Πολιτιτιστικού Συλλόγου ψάλλουν τα παραδοσιακά κάλαντα της Θράκης και του Πόντου. Με τη συνοδεία του υπεύθυνου δασκάλου Σάββα Μαυρίδη τα μέλη σε μια αναμνηστική φωτογραφία. Στη μουσική οι λαϊκοί οργανοπαίχτες Γκάζος Χαράλαμπος [λίγα βιογραφικά στοιχεία πιο πάνω] με την γκάιντα και ο Ανέστης Δημόπουλος στη λύρα. Ο πρώτος κατοικούσε στο Αρσάκειο και ο δεύτερος στις Σάπες που γεννήθηκε στο Κίζαρι. Περισσότερα για τους δυο μόλις έχω νεότερα στοιχεία... [ΑΡΧΕΙΟ ΦΩΤΟ: Α. ΚΑΦΕΤΖΗ]

Σάπες: στο καφενείο του Πανγ. Ευσταθόπουλου. Άλλοι δυο λαϊκοί οργανοπαίχτες υπάρχουν στην παρέα του καφενείου σε στιγμές ψυχαγωγίας. Με τη λύρα ο Γιώργος Δημόπουλος  από το Κίζαρι και στο ακορντεόν ο Θόδωρος Παπαδόπουλος. από τα Κασσιτερά. Περισσότερα όταν έχω πληροφορίες.

Σάπες 8 Ιαν. 2019: Γυναικοκρατία: 
Στην εκδήλωση της Γυναικοκρατίας στις Σάπες, συμμετείχαν οι οργανοπαίκτες ... 
1] Μεχτέρ Μουσταφά Μεμέτ: 75 χρόνων. Γεννήθηκε το 1944 και παίζει από το 1954, δηλαδή από δέκα χρονών. (νταούλι).  2] Καρά Αλή Σεπετίν: 70 χρόνων. Γεννήθηκε το 1949. και παίζει από το 1964, δηλαδή από 15 χρονών.   3] Σιρτσμάτς Χουσεΐν: 52 χρόνων. Γεννήθηκε το 1967 και παίζει από το 1975, δηλαδή από 8 χρόνων.    Στην παρέα των γυναικών συμμετέχουν οι: 
 Νεραντζιά Μαγαλιού, Αγγέλα Μπεκιαριδου,  Αθηνά Κουκουζέλη, Σούζη Τσιμουρδάγκα, Ρούλα Πομπουρίδου, Ελένη Μολάκη.  Ευχαριστώ την Αγγέλα Μπεκιαρίδου για τη βοήθειά της...

Από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2018 του Συλλόγου Ποντίων Σαπών 

"Λαϊκοί Οργανοπαίκτες των Κασσιτερών"


Σάπες 1965, από το γλέντι σε κάποιο γάμο, πιθανόν του Ζαχαρία Κενανίδη: Λυράρης ο Γιάννης Σιδηρόπουλος, (με το προσωνύμιο Χαλιαχούλαν). Γεννήθηκε στην Τρίπολη του Πόντου το 1910 και πέθανε στις Σάπες το 1965, την ίδια χρονιά που είναι βγαλμένη και η φωτογραφία.


Παναγιώτης Μαυρίδης (ο Τενέκετζην)  Νικόπολη Πόντου 1907 [ ήταν και λυράρης].

Ελευθέριος Βοσνίδης (ο Κεντουτές) Κέιλικα 1900 - Σάπες 1986.


Δανιήλ Εμμανουηλίδης (Ο Δανίλην): Ασαρτζούκ Νικοπόλεως 1901. Σάπες 1984

Διακρίνονται από αριστερά: Δανιήλ Εμμανουηλίδης, Θεόδωρος Βεζυρίδης, Ιωάννης Θωίδης, Στέργιος Κενανίδης, Αλέξ. Καλπίδης, Χρήστος Ποτουρίδης,  Ιωσήφ Μαυρίδης, Χρήστος Καλπίδης, Λάζαρος Παπαθεοδοσίου. [Αρχείο: Θεοδώρας Καλπίδου]


Δημήτριος Κενανίδης, του Παύλου: από τους νεότερους λυράρηδες. Συνεχίζει επάξια την παράδοση. Στη φωτογραφία και ο Ναβροζίδης Κώστας με το νταούλι.

Σύντομα θα προστεθούν και άλλες φωτογραφίες...



Σελιδομετρητής επισκέψεων

Σελιδομετρητής

Web Hits

O ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

 Λόγω του όγκου της ύλης, υπήρχαν προβλήματα διαχ/σης της μνήμης από το Η/Υ. Για το λόγο αυτό η σελίδα χωρίστηκε σε 2 μέρη. 
  Στο Β' μέρος υπάρχουν τα θέματα: (ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ) - (ΑΣΧΟΛΙΕΣ) - (ΠΡΟΣΩΠΑ) - (ΕΝΤΥΠΑ).  
  Πατήστε εδώ για το Β' ΜΕΡΟΣ

Κάλεσμα για συνεργασία

Όσοι από εσάς, που διαβάζετε αυτές τις γραμμές και έχετε στη διάθεσή σας πληροφοριακό ή φωτογραφικό υλικό, μπορείτε να μου το στείλετε για να δημοσιευτεί με τα στοιχεία που εσείς επιθυμείτε...
Αυτό μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους:
Στο όνομα Γιώργος Κεραμυδάς.
Ταχυδρομικά: Δαβάκη 2 - 
Αλεξ/πολη. Τ.Κ. 68100
Τηλεφωνικά:
 2551020230 - 6976233934

Ηλεκτρονικά: 
geokeram@gmail.com

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ

    Για την πιο εύκολη αναζήτηση  προσώπων που έζησαν στον τόπο μας με αλφαβητική σειρά.

Αγγελίδης Σταύρ. - Αδαμίδης Μ. - Αχμέτ Σιαμπάν - Βαλασιάδης Θ. - Βασιλειάδης Ηλίας - Βογδανίδης Ι. - Βραδέλης Κ. Γιαννόπουλος Η.Γιουφτσιάδης Κ. - Γουναροπούλου Βεν. - Εξηντάρης Θεολόγος - Ευσταθόπουλος Νικ. - Ευσταθόπουλος Καλ. - Ζαμπογιάννης Θεοδ. - Καραλέξης Σ - Καραμουσαλίδης  Χρ. - Καφετζής Α. -  Καραβασίλης Βασ - Κεραμυδάς Γ -Κεχαγιάς Άγγελος - Κιασήφ Μεμέτ - Κιρκινέζης Ιωάν - Κουσίδης Νικ - Κυριαζίδης Βασ. Μπεκιαρίδης Γ. - Μπερμπέρ Μεμ - Λιπορδέζης Γ. - Μαλλίδης Δημ. - Μαυρίδης Χαρ. -  Μπακιρτζής Δημ. -  Μπακιρτζής Φωκίων - Μπεκίρ ΧουσεΐνΝάνος Αλέξιος - Ουρεϊλίδης Ι. - Ουστά Αλή Μουστ - Παγώνης Κ - Παπαδόπουλος - Μιχ. - Πάππος Δημήτριος - Πασχαλιδής Κων.  - Πέτρογλου Ι.  -  Πίνιος -  Ποάλας Κ. - Ποτουρίδης Γαβριήλ - Πρασίδης Αθ. Ρεφειάδης Παναγ - Ρούφος Αντ - Ρωμαΐδης Θωμάς - Σκαμνός Χρ - Σκοπιανός Δημ.Σταυρίδης Αλεξ.- Τζανίδης Στ. -  Τραμπίδης Πασχ. - Τσιάκος - Χαρισιάδης Παν. - Χασάν Αλή Γκ.- Χαφούζ Αλή Μεχ


ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ


ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΣΑΠΩΝ

Καραθανάσης Δημήτριος - Τσιτσώνης Χρήστος


ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΡΟΔΟΠΗΣ

============================

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

-ΑΕΤΟΚΟΡΥΦΗ/ΑΕΤΟΛΟΦΟΣ

-ΑΜΦΙΑ/ΑΡΑΤΟΣ/ΑΡΙΣΒΗ

-ΑΡΣΑΚΕΙΟ/ΑΣΚΗΤΕΣ

-ΔΙΩΝΗ/ΣΤΡΥΜΗ

-ΕΒΡΕΝΟΣ/ΙΑΣΙΟ

-ΚΑΣΣΙΤΕΡΕΣ/ΚΙΖΑΡΙ

-ΚΡΩΒΥΛΗ/ΛΟΦΑΡΙΟ

-ΛΥΚΕΙΟ/ΝΕΑ ΣΑΝΤΑ

-ΠΡΩΤΑΤΟ/ΧΑΜΗΛΟ

-ΣΑΠΕΣ