Δημ. Σχ. Κάτω Σχολαρίου

Γ΄ τάξη

Ιστορία

Ενότητα 1η - Η δημιουργία του κόσμου

Ήταν η Γη, επειδή ήταν πολύ σημαντική για τη ζωή των ανθρώπων. Την ονόμαζαν Γαία.
Στην υπήρχε μόνο το χάος. Πυκνό σκοτάδι κάλυπτε τα πάντα. Από το χάος γεννήθηκε η Γη και από αυτήν τα βουνά, οι θάλασσες, ο ήλιος κι ο ουρανός.
Ήταν τεράστια και παντοδύναμα μυθικά πλάσματα, παιδιά της Γης και του Ουρανού.
Ήταν ο Κρόνος. Αφού πήρε τον θρόνο από τον πατέρα του, τον Ουρανό, παντρέυτηκε τη Ρέα. Φοβόταν ότι κάποιο από παιδιά του θα έπαιρνε και τον δικό του θρόνο, γι' αυτό τα κατάπινε μόλις γεννιόταν.
Τον γέννησε σε μια σπηλιά στην Κρήτη. Ξεγέλασε τον Κρόνο δίνοντάς του να καταπιεί μια πέτρα.
Πάλεψε, νίκησε τον Κρόνο κι απελευθέρωσε τα αδέρφια του. Όλοι μαζί οι θεοί αναμετρήθηκαν και νίκησαν τους Τιτάνες στην Τιτανομαχία.
Οι θεοί αναμετρήθηκαν και νίκησαν του Γίγαντες στη Γιγαντομαχία. Στη συνέχεια ο Δίας έγινε κυρίαρχος του κόσμου. Έχτισε το παλάτι του στον Όλυμπο, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, κι από κυβερνούσε τον κόσμο έχοντας παρέα τα παιδιά και τα αδέλφια του, τους άλλους θεούς.
Η Τιτανομαχία και η Γιγαντομαχία συμβολίζουν τις μεγάλες αλλαγές που έγιναν πάνω στη Γη από σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων και άλλες φυσικές καταστροφές.
Από τα ποιήματα του Ησίοδου και του Όμηρου, δυο ξακουστών αρχαίων ποιητών.
Πίστευαν ότι οι θεοί ζούσαν στον Όλυμπο. Είχαν διαλέξει τον Όλυμπο, επειδή ήταν το ψηλότερο βουνό.
Οι θεοί δεν πέθαιναν, ήταν αθάνατοι. Έπιναν νέκταρ κι έτρωγαν αμβροσία.
Ήταν ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων. Κρατούσε κεραυνούς κι όταν θύμωνε τους έριχνε στη γη. Τα σύμβολά του ήταν ο κεραυνός, το σκήπτρο, ο αετός και η βελανιδιά. Προστάτευε τους ξένους, γι' αυτό τον έλεγαν Ξένιο Ζευ.
Ήταν αδερφός του Δία. Προστάτευε τη θάλασσα. Ζούσε στο βυθό με τη γυναίκα του, την Αμφιτρίτη. Κρατούσε την τρίαινα κι όταν θύμωνε χτυπούσε μ' αυτήν τη θάλασσα και σήκωνε παλώρια κύματα. Τα σύμβολά του ήταν η τρίαινα, το άλογο και το δελφίνι.
Ήταν γιος του Δία και της Λητώς. Γεννήθηκε μαζί με την αδερφή του, την Άρτεμη, στο νησί Δήλος. Εκεί κρύφτηκε η μητέρα τους κυνηγημένη από τη ζηλιάρα Ήρα. Ήταν θεός της μουσικής, του φωτός και της μαντικής. Τα σύμβολά του ήταν η κιθάρα και το δάφνινο στεφάνι.
Ήταν γιος του Δία και της Ήρας και θεός της φωτιάς και των μετάλλων. Είχε στον Όλυμπο το εργαστήρι του κι εκεί έφτιαχνε περίτεχνα πράγματα. Εκτός από πολύ άσχημος ήταν και κουτσός. Μια μέρα που ο Δίας είχε θυμώσει, τον πέταξε από τον Όλυμπο στο νησί Λήμνος και χτύπησε πέφτοντας. Τα σύμβολά του ήταν το σφυρί και η λαβίδα.
Ήταν γιος του Δία και της Μαίας. Ήταν αγγελειοφόρος των θεών. Φορούσε τα φτερωτά σανδάλια του και πετούσε πάνω από στεριές και θάλασσες, μεταφέροντας τα μηνήματα του Δία και των άλλων θεών. Κρατούσε στα χέρια του το κηρύκειο που μαζί με τα φτερωτά σανδάλια ήταν τα σύμβολά του.
Ήταν γιος του Δία και της Ήρας και θεός του πολέμου και του μίσους. Φορούσε πανοπλία και κρατούσε πάντοτε τα σύμβολά του, τα όπλα. Με αυτά σκορπούσε τον τρόμο στους ανθρώπους
Ήταν γιος του Διά και της Σεμέλης και θεός του κρασιού και του Αμπελιού. Του άρεσαν τα γλέντια, οι χοροί, τα τραγούδια και οι χαρές.
Ήταν αδερφός του Δία και θεός των νεκρών και του κάτω κόσμου. Ζούσε στον Άδη παρέα με την Περσεφόνη
Από την κόρη του Αγήνορα, του βασιλιά της Συρίας. Η Ευρώπη ξεγελάστηκε από τον Δία, που μεταμορφώθηκε σε ταύρο, την άρπαξε, την μετέφερε στην Κρήτη και την παντρεύτηκε.
Ήταν η σύζυγος του Δία και βασίλισσα του κόσμου. Προστάτευε την οικογένεια και τον γάμο. Ήταν πολύ ζηλιάρα, επειδή συχνά ο Δίας είχε και άλλες γυναίκες. Τα σύμβολά της ήταν το παγόνι, το σκήπτρο και το ρόδι.
Ήταν η θεά της ομορφίας. Γεννήθηκε από τον αφρό των κυμάτων της θάλασσας, γι' αυτό και ονομάστηκε Αφροδίτη. Ο γιος της ήταν ο θεός Έρωτας, που με τα βέλη του σημάδευε τους ανθρώπους και τους έκανε να ερωτεύονται. Τα σύμβολά της ήταν το περιστέρι και οι φτερωτοί έρωτες.
Ήταν κόρη του Δία και θεά της σοφίας, των γραμμάτων και των τεχνών. Γεννήθηκε από το κεφάλι του πατέρα της. Ο Δίας είχε καταπιεί τη σοφή Μήτιδα, τη μητέρα της Αθηνάς, μόλις έμαθε ότι αυτή θα γεννούσε ένα αγόρι που θα του έπαιρνε τον θρόνο. Όταν ήρθε η ώρα να γεννηθεί η Αθηνά, ο Ήφαιστος άνοιξε με ένα τσεκούρι το κεφάλι του Δία για να βγει η Αθηνά πάνοπλη. Έδωσε το όνομά της στην πόλη της Αθήνας. Τα σύμβολά της ήταν η κουκουβάγια, η περικεφαλαία και η ελιά.
Ήταν η θεά της γεωργίας, αυτή που έμαθε στους ανθρώπους να καλλιεργούν το σιτάρι και τα άλλα δημητριακά. Ήταν μητέρα της Περσεφόνης, που την άρπαξε ο Πλούτωνας και την πήρε στον Άδη. Τα σύμβολά της ήταν τα στάχυα και οι δάδες.
Ήταν κόρη του Δία και της Λητώς, αδερφή του Απόλλωνα και θεά του κυνηγιού. Όλη τη μέρα τριγύριζε στα δάση παρέα με τα άγρια ζώα που τα προστάτευε. Κουβαλούσε πάντα μαζί της το τόξο και τα βέλη της, που ήταν τα σύμβολά της. Το ιερό της ζώο ήταν το ελάφι.
Ήταν η θεά του σπιτίου. Για να την τιμήσουν, οι άνθρωποι σε κάθε σπίτι είχαν έναν μικρό βωμό, την εστία, που ήταν συνεχώς αναμμένος.
Στη στεριά υπήρχαν οι Μούσες, οι Χάριτες, Νύμφες και οι Μοίρες. Στη θάλασσα υπήρχαν οι Νηρηίδες, οι κόρες του Νηρέα.
Τους λάτρευαν μέσα σε λαμπρούς ναούς, με αγάλματα, που έχτιζαν για να τους τιμήσουν. Εκεί πρόσφεραν δώρα κι έκαναν θυσίες.
Ήταν ένας Τιτάνας που αγαπούσε τους ανθρώπους και νοιαζόταν γι' αυτούς.
Έκλεψε από το εργαστήρι του Ήφαιστου τη φωτιά και την έδωσε στους ανθρώπους. Ακόμα, τους έδειξε πώς να λιώνουν τα μέταλλα και να φτιάχνουν εργαλεία.
Τον έδεσε με χοντρές αλυσίδες στο βουνό Καύκασος. Εκεί ερχόνταν κάθε μέρα ένας αετός και του έτρωγε το συκώτι. Αυτό κράτησε 30 χρόνια, μέχρι που ο Ηρακλής ελευθέρωσε τον Προμηθέα.
Ήταν μια γυναίκα που είχε πλάσει ο Ήφαιστος από χώμα και νερό. Τον είχε διατάξει ο Δίας να το κάνει, επειδή ήθελε να τιμωρήσει τους ανθρώπους. Ο Δίας και οι θεοί γέμισαν χαρίσματα την Πανδώρα. Μετά ο Δίας την έστειλε στη Γη δίνοντάς της ένα πιθάρι. Μέσα είχε βάλει όλες τις συμφορές: μίσος, κακία, ζήλια, πόλεμος, κλεψιά και άλλα άσχημα πράγματα. Όταν έφτασε η Πανδώρα στη Γη άνοιξε το πιθάρι και οι συμφορές ξεχύθησαν έξω και άρχισαν να βασανίζουν τους ανθρώπου. Ευτυχώς, ο Δίας στον πάτο του πιθαριού είχε βάλει την Ελπίδα, που μας δίνει κουράγιο για να συνεχίσουμε τη ζωή, παρά τις δυσκολίες.
Ήταν γιος του Προμηθέα. Κάποτε που οι άνθρωποι είχαν γίνει κακοί και ανυπάκουοι ο Δίας έκανε έναν μεγάλο κατακλυσμό για να τους αφανίσει. Η Γη πλημμύρισε και οι μόνοι άνθρωποι που γλίτωσαν ήταν ο Δευκαλίωνας και η γυναίκα του η Πύρρα. Είχαν φτιάξει από πριν ένα μεγάλο ξύλινο κουτί, μια κιβωτό, και μπήκαν μέσα. Όταν τα νερά τραβήχτηκαν η κιβωτός σταμάτησε στο βουνό Παρνασσός. Ο Δίας, για να μη είναι μόνοι στον κόσμο, τους είπε να πετούν πέτρες πίσω τους καθώς προχωρούν. Από τις πέτρες του Δευκαλίωνα έβγαιναν από την γη άντρες κι από τις πέτρες της Πύρρας έβγαιναν γυναίκες! Αργότερα η Πύρρα γέννησε ένα αγόρι, τον Έλληνα. Από αυτόν προερχόμαστε όλοι οι Έλληνες.

Ενότητα 2η - Ο Ηρακλής

Ο Δίας και η Αλκμήνη, η κόρη του βασιλιά των Μυκηνών.
Για να γίνει ο Ηρακλής ανίκητος. Η Ήρα όμως ξύπνησε, τραβήχτηκε και από το γάλα που χύθηκε σχηματίστηκε ο Γαλαξίας στον ουρανό.
Έστειλε δυο φίδια για να τον πνίξουν, επειδή τον μισούσε. Ο Ηρακλής όμως, έπιασε τα φίδια από το λαιμό και τα έπνιξε αυτός.
Ενώ ο Ηρακλής ζούσε ευτυχισμένος στη Θήβα, τον τρέλανε και τον ανάγκασε να κάνει κακό στην οικογένειά του.
Ζήτησε χρησμό από την Πυθία στο μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός του έλεγε να πάει στις Μυκήνες και να υπηρετήσει για δώδεκα χρόνια τον ξάδερφό του και βασιλιά των Μυκηνών, τον Ευρυσθέα.
Οι θεοί θα συγχωρούσαν το κακό που είχε κάνει, θα ανέβαινε στον Όλυμπο και θα γινόταν αθάνατος.
Του ζήτησε να κάνει 12 άθλους, 12 πολύ δύσκολα κατορθώματα. Ο λόγος που το έκανε αυτό ήταν επειδή φοβόταν και αντιπαθούσε τον Ηρακλή. Είχε λοιπόν την κρυφή ελπίδα ότι ο Ηρακλής θα σκοτωνόταν σε κάποιον από τους άθλους.
Ο Ηρακλής έπρεπε να εξοντώσει το λιοντάρι που ζούσε στην περιοχή της Νεμέας, κοντά στην Κόρινθο. Το λιοντάρι αυτό, μεγαλωμένο από την ίδια την Ήρα, ήταν πολύ άγριο. Το δέρμα του ήταν τόσο σκληρό, που ούτε σιδερένια βέλη δεν μπορούσαν να το τρυπήσουν.
Ζούσε σε μια σπηλιά με δυο εισόδους, πάνω σε ένα βουνό. Από εκεί ορμούσε στην πεδιάδα και έκανε επιθέσεις σε ανθρώπους και ζώα. Οι κάτοικοι ήταν έντρομοι και δεν μπορούσαν ούτε από τα σπίτια τους να βγουν.
Όταν βρήκε το λιοντάρι, ο Ηρακλής προσπάθησε να το χτυπήσει με τα βέλη, αλλά το λιοντάρι δεν έπαθε τίποτα. Τότε το χτύπησε με το ρόπαλο και το ανάγκασε να κρυφτεί στη σπηλιά του. Εκεί χρησιμοποίησε την εξυπνάδα του: αφού έφραξε με πέτρες τη μια είσοδο της σπηλιάς για να μη μπορεί να το σκάσει, πάλεψε με το λιοντάρι και το έπνιξε σφίγγοντάς το δυνατά.
Πήρε το δέρμα του λιονταριού, τη λεοντή, και την τύλιξε γύρω του. Μετά πήγε στον Ευρυσθέα, που κατατρομαγμένος ζήτησε να του φτιάξουν ένα μεγάλο χάλκινο πιθάρι για να κρύβεται όταν φοβάται!