Henry Joseph (1797-1878)
Ο Χένρι γεννήθηκε στο Όλμπανυ της Νέας Υόρκης από γονείς μετανάστες από την Σκωτία. Οι γονείς του ήταν φτωχοί και επιπλέον ο πατέρας του πέθανε όσο ήταν ακόμα σε νεαρή ηλικία. Για το υπόλοιπο της παιδικής του ηλικίας ο Χένρι έζησε με την γιαγιά του στο Γκάλγουέι της Νέας Υόρκης. Τελείωσε το σχολείο της περιοχής το οποίο αργότερα θα έπαιρνε τιμητικά το όνομά του. Μετά το σχολείο δούλεψε σε ένα παντοπωλείο και έγινε παράλληλα μαθητευόμενος ωρολογοποιός και ασημοτεχνίτης. Έδειχνε επίσης ιδιαίτερη αγάπη για το θέατρο και πλησίασε στο να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός. Για την επιστήμη ενδιαφέρθηκε στην ηλικία των 16 όταν ένα βιβλίο σχετικό του υποκίνησε το ενδιαφέρον. Το 1819 εισήχθη στην Ακαδημία του Όλμπαμυ όπου παραδίδονταν μαθήματα ελεύθερα. Στόχευε να ασχοληθεί με το πεδίο της φαρμακευτικής αλλά το 1924 διορίστηκε βοηθός μηχανικού για μία έρευνα σχετικά με έναν δρόμο της περιοχής κάτι που ον ενέπνευσε να επιλέξει να μηχανικός. Ο Χένρι διέπρεψε στις σπουδές του και το 1826 διορίστηκε καθηγητής μαθηματικών και φυσικών επιστημών στην ακαδημία του Όλμπανυ. Τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής του Smithsonian Institution. Ο Χένρι πέθανε στις 13 Μαΐου 1878 σε ηλικία 81 ετών.
Ο Τζόζεφ Χένρι ήταν Αμερικανός φυσικός ο οποίος ανακάλυψε το φαινόμενο της αυτεπαγωγής. Η μονάδα του συντελεστή αυτεπαγωγής στο διεθνές σύστημα μονάδων, το Χένρι, έχει πάρει το όνομά του. Ήταν επίσης ο εφευρέτης των πρώτων ηλεκτροκινητήρων. Το ενδιαφέρον του για τον γήινο μαγνητισμό τον οδήγησε να ασχοληθεί και να πειραματιστεί πάνω στον μαγνητισμό. Το 1829 βελτίωσε την εφεύρεση του, εισάγοντας πυρήνα σιδήρου σε πηνίο και κατασκεύασε έναν πολύ ισχυρό ηλεκτρομαγνήτη για το πανεπιστήμιο του Γέιλ. Με τις βελτιώσεις που πραγματοποίησε στο ηλεκτρομαγνητικό εξάρτημα ρελέ, έκανε εφικτή την εφεύρεση του τηλέγραφου. Το 1831 ο Χένρι βασιζόμενος σε μία πρόσφατη ανακάλυψη πάνω στον ηλεκτρομαγνητισμό κατασκεύασε μία διάταξη που αποτέλεσε τον πρόγονο του σημερινού DC κινητήρα.
Ηλεκτρομαγνητική Επαγωγή: Το φαινόμενο αυτό ανακαλύφθηκε το 1831. Η πορεία προς τη μεγάλη ανακάλυψη, ήταν μακρόχρονη και βασανιστική. Το τέλος της, έτος 1831, σήμαινε ότι οι άνθρωποι βρήκαν επιτέλους τον τρόπο να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα άφθονο, αλλά και να μεταφέρουν το αγαθό με καλώδια από τον τόπο της παραγωγής στην περιοχή της κατανάλωσης. Ήταν η μεγαλύτερη ίσως ανακάλυψη του 19ου αιώνα.