Laplace Pierre-Simon (1749-1827)
O Pierre-Simon Laplace ήταν Γάλλος Μαθηματικός, Αστρονόμος και Φιλόσοφος. Οι μελέτες του πάνω στη μηχανική του αστρονομικού συστήματος έδωσαν τεράστια ώθηση στην έρευνα του διαστήματος. Γεννήθηκε το 1749 στο Μπωμόν-αν-Ωζ, στη στρατιωτική σχολή του οποίου και σπούδασε με τη βοήθεια των συμπατριωτών του επειδή προερχόταν από φτωχή οικογένεια. Σε ηλικία 18 ετών (1767) διορίστηκε καθηγητής των μαθηματικών στη στρατιωτική σχολή του Παρισιού. Άρχισε από τότε ακόμα να ασχολείται πολύ σοβαρά με την έρευνα και το 1773 παρουσιάζει πρότυπη μαθηματική εργασία επί διαφορικού λογισμού. Έτσι, γίνεται μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Γαλλίας και πρόεδρος της επιτροπής οργάνωσης του Πολυτεχνείου. Εκλέχθηκε γερουσιαστής και αργότερα έφτασε μέχρι το αξίωμα του υπουργού Εσωτερικών όπου και ανακηρύχθηκε μέλος όλων των Ακαδημιών του κόσμου, πράγμα που πετύχαιναν ελάχιστοι. Το 1804 έλαβε τον τίτλο του κόμη και το 1817 τον τίτλο του μαρκήσιου.
Ασχολήθηκε με την ελλειπτική κίνηση των πλανητών, τις κινήσεις της Σελήνης, το σχήμα της Γης, τη μέθοδο για να βρεθεί η απόσταση του Ήλιου, τις τροχιές των πλανητών Δία και Κρόνου κλπ. Το έργο του σχετικά με την Ουράνια Μηχανική αποτελεί ίσως το κορυφαίο του.
Προς τιμήν του στη δύναμη, η οποία ασκεί το μαγνητικό πεδίο σε ένα ρευματοφόρο καλώδιο, δόθηκε από τους Γάλλους η προσωνυμία «Δύναμη Laplace».
Το 1814 οραματίστηκε το Δαίμονα του Λαπλάς, έναν υποθετικό δαίμονα που, αν γνώριζε την ακριβή θέση του κάθε ατόμου στο σύμπαν, τότε θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους νόμους του Νεύτωνα για να αποκαλύψει όλη την πορεία των κοσμικών γεγονότων, του παρελθόντος και του παρόντος: Αν θεωρηθεί για μια στιγμή ότι υπάρχει μια νοημοσύνη ικανή να κατανοήσει όλες τις δυνάμεις που κινητοποιούν τη φύση, καθώς και την αντίστοιχη κατάσταση των όντων που τη συνθέτουν, θα περιέκλειε στον ίδιο μαθηματικό τύπο τις κινήσεις των μεγαλύτερων ατόμων. Αφού για αυτήν τίποτα δε θα ήταν αβέβαιο, το μέλλον, όπως ακριβώς και το παρελθόν, θα φάνταζε στα μάτια της ως παρόν.
Ο ίδιος καθόριζε σε σημαντικό βαθμό το πρόγραμμα σπουδών στη Γαλλία εξαιτίας του απαράμιλλου κύρους του. Έτσι, δημιούργησε το πρόγραμμα σπουδών Laplacien. Στην εκπόνηση, βέβαια, του εν λόγω εκπαιδευτικού προγράμματος συνέβαλλε σημαντικά ο χημικός Berthollet.
Σημαντική ήταν και η συνεργασία του με τον Lavoisier. Στην πραγματεία με τίτλο «Memoirs sur la chaleur» - Μνημόνιο πάνω στη Θερμότητα περιγράφονται πειράματα που έγιναν με το θερμιδόμετρο πάγου, το οποίο (βασιζόμενο στις ιδέες του Joseph Black) επινοήθηκε από τον Laplace και κατασκευάστηκε με τη βοήθεια ειδικού τεχνίτη από τον Lavoisier.
Το 1796 εκδίδει τη θεωρία του για την κοσμογονία στο έργο του «Έκθεση του συστήματος του κόσμου». Το έργο αυτό επανεκδίδεται το 1824 μαζί με την «Ιστορία της Αστρονομίας».
Επίσης, συνέγραψε σειρά έργων που εξέδωσε αργότερα η γαλλική κυβέρνηση σε επτά τόμους και στη συνέχεια και η Ακαδημία των Επιστημών.