ART and DISABILITY

Login Form

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ

Πείτε μας τη γνώμη σας για τον δικτυακό τόπο "Τέχνη και Αναπηρία - ART and DISABILITY".

Άριστη - 83.3%
Καλή - 16.7%
Μέτρια - 0%
Όχι τόσο καλή - 0%
Κακή - 0%

Συνολικές ψήφοι: 66
Η ψηφοφορία για αυτό το δημοψήφισμα έχει λήξει ενεργό: 14 Οκτ 2017 - 00:00


ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ ΦΑΝΗ

Βιογραφικό

 

 

 

 

 

Στα ποιήματα με τον τίτλο "Ενωτική πορεία" και "Διαφορά" συμβολικά, αλληγορικά αναφέρομαι στην Αναπηρία. Η "Ενωτική πορεία" επιλέχτηκε και συμμετείχε στο πρώτο Art Festival of Edinburg που είχε δημιουργηθεί μέσω νετ, όπως και σε πολιτιστική εκδήλωση του Συλλόγου μας (Παράρτημα Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών).

Όλα τα ποιήματα που αναρτώνται εδώ, εκτός της "Ενωτικής πορείας" και τις "Ιστορίες εν πλω", είναι από την Δ΄ ποιητική συλλογή μου με τον τίτλο "Δελτίο καιρού".

Φ. Αθανασιάδου

ΠΛΟΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ:


 

                              

         "Απρίλης"

 

         Βροχερός και επιρρεπής

          αντίκρυ σ? ένα καθρέφτη

          σχηματίζω το όνομα του

          μέσα από αντικρουόμενα αισθήματα

          και συνθήματα,

          που κρατούν ενός λεπτού σιγή?.

          όσο η στιγμή για μιαν απόφαση

          τόσο μακρινή,

          αλλά και τόσο κοντινή

          ως την απόσταση που με χωρίζει

          από το άνοιγμα της πόρτας

          για να ξεχυθεί το άρωμα από τους μενεξέδες

          που μάζεψε η μάνα

          το πρωί από τον κήπο.

 

 Φανή   Αθανασιάδου

 (Β΄ βραβείο στον Πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης του Καφενείου των ιδεών, Σαλαμίνα 2005)

 

 


 

 

          "Διαφορά"

 

          Έξω από το χρώμα

          φόρεσε το πανωφόρι που της είχαν ετοιμάσει

          από ζεστό μαλακό ύφασμα

          λίγο μεγαλύτερο στο μέγεθος

          για να μπορεί να ξεχωρίζει στο πλήθος

          ένα σημάδι διαχωριστικό,

          όπως το κίτρινο αστέρι των Εβραίων

          που φορούσαν τον καιρό του πολέμου

          για να μπορούν να ξεχωρίζουν απ? το πλήθος

          έτσι και σ? αυτή

          φόρεσαν το μακρύ ζεστό πανωφόρι

          για να μπορεί να ξεχωρίζει απ? το πλήθος.

 

 

Φανή Αθανασιάδου

 

 


 

 

          "Ενωτική Πορεία??

         

          Θ? ανταμώσουμε,

          στις τραυματισμένες ράμπες της νιότης μας

          συνεχίζοντας τη πορεία

          που διάβρωσε η μοίρα,

          με το ενωτικό χαμόγελο της αγάπης

          και τα χαρακωμένα χέρια σφιχταγκαλιασμένα

          να κυλούν τις ρόδες του χρόνου

          και σαν φτάσουμε αντάμα

          στο λόφο με τις πράσινες καμέλιες

          και τ? άγουρα σταφύλια,

          θ? ατενίσουμε

          με το ίδιο φωτεινό βλέμμα το μέλλον,

          που θα μοιάζει

          σαν νούφαρο που άνθισε

          στην άκρη ενός γκρεμού.

 

 

 

Φανή Αθανασιάδου

(Από την β΄ ποιητική συλλογή ?Φωτεινές ανταύγειες και νυχτερινοί φόβοι της μοναξιάς?)

 

 


 

 

          ?Ημέρες ανθρώπων??

                             

          Τίποτα το συναρπαστικό

          δε θα συνέβαινε σήμερα,

          τό 'χε πει το ωροσκόπιο της

          κι ας είπε τ? ονομα του

          μέσα στη νύχτα τρεις φορές

          - η επανάληψη δε σημαίνει πάντα κάτι καλό-

          της τόχαν μάθει από μικρή·

          κι?εκείνο το κόκκινο,σημάδι

          για κάτι το γρήγορο,

          το βιαστικό το αναπάντεχο?

          ημέρες ανθρώπων

          δε κοίταξε τίποτα γύρω του

          ούτε την επόμενη στάση

          ούτε το λεωφορείο που τον προσπέρασε.

 

 

Φανή   Αθανασιάδου

(Από την Δ΄ ποιητική συλλογή ?Δελτίο καιρού?)

 

 


 

 

          ?Υποθετική μετοχή??

          ή   (Άστο να ?ναι)

 

          Ετσι θα περάσει η μέρα

          αμέτοχη ισορροπία

          σε ξύλινους συμβιβασμούς

          και το ποτάμι να ρέει δίπλα

          κινούμενο σε αιώνιους σχηματισμούς

          κυματισμούς πεπερασμένους,

          μετρημένους στα δάχτυλα

          των δύο χεριών

          κι ότι μείνει

          απ' όλη αυτή την ιστορία,

          θά 'ναι η εικόνα σου

          όπως θα πίνεις τον καφέ

          κάτω απ?τον γέρο πλάτανο.

 

 

Φανή Αθανασιάδου

(Τιμητική διάκριση στον Πανελλήνιο διαγωνισμό Ποίησης της Ε.Λ.Β.Ε.)

 

 


 

 

          ?Ιστορίες εν πλω??

         

          Ταξίδια μακρόχρονων σιωπών

          ιστορίες εν πλω

          στην παράκτια συγκοινωνία απαντώ

          τους κοινωνούς, των κρυφών συναντήσεων μας.

         

          Αγέρι, δρόμος μακρινή οπτασία

          η τόλμη εν αναμονή

          για το τελευταίο βήμα πριν την απόφαση

          ?Θα ταξιδεύω μαζί σου??

          έστω κι αν είναι η φαντασία

          ο δρόμος της φυγής.

 

          ?Θα φύγω? είπε

          και δε θα γυρίσω ποτέ πίσω

          αποκρίθηκα; δε ξέρω, δε θυμάμαι

          ο λόγος ξαπόσταινε πάντα ανάμεσα μας

          μοναδικό εμπόδιο

          ο δισταγμός του νου.

         

          Αγνάντευα πάντα

          από απόκρυμνα σημεία

          ήταν τα αγαπημένα μου

          τις αναχωρήσεις των πλοίων,

          των τραίνων, των ανθρώπων?

          και καθώς οι αποχαιρετισμοί ξεμάκραιναν

          άφηνα τους ασκούς των αναμνήσεων

          να με πνίγουν.

 

 

Φανή Αθανασιάδου

(Από την γ΄ ποιητική μου συλλογή ?Εκ των έσω??)

 

 


 

 

          ?Εκεχειρία??

 

          Θέλω να βγω έξω

          να περπατήσω στη βροχή,

          να σταθώ κάτω από σικέ ομπρέλες

          να αναλογιστώ κάτω απ? τον συννεφιασμένο ουρανό

          την πρώτη φορά

          που μου 'πες σ? αγαπώ,

          αν ήταν άνοιξη η φθινόπωρο

          αν τα δένδρα ήταν γυμνά από φύλλα

          αν στεκόσουν στο απέναντι παγκάκι

          όπως και τώρα,

          φορώντας τη μακριά καμπαρτίνα

          και την τριμμένη ρεπούμπλικα του πατέρα.

 

 

Φανή Αθανασιάδου

 

 


 

 

          "Παραινέσεις"


          Δεν έχω να δηλώσω τίποτα

          παρά μόνο τη σιωπή

          σαν το μοναδικό όπλο

          που έχω να αντιπαραθέσω

          απέναντι στις σφαίρες.

          Πάντα παρατηρούσα καλά τις λέξεις

          πριν τις προσφωνήσω

          δειλά ή δυνατά

          ανάλογα με την περίσταση,

          τονίζοντας τις συλλαβές

          ή τα φωνήεντα:

          «η παραλήγουσα δεν περισπάται

          όταν η λήγουσα είναι μακρά».

          Αναρωτήθηκα γιατί το μέτρο άραγε,

          είχε τόση σημασία στη ζωή μου

          «παν μέτρον άριστον»

          ή «μέτρησε καλά τα πράγματα πριν προχωρήσεις».

 

          ?Λογίδρια ανυπεράσπιστων οραμάτων?

 

 

 Φανή Αθανασιάδου

Α΄ Βραβείο Πανελλήνιου διαγωνισμού Δήμου Σαλαμίνας

 

 


 

Ιστοσελίδα