Οι πληροφορίες για τις ρίζες της οικογένειας αρχίζουν από την Κιουτάχεια της Μικράς Ασίας, γύρω στα 1878. Εκεί ζούσε ο Σταύρος Κώστογλου (ΜΙΝΑΡΕΤΖΗΣ) 1878-1922 (όπου και αγνοείται η τύχη του). Είχε 4 παιδιά, τον Αλέκο, το Γρηγόρη, το Νίκο και το Στέφανο. Το επάγγελμα του ήταν τεχνίτης μιναρέδων, τζαμιών, μεγάλων οικοδομικών κτιρίων και εκκλησιών στην Κιουτάχεια της Τουρκίας.
 Ο ΑΛΕΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ γεννήθηκε στην Κιουτάχεια το 1897. Ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του ως τεχνίτης, όπου η φήμη του τον οδήγησε στην 'Αγκυρα. Εκεί γνώρισε τη Σοφία Καλπακτσίδου και το 1919 παντρεύτηκαν και απέκτησαν την κόρη τους Σταυρούλα.
  Με την ανταλλαγή πληθυσμών, το 1922 ο Αλέκος Σταυρίδης με τη γυναίκα του Σοφία, την κόρη του και τα αδέρφια του Γρηγόριο Σταυρίδη, Νίκο Μιναρετζή και Στέφανο Κώστογλου έφθασαν στη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκαν εκεί. Ο Αλέκος Σταυρίδης εγκαταλείπει τη Θεσσαλονικη και εγκαθίσταται στην Ξάνθη, αλλά σύντομα έρχεται στις Σάπες, όπου και μένει μόνιμα. Εδώ συνεχίζει το επάγγελμα του πατέρα του.
   Το 1926 κατασκευάζει το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΑΠΩΝ. Το 1931 έως 1932 χτίζει την εκκλησία Αγίων ΚΩΝ /ΝΟΥ και ΕΛΕΝΗΣ Σαπών. Παράλληλα κτίζει Εκκλησίες και καμπαναριά σε πολλά χωριά.
  Από το 1950 και μετά, η φήμη του ως εργολάβος εξαπλώνεται σε όλο τον νομό. Εκτελεί πλήθος κατασκευών (οικοδομικών, υδρευτικών, αποχετευτικών, γεφυροποιίες κλπ), αποτελώντας βιοποριστική λύση για πολλές οικογένειες που τον καιρό εκείνο αντιμετωπίζανε σοβαρά προβλήματα ανεργίας, απασχολώντας στις οικοδομικές του κατασκευές ανά την επαρχία Σαπών 80 με 100 εργάτες και τεχνίτες. Κατασκευάζεται το Ηρώο Σαπών. Εκτελείται το έργο κατασκευής υπονόμων στις Σάπες. Κατασκευάζει το ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΑΠΩΝ και κατόπιν την επέκταση του. Κατασκευάζει γέφυρες στον Εθνικό Δημόσιο δρόμο Κομοτηνής-Αλεξ/πολης. Κατασκευές αποθηκών σιτηρών της Ε.Α.Σ. στις Σαπες, στην Αετοκορυφή, στο Μεσέ κ.α. Κατασκευάζονται υδραγωγεία σε όλη την περιφέρεια, όπως στις Σάπες, Χαμηλό, Αρσάκειο, Κρωβύλη κ.α. Αξιοσημείωτο είναι ότι, στην Κρωβύλη το νερό μεταφέρθηκε από απόσταση 4 χιλιομέτρων, χωρίς τη βοήθεια μηχανημάτων που τον καιρό εκείνο ήταν ανύπαρκτα με χειρονακτική εργασία "γκασμά και φτυάρι", κάτι που χαρακτήριζε τον καιρό εκείνο τις περισσότερες εργολαβικές κατασκευές του.
  Κατασκευές τζαμιών μιναρέδων σε όλο τον νομό Ροδόπης όπως στον 'Αρατο, την Αρίσβη, τα Αρχοντικά, τη Φιλλύρα, τη Σεντελή, τον Κέχρο, τη Χλόη, την Οργάνη, το Μύστακα, το Βέλκιο και σε πολλά άλλα μουσουλμανικά χωριά. Το 1945 κατασκευάζει το σουσαμελαιοτριβείο. Το 1952 ανοίγει κεραμιδαριό στο τσιφλίκι για να καλύψει τις ανάγκες του στις οικοδομές.
  Διατηρούσε υφασματοπωλείο στις Σάπες με υπεύθυνο, το γιο του Χαράλαμπο, ενώ ο γιος του Δημήτριος (Τάκης) περιόδευε στα χωριά με άλογο και νταλίκα. Το υφασματοπωλείο μεταφέρθηκε αργότερα στην Κομοτηνή.
  Το 1956 αγοράζει και φέρνει στις Σάπες το πρώτο ανατρεπόμενο φορτηγό Mercedes το γνωστό σε όλους του καιρού εκείνου ως "Μεντερεζ". Το 1958 ανοίγει τον Κινηματογράφο Σινε ΣΤΑΥΡΙΔΗ στις Σάπες με υπεύθυνο τον Τάσο Σταυρίδη, που λειτουργεί για 30 χρόνια, μέχρι το 1987. Το 1967 ανοίγει το μαρμαράδικο. Παράλληλα δραστηριοποιείται ανοίγοντας κατάστημα ειδών υγιεινής και κατάστημα ηλεκτρικών ειδών.
  Στις 2 Δεκεμβρίου 1970 ο ΑΛΕΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ (73 ετών) τραυματίζεται θανάσιμα σε τροχαίο στο δεύτερο χλμ Σαπών - Κομοτηνής.
 Απέκτησε 6 παιδιά, τη Σταυρούλα (που έφερε από την Τουρκία και απεβίωσε το 1947 στις Σάπες), το Χαράλαμπο, το Μιχάλη (Λάκη), το Δημήτριο (Τάκη), τον Αντώνη και τον Αναστάσιο (Τάσο).
 Ο Χαράλαμπος [1930-2016] παντρεύτηκε την Χαρίκλεια Πατρικίου και το 1956 μετακόμισε μόνιμα και επαγγελματικά στην Κομοτηνή, αρχικά ως υφασματέμπορος. Αργότερα ασχολήθηκε ως οδηγός ταξί με δικό του όχημα και μετέπειτα άνοιξε επιχείρηση Γραφείου Ταξιδίων, με ιδιόκτητα λεωφορεία. Απέκτησε δύο παιδιά. Τον Αλέξανδρο, που είναι πολιτικός μηχανικός και τη Μαρία, που συνεχίζει την επιχείρηση του πατέρα της.
 Ο Μιχάλης (Λάκης) [1932-2003] παντρεύτηκε την Ελένη Βαλασιάδου. Απέκτησαν πέντε παιδιά, τον Αλέξανδρο, το Δημήτρη, τη Σταυρούλα, τη Σοφία και τον Ηλία. Από τα πέντε παιδιά ο Ηλίας μένει στις Σάπες και ασχολείται με την τέχνη του πατέρα του. 
   Ο Δημήτρης (Τάκης) [1936] παντρεύτηκε την Μαλαματή Θεολογίδου και απέκτησε τρία παιδιά, τον Αλέξανδρο, τη Μαρίνα και το Σταύρο-Σοφιανό. Γύρω στα 1972 μετακόμισε μόνιμα και επαγγελματικά στην Αλεξανδρούπολη. Διατηρούσε υφασματοπωλείο, επάγγελμα που συνέχισε ο γιος του Αλέξανδρος. 
  Ο Αντώνης [1939-2014] παντρεύτηκε τη Δάφνη Παπαδοπούλου και απέκτησαν δυο παιδιά, τον Αλέξανδρο και το Δημήτρη. Ο Αντώνης ασχολήθηκε με τη βασική τέχνη του πατέρα του. Ξεκίνησε με την κατασκευή μιναρέδων και εκκλησιών, ενώ συνέχισε με διάφορες εργολαβίες με ιδιώτες και με έργα δημοσίου.
  Ο Αναστάσιος (Τάσος) [1940] από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τον Κινηματογράφο στις Σάπες (Σινέ Σταυρίδη) μέχρι το 1987 και μετά με εμπορική επιχειρήση. Παράλληλα ασχολήθηκε με γύψινες διακοσμήσεις και έργα τέχνης. Μεγάλη αγάπη του η ζωγραφική. Εργάστηκε ως εργοδηγός σε τοπικές Βιομηχανικές Μονάδες και το 1996 ως καλλιτεχνικός υπάλληλος του Δήμου Σαπών. Παράλληλα ζωγράφισε πολλές αγιογραφίες σε Ιερούς Ναούς των Σαπών και άλλων οικισμών. Για πολλά χρόνια ήταν ο εμπνευστής και κατασκευαστής των καρναβαλικών αρμάτων στις Σάπες. Παντρεύτηκε τη Βασιλική Καρυώτου και απέκτησαν δυο παιδιά, το Βασίλη και τον Αλέξανδρο (Αλέξης). Σήμερα ζουν στις Σάπες. Ο Αλέξανδρος (Αλέξης) ζει στην Κομοτηνή.  [Καταγραφή: 2017-18]

Αλέκος Σταυρίδης, ένας πρόσφυγας από την Κιουτάχεια, που θεωρώ τιμή μου να του αφιερώσω αυτή τη σελίδα, για να γνωρίζουν οι νεότεροι ποιος έφτιαξε τα πιο σημαντικά κτίσματα στον τόπο μας.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 16.12.1956. ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Πρόκειται για την Αναστασία Κώστογλου. Ήταν η μητέρα του Αλέξανδρου Σταυρίδη, του εργολάβου. όποιος διάβασε το σύντομο βιογραφικό της οικογένειας, θα έμαθε ότι το 1923, την εποχή της προσφυγιάς, η οικογένεια του Σταύρου Κώστογλου (μιναρετζής) ήρθε στη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος όχι, αφού κανείς δεν έμαθε για την ύπαρξή του!  Τα 4 παιδιά του, μαζί με τη μητέρα τους Αναστασία, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν αρχικά στο Θεσσαλονίκη.  Τα Χριστούγεννα του 1956 έστειλε η κυρά Αναστασία αυτή τη φωτογραφία με την αφιέρωση. 

Φωτογραφία του 1921. 

Μοναδικό και σπάνιο οικογενειακό κειμήλιο. Ο Αλέκος Σταυρίδης με τη γυναίκα του Σοφία και τη μικρή Σταυρούλα.

1933. Πρωτάτο. Στο πανηγύρι του Αγίου Πνεύματος. Σπάνια και μοναδική φωτογραφία στην οποία οικογένειες από τις Σάπες είναι κάτω από τα τεράστια πλατάνια του χωριού. Τη φωτογραφία μου έδωσε ο Αντώνης Σταυρίδης. Ανάμεσα στα πρόσωπα είναι οι γονείς του Αλέξανδρος (1) και η Σοφία Σταυρίδου(2), καθώς και ο μικρός γιος τους Χαράλαμπος(3), που είχε το ταξιδιωτικό γραφείο στην Κομοτηνή.  Αριστερά (όπως βλέπουμε) του Αλέξανδρου Σταυρίδη  η αδερφή της Σοφίας Ελλη (λευκά ρούχα) με το σύζυγό της Δημοσθένη.  Η μικρή Σταυρούλα, κόρη του Αλέξανδρου και της Σοφίας, το κοριτσάκι αναμεσα στα μεγάλα παιδάκια στο δεξί δένδρο.  Τέρμα δεξιά ειναι η κα Αφεντούλα, φίλη της γιαγιάς.  Δίπλα στο μικρό Χαράλαμπο (3) ο Δημήτρης Καλπακτσίσης, πατέρας της Σοφίας Σταυρίδου.  Τα περισσότερα ονόματα αναγνωρίστηκαν από το Βασίλη Σταυρίδη και τον ευχαριστώ...

Tα πέντε αγόρια του Αλέκου Σταυρίδη. Ο Μιχάλη (Λάκης), ο Αναστάσιος (Τάσος), ο Χαράλαμπος, ο Αντώνης και ο Δημήτριος (Τάκης). Το πρώτο του παιδί, η Σταυρούλα απεβίωσε το 1947.

 

Το 1956 αγοράζει και φέρνει στις Σάπες το πρώτο ανατρεπόμενο φορτηγό Mercedes το γνωστό σε όλους του καιρού εκείνου ως "Μεντερεζ". Έτσι το έλεγε ο πρόσφυγας πατέρας Αλέκος Σταυρίδης. Τη φωτογραφία βρήκα στο αρχείο του Τάκη Σταυρίδη.

Μερικά χρόνια αργότερα, γύρω στα 1960 (προς διευκρίνηση τα όσα γράφω). Για αρκετά χρόνια νόμιζα ότι τα δυο οχήματα βρίσκονταν σε αλάνα απόσυρσης. Φίλος μου λέει πως από τη στιγμή που έχουν πινακίδες κυκλοφορούν κανονικά. Ό τρόπος που είναι τοποθετημένα τα δυο οχήματα δείχνει μάλλον ότι πρόκειται για τρακάρισμα. Το φορτηγό έχει χτυπήσει πλάγια το λεωφορείο. Στη φωτογραφία είναι και ο Τάκης Σταυρίδης, ίσως ο οδηγός ή συνεπιβάτης του φορτηγού τους. Όταν και αν έχω πληροφορίες θα επανέλθω! Από την πινακίδα του λεωφορείου ο φίλος  Μανώλης Παπαδόπουλος, που ασχολείται με τα οχήματα της παλιάς εποχής μου γράφει για το λεωφορείο: "Το όχημα αυτό αποσύρθηκε το 1962 και η φωτογραφία θα πρέπει να είναι 1 η 2 χρόνια πιο μπροστά σύμφωνα με τους αριθμούς! Οι πινακίδες αυτές βγήκαν στα 1956 όμως 4 χρόνια αργότερα τις άλλαξαν, με τον ίδιο αριθμό αλλά πιο λεπτά τα ψηφία και γράφανε Θρ 60!  [Αρχείο Φωτό: Τάκης Σταυρίδης). 

Σάπες: Μιχαήλ  Σταυρίδης. Γνωστός στις Σάπες με το χαϊδευτικό του όνομα "Λάκης". Έτσι τον γνώρισα κι εγώ κι έτσι τον θυμάμαι. Ήταν ένα από τα μόνιμα στελέχη της παρέας του πατέρα μου στα ταβερνάκια των Σαπών. Πάντας ορεξάτος, χαρούμενος, χιουμορίστας, μετέδιδε το κέφι του και στους γύρω του. Επίσης, τον θυμάμαι πάντα πιστό οπαδό της ποδοσφαιρικής μας ομάδας  της ΕΛΠΙΔΑΣ ΣΑΠΩΝ. Στις εκδηλώσεις του καρναβαλιού από τα πιο δραστήρια μέλη.

Σκληρή η δουλειά που έκανε. Ήταν ο μαρμαράς των Σαπών. Όπως γράφει και η φωτογραφία από το 1965 μέχρι το 1998 εργαζόταν στο εργαστήριο επεξεργασίας μαρμάρου. Τριάντα τρία χρόνια μέσα στη σκόνη και στα νερά που ήταν αναγκαία για την ευκολία της δουλειάς του.   Ένα από τα πέντε αγόρια της οικογένειας του πρόσφυγα Αλέξανδρου και Σοφίας Σταυρίδη.

Σταυρίδης Μιχαήλ: 1932/2003 - 71 

Συνέχεια  στη επόμενη σελίδα